Share
Chapter 27
LEOPORD’S POV
[SPG: THEME & DRUGS]
‘One Month Later...’
A month has passed at ginagawa ni Rayne suhistiyo ni Heidi na kami nalang muna ang makaka-alam tungkol dito ngunit, hindi siya kumikibo. Walang kinakausap at palaging nagkukulong sa kwarto niya. Nag-aalala kaming lahat sa kalagayan niya pero hindi ko masabi sa kanila ang totoo. She wasn’t eating properly sa loob ng isang buwan iyon, minsan, hinahatiran nalang siya ng pagakain sa kwarto niya dahil ayaw niyang lumabas doon. O ‘di kaya naman ay, pagkatapos naming kumain bigla nalang umaalis. Sa loob ng isang buwan nanbago ang ihip ng hangin sa loob ng bahay.
Bumuntong hininga ako at pinatong ang kamay sa ulo ko. I am currently in my bed, thinking about all had happened this month. It was really tough for us to deal with he
Kaugnay na kabanata
After Your Heart 1 Chapter 28
LEOPORD’S POVI just woke up my sleep and it’s currently 6:13 pm in the evening. Mamaya pa’ng alas nuebe ang launching kaya i have a plenty of time prepare myself before heading. Tumayo ako sa kama at bumaba patungong sala. I saw heidi prepared herself. I was confuse why she prepared so early kaya nagtanong ako.“Is in it too early to prepare Heidi? Ala sais pa at mamayang alas nuebe pa ang launching.” Nilingon niya ako ng nakakunot ang nuo.“Didn’t you know that the schedule changed? The lauching will start at 7:30 sharp so, you should be ready. I’ll get going kasi the investors will be their any time soon. Bye.” Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. I didn’t know that they annouced it kaya i have no clue at all. Ngayong nalaman ko na magiging maaga ang launching than expected, i better get r
After Your Heart 1 Chapter 29
LEOPORD’S POV“Leo! Leo! We need to go! We need to go with Rayne.” Doon lang ako natauhan na alugin na ako ni Lazarth. Napabuga ako ng hininga at agad na tumango. Napapikit ako at tumayo. Sumunod ako sa kanila at samakay na sa sasakyan ko. Someone grab my arm and saw Callum.“Do you really want to drive in that state Leo?! Come with me! I’ll drive you there.” Patakbo ako sumunod sa kanya at agad din nitong pinaharurot ang sasakyan habang sumusunid kami sa ambulansiya.Sa sobrang gulat ko sa mga pangyayari ay para akong nabingi dahil doon. I couldn’t even hear people’s scream. They were just infront of and i could only here what Ziv said. The rest blurry and mute. I feel like i was useless when an emergency comes, my emotions overrule my body and i hate it. I can do nothing but stare at the incedent.
After Your Heart 1 Chapter 30
HEIDI'S POVThe handsome guy I saw noon ay kapatid pala ni Ziv. Kailan ko lang din nalaman dahil sa chismis na narinig ko sa hotel noong nakaraan araw at hindi ako makapaniwalang nandito si Ziv ngayon. I thought dad would burst out kapag nakita niya si Ziv dito ngayon pero he did the unexpected. Never thought about the emotion feeling in this room. Too much awkwardness was roaming around us.Naghihintay parin kami sa resulta ng operation ni Rayne pero umabot na ng isang oras ay wala pang lumalabas na surgeon galing doon."Mom! What took them so long?! Kanina pa nila inooperahan si Rayne pero hindi parin natatapos!" Iritadong tanong ko
After Your Heart 1 Chapter 31
RAYNE'S POVPagkatapos na mga nangyari sa nakaraang buwan ay agad kong sinabi lahat ng mga nalaman ko tungkol sa pagkatao ko. Hindi pa man ako nakakapagsalita y nangingilid na ang mga luha ko kanina. Pinipiga ang puso ko sa sakit ng nararamdaman ko.Si Heidi ay nagaalangang sabihin iyon dahil hindi pa nakakagpahinga ng maayos sina mommy, pero hindi na ako makapaghintay dahil bumabalik lahat ng mga sinabi ni Heidi dahil nakikita ko ang mukha niya.Nagagalit, nasasaktan, nalilito ako sa mga pangyayari. Hindi pa nga ako natatapos sa problema ko kay Señor ay dumagdag pa ang hinanakit na ito.Umangat ako ng tingin dahil ayokong makita ang mga mukha nila. Mas lalo lang ako masasaktan dahil nandito silang lahat. Matinding katahimikan ang bumalot sa loob ng kwarto ko at tanging hikbi lang ng lahat ang maririnig. Kompleto silang lahat dito, inaabangan ang pag
