LOGINALJUR POINT OF VIEW
"Hi love, naka-uwi na ako," nakangiting salubong sa akin ng fiancee ko dito sa loob ng mismong mall ko. "Ahmm, what are you doing here? Reah, dapat hindi ka na dito dumeretso sa mall. Pwede naman kitang puntahan sa bahay mo," I said. "But love, I miss you so much. Mabuti nga at sinabi sa akin ni Veronica na nandito ka. Na surprise ba kita love?" She said, with her clingy tone. But, I didin't answer. "I'm very sorry, hindi ako nakarating sa anniversary natin. Sakto naman kasi na nasiraan ako ng eroplano ehh. ALam ko na nagtatampo a lang sa akin love... So please, I'm sorry na, hindi ko naman sinasadya ehh," malambing niyang paghingi ng tawad. "Umuwi ka na muna. May kailangan pa akong asikasuhin. Reah, mag-usap na lang tayo mamaya." I coldly said. Hindi ko ipagkakaila na may tampo ako sa kaniya. Kaya, ayaw ko na muna siyang kausapin sa araw na 'to. Lalo na marami din akong ginagawa at masyadong mainit ang ulo ko. Baka masaktan ko lang siya. Nagmadali na akong umalis. Ngunit, sa Hindi inaasahan ay nakita ko ang babaeng hinahanap ko --- si Faye. Ngunit, kasama naman niya ang kapatid ko. Tila nagkaroon ng away sa kanilang pagitan. "Love, saan ka pupunta?" Sh*t, sumunod pa ang fiancee ko. Nang makita kong sinampal ng kapatid ko si Faye. Tila may kung anong galit sa loob ko ang tumama. Kaya naman, dali-dali akong lumapit sa kanila. "What are you doing Dalia?" galit na wika ko sa kapatid ko. Matapos kong hinarangan si Faye. "Bakit? Kuya, huwag mong sabihin na kilala mo ang babaeng 'yan. Then, mas kakampihan mo siya kaysa sa akin na kapatid mo???" "I'm asking, what are you doing!" I shout. "Pinaparusahan ko siya. Bakit? May problema ka ba doon kuya? May malaking kasalanan siyang ginawa sa akin. Kaya, dapat lang na pagbigyan ko siya sa nararapat sa kaniya, 'di ba?" Halos mangkuyom ang kamao ko. "Kuya, isa siyang malandi na higad. Kaya naman hindi ko palalampasin ang ginawa niya! Tsk! Ang baho-baho na nga masyado pa siyang ambisyosa! Ano inaakala niya, papatulan siya ni Cris! Aba! Sinabi na mismo sa kaniya na ginamit lang siya. Tapos, lalaban pa siya sa akin ngayon??? Ang kapal naman niya kuya. Kaya naman, parusahan mo rin siya. Dahil inapi niya ako, kapatid ko ako!" "Enough! Dalia! Hindi ko susundin ang gusto mo! Wala kang karapatan na pagsabihan nang masama si Faye!" Hindi ko alam kung ano ang reaksiyon ni Faye. Pero, ramdam ko na gulat siya. Kahit ako din naman ay gulat kung bakit ko siya pinagtatanggol. "What??? Kilala mo talaga siya kuya? Huwag mong sabihin na nilalandi ka rin niya?????" "Pwede ba Dalia, tama na. Ikaw ang nang landi sa boyfriend. Kaya huwag mong ipapalit sa akin ang ginawa mo! Mga traydor kayo! Hindi ko akalain na magsisiping kayo sa mismong hotel na pinagtrabahuan ko. Kung saan niyo ako pinasok at sinubukan niyo pa akong ibenta sa ibang lalaki! Mga walang hiya kayo!" Mas lalo lang akong nagalit sa kapatid ko. Hindi lang pala pagtataksil ang ginawa nila. Nakita ko ang pagtulo ng luha ni Faye. "Huh? Talaga? Ano naman ngayon? Bagay lang naman 'yan sa isang mabahong probinsyana!" hindi ko na napigilan ang aking galit. Hanggang sa hindi ko sinasadyang masampal ang kapatid ko. Gulat ang naging reaksiyon ng lahat. Hanggang sa lumapit na sa amin ang fiancee ko. "Love, kapatid mo si Dalia. Bakit mo 'yon nagawa?" pag-aalalang wika ni Reah. Hindi na ako makasagot. "Ahh! Aray!" Napuno nang pag-aalala kong inalalayan si Faye. Habang napahawak ito sa tiyan niya. "Are you okay?" I said with my caring tone. "Ang sakit, sobrang sakit ng tiyan ko. Tulungan mo ako, please...." pagsusumamo niya. