"Mommy! That was not my fault! It was his fault!"I looked at them.Napakatigas talaga ng ulo at nagawa pang makipag-away.
"Esmeray is right mom,that was his fault.Kung hindi nya kami binangga ay hindi namin sya aawayin.Alam mo naman mommy na ako ang batas!."Matapang pang sabi ng anak ko.
"See?kayo na rin ang nagsabi at lumabas din ang totoo,dalawa kayong nakipag away at ano ang sinasabi mong ikaw ang batas,ha? ako ang batas at dapat masunod."
"You're so fool Keir! Wala na buking na tayo!"They sigh as sign of their defeat.Their teacher called me a while ago dahil sa nakipag away sila sa school.They were just in 3rd grade for Pete's sake!
"You two,no computer,no xbox,no swimming grounded kayo for 30 days you're not allowed to go anywhere! School at bahay lang ang maari nyong puntahan.And that's final!"I said with authority.
"Mom!"They groaned in protest.Papapasukin ko na sana sila sa room nila nang maalala kong hindi pa ako tapos pagsabihan sila.
Tinignan ko si Esmeray "Esmeray you're a girl bakit ka naman nakipag away and why did you punch your classmate,huh?" tanong ko dito.Hindi ito makatingin sa akin.
She bit her lips and look at her twin.
"At ikaw naman Keir wag mong turuang makipag away ang kapatid mo! She's not like you Keir she's a girl!"
"But mom that boy has a crush on Esmeray, at lagi syang nakatingin sa kanya! So i told Esme to punch him kapag lumapit sa kanya." My eyes widened at hindi makapaniwala sa narinig. I slowly turned to Esmeray.
"What?-that boy has a crush on you, Esmeray?" I teased her.
Her cheeks turned red and she pouts"Mommy!" I laughed at her reaction.She's so cute! I turned to Keir"And Keir,wag mong utusang manakit ang kapatid mo!"
I looked both of them, i kneeled down para mapantayan sila. I'm holding their hands now. "Keir?Esme? Please promise me na hindi na kayo makikipag away ulit? Please promise to mommy?" Esmeray pout and showed me her small finger sign that she's swearing.
"Yes, Mommy.Hindi na po mauulit"She said,i kissed her forehead and turned to her twin.I looked at Keir na ngayon ay pinaglalaruan ang mga daliri nya."What about you Keir? Won't you promise me?" i asked.
"I can't promise Mommy pero susubukan ko po and i promised that"
I sigh"Okay then,be a good boy and a brother to your sister Keir. Don't make me worry again, okay? I love you both." I said and kissed their forehead.
"Now,both of you.Go to your room and change your clothes."
"Yes mom"They said in chorused.Ako naman ay tumungo ng kusina para uminom ng tubig.I got tired the whole day,kanina ay may inayos akong problema sa kumpanya para hindi mawala ang isa sa pinaka malaking investor ng RIFB.Being a president of the company is really challenging.I took all the responsibilities in the company.Binawi ko kung ano ang akin at nagpakalayo layo kasama ang mga anak ko.When i found out that they're twins i was so happy,words can't explain how happy i am.I named them Esmeray Thora and Keir Ajax.I didn't thought that they were a faternal twins.They're 8 years old and it's been 9 years since i saw him.Wala na akong balita pa sa kanya at ayoko ng magkaroon pa ng kahit anong koneksyon sa kanya.Subukan man nya akong ipahanap ay hindi sya magtatagumpay i used all my money to protect my kids and I will.
I went straight to the living room and sat down to relax.I leaned my back on the soft sofa and closed my eyes.These past few days I have been very tired of the company because of problems that need to be solved immediately.Sinabayan pa ng dalawa kong makukulit na anak na walang ibang ginawa kung hindi bigyan ako ng mga problema.Pero kahit na mga pasaway sila lalo na si Keir they ranked in their schools.They're both good in all subjects lalo na sa math at science kaya sila ang madalas na panlaban ng school na kinaiinisan nila.Mas gusto nila ang maglaro kesa sumagot sa mga boring na Quiz bee's.
"Mommy!"napamulat ako nang marinig ang boses ni Keir.
"Mom,sorry for disappointing you and lying to you." Sincere na sabi ni Keir sa akin habanh si Esmeray ay nakayuko lang habang naka nguso,napangiti naman ako sa dalawa kong anak, they're very sweet for all the times.
