CHAPTER 2 Part 1. Maghiwalay na tayo!

Matapos ang matinding bakbakan sa kama, mahigpit na hinawakan ni Brenda ang kanilang bed sheet at nag iwan ito ng matinding kulubot sa kanyang mga daliri.

Sa oras na iyon sya ay napaisip: “Hindi pa nasiyahan si Pablo sa kanyang babae sa labas?” Para sa kanya nakaka panibago ang asal ng kanyang asawa, ngunit si Brenda ay hindi natinag. Wala sya ibang naramdaman kundi ang masuklam dahil nakipagtalik sya sa kanyang asawa na alam nya galing din ito sa ibang babae.

Habang busy ang kanyang asawa, sya ay nakahiga lamang sa kama at hinayaan si Pablo na ihagis sya sa buong kama. Total sa isip nya, hindi ya naman kayang manganak kahit ano pilit nila. Noong ay si Pablo medyo alanganin pa sa saloobin ni Brenda na hindi nya pinapakita ang kanyang tunay na sarili sa kama, ngunit ngayon, si Brenda ay wala ng pakialam. Hinahayan ya nalang si Pablo na kahit ano ang gawin sa kanya.

Kahit sinong lalaki ay tila ma boboring sa ganitong sex life ng asawa.

Ang itim na buhok ni Pablo ay kumikinang ng pawis, at kanyang muhka ay namumula at ang boses ay mahina at paos, sabay pag bulong kay Brenda ng: “Ba’t away mo?”

Bilang mag-asawa, hindi sila masyadong nag tatalik, ginagawa lang nila ito ng ilang beses sa isang buwan upang makatanim ng binhi lang sa kanyang tiyan.

Nahulog si Brenda sa kanilang  unan, tumingala lamang sya sa kay Pablo at nakitingin sa lalaking hinabol nya sa loob ng apat na taon. Si Brenda ay pagod na, gusto nya sanang mabuhay para sa kanyang sarili ngunit hindi ito alam ni Pablo. Patuloy tinatanong ni Pablo si Brenda bakit ayaw nitong makipagtalik sa kanya, kung bakit ayaw nyang bigyan ng anak at tagapagmana para magpatuloy ng kanyang kapangyarihan.

Inabot ni Brenda ang kanyang mga kamay at dahan dahang hinaplos ang mukha ni Pablo at bumulong ng “Pablo, mag hiwalay na tayo!” Hindi naka react si Pablo at natahamik sya ng ilang minute. Pinigilan ni Pablo ang kanyang init ng ulo at sinabi kay Brenda na “Dahil lang kay Erica?, sinabi ko naman sayo na anak lamang sya ng matanda, kung ayaw mo na sya ang nakatira sa villa, inayos ko nan a sya ang tumira sa ibang lugar”

Napa smile si Brenda at sa isip nya “ ang anak ng elder ay dapat ba palakihin mag isa sa isang malaking villa? At dapat ba magkahawak ng mahigpit habang naglalakad?”  pero mas pinili nya na wag na lang sabihin iyon.

Binukasan ni Brenda nag ang maliit na drawer sa bandang uluhan ng kanilang kama, inilabas ang kasundu-an ng diborsyo at inilagay sa kamay ni Pablo at sabay sinabi “bukod sa ipon at real estate, gusto ko rin ang kalahati ng shares sa Catindig Group”

Sumimangot si Pablo at sinagot si Brenda ng “Kalahating bahagi ng Catindig? Medyo sobra naman ya Mrs. Catindig.

Hindi alam ni Pablo na ng dahil sa hinarang nyang sipa ay halos wala ng pagkakataon si Brenda na maging isang ina, ngunit ayaw ipaalam ni Brenda kay Pablo ang ito. Pag-ibig at poot, hindi pinagsisihan ni Brenda ito. Kaya niyang bumitaw kay Pablo.

Napasandal si Brenda sa uluhan ng kanilang kama. Tumayo sya sa posisyon ni Pablo at ibinahagi sa kanya na “Pagkatapos ng diborsyo, maari mo ng bigyan ang iyong kabit ng legal na katayuan. At ako ay kukuha lang ng para sa akin at lahat tayo ay magiging masaya.” Naging seryoso ang itsura ni Brenda.

At doon napagtanto ni Pablo na hindi na nagbibiro ang kanyang asawa at seryoso ito at naplano na ng matagal. Pagkaraan ng ilang sandal, sinabi ni Pablo sa malumanay na boses “Itabi mo ang ideyang ito ngayond din! Hindi tayo pwedeng mag hiwalay, kita ay dapat magkasama dahil kilala na tayo sa komunidad.” Tiningnan nya si Brenda, ang tingin na tila kaya nyang lamunin at romansahin ang buong katawan at kaluluwa nito.

Hindi nagsalita si Brenda at nainis si Pablo. Tumayo sya, kumuha ng bathrobe at tumungo sa guestroom para dun matulog dahil naramdaman niyang kailangan ng huminahon ni Brenda. Pagkatapos ng gabing iyon, mamahalin niyang muli ang pagaging Mrs. Catindig at pagiging under sa Catindig Group. Napangiti si Pablo, palaging ganito si Brenda.

Sa likod ni Pablo, pabulong na sinabi ni Brenda sa kanya “Pablo, mag hiwalay nalang tayo ng mapayapa. Ayoko ng mabuhay ng kasama ka!” Biglang tumigas ang katawan ni Pablo at dahan dahang lumakad pabalik ng kanilang kama sabay binigkas ang mga salitang “Brenda, ng pakasalan mo ako, alam mo na walang pag-ibig sa Pamilya Catindig. Hindi ako mag kakaroon nito, at mas Mabuti na hindi mo ninais na magkaroon ng ganito. Hindi magiging madali ang buhay mo pag ganyan”

Pagkatapos ay pagallit na tinapon ni Pablo ang mga papeles ng diborsyo at ito ay nagkalat sa sahig na parang mga abo.