WATCHING the luminous Luna up in the night sky used to be Alezzandro's pastime when he was looking for something to blame for the troubles coming into his life. The thick clouds around her seemed like protecting their muse from the dagger look that his eyes have been throwing since he leaned on the railing of the balcony outside his penthouse while drinking his favorite red wine.
To escape the sudden rise of hell in his mansion was his plan, only to be ruined by the memories that happened hours ago that keep on flashing inside his head. What he feels towards that damn monster is something beyond fury, that's too shallow to describe the fire blazing hotter in his chest for a decade now. It didn't just burn him alive but it ruined everything around him that Zandro actually lived in the dark for the rest of his life.
The wrath he's been keeping through the years intensifies every time he sees her pretty face, the damn sweet smile owned by Blythe, or would it be more proper to call as his wife now?
Sa kabila ng nagbabagang pagkasuklam at galit na ilang taon nang nananahan sa kaniyang dibdib ay nakuha pa rin niyang ngumisi sa huling ideyang pumasok sa kaniyang isio. Zandro is halfway towards his plan, he just needs to pull more strings to get closer until victory showers in him this time. That sounds good and surely feels good too.
Zandro is in the middle of exploring every way he has of executing his next plan when his phone from the round table next to him suddenly interrupts his reverie. Bumaling siya roon para sumilip sa kung sinong pangahas ang dumidistorbo sa kaniya nang ganoong oras. The dawn is currently breaking and the nerves of this caller must burst if his reason is not important as his plans.
But on second thought, he realized that he doesn't need to hope for it anymore because Zandro is certain that this guy's nerves already exploded more than he wants. . .that if he really has nerves.
Mas lumawak pa ang ngisi ng binata habang itinatapat niya ang cellphone sa kaniyang tainga. Hindi pa siya nakaka-balik sa kaniyang pagkakahilig ay nagputukan na ang sari-saring mura ng kaniyang nakatatandang kapatid sa kabilang linya, it sounded like missile bombs.
"Geez! What a nice greeting from my brother," panunuya niya habang dinig na dinig ang mga hangos ng kaniyang kapatid dala ng labis na galit. "I appreciate it a lot.""You're nothing but a bastard, Zandro! You dirty player, you better keep your face away from me because I will really slash that until you can smile no more!" sunod-sunod nitong singhal. "I've warned you not to associate yourself with my business anymore. Pero heto kana namang lintik ka!"
Imbes na matakot sa mga angil ng kaniyang kapatid ay mas natuwa pa si Zandro, his curses are music to his ear and his anger is somewhat made his night more. Kung ganito ba namang pikon ang kapatid mo, sinong hindi matutuwa?
"Can you calm down first, my brother? You're raving like a lunatic animal— oh, wait! Don't tell me you are—"
"Shut up, bastard! Hayop ka, you never really learn your lesson! You keep on wanting to experience death, huh?"
Sa pagkakataong iyon ay napahalakhak na si Zandro, mas tumataas pa ang galit ng kaniyang kapatid at mas natutuwa siyang pakinggan ang tono ng bawat kabiguan nito. As what their father used to say, this guy is a walking shit!
Ipinikit niya ang kaniyang pagod na mga mata at bahagyang pinaamo ang tinig para sa nagliligalig niyang kapatid. "So, tell me what made you call? Ano na naman sa mga tagumpay ko ang ikina-uulol mo?"
Although he already has a hint he still wants to hear it from his brother's frustrated voice. He wanted to hear how his victory affects him to call this early and made him the happiest as of the moment.
"Come on, brother dear! Don't be shy and tell me."Subalit ang mga mararahas na paghinga lamang nito ang naging sagot ng kaniyang tanong. The most awaited answer from his brother never came. Of course, Dimas will never speak about Alezzandro's victory because he's too jealous to recognize it... Pero bago pa nito putulin ang linya ay muli itong nagbaba ng babala gaya ng madalas nitong gawin."Stop testing my patience, Zandro. Alam mo kung ano ang kaya kong gawin at alam mo rin kung ano ka lang sa pamilyang ito, I could kill you without blinking if that would it takes to permanently shut your goddamn mouth," naroon ang diin sa bawat pagbigkas nito ng mga kataga. "I'm a man of my word."
And so is he... Kaya nga nang mangako siya sa mga magsasaka sa kanilang bayan na gagawan niya ng paraan ang tungkol sa malawak na taniman ng kaniyang kapatid ng ipinagbabawal na mga halaman ay hindi siya tumalikod doon. He immediately filed an investigation about the said farm and filed the appropriate lawsuit for their violations and all.
