Chapter 104Gustong-gusto ni Bastian yung pakiramdam na may nag-aalala at kumokontrol sa kanya. Masarap pala sa pakiramdam na may taong nagmamalasakit sa'yo."Sumama ka sa’kin pabalik sa condo mamayang gabi?""Ihatid mo na lang ako sa Littleroot Lane."Pumikit si Kaia at bahagyang napagod, "Gusto kong masanay si Niana sa mga araw na wala ako sa tabi niya.""Kailangan ba talaga?""Oo." Tumango si Kaia. "Mabait naman si Niana, pero minsan nananaginip siya ng masama. Subukan mong samahan siya matulog hangga’t kaya. Kapag gusto niyang hawakan yung tenga niya, hayaan mo lang. Huwag mo siyang pagdamutan.""Sige." Gusto sana ni Bastian na manatili sa Littleroot Lane kasama si Kaia. Pero sa huli, bumalik din siya sa condo. Kinabukasan, hindi pa rin gumagaling ang pasa sa mukha ni Cooper pero maaga pa lang ay pumunta na siya sa opisina ni Bastian na naka-maskara."Gardo, itapon mo lahat ng mga walang silbing gamit na ‘to."Pinapakuha ni Cooper kay Gardo lahat ng gamit ni Bastian. Yumuko si Ga
At ngayong araw, para magmukhang may tampuhan sila ni Kaia, sinadya niyang magbitaw ng masasakit na salita. Ewan kung galit pa rin ito sa kanya...Isang oras ang lumipas. Nagmadaling pumunta si Kaia at nadatnan si Bastian na nakaupo sa isang pribadong silid sa ikalawang palapag, mag-isang umiinom.“Tama na ‘yang inom mo, umuwi ka na sa’kin.”Inalis niya ang bote ng alak sa mesa at umupo sa tabi niya.“Anong ginagawa mo rito? Punta ka na lang kina Daniel, kay Cooper, o kaya sa sugar daddy mong sponsor.” Tinignan siya ni Bastian gamit ang malalasing na mata at marahang inalis ang kamay nito.“Sponsor?”Nakunot ang noo ni Kaia at sinubukang magsalita nang kalmado, “Wala akong sponsor. Kung meron ako, hindi sana ganito kahirap ang limang taon ko.”“Sino bang nakakaalam kung meron o wala? Marami na akong nakilalang babae na tulad mo.”“Bastian, sige nga, ulitin mo ‘yan.”Galit na galit si Kaia. Bigla siyang tumayo, kinuha ang baso ng alak, at isinaboy ito sa mukha ni Bastian.Halatang nagu
Chapter 103May malamig na ngiti sa labi si Bastian at bigla siyang nakaramdam ng kaunting panlalait sa sarili.Ilang taon siyang nagpakahirap para sa World Group. Ganito ang kapalit?Tinaas ni Jonathan ang malabo niyang mga mata, akala niya hawak na niya si Bastian, kaya mabagal niyang tinanong, “Ayaw mo bang mapalitan?”“Then change it. Wala akong pake.”Hindi na binigyan ni Bastian ng pagkakataong magtaas pa ng presyo si Jonathan. Lumabas siya ng study nang hindi man lang lumilingon.Limang taon na ang nakalipas nang unang lumapit sa kanya ang pamilya Aguilar.Noong panahong iyon, umiiyak si Jonathan habang tinatawag siyang mabuting bata, kaya sa isang iglap, napaniwala siya na mahalaga pa rin siya sa puso ng matandang iyon.Simula pagkabata hanggang pagtanda, hindi niya naranasan ang pagmamahal ng ama. Pero sa sandaling iyon, nabuo sa puso niya ang isang ilusyon na hindi dapat nabuo.Kahit pa umalis siya ngayon nang parang walang pake, sa totoo lang, nasasaktan pa rin siya nang ka
Chapter 102Bago pa man tumama ang kamao ni Cooper sa pinto, may kumatok na agad. Binawi niya ang kamay niya at inis na nagtanong, “Sino?”“Labas ka, maglaro tayo ng baraha.”Bahagyang narinig ni Bastian ang pagtatalo sa kwarto. Kung hindi bubuksan ni Cooper ang pinto, tiyak na babasagin niya ito.Lumingon si Cooper at masamang tinitigan si Kaia, tapos binaba ang boses at sinabi, “Wag kang magsusumbong sa kanya. Dapat mong tandaan na sa akin ka nakatira. Walang silbi ang pagsumbong mo.”Takot pa rin si Kaia, hawak ang dibdib habang bahagyang tumango. Hindi talaga siya naglalakas ng loob na magsumbong kay Bastian. Pinili niya ang landas na 'to, at wala siyang mukhang maipapakita para istorbohin pa ulit si Bastian.Binuksan ni Cooper ang pinto at masungit na tanong, “Tanghali na, Uncle. Ayaw mo bang mag-siesta?”Lumampas ang tingin ni Bastian sa balikat ni Cooper at napatitig kay Kaia na nakayuko sa likuran nito, inaayos ang damit niya.May mapula sa leeg niya. Ibig sabihin, sinaktan si
Chapter 101Tinitigan ni Cooper ang dalawang taong nasa harapan niya na halatang may malisya sa relasyon, kaya bigla siyang napuno ng galit na hindi niya alam kung saan nanggagaling.Fiancée niya pa rin si Kaia.At si Bastian, may lakas pa ng loob na mag-abot ng pagkain sa harap niya? Gusto na ba nitong mamatay? O baka sinadya talaga ni Bastian ang lahat para asarin siya?Habang iniisip niya ito, lalo lang siyang nagngingitngit sa inis. Kaya sinabi niya nang may halong panunukso, “Kailan ka pa naging sobrang maalaga sa iba, Uncle?”“Normal lang naman na maging mahiyain ang pamangkin ko sa unang bisita niya sa bahay ko. Kaya bilang uncle, responsibilidad ko na asikasuhin siya nang maayos.” Binigyang-diin pa ni Bastian ang salitang “pamangkin ko.” Kung hindi lang niya iniisip na baka tuluyang iwasan siya ni Kaia, baka nasabuyan na niya ng pagkain ang lamesa.“Ako na ang bahala sa fiancée ko. Uncle, wag ka nang makialam masyado, baka pagtawanan ka pa.”“Hindi naman imposibleng mangyari '
Kinabukasan ng tanghali, sa Aguilar Family Manor.Pagkatapos ma-discharge ni Cooper mula sa ospital matapos gumaling mula sa kanyang pinsala, pinabalik siya ni Jonathan sa lumang bahay kasama si Kaia na palaging nasa tabi niya.Pagtingin ni Kaia sa pure gold na agila na nakaukit sa bubong ng villa, hindi niya napigilang mapahanga. Talagang napakayaman ng pamilya Aguilar."Ano pang ginagawa mo diyan? Itulak mo na ako papasok."Malubha ang tinamong pinsala ni Cooper kaya hindi pa siya tuluyang gumagaling at kailangan pa rin niyang gumamit ng wheelchair.At kaya siya napaaga sa paglabas ng ospital, ay dahil nag-aalala siyang baka maghinala si Jonathan."Sige." Yumuko si Kaia at agad na itinulak si Cooper papasok sa loob ng villa."Bumalik na si Cooper? Mas okay na ba ang pakiramdam niya?"Lumapit si Mara na may ngiti. Hindi niya gusto si Cooper, pero dahil magkasama silang nakatira sa iisang bahay, kailangan nilang magpakita ng respeto sa isa’t isa."Ayos lang. Bali ang buto sa tuhod ko