KAHIT HINDI sang-ayon ang kanyang ama ay nagawa niya itong pilitin na umuwi dahil lang sa gusto nitong malaman ang tungkol sa kanyang pinagbubuntis. Hindi na rin mabilis ang takbo ng kanyang sasakyan ngayong pauwi na sila.Ramdam niyang panay ang pagsulyap ng kanyang ama sa kanyang tiyang habang nagmamaneho siya. Hindi niya na lang ito pinansin at nagpatuloy na lang sa pagmamaneho. Kung kanina ay nag-aalala siya para sa kanyang ama, ngayon ay nag-aalala na naman siya sa ama ng mga anak niya, kay Cydine.He’s in Croatia and will be given a punishment according to their law.And it makes her wonder, what kind of punishment? Hindi pa pala punishment ang pagbawi ng mga ari-arian ng kanyang ama, may ibang punishment pa pala.“I’m sorry, Delancy.”Wala sa sarili niya itong sinulyapan at kumunot ang kanyang noo. “Bakit ka nag-so-sorry.”Humugot ito ng malalim na hininga. “I’m sorry for not listening to you. Alam kong hindi mo magagawa ang pagnanakaw sa kompanya. I know how much you hate comp
UMUPO SIYA sa upuang kaharap nito ay nilapag ang pagkain sa harapan ng kanyang ama. Madungis ito at mukhang walang matinong tulog. His clothes are dirty and he looks totally homeless.Seeing this in front of her makes her chest tighten. And now, she’s blaming herself to whatever happened to her father. Pakiramdam niya ay isa siyang masamang anak. Pakiramdam niya ay hindi niya pinapahalagahan ang kanyang ama.“Ano ba kasi ang nangyari?” tanong niya. “Bakit ka natutulong sa lansangan? And your shoes? Where are your shoes? Daddy…”“How can you be so kind to me even after what I did to you?” tanong nito sa kanya. “Bakit… bakit kailangan mong maging mabait sa ‘kin, anak? Hindi mo ba ako pwedeng hayaan na lang magpalaboy-laboy sa kalsada?”“No,” diretsong sagot niya at humugot ng malalim na hininga. “To be honest, Dad, galit ako sa ‘yo. Galit ako sa ginawa mo kay Mommy at galit ako kung paano mo mas bigyan ng pabor ang babaeng anak ng kabit mo kaysa sa ‘kin. Galit ako sa ‘yo. And I’ll be ho
PARANG NAGING LUTANG siya sa mga salitang binitiwan ng kanyang kaibigan. Brandon stayed the whole day. Naging sabik ang mga bata na buksan ang kanilang regalo at mas naging excited ang mga ito nang makitang nandito si Brandon.They had breakfast after breakfast, they all decided to play. Hindi siya nakisali. Her mind are busy thinking about her father and Cydine. Ngayon ay naiintindihan na niya kung bakit gusto ni Brandon na sabihin niya sa kanyang ama ang kung ano man ang kanyang nalaman.But Gavin and Cydine told her the same thing, not to tell her father about anything she discovered. At ‘yon ang itatanong niya sa binata. Kakaalis pa nga lang nito ay marami na siyang nakahandang tanong sa pagbalik nito.“You’ve been staring into the horizon for minutes now. Are you sure you’re okay?” puna sa kanya ng kanyang mommy na kakagaling lang sa kusina, bitbit ang mga brownies na ginawa nito.Walang pagdadalawang isip siyang tumango at nilingon ang kanyang mommy. “Yes, mom. I am fine now. S
“YOU DIDN’T EVEN call me to say you’re coming. E ‘di sana nasundo kita,” aniya.“Non preoccuparti. Posso venire qui da solo.” Mahina itong napailing. “Sono passata solo per chiederti come sta tuo padre adesso. Gli hai raccontato di Irish e delle sue avventure?” [translation: Don't bother. I can come here on my own. I just also came by to ask how is your father now? Did you tell him about Irish and her affairs?]Mahina siyang napangiwi at umiling sa tanong nito. Humugot siya ng malalim na hininga. Hindi muna siya nagsalita. Hinintay niya munang mailagay ni Ava ang kape sa mesa.“Coffee for the both of you,” anito. “Magluluto muna ako sa kusina. May specific ka bang ipapaluto sa ‘kin, Delancy?”“Just have some light breakfast. Masydaong nabusog ang mga bata kagabi,” aniya.“Okay. Will do. Maiwan ko na muna kayo.”Ngumiti siya rito at tumango. Tinahak naman ni Ava ang daan patungo sa kusina at pinanood niya ito hanggang sa mawala ito sa kanyang paningin.“Deve essere il momento in cui ha
NANG MAKAALIS SI Cydine ay hindi na siya nakatulog pa. It was hard for her to fall back to sleep. Her mind’s been thinking why was he in a rush. Nagising kasi siya dahil nakakaramdam siya ng tawag ng kalikasan. Wala si Cydine sa kama nito kaya’t hinananap niya.She found him outside her room’s terrace. Nakadikit ang phone nito sa tenga at mukhang mayroong kausap na importante. Hindi niya kasi marinig kung ano ang pinag-usapan ng mga ito dahil gawa sa salamin ang pinto. She can only hear his faint voice talking. And now he was in a hurry to leave.Ano kaya ang meron?Sinubukan na niyang makatulog ngunit nahihirapan siya. Kung ano-ano na lang na posisyon ang kanyang ginawa ngunit wala pa rin. Hanggang sa nagdesisyon na lamang siyang bumangon at ipaghanda ng makakain ang mga bata. Alas singko na rin naman ng umaga, e.Hinanap niya ang kanyang sleepers at agad na lumabas ng silid. Kusot-kusot niya pa nga ang kanyang mga mata nang pababa siya ng hagdanan. Pagkarating niya sa unang palapag
IT WAS THREE in the morning when he heard his phone rang. Agad niya itong kinapa sa bedside table at pinatahimik. Nilingon niya ang kanyang tabi at kitang payapang natutulog ngayon ang apat na mga bata at si Delancy.Dahan-dahan siyang bumaba sa kama at nagtungo sa terrace. He carefully closed the door behind him and answered the call.“Seychas tri chasa nochi, Aiden.” Talagang pinahalata niya ang inis niya rito. Kung sila takot kay Aiden, siya, hindi. [translation: It's three in the fucking morning, Aiden.]Kakatulog niya pa lang kasi. Masyadong napahaba ang pagkukwento ni Delancy. He was listening carefully because he doesn’t want to miss any single detail to her stories.Ito na lang ang ginagawa niyang pambawi para kahit papano ay maka-keep up siya sa buhay ng mga bata nang mga panahong wala sila. And after hearing her story, he couldn’t bring himself for hating her for taking the kids away.She was just young. She’s confused of what to do. And she’s scare of people’s judgments. Ka