"Come here"Sabi ko sa kanila.
I hugged them both at yumakap naman sila sa akin.They are my treasure and my life.Hindi ko alam ang gagawin ko kung mawawala sila sa akin.Hindi ko na kakayaning mabuhay pa kung sakaling sila ay kukunin sa akin.
"Ayoko lang naman na magsinungaling kayo sa akin.Gusto ko kayong maging totoo sa lahat ng bagay and don't ever hurt anyone kung wala namang ginagawa sa inyonh masama.Especially you Keir, wag kang mananakit lalo na ang mga babae don't ever hurt any girl you met.Respect them,love them and be good to them,okay? And Esmeray wag mong susundin ang sinasabi ng kapatid mo kung alam mong mali wag kang basta bastang mananakit,okay?"
"Yes mom," They said in chorused.
"Kumain na ba kayo?" i asked
"Not yet mom."Keir said
"Alright,let us eat"
Im so proud of them.Masaya akong nagkaroon ako ng mga anak na kagaya nila at wala na akong mahihiling pa.
Nagising ako sa tunog na nanggagaling sa cellphone ko. I looked at the bedside and took my phone. I answered it without even looking who is the caller."Hello." I huskily said."Natasha! Where the hell are you?!" It's my Dad. "Dad, I'm fine. I'm with Keir." I said."You should have told me that you're with him." He said. Kumalma naman ang boses niya. Kapag kasi alam niyang si Keir ang kasama ko, alam niyang safe ako which is not. Dahil ako pa ata ang nagiging tagapagtanggol ng lalaking yon."I'm fine Dad, you should sleep." I said."Hindi na ako makatulog, hija. Alam mo naman kapag tumatanda na, nahihirapan na matulog. Basta mamaya umuwi ka, okay? I want to see you." Sabi ni Daddy. I smiled even though know he couldn't see my smile."I will, Dad. I'll call you later." I said. I ended the call. Tinignan ko naman si Keir na mahimbing na natutulog sa tabi ko. Yes, we shared the same bed. Wala na namang kaso sa amin 'yon dahil minsan na rin kaming natulog ng magkatabi. Hanggang sa nasan
"Action na lang kasi panoorin natin! Dami mo pang alam eh." Tinapunan ko ng masamang tingin si Keir ng bigla itong magsalita. May hawak itong beer can at kanina pa siya nag-iinom. Nakaka-apat na siyang beer at ako naman ay juice lang at snacks. Hindi kasi ako mahilig uminom, kapag may okasyon lang."Manahimik ka na lang diyan at itong Fallen ang panonoorin natin." Sabi ko sa kanya."Bakit kayong mga babae ang hihilig sa romance? Tapos iiyak-iyak kapag nasaktan. Sus, aarte n'yo." Walang sabi-sabi ko siyang binatukan ng pagkalakas-lakas. Bwisit toh!"Kung hindi mo itatahimik 'yang bibig mo, ipapalunok ko sa'yo 'yang beer mo. Nakakaapat ka pa lang pero lasing ka na? At ano ang karapatan mong sabihan kaming maaarte? Palibhasa puro pasarap ka lang sa buhay! Sipain kita diyan eh." Sabi ko sa kanya sabay irap."Ang ingay-ingay mo! Halikan kita diyan makikita mo." Sabi niya sa akin. Tinignan ko naman siya, walang siyang suot na pang-itaas at tanging boxer shorts na naman ang suot-suot niya,
"Sabi ng hindi 'yan pwede! Ipapalunok ko sa'yo 'yan, makikita mo." Inis na suway ko kay Keir. Paano, nilagyan ng patola ang cart at sabi niya ang cute raw. Bilhin daw namin."Sungit nito." Saad naman niya. I think hindi bagay sa kanya ang pangalan nyang Keir because it sounds like an innocent boy na kabaliktaran ng pagkatao ng lalaking ito."Paano ako hindi magsusungit, kung pinapairal mo 'yang katangahan mo. Simpleng pag gogrocery na nga lang hindi mo pa alam, pag prito na nga lang ng hotdog hindi mo pa magawang ayusin. Paano na lang kapag wala ako sa tabi mo? You are such a big idiot." Masungit na sabi ko sa kanya."Grabe ka naman sa akin, parang hindi ako ang mapapangasawa mo ah?" Sabi niya habang itinutulak ang push cart. Kumuha naman ako ng dalawampung fit 'n right at inilagay iyon sa cart. Mahilig kasi siya uminom ng ganoon at minsan ako rin."Hindi nga ako makapaniwala na may tanga akong fiancée eh at isa pa anong mapapangasawa? Muka mo! " Sagot ko naman sa kanya."Kukuha rin a
