"SEÑORA CONSTANZA'S GRANDDAUGHTER"ZANDRO WAS left thinking about the story he once again heard from Blythe, it really sounds familiar to him but he can't find to whom he first heard it. Ang malagim na sinapit ng mga bata sa ampunan, ang pagka-sunog ng lugar... he's in a deep contemplation when his car suddenly stopped to reveal the heart of the woods where they kept the Alpha's man left alive. It's been a while since they got him, hindi maharap ni Zandro na pigain ito dahil bukod sa abala siya sa kaniyang asawa ay naganap pa ang aksidente niya sa hospital.Pumasok siya sa loob ng maliit na abandonadong bahay kung nasaan ang kanilang bihag, mula roon ay ang bakante at madilim na silid habang sa centro nito ay ang naka-gapos sa silyang duguang lalaki. Sa itaas nito ay ang ilaw na tanging sa kaniya lamang naka-tanglaw. Bahagya itong gumalaw nang marinig niya ang mga yapak ng sapatos ni Zandro, ini-angat nito ang kaniyang ulo sapat lang para matanaw ni Zandro ang kalupitang dinanas nito m
"I'M JUST PLAYING ANOTHER SORT OF GAME"MALAWAK NA ngumiti si Blythe nang makita niyang patungo na sa hapag ang kaniyang asawa, nahuli rin niya ang pagngiti nito at imbes na dumiretso sa inihanda niyang puwesto ay lumapit ito sa kaniya sabay hinuli nito ang balakang niya't ipininid iyon nang mariin sa matigas nitong katawan. Sabay silang natawa nang hampasin niya si Zandro sa dibdib dahil sa gulat niya sa ginawa ng binata.Kapagkuwan ay ginagap nito ang kaniyang panga at walang sabi-sabing dinampian nito ng halik ang kaniyang labi. Hindi nagpatalo si Blythe at mabilis niyang hinabol ang labi nito para bigyan ng mas matagal, mas makapanindig balahibo at mas puno nang damdaming halik. She hears him groan, so she's doing it right?Pinutol niya kaagad ang kanilang halikan nang maramdaman niyang ipinipinid na siya ni Zandro sa gilid ng lamesa. Natatawa silang dalawa habang naghahabol ng hininga, mapang-akit siyang tumingkayad para punasan ang namumulang labi ni Zandro sa mapang-akit na para
"I WILL SURELY DUMP HER AWAY"WALANG PAGSIDLAN ang nararamdamang galit ni Zandro habang pinagninilayan pa rin niya ang mga ideyang nahakot niya mula sa kanilang bihag. Mariing naka-kuyom ang kaniyang mga palad at dahan-dahang nagkaka-lamat ang mesa kung saan iyon naka-patong. Matalas ang titig niya sa malayo at karpetadong pader ng kaniyang opisina sa loob ng mansion.Wala pa siyang nagagawa ni isa sa mga trabahong ipinadala sa kaniya ng bago niyang sekretarya, kung si Antonette lamang sana iyon ay marahil hindi na niya kailangan pang harapin ang ga-bundok na mga papeles at walang katapusang emails. But Zandro has been reminding himself that he fired her already, she messed up with Blythe and he can't just let it slide.His deep thinking got interrupted when his phone suddenly rang, Zandro blew a loud breath when he found his father's caller I.D. flashing from there. He kept all the turmoils in his body for a while as he greeted his father more calmly."Dad...""Son, are you in the off
"THE DOG"MALALAKAS NA mga kahol sa labas ang siyang nakapagpamulat sa mga mata ni Blythe isang araw habang nasa mahimbing siyang pagtulog. Dali-dali siyang bumangon para isara ang salaming pinto sa malawak na balkonahe ng silid, itinali rin niya ang kaniyang roba bago magpasyang lumabas nang tuluyan para hanapin ang pinagmumulan ng mga munting kahol. Kumuha ng aso si Zandro? For their safety?But why do the barks doesn't sound scary or alarming? In fact, it sounds cute, like a puppy. Pero bakit kumuha ng tuta ang kaniyang asawa?Sa gawing opisina ni Zandro nagmumula ang mga kahol, bahagya itong naka-bukas kaya naman kaagad na lumapit doon si Blythe para mag-usisa. Tanging si Zandro lamang at ang butler nito ang nasa loob, mukhang seryosong bagay ang kanilang pinag-uusapan at mababatid iyon sa mukha ni Zandro. He doesn't look fond of the puppy, but once again why did he get one?Mas lalo pang na-lukot ang mukha ni Zandro nang patuloy itong kahulan ng tuta na animo'y inis na inis ito sa
