Chapter 61

HINDI ako pinapatahimik ng mga nasabi ni mommy sa akin. I feel so useless. But then I convinced myself that I shouldn't worry about it. Sinabi ko lang naman ang tingin ko'y tama.

Maaga akong dumating sa restaurant kung saan namin nagkasundong magkita ni André. May disenyo na ako para sa unang dalawang silid ng kanyang bahay. The first one is the blue room, Blue halos lahat ng gamit doon mula sa kurtina, bed, wallpaper, at carpet. Ang pangalawa ay ang red room. Pinaghalong pula at cream ang ginawa ko doon at sana magustuhan niya.

Inayos ko ang laptop ko. Sinadya kong mauna para maayos pa ang mga detalye ng mga ginawa kong disenyo.

Wala sa sarili akong napatingin sa glass door ng restaurant. Isang babaeng payat at matangkad ang pumasok. Ang malaking sun glasses niya at ang itim na long dress ay nagpapahiwatig ng karangyaan at class. My eyes are glued on her and I don't know why. Humakbang siya palapit sa isang lamesa at pagkaupo niya ay doon ko napagtanto kung bakit ako nakatingin sa ka