Share

CHAPTER 17

CHAPTER 17

Natapos ang pag-uusap namin ni Damon na mabigat ang loob ko. Naguiguilty ako sa mga sinabi ko pero hindi ko naman na pwedeng bawiin 'yon, alam kong nasaktan siya sa sinabi ko, pero wala na 'kong magagawa para bawiin pa 'yon. Kahit na anong gawin ko ay nangyari naman na, tapos na.

Tumingala ako sa mga malalaking puno habang naka-upo sa damuhan. Nandito ako sa lugar na hindi gaanong pinupuntahan ng mga estudyante. Napapikit ako, napakatahimik. I like this place.

Siguro nga ay mabuti na rin na sinabi ko sa kaniya 'yon para tumigil na din siya sa panggugulo sa'kin. Tama rin naman siguro ang ginawa ko dahil ayoko na ng gulo. Ayoko nang madamay sa buhay ni Damon.

Mabilis lang lumipas ang araw, pero para sa'kin ay napakatagal na ng isang araw. Biyernes na ngayon. Wala kaming klase dahil wala ang teacher kaya dito muna ako pumunta. This will be my favorite place from now on.

Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Damon na
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status