Wala pang dalawang linggo ay lumabas na ang resulta—nabawi ng mga magsasaka ang kanilang lupa at bonus pa dahil ang imbestigasyong isinagawa nila tungkol sa mga ipinagbabawal na halaman ay tumuro sa isang pabrika kung saan pinoproseso ang mga ipinagbabawal na gamot na sigurado siyang pag-aari rin ni Dimas at ito ang malinaw na dahilan ng pagpupuyos nito.
"Well, looks like someone is popping a champagne's cork here."
Napalingon si Zandro sa glass door ng kaniyang silid, bahagyang tumaas ang kilay niya nang matagpuan niya mula roon si Antonette— ang secretary niya at isa ring matalik na kaibigan.
Tumuwid siya sa pagkakatayo bago itapong muli sa lamesa ang kaniyang cellphone. "Nah! It's my favorite wine not a bottle of champagne."
"Oh, yeah! So funny..." Umirap ito pagka-lapit at nagsalin din si Antonette ng wine sa isa pang wine glass bago humilig sa tabi ni Zandro. "I thought you are very much frustrated right now that's why I came, tapos a-abutan kitang naka-ngiti lang? Have you gone nuts, Zandro?"
"Nope, but Dimas is making me so damn high."
"I heard about you winning the case against his illegal farm and such... Sa nangyaring ito, I would bet your brother is as livid as an erupting volcano again. Dimas won't let this slide like that."
"Yeah, but I don't care whatever he's feeling as of the moment. Die in a heart attack if he wants..." He was sipping more from his glass when his shining golden green eyes once again found Luna above. "Anyway, I haven't seen you at the ceremony earlier. Seryoso ka talaga nang sabihin mong ayaw mo akong makitang ma-kasal sa kaniya?"
Antonette's pink lips twitched a bit. "Well, that's part of the factor. Of all the bullsh*t you have done so far, ito ang pinakamalala. Why marry if we can just kill the evil?"
Ibinaba na nang tuluyan ni Zandro ang hawak niyang wine glass, he felt like he had too much of his comfort liquid tonight. Huminga siya nang malalim at mariing pinisil ang barandilya sa kaniyang harapan, halos ma-baluktot iyon sa intensidad ng kaniyang pagkaka-pisil.
"Look, Zandro, the victory is waving at us. All that we need to do is slash her neck with—"
"Antonette..." he silently growled her name. "We already talked about it. Killing without any suffering is not my thing. That is gonna be really easy and I don't want the easy way for her… her highness surely won't enjoy it."
Nabinbin na sa ere ang baso ng dalaga, may pagtataka nitong tinitigan si Zandro na noo'y naka-tingala sa kalangitan ngunit pikit ang magaganda nitong mga mata.
"So, what will be the next plan?"
Slowly, he opened his eyes and they shimmered together with the light coming from the bright and perfectly round moon.
"Gonna be a blast," he said in his husky whisper.
"It's still for Cassidy, right?"
"All for my dearest..."
"SA TINGIN mo ba ay matutuwa siyang makilala ako, hija?" Inilapag ni Blythe ang pastang hawak niya sa lamesa, muli niyang ini-ayos ang mga pagkain doon bago niya binalingan ang kaniyang mama sa gilid ng lamesa. Kanina pa ito hindi mapakali at halos maya't maya kung tanungin siya. Lumapit siya rito para ayusin ang namumuti na nitong buhok, ginagap niya rin ang nanlalamig na mga kamay ng ginang at marahan niya itong pinisil. "Mama, relax lang po. Malapit na raw si Zandro." But she did the opposite, her shaking worsened and her breathing became rapid. "Sigurado ka ba rito, hija? Paano kung ayawan niya ako? Lalo at hindi ko lang siya pinahirapan noon, maski ngayon habang nasa gitna siya ng isang misyon." "Mama, mahal ka po ni Zandro at alam kong ma-uunawaan niya kung ano man ang nagawa ninyo... Kung hindi ka niya gustong makilala, bakit siya pumayag sa date ninyo ngayong gabi?"