After Your Heart 1 Chapter 32
After a day of mental break down, I manage to be calm again. I most likely to move on easily of the things happened yesterday. Kapag nailabas ko lahat ng hinanakit ko ay hindi lilipas ang isang o dalawang araw ay limot ko na ang mga nangyari, hindi man ang buong pangyayari pero, alam kong kaya ko nang bumangon at magsimula ulit ng panibagong umaga.Mag-isa pa ako ngayon sa kwarto ko kaya may oras pa ako para mag-isip.I thought about my parents. How would they look like and how would they treat me if i was in thier hands. I am curious of everything about them. I really want to know them better pero, may parte sa puso ko na ayoko ko silang makita. Kasi takot ako. Takot ako sa katotohanang baka hindi nila ako tanggapin o balewalain nila ang presensya ko.I tried not to believe in everything they've said yesterday pero, hindi ko maiwasang maisip na posibleng mangyari yung sinasabi nila. Kaya nga nilang ibigay ako sa ibang pam
After Your Heart 1 Chapter 33
RAYNE'S POVAng sabi ng mga doktor pwede na akong umuwi bukas. Ang ayoko ko lang ay uuwi ako sa bahay. Gusto ko sanang mapag-isa pero wala akong magagawa dahil hindi din naman sila papayag sa gusto ko. Lalo pa't kakaopera ko lang.Wala akong masyadong kaibigan maliban sa kaibigan ng pamilya namin kaya wala ako mapaglilipasan ng gabi kapag aalis ako ng bahay."Rayne?" Biglang bumukas ang pinto at nahagip ko ko si dad. Bumuntong hininga ako pinapasok siya. Umupo ito sa paanan ko tiningnan ako sa mata. "Do you want to see your parents anak?" Bumilis ang tibok na puso ko sa gulat. "They are waiting for you outside, papasukin ko ba?" Hindi ako nakasagot at tanging titig lang ganti ko sa sakanya.Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksiyon ko sa sinabi ni dad. Parang nagbuholbuhol ang utak ko sa agarang pagsabi nito."Rayne, don't be s
After Your Heart 1 Chapter 34
RAYNE'S POV"Are you ready to go?" Sambit ni dad sakin. Ngumiti lang ako. Inayos nito ang mga bag sa likod ng sasakyan at sabay na kaming pumasok.Hindi ako gaanong masaya na nakaalis na ako sa hospital. I still have hesitations dahil takot akong harapin sila. May kaunting galit parin ako nararamdaman kaya pinipilit kong iwasan muna ang dumudulot noon. Kaso wala akong magawa. Ayokong masaktan si dad dahil sa nararamdaman ko."Will you be ok? Ayokong may galit kang babalik sa bahay." Nagulat ako sinabi ni dad. I thought he would force me to deuce with them kahit ayaw ko muna, but this cought me off guard."A-akala ko po magagalit kayo kapag sabihin kong ayaw ko munang umuwi." He smiled that gave chills."Rayne, im no longer that guy you imagined. The guy you used to know. I guess we always have time to change
After Your Heart 1 Chapter 35
RAYNE'S POVI arrived at the place twenty minutes early kaya pumunta ako sa counter at nag order nalang."Orange juice please." Parang nagdadalawang isip ang bartender sa order ko ngunit sinunod din ito."Here's your order ma'am." Inabot niya saakin ang isang maliit na baso ng orange juice. I was expecting a normal size of drinking glass pero parang kalahati lang ng baso ang sinerve nila dito. Isang lagok lang sakin ang juice dahil sa sobrang liit nito, kaya umorder ako ulit.Nang binigay na saakin ang pangalawang drink ay may biglang kumalabit saakin. Napalingon ako doon at nakita ang isang lalaki."Rayne?" Lumawak ang ngiti nito at umupo sa tabi ko."Mark?!" Doon ko lang nakita ang kabuoan niya nang napailalim ito sa ilaw."Rayne! Kamusta ka na? I haven't heard about you in awhile ah.""I'm fine, ikaw? How's y
Pinakabagong kabanata