"LOVE"PAULIT-ULIT NA ihinagis ni Blythe ang maliit na bolang natagpuan ni Mrs. Cooper sa bodega ng mansion habang naglalaro sila ni Love. Iyon ang napiling ipangalan ni Blythe sa kaniyang aso dahil iyon ang bagay na hindi niya matagpuan sa malawak na mansiong tinitirahan nila. Blythe hoped for it for a very long time now, she believes that Zandro can turn out to be the man that every girl has been dreaming to have in their life.But she has mistaken big time.A block of ice can melt and turn into water but that doesn't mean it can't turn back into ice again. Zandro might change a little, he went a bit nicer and gentler but that doesn't mean he can't go back to his mysterious, ruthless, and ice cold self again.O baka naman hindi talaga nagbago ang binata? Baka akala lang iyon ni Blythe dahil nakukuha na nitong ngumiti at magpakita ng kabaitan sa kaniya? Baka nadadala lang siya sa galing nitong umarte?Muling nanubig ang mga mata ni Blythe nang ma-alala niya ang mga narinig niya sa lab
"MINI-FIGURE"IT'S BEEN how many days now since Dimas lost his son, but in his heart, it feels like years, decades, or centuries already. His cute smiles, and laughter; his naughtiness, demands, and sweetness used to flash before his eyes. At night, he's needing to drown himself drinking until he drops as well as to stop himself from thinking about his son anymore and the pain inflicted by his death. Walang araw na hindi siya bumalik sa nasunog na shelter para muling hanapin si Charlie roon; ang kaniyang mga bakas o maski na ang bangkay nito. Gaya ng araw-araw na hindi siya nawawalan ng pag-asa ay ang araw-araw na pagkabigo niya't pagkamatay dala ng walang pagsidlang sakit. His parents used to comfort him and tell him that everything's gonna be alright in time.But no! No f*cking amount of time can mend the tenderness in his chest. No f*cking amount of time can tame the wild and severe bleeding of his heart. He used to scream every day about how painful it feels not to be able to pr
"SHE CAN'T BE THAT SCARY CREATURE"NANG ARAW ring iyon ay na-gawang siyang isama ng dalaga patungo sa tinutukoy nitong mansion ng mga Villalobos. Naka-piring ang kaniyang mga mata habang papasok sila sa liblib nitong lokasyon, naka-gapos din sa likuran ang kaniyang parehong kamay. Walang ibang nararamdaman si Dimas sa mga panahong iyon kun'di ang pinaghalong galit para sa mga Villalobos at ang pagkasabik na muli niyang makikita ang kaniyang anak."We are finally here!" imporma ni Claudia bago nito hilahin pababa ang piring ni Dimas.Just from his blurry sight, an amazing Spanish-inspired architecture came into his view. The house in front of him looks twice taller and wider than their mansion; from the amazing terracotta roofs, down to the stucco walls. The small Windows, and wooden support beams. . .how come a down-and-out family built such a structure? Villalobos is really mysterious and amazing.Itinulak siya ng dalawang lalaki sa kaniyang likuran at sabay-sabay silang naglakad patu
"DIFFERENT BIZARRE OF FEELINGS"R-E-W-INaka-ngising pinagmamasdan ni Zandro ang itim na panyong nakuha niya mula kay Alvaro nang gabing dalawin niya ito sa pusod ng gubat. Kanina pa niya hawak ang duguang tela at pinagmamasdan ang naka-tatak doong lobo na mayroong pulang mata at monogram ng initials na ang kahulugan ay Red eyed wolf institute. May ilang beses na niyang naka-salamuha ang monogram na iyon, at sa lahat ng pagkakataon ay krimen ang dala nito.Matapos ang naging pag-uusap nila ni Alvaro, ngayon ay alam na niya kung para saan ang REWI at ano ang talagang pakay ng organisasyong ito."He used to amaze people by the way he carries fashion in him but this..." Mapanuya niyang itinapon ang tela sa basurahang malapit sa kaniya. "This is stupid! Dammit! