MasukBINALOT ng katahimikan ang mesa kung saan sila nakapwesto. They doctors are switching glances from her to Luka, to Callum. Ramdam niya rin ang mabilis na pagkabog ng kanyang dibdib at ang paghigpit ng kanyang pagkakahawak sa braso ng kanyang kasama.Mukhang napansin ito ni Luka dahil agad nitong hinawakan ang kanyang kamay at taas noong tumingin kay Callum.“You must be mistaken,” pagbabasag ni Luka sa nakakabinging katahimikan. “This woman beside me is a nurse from my hospital who’ve been working for me for the last two years. This is the first time she took a step in this country. How could that be?”“Then how can you explain this?”Callum pulled out his phone from his pocket and swiped it open.Pinakita nito ang kanyang home screen at mas lalong nagkagulo ang pagtibok ng kanyang dibdib nang makita ang larawan na nandoon.It wasn’t Venice. It was her! She was sleeping… her head was resting on his arms!“Oh?” agad na komento ng isang doctor at tumingin sa kanya. “She looks like the o
SHE DOESN’T know what to do. Mabilis ang pagtibok ng kanyang dibdib habang nakatingin dito. Kusang humakbang paatras ang kanyang mga paa habang nakatingin dito.His eyes are looking at her fiercely. Na para bang nandito ito para maningil ng kanyang utang.Agad siyang nag-iwas ng tingin dito. Kinalumutan na lamang niya ang kanyang plano na kumuha ng sliced watermelon at agad na umalis. Hawak niya nang mahigpit ang kanyang gown habang palabas ng venue.Shit! Bakit ba kasi hindi niya naalala na nandito rin pala si Callum? Na isa rin pala itong doctor? Na posibleng magkita sila rito? How could she be so careless?! E ‘di ngayon ay natataranta siya?Mabilis ang kanyang hakbang palabas ng venue. Wala na siyang pakialam sa heels na kanyang suot, o sa mga camera na kumukuha ng litrato sa kanya dahil sa agaw pansin niyang suot. She just wanted to leave this place as soon as possible.Ngunit nang makalabas siya ng building ay may humigit sa kanyang braso. Hindi na niya kailangan pang lumingon pa
TAHIMIK NA nakikinig si Callum sa kanyang mga kasamang doctor na nag-uusap tungkol sa viral niyang awake surgery last time. It was actually something to brag about. Sa Pinas, siya pa lamang ang nakakagawa non, rush pa. If it wasn’t rush, then his patient probably lost his life by now.“Are you okay to take an apprentice, Mr. Andreev?” pabirong wika ng isang doctor na hindi niya kilala ngunit alam niyang na sa neurosurgery rin.“I’m sorry, but no,” agad na sagot ni Xiao Mei, his date for tonight. “He doesn’t take apprentice.”Bakas ang gulat sa mukha ng kanyang mga kasamahan at tinignan siya. Tanging ngiti na lamang ang kanyang sinagot dito. Wala siyang panahon sa mga ganito.Right now, all he just wanted to do is to go and take a rest. Kung hindi lang talaga itong importanteng event, hindi na sana siyang magpupunta. But this event is a very important event. Bukod sa dala niya ang pangalan ng kanyang ospital, kailangan niya rin talagang magpunta para mag-donate sa isang charity mamaya.
NAGISING SIYA na parang hinahati ang kanyang ulo sa sobrang sakit. Dahan-dahan siyang bumangon habang mariing hawak ang kanyang noo. He’s not joking when he says his head felt like it’s splitting into two.“Damn hangover,” he mumbled.He stayed in that position for a moment before he roamed his eyes all over the place.He’s in their bedroom.Aalis na sana siya sa kama nang may maamoy siyang kakaiba. Agad niyang nilingon ang pwesto sa kanyang tabi at nakitang wala naman siyang kasama. But the scent… that familiar scent…Maybe he’s just hallucinating. Baka lasing pa siya.Pinilit na lamang niya ang sariling bumangon at nagtungo sa banyo. He was about to wash his face when he noticed his bracelet was gone. Kumunot ang kanyang noo at tumingin sa kanyang kabilang palapulsuhan.Where the hell did it go?Naghilamos muna siya para mawala ang kanyang antok na nararamdaman bago siya nagmamadaling lumabas ng banyo. He headed out of their master bedroom and went downstairs. Naabutan niya naman si
“WHAT ARE you doing here, Veronica?”Halos mapugto ang kanyang hininga nang marinig ‘yon sa binata. She tried to push him off, only for him to put his weight above her. Masyadong mabigat si Callum, lalo na’t lasing ito.Pansin niya ang panay na paghugot ng malalim na hininga ng binata, it was like he’s trying to inhale her scent. Good thing she put on her favorite perfume. But still, this is not good.Alam na ni Callum na siya si Veronica. This man knew she existed. At ‘yun ang nakakapagpatigil sa tibok ng kanyang dibdib. She wanted to deny that fact, but a part of her is somewhat happy to know what he knew she existed.That Veronica existed.However, that’s not what’s important now. Kailangan na niyang makaalis. It’s not safe for her to stay here any longer.With all the strength, left in her, she pushed him off. Parang nakahinga naman siya ng maluwang nang magawa niya ‘yon. She then slowly got up, afraid she might wake him up. Ngunit ganoon na lang ang kanyang gulat nang biglang haw
“Are you crazy?”Hindi niya mapigilan ang sariling mapamura at balingan ng tingin ang kanyang kapatid. Ngunit wala sa kanya ang tingin nito, kundi na kay Callum. Sinundan niya naman ng tingin kung saan ito nakatingin at mariing kinagat ang ibabang labi.“I feel like he already knew Veronica existed,” mahinang usal nito.Nandito sila sa main door at ilang hakbang lang ay mararating na nila ang sofa kung saan kasalukuyang tulog na tulog si Callum. Amoy na amoy niya ang magkahalong alak at pabango nito kahit medyo may kalayuan.“What do you mean?” kunot noong tanong niya sa kanyang kapatid. “He knew? Sinabi mo?”“Of course, not.” Mahina itong natawa at umiling. “Pero may sinabi siya sa akin kanina.”Napairap sa hangin si Veronica. “Can you just be straight to the point? Stop beating around the bush, Venice. I don’t have time for this.”Tumalikod na siya para sana umalis nang magsalita ang kambal.“He told me to bring back his wife,” wika nito na ikinatigil niya sa paglalakad. “He told me







