Kumibot ang mga mata ni Karylle at dahan-dahang tumingin kay Harold. Nang makita niyang malumanay ang ekspresyon nito, naramdaman niyang kahit ang tono ng boses nito kanina ay may kasamang pagpapakalma.Hindi maikakaila, tila natahimik si Karylle sa mga sandaling iyon.Nagsalita rin si Dustin, "Tama, sa mga oras na ganito, kailangan mo talagang magtiwala sa tadhana. Pero sa tingin ko, tiyak magtatagumpay ka ngayong pagkakataon!"Sa gilid ng labi ni Karylle, may konting ngiti, pero medyo may pagka-pait, "Kung magtatagumpay, baka may kasamang swerte mo."Mabilis na sumagot si Dustin, "Hindi, sa iyo 'yan, simulan na ba natin?"Tumayo si Harold at lumapit kay Karylle. Hindi na siya nakaramdam ng kahit anong presyon mula rito, bagkus ay nagsalita nang mahinahon, "Anuman ang mangyari, kailangan mong tanggapin, at saka, kung nakaya mong mag-fail ng labing-pitong beses sa loob ng kalahating taon, may oras ka pa."Huminga ng malalim si Karylle, para bang sinusubukan niyang kontrolin ang emosyo
Pero habang nag-iisip, muli niyang tinawagan si Santino.Mabilis namang sumagot ang kabilang linya."Karylle?""Tito Santino, tinawagan kita dahil gusto ko sanang humingi ng tulong."Biglang ngumiti si Santino nang may kabaitan, "Ikaw talaga, bakit hindi mo na lang sabihin ng diretso? Anong kailangan mo, bakit ka pa magpapakipot?"Walang gana si Karylle sa mga sandaling iyon, pero hindi na siya nagpatuloy sa pagpapakipot at diretsang nagsabi, "May plano na ako para sa susunod na kooperasyon sa Handel Group, pero minsan, hindi ko kayang bantayan ang proyekto nang palagi. Kaya't baka magkausap pa tayo sa mga susunod na linggo, baka kailangan ko ng tulong mo, uncle.""Tungkol ba ito sa trabaho, Karylle? Mayroon bang ibang nangyayari?" Tanong ni Santino, puno ng malasakit ang kanyang tinig, "Anong kailangan ko para matulungan kita?"Ang tanong ni Santino ay hindi lang basta pormal, naramdaman ni Karylle ang taos-pusong pag-aalala mula sa kanya.Mabilis na sumagot si Karylle, "Wala, uncle,
Nagmumukhang nag-aalangan si Karylle at hindi siya nagsalita.Itinokso ni Harold ang kanyang tingin kay Karylle, “Bakit mo gustong maniwala ako sa'yo?”Tumingin si Dustin kay Harold, naguguluhan at hindi agad nauunawaan ang ibig sabihin ng tanong ni Harold. Habang tinitingnan niya si Karylle, na nakatayo lamang ilang hakbang mula sa kanila, medyo naguguluhan siya.Hindi maganda ang itsura ni Karylle, ngunit hindi dahil sa tanong ni Harold, kundi dahil sa kalagayan ni Lady Jessa.Nagdalawang-isip siya sandali, bago nagsalita ng malalim na tinig, "Ako nga... ako si Poppy."Ang mga huling salita ay binitiwan ni Karylle nang maingat, bawat isa'y puno ng kahulugan.Nagulat sina Dustin at Harold sa narinig, at sabay nilang tiningnan si Karylle nang hindi makapaniwala.Si Dustin ang unang nakausap, “Ikaw… ikaw ba talaga si Poppy?”Tahimik lang na tumango si Karylle at tumingin kay Dustin ng mahinahon.Tila nakalimutan na ni Harold kung ano ang sasabihin sa sandaling iyon. Matapos itanong ni
Tinutok ni Karylle ang kanyang mata sa harap, nagtagal siya ng ilang sandali, at pagkatapos ay dahan-dahang lumapit kay Harold.Nagkumurap ng bahagya ang mga mata ni Harold, nanatiling nakatayo at hindi kumilos.Agad na nagsalita si Karylle sa isang tinig na tanging sila lamang ang makakarinig: "Pagbalik ko, kailangan maghihintay ka sa akin!"Malinaw ang boses ni Karylle, at walang pag-aalinlangan dito.Sumimangot si Harold at hindi nagsalita.Hindi nais ni Karylle na magduda si Lady Jessa, kaya't ngumiti siya at sinabi, "Lola, tara na.""Sige."Habang nagsasalita, tinulungan ni Karylle si Lady Jessa na maglakad palabas, at siya mismo ang nagmaneho pabalik kay Lady Jessa.Sa daan, medyo pinabilis ni Karylle ang kanyang pagmamaneho kaysa karaniwan, ngunit ang sasakyan ay laging matatag at hindi lumalabag sa mga batas trapiko.Paminsan-minsan, nagbibiro at nag-uusap sila ni Lady Jessa, ngunit... tanging siya lamang ang nakakaalam ng hirap at kabuntot na nararamdaman ng kanyang puso.Han
"Gaano sana kaganda kung magkaayos silang muli!"Kung magbabalikan lang sila at maging mag-asawa ulit, sana ay araw-araw niyang kasama si Harold…Ngunit sa isang iglap, biglang nagalit at nanabik si Lady Jessa!Nakaramdam siya ng awa kay Karylle dahil sa pagsasakripisyo nito kay Harold ng maraming taon, ngunit hindi nito nakamtan ang anumang pagpapahalaga mula sa kanya.Galit na galit siya kay Harold, ang apo niyang walang kwenta! Talaga bang pati ang dedikasyon ni Karylle ay na-trample lang sa ilalim ng kanyang mga paa?Hindi niya talaga ito pinahalagahan!Ang tanging nararapat na kaparusahan kay Harold ngayon ay ito—alam niyang gusto pa rin siya ni Karylle, pero hindi na ito nagmamahal sa kanya. Tama lang ito para kay Harold!"Lola, aalis na tayo?"Muli, ang boses ni Karylle ay puno ng lambing, at si Lady Jessa ay nag-sigh nang malalim. Puwera lang sana kung mapatawad ni Karylle si Harold, ang batang iyon. Kung magkaayos lang sila at masaktan siya, hindi ba't magiging magaan ang pak
Karylle ngumiti at sinabi, "Hindi po, isang kasamahan ko lang po ang tumawag, sabi okay lang daw, babalik na po ako."Nagulat si Lady Jessa ng kaunti, hindi niya inasahan na magbabalik si Karylle, kaya't nagbigay ito sa kanya ng malaking sorpresa."Ay, ang ganda ng relasyon ninyo, makakapagkwentuhan kayo ni lola."Lumapit si Karylle kay Lady Jessa, at hinawakan ang isa nitong braso. May malambing na tinig, sinabi niyang, "Oo, makakapag-ugnay tayo ngayon, lola."Agad na ngumiti si Lady Jessa, at sinabi, "Sige! Magandang balita!"Pagkatapos niyang magsalita, hinila na siya ni Lady Jessa pabalik sa sofa, pero bago pa man makaupo, biglang nagsalita si Lady Jessa, "Pumunta ka sa kwarto, mag-usap tayo."