Inilibot ko ang paningin ko sa paligid para hanapin si Esmeray nang biglang may tumawag sa akin."Hoy panget! Ano'ng ginagawa mo dito? Gatecrasher ka 'no?" Bigla akong nagulat ng sumulpot si Keir the little birdy sa may harapan ko. Katulad ko, nakaayos din ito at nakasuot ng suit. Birthday kasi ng bunso nilang kapatid at imbitado kami dahil matalik na magkaibigan ang mga magulang naming at business partners din. "Hindi ah! Invited kaya kami dito!" Sabi ko sa kanya. Tinaasan ko rin siya ng kilay para magmukha akong mataray. Napatingin naman ako sa kanya. Kahit pala papaano gwapo siya. Lalo na ngayon na medyo nagmamature na ang itsura niya. We're now in grade 9 and unfortunately, classmate ko silang dalawa ng kakambal niya na sinamahan pa ng mga demonyo niyang tropa. "Sus, I never thought that Mom would invite some beggar here in the party. Oh baka naman gusto mo lang akong makita?" Mayabang niyang sabi. Bigla ay naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko dahil sa galit. Impokritong 'to! M
"He is my fiancé." Pinanlakihan ko nang mata ang babaeng lumapit sa fiancé ko. I even raised my eyebrow para mas nakakatakot akong tignan."I-I'm sorry." Sagot naman ng babaeng lumapit sa fiancé ko at tsaka ito nagmamadaling umalis."Hoy, grabe ka naman. Nambababae ka harap-harapan? Hindi mo man lang ba inisip na nandito lang sa paligid mo ang fiancée mo?" Umupo ako sa harapan niya."Tss. Bakit? Nasasaktan ka ba?" Tanong niya sa akin."Oo naman, kahit papaano ang sakit na makita na nambabae ang fiancé mo." Sabi ko sa kanya. Kinuha ko ang frappe niya at tsaka humigop sa straw niya. Hindi naman ako naniniwala sa indirect kiss."So, sino siya? New prospect?" Tanong ko sa kanya."Selos ka?" Tanong niya sa akin. Inagaw niya sa akin ang frappe niya sabay higop sa straw niya. Aba't!"Ajax! Nalawayan ko na 'yan, akin na 'yan!" Sabi ko sa kanya. "Basehan mo ba 'yon para masabing sa'yo na 'to?" Tanong niya sa akin. Napataas ako ng kilay."Oo, bakit? May angal ka?" Mataray kong sabi sa kanya.Bi
Eight years later."This is the last time boys. This is the last time." Pinipigilan ko ang galit ko. Ayokong magwala sa harap nila, ayokong sigawan sila. Ayokong uminit ang ulo ko at lalong ayokong makapagbitiw ng salita na hindi nila magugustuhan. Pinipilit kong pakalmahin ang sarili ko pero dahil galit ang nangingibabaw sa dibdib ko."Hindi n'yo alam kung paano n'yo ako pinag-aalala. Six hours! Six hours akong nag-aalala sa inyo. Six hours akong hanap nang hanap sa inyo at hindi ko man lang alam kung saang lupalop kayo hahanapin! Hindi n'yo ba naisip na mag-aalala ako? Hindi n'yo ba naisip na pwede kong ikamatay kung may nangyaring masama sa inyo? At hindi n'yo ba naisip kung ano ang mararamdaman ko kung sakaling mawala kayo sa akin? Ginagawa ko ang lahat para sa inyo pero kayo 'tong bulakbol ng bulakbol. Mahal na mahal ko kayo at sana naman naisip n'yo ang mararamdaman ko sa ginawa n'yo! Lalo ka na Keir, ikaw pa 'man din angas matanda! Isasama mo pa ang pinsan mo sa kalokohan mo! Pa