Chapter 2

Hanna Pov

Ang sikat ng araw na sumisilip mula sa mga kurtina, ay unti-unting nagpagising sa akin. Dahan-dahan kong ini-scan ang kwarto, sinusubukan kong iproseso ang lahat ng nangyari at kung bakit ako nasa isang hindi pamilyar na silid. Siguradong hindi ito ang kwarto ko dahil wala akong natatandaang nag-book ng suite. Nasa tamang hotel ba ako?

I don't usually drink heavy but I was so wasted last night na hindi ko na maalala ang nangyari matapos akong hilahin ni Anne sa club.

Naalala ko na iniwan ko si Anne sa club at pumara ng taksi. Naalala kong naglakad ako papunta sa lobby at baka maling floor ang pinindot ko...

Umupo ako ng tuwid nang sabay-sabay na bumalik ang lahat sa pumipintig kong ulo. Maling floor ang pinindot ko sa elevator at napadpad ako dito sa suite floor. Nasubukan ko na siguro lahat ng pinto sa sahig at ito lang ang kwartong naka-unlock at pumasok ako.

"Anong kalokohan ang ginawa ko?" mahinang sabi ko sa sarili ko. Ito ang dahilan kung bakit lumalayo ako sa sobrang pag-inom. Palagi kong ginagawa ang pinaka nakakabaliw na mga bagay. Kumalabog ang tiyan ko nang sumilip ako sa ilalim ng kubrekama at napagtantong hubad na ako.

Nakipagtalik ako sa lalaking hindi ko alam. Heck, hindi ko nga alam kung anong itsura niya. Napakadilim ng kwarto at hindi ko maaninag ang kanyang anyo.

Ang tanging natatandaan ko tungkol sa kanya ay ang galing niya sa kama at ang kanyang malalim at husky na boses ang nagpapukaw sa akin. He's such a damn great kisser. Kung hindi lang ako nagpapanic ngayon, gusto ko siyang halikan ulit. Napakalambot ng labi niya at may mint na hininga. Mahal ko ang mint.

Niyakap ko ang kubrekama sa aking dibdib habang kinakagat ko ang kanyang labi, inaalala kung paano niya ako pinaglaruan at pinakiusapan ako na angkinin niya ako. Sa totoo lang hindi ko masisisi ang sarili ko kung gusto ko pa. Magaling siya at nakikita ko na naman ang sarili kong ginagawa iyon. I bet gwapo siya. Ang abs at muscles niya ang nagsasabi ng lahat.

Tumingin ako sa paligid ng napakalaking silid, nagtataka kung sino siya at bakit niya iniwan ang pinto ng kanyang silid na bukas sa unang lugar!

Ilang sandali pa, napagtanto kong mag-isa lang ako at nagalit ako na iniwan niya lang ako sa kwarto. Halos ginamit niya ako para sa isang one-night stand. Pagbabayaran ni Anne ang pinsalang ito.

"Asshole!" I mouthed habang bumababa sa kama at pinulot ang damit ko. Isinuot ko ang damit ko habang may nakita akong papel at card sa gilid ng drawer. Nakakunot ang noo ko habang binabasa ito.

'Kailangan kong umalis ng maaga para asikasuhin ang isang negosyo. Babalik ako sa loob ng ilang oras. Umorder ka ng kahit anong gusto mo at pakihintay hanggang bumalik ako.'

Inihagis ko ang papel at card habang iritadong umuungol nang hindi man lang tinitingnan ang pangalan niya o anuman sa card. Sino ba siya sa tingin niya para sabihing hintayin ko siya hanggang sa bumalik siya na parang ako ay isang uri ng kanyang maybahay?

Sinong nagsabi sa kanya na wala akong gagawin? Mayroon akong mas mahusay na mga bagay kaysa sa maghintay para sa isang random na tao na ginamit sa akin, alam na ako ay nasayang at wala sa aking tamang pandama. Napaka-jerk niya. Kahit ang sulat niya ay nagsasabi na siya ay isang jerk.

"Jerk," bulong ko at inayos ang mga gamit ko sa sahig. Mas nagalit ako sa sarili ko- nagalit na natulog ako sa isang lalaki na sadyang iniwan ako pagkatapos ng isang gabing stand. Ni hindi ko maisuot ang heels ko sa likod dahil sa sakit ng paa ko. Inilagay ko ang mga iyon sa dibdib ko at padabog na lumabas ng kwarto.

Bumalik na ako sa kwarto ko at nakasalubong ko si Anne sa couch kasama ang isang lalaki. Magkayakap silang dalawa at sigurado akong hindi alam ni Anne ang ginawa niya kagabi. I wasted pero mas lasing siya kaysa sa akin. Hindi ko masabi kung may ginawa ba sila pero sigurado akong hindi siya magiging masaya paggising niya.

I laughed it off as I made way to our room kasi medyo pantay na kami. Pumasok ako sa kwarto namin at nagkalat ito sa mga damit ko at sa kanya. Lagi kaming gumagawa ng gulo sa tuwing magkakaroon kami ng lady's night.

Ayaw ko sa pag-iimpake at ayaw ko rin sa magulong kwarto. Umupo ako sa gilid ng kama at binuksan ang phone ko. May mga missed calls si mama pero hindi ko pinansin. Isa lang ang dahilan kung bakit siya tumatawag at hindi ko iyon marinig. Nasira na ang umaga ko sa kalokohang iyon at hindi ko na kailangan pang magalit.

Ito ay dapat na isang paglalakbay ng isang babae- makatakas lamang ng ilang araw mula sa kolehiyo at magsaya ngunit sinisigurado ng aking ina na sinisira niya ito para sa akin araw-araw. Ngayon ay tumaas ito sa lalaking iyon. "Jerk..." I need to stop calling him that because I don't even know exactly what happened. Siguro lasing din siya. Pero alam kong nag-sex kami. Kung hindi iyon, hindi ako ganap na n*******d.

Sinusubukan kong balewalain ang mga iniisip habang tinitingnan ko ang susunod na flight papuntang Italy. Hindi na ako pwedeng manatili ng isang araw dito sa Omaha. Pakiramdam ko ay lalapit sa akin ang lalaking iyon. At kailangan ko ring bumalik dahil sa mga banta ng nanay ko. Hindi ko nga alam kung bakit mahal ko pa rin siya sa kabila ng pagtrato sa akin na parang isa sa mga kasama niya sa pagsusugal. I bet mas pinapahalagahan niya sila kaysa sa akin.

Nag-book ako ng flight na ang isa ay dalawang oras, tatlumpung minuto. Inayos ko ang aking mga damit sa aking maleta at naligo, umaasang makakaalis ako dito bago magising si Anne. Alam kong magagalit siya kapag nalaman niyang iniwan ko siya.

Tapos na akong maghanda makalipas ang isang oras at umalis na si Anne lang ang nasa sopa at ang lalaki sa sahig. May mga natutulog pa. Alam kong masakit kapag nagising sila. Hinalikan ko siya sa noo at isinara ang pinto sa likod ko.

Pagkalipas ng dalawang oras, sumakay ako sa isang eroplano at handa nang bumalik sa bahay, Italy. Tumingin ako sa labas ng bintana nang magsimulang umandar ang eroplano.

Ito na dapat ang huling beses na tumuntong ako dito. Sa totoo lang, pinagsisisihan ko ang pagpunta ko sa Omaha. Gusto kong bumisita sa Hawaii o Maldives sa halip ngunit kinausap ako ni Anne na pumunta dito at nandidiri ako sa ginawa ko.

Ayoko na kasing isipin yun kasi nagi-guilty lang ako ng walang dahilan. Posibleng dahil iyon ang literal na unang pagkakataon ko. Oo, nawala lang ang virginity ko sa isang estranghero.

Dalawampung taong gulang na ako at hindi pa rin nawawala sa akin dahil ito ay isang bagay na aking pinahahalagahan. Ngunit kinuha ito sa kanya ng isang ganap na estranghero. Bakit hindi ko siya tatawaging jerk? Bakit hindi ko siya kamuhian kahit wala naman akong pake kung sino siya. I know he has to be rich to book a room like that and even give me his card because he has some meeting or whatever it was his reason for leaving me here alone.

Bumuntong hininga ako at bumalik sa upuan ko. Hindi ko dapat hayaang kainin ako ng mga kaisipang ito. Hindi ko dapat hayaang mawala ako sa sarili ko dahil sa iniisip ng mga estranghero. At hindi ko dapat hayaang mapunta sa akin ang mga pananakot ng aking ina. Siya kung sino siya at kailangan kong harapin iyon.

Pinikit ko ang aking mga mata para matulog at pagkaraan ng ilang oras, nagising ako sa pag-aanunsyo ng piloto na darating kami sa Roma Fiumicino sa loob ng ilang minuto. Napabuntong-hininga ako habang tinatanggal ang seatbelt ko. Madalas akong nakatulog sa halos labing-isang oras na byahe. Nakakapagod at nakakainip. Kung nandito lang si Anne, hindi ako magsasawa at magsasawa gaya ng buong oras na nararamdaman ko.

Matapos ang tila walang hanggan, sa wakas ay nakarating kami at nakaalis.

Sa aking paglabas ng Airport, nakatanggap ako ng isa pang kalokohang text mula sa aking ina-ito ay ang aking ina. "Damnit," ungol ko sa ilalim ng kanyang hininga, alam kong ito ay magiging isang bagay na makakagalit sa akin.

'Maglipat ng 500usd sa akin ngayon, at huwag sayangin ang aking oras. Ito ay Urgent!'

Binasa ko ang text at ni-lock ko ang phone niya, at ibinalik iyon sa bulsa ng jeans niya.

Hindi ko alam kung ano ang kinukuha sa akin ng babaeng ito. Ang kanyang bank account? Charity?

Bilang isang ina, hindi niya alam kung paano ko kinakaya ang aking matrikula. Kailangan kong magtrabaho ng dalawang trabaho para magawa iyon. At bago ako mag-college, nag-iipon ako ng pera kahit na ninakaw niya ako dahil pinasabog niya ang pondo ko sa kolehiyo sa pagsusugal. Siya ay isang nakakatakot na ina.

Sigurado ako na sasayangin niya ang pera sa pagsusugal tulad ng ginawa niya sa lahat ng aming ipon. Ang bahagi na mas ikinagalit ko ay kung paano siya tila hindi nanalo. Hindi siya magaling sa pagsusugal ngunit tumanggi siyang bumitaw at gumawa ng isang bagay na mas masagana.

Bago ako makalabas at sumakay ng taksi, tumunog ang aking telepono at alam kong si nanay iyon. Kinuha ko ang phone ko at tinignan. Bumuntong-hininga ako, bumubulong sa ilalim ng aking hininga. I'm not even ready to hear what she has to say but I'd be damn to not answer her calls. Sinagot ko ito at inilagay ang phone sa tenga ko habang papalabas ng airport.

"Hindi kita pinadalhan ng limang daang dolyar para lang maisugal mo ang pera gaya ng lagi mong ginagawa," pagtibay ko. Kailangan kong magsimulang mag-step up para sa aking sarili sa totoo lang. Masyado niya akong na-take for granted.

"I am your mother and you're going to do exactly as I say! Ang buhay natin ay nasa linya kung hindi ka magpapadala sa akin ng pera." Amy, dumagundong ang nanay ko sa telepono.

"Kung mangangako ka lang na hindi mo ito isugal, nay..."

"Hindi mo masasabi sa akin kung ano ang gagawin..."

"Kung gayon, hindi ako nagpapadala sa iyo ng pera," sabi ko, ang aking kamay sa hangin na tila siya ay nakatayo sa harap ko.

"Hanna Scott Williams! Kung hindi mo ako padalhan ng pera, mamatay ka! Mawawalan ka ng walang kwentang buhay mo. Nasa airport ka diba? Binabantayan ka nila Hanna. Alam nila ang bawat galaw mo." Pinatay na ni Amy ang tawag bago pa ako makakuha ng pagkakataong sumagot.

Tumingin ako sa paligid ko dahil totoo naman ang sinabi niya. Palagi silang nanonood dahil nilagay ng babaeng tinatawag kong nanay ang buhay naming dalawa sa panganib sa mga utang niya. Napabuntong-hininga ako habang nag-log in sa aking mobile bank account. Alam ko ang kayang gawin ng nanay ko kung hindi ko siya padalhan ng pera.

Nakatagpo ako ng napakaraming malalaking nakakatakot na lalaki na nagbabanta sa aking buhay dahil sa kanyang mga utang na wala akong kinalaman. Hindi patas na matulog, sa takot na hindi ka na magising kinabukasan dahil may mga taksil na lalaki na laging nakabantay sa iyo at maaari silang magpasya na wakasan ka nang walang anumang sagabal. Nagpapasalamat ako sa kanya dahil inilagay niya ako sa ganoong uri ng panganib dahil siya ang pinakamahusay na ina kailanman.

Ipinadala ko sa kanya ang pera kasama ang isang text na nagsasabing dapat niya akong iwan at huwag na akong humingi ng pera. I think it won't scare her dahil hindi man lang niya binabasa ang mga text ko pagkatapos niyang makuha ang gusto niya. Hindi niya ako hinahanap maliban kung kailangan niya ng tulong. Kaya, ang aking mga banta ay hindi nakakatakot sa kanya.

Sinusuri ko ang balanse ng aking account, alam kong iyon na ang huling pera na dala ko. Ngunit mas gugustuhin kong ibigay ang aking huling sentimo kaysa mawala ang aking buhay sa walang kabuluhang mga utang ng aking ina sa pagsusugal.

Mayroon akong maliwanag na paparating.

At ang huling bagay na gusto kong sirain ang aking kinabukasan ay ang mga paulit-ulit na pasanin ng aking ina. Magtatapos na ako sa isang taon at kalahati. Plano kong magtrabaho sa isang kumpanya ng fashion, mag-ipon para magbukas ng sarili kong fashion store. I was thinking of living Italy for good but I can't leave my mother alone to this cruel world. Siguro kapag tuluyan na niya akong napatay ay doon na ako susuko sa kanya.