SA KATANUNGANG iyon tuluyang natahimik si Zandro. Wala naman sa hinagap niyang ang mama ni Blythe ang tunay niyang ina kaya't hindi alam ni Zandro kung paano siya magpapakilala rito. Isama pang hindi pa siya maaaring magpakilala bilang siya sa kahit sino... therefore he can't do any move for now. But his biological mother seems like she knows their connection by now and she's the one who's making moves... only for Zack. Whenever he's with Blythe, she used to push him away and let Zack have his way. Na-iinis si Zandro sa tuwing nangyayari iyon ngunit kalaunan ay natatawa na lang siyang parang baliw. Why feel bad when it's him, and his marriage with Blythe she's protecting? Goddammit! Life is truly a roller coaster, it's filled with thrill and fun... "So, shall we pop the champagne's cork now?" Don Vico came and visited his office after he found out about his proposal to Blythe. Zandro was clueless about how he learned about it
EIGHT years had been a roller coaster ride for Zandro's journey, it was heaven in hell, his rainbow on the storm and his happiness amidst his heartaches. Living inside somebody else's identity has never been easy, bukod sa ibang tao ang tingin sa kaniya ni Blythe ay hindi niya rin magawang alamin kung ano ba talaga ang laman ng isip nito. Sa lumipas na ilang taon ay halos tone-toneladang pasensiya, pang-unawa, tapang, katatagan at pagmamahal ang binaon ni Zandro sa kaniyang sarili nang sa gano'n ay hindi siya pumalpak sa pinaka-mabigat na pagsubok sa kaniyang buhay. Maraming laban na ang napagtagumpayan niya, mga kasong kaniyang na-ipanalo. But this one is the most precious one, the result will dictate what kind of life is he going to live for the next years to come. So, he has to win this game without breaking any rule! Sumugal siya sa kabila ng takot at pangamba, tinanggap niya ang lahat ng mga pagsu
"F*CK YOU, Zandro. Talagang papatayin kita kapag hindi mo pa tinuldukan ang buhay ng demonyong iyan!" Dimas screamed despite the struggle. "You see, he's the root of all of this. He's been deceiving us for so long now and he put our tribe in danger, he put Blythe in danger. So, once you let him live, I will be the one to cut your head!" Muling inangat ni Zandro ang dambuhalang bato sa kaniyang kamay, handa na siyang itapon iyon kay Lord Howard nang subukan siya nitong muling paglaruan. "Will you really let your brother die? His son saves your wife and what? Won't give justice—" "You, as*hole! Just kill him!" Umiling si Zandro sabay itinapon sa malayo ang hawak niyang bato, tumalikod siya sa kalaban na ikinangiti ni Lord Howard. Bago siya gumawa ng unang hakbang palayo ay misan pa siyang pumihit at kasabay no'n ay ang paghagis niya sa napulot niyang punyal na kaagad tumarak sa d
THE BLOODY WAR between Zandro and Lord Howard didn't end up just because they fell down from the tall building of the Villalobos' mansion, it wasn't extinguished that fast instead it started to ignite higher and hotter as if a drum of fuel leak around the whole place making a hell for the next five consecutive days. Kapangyarihan sa kapangyarihan, lakas sa lakas. Walang kawala ang kahit isa sa kanila dahil isa lang ang maaaring lumabas nang buhay, bagay na siyang nagpapahina sa loob ni Zandro. The latter can feel the losing of his breathe, nagliliyab pa rin ang kaniyang katawan dala ng sakit sa hindi matapos-tapos na proseso roon. Pareho na silang naliligo ni Lord Howard sa kani-kanilang mga dugo at pawis na naghahalo sa madurungis nilang mga katawan. Nasa bingit man ng kamatayan ay nagagawa pa rin nitong ngumiti para lalong insultuin ang binata, itinaas nito ang kaniyang kamay at gamit ang hintuturo nitong puno ng singsing ay inayayahan niyang muling lumapit si Zandro. Bumuwelo si
BLYTHE WALKED out of her car like a zombie dancing on the music of melancholy, time passed has dried her tears away but her heart remains bleeding inside her chest. The last time she felt this way was when she lost Zandro... Well, guess what? She also lost Venedict and so she has a reason to act this way again. The sharp pain cutting inside her has been numbing her whole body that Blythe can't feel anything anymore, like a sheet of paper being blown by a harsh wind everywhere. Hindi dapat siya umalis doon dahil tiyak na hahanapin si ng binata, pero kung ikakasira naman nila ng ina nito ay tiyak na hindi iyon magiging maganda. Ngayon pa lang nakikilala ng binata ang kaniyang ina, ngayon pa lang sila bumabawi sa mga taong hindi sila nagkasama kaya naman sino si Blythe para pahirapan si Venedict at muling ilayo sa ina nito? Speaking of parent, aligagang tinuyo ni Blythe ang ilang bakas ng mga luha sa kaniyang mata nang matanaw niya sa harapan ng kanilang bahay ang papa niyang naka-tay