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Ngunit, nang makita ko ang dugong tumulo sa pang ibaba niya. Agad akong nataranta. Kaya binuhat ko siya, sabay tawag ng mga tauhan ko. "Love, where are you going???" singit pa ni Reah. Subalit, hindi ko na siya pinaglaanan pa ng pansin. • • • • • "Doc, what happened? Is she okay?" I directly ask. "Don't worry sir. The patient is okay. And good news ang result. She's pregnant." Halos magulat ako sa sinabi ng doctor. I want to be happy. So that, kusa na lang akong napangiti. "Congratulations sir." The doctor says again. "Thank you, thank you very much." I said. I know. Hindi ko pa kilala si Faye. But, I'm very happy na may anak na ako. "Okay, sir, aalis na po ako." He said. Then, he left. Lumapit ako kay Faye. She's pretty good at me naman. But still, mas kailangan ko siyang panagutan ngayon dahil nagbunga ang isang gabi namin. No matter what. Kahit hindi ko siya mahal. Kailangan ko ng contract marriage sa kaniya. Para hindi mawala sa akin ang anak ko.VINCENT POINT OF VIEW "Ate naman, mabuti nga po at naka uwi pa ako. Huwag ka na magalit diyan. Hindi naman kasi pwedeng pilitin ko si Ate Faye na sumama sa akin. Isa pa, biglang sumulpot ang sasakyan ni Mr. Aljur. Hindi naman pwedeng makita niya ako 'di ba? Ede umalis na lang ako. Then, look, kung hindi pa ngayon. May oras pa naman na makuha natin si Faye 'di ba? Tysaka, may ipapakita ako sa 'yo. Pwede natin gamitin, kahit hindi natin nakuha si Faye." Dinukot ko sa bulsa ko ang naliit na plastic na may lamang buhok. Buhok ni Faye. Nakuha ko ito sa kaniya, mabuti na lang talaga. Ito naman si ate, nagwawala agad ehh. Hindi muna nakikinig sa akin. Highblood agad. "Tsk! Ano na naman 'yan?" masungit na reklamo ni ate. Kung sa bagay, palagi naman 'tong masungit sa akin. "Ano ka ba ate, mag-isip ka nga diyan. Hindi 'yong puro kasungitan mo lang pinapairal mo." Muli along binigyan nang masamang tingin ni ate. "Ate! Biro lang! Biro lang!" aniya ko agad sabay atras ko. Dahil, bigla na naman
Sa hapag kainan, tahimik na muna kaming kumakain. Ohh 'di ba, kanina lang ang ingay tapos ngayon biglang tumahimik. --- Sa kalagitnaan ng aming pagkain, biglang tumunog ang cellphone ni Aljur. Nabaling naman roon ang atensyon ko. V E R O N I C A. Tumatawag si Veronica, bakit naman kaya. Nag-aabang akong damputin ni Aljur ang Cellphone niya. Inilagay niya Kasi ito sa tabi ng upuan niya. Pero, tila ba'y naging isang bingi si Aljur. Parang Wala lang sa kaniya ang tumatawag at seryoso lamang siyang kumakain. --- Tumigil ang tunog ng cellphone... Hindi man lang sinagot? Ngunit, hindi pa man nag-isang minuto, tumunog ulit ito. Si Veronica pa rin. "Hmm, Aljur, wala ka bang balak na sagutin ang cellphone mo? Baka kasi importante, baka may kailangan sa kompanya na pinagtratrabahuan mo, 'di ba? O baka naman nandoon na ang boss niyo? Sagutin mo na kaya," sabay ngiti ko. Kahit hindi ako desidido sa sinasabi ko, go pa rin ako. "Just eat." Tanging malamig niyang wika. Huhuhu, ouch ka naman Al
ANOTHER DAY STILL FAYE POINT OF VIEW Hindi pa man ako nakakabangon nang tuluyan, ramdam na ramdam ko agad ang mainit na yakap ni Aljur sa akin. Tila ba'y Wala siyang plano na bitawan ako. Kaya ito, nanatili akong nakapikit pa rin habang dinadama ang pagmamahal niya. Kahit paano natutuwa akong nagising kasama siya at kayakap pa siya. --- Gumalaw si Aljur, tila ba'y diniin niya ang ulo niya sa leeg ko. Dahilan na makaramdam ako nang kiliti. Ngunit, pa sekreto na lamang akong ngumiti. Baka mamaya kasi ma istrubo ko pa ang masarap niyang tulog. Hindi naman 'yon maaari noh. "Good morning," malambing na wika ni Aljur. Ayan nagising ko siya? Ayos lang. "Ahmm, good morning din," mahinang sabi ko. Hindi naman pwedeng sumigaw ehh, kakagising lang kaya. "Hmm, I forget, I need to cook." Aniya niya. Nagmadali pa siyang bumangon. Gayunpaman, agad akong humarap sa kaniya ay yumakap. Ewan ko ba, basta ayaw ko munang umalis siya sa tabi ko. "Pwedeng bang, dito ka na muna? Ayos lang naman sa
STILL FAYE POINT OF VIEW Hinintay ko na lang na lumabas ng sasakyan si Aljur. Huhuhu, balak ko pa naman lumakad tapos nandito na agad siya ngayon? Ano siya nagmukhang flash. "What are you doing here?" malamig at seryoso niyang tanong sabay tingin sa akin mula ulo hanggang paa. Kakalabas pa lang nga niya sa sasakyan niya ang sungit niya agad. Paano ba 'to? Kailangan kong magpalusot??? "Ahmm," napakamot muna ako sa noo ko. Kahit nakaderetso lamang sa kaniya ang tingin ko, nag-alinlangan pa rin naman ako. "Wala lang???" lutang kong wika. Ngunit, sinabayan ko ito ng ngisi. Gayunpaman, malalim lamang ang tingin niya sa akin. Tila ba'y gusto niyang kainin ako. Ikaw ba naman bigyan niya ng nanlilisik niyang mga mata. Katakot din kaya. "Ahmm, kasi gu-gusto ko lang naman magpahangin, mweheheh," dagdag ko pa. "Magpahangin? Are you pretty sure what you're talking about?" Ayan na nga at ang strict na niya magsalita. Bad trip ba siya sa dinner niya with his family? Syempre, sa kaba ko, i
STILL REAH POINT OF VIEW "You don't need to say sorry Auntie. I know, hindi mo rin naman gusto ang nangyari. Wala ka pong kasalanan, so you don't need to say sorry to me. Kung tutuusin, tama si Aljur, naging busy ako sa career ko, kaya wala din akong naibigay na oras sa kaniya. That part pa lang po, I realized na dapat pala hindi ko na pinili pa ang manatili sa ibang bansa. I thought naman po na pagbalik ko dito magiging maayos na ang lahat, ikakasal na kaming dalawa. Pero, ngayon, sa sinabi niya, may iba na po siyang mahal. What should I'm going to do now? Alam na alam ko sa sarili ko na mahal na mahal ko si Aljur. Auntie, did I need to prove to him na mahal ko siya? Na mali ang inisip niyang career ko lang ang iniisip ko. Masakit po sa akin ang mga sinabi niya. I just want to be with him and make a happy big family to him. Pero, dahil kay Faye, masisira lang po ang lahat ng 'yon? Masisira lang ang binuo naming pangarap? Auntie, help me. I want Aljur back to me. I love him so much
ALJUR POINT OF VIEW "What the hell are you talking about? Did you think it's easy for me to do that Lola? Can you just please stop saying some nonsense and annoying words. Because I know Faye is not like that." Hindi ko na makontrol ang sarili ko. That's why, nagawa ko nang sumigaw at makapagsalita nang wala sa sarili ko. This is so shit! Mas mabuti pa kung hindi na lang talaga ako sumama sa family dinner na 'to. This is a big annoying for me. Isturbo pa! "Did you see that Rafah? Ganyan na ganyan na ngayon ang anak ko mula nang makilala niya ang isang probinsyanang babae na si Faye. Naging masama na ang ugali ngayon ng anak mo. He didn't respect me anymore. He knows, na nandito siya sa important dinner natin. Pero, ganyang asal ang pinapakita niya??? It's because, gusto niyang ipagtanggol ang walang kwentang babae na 'yon!" My Lola shout. I feel that, gigil na gigil na nga siya. I smirk. Hindi naman pwedeng maki-alam din dito ang mom ko, and she knows that already. "Ma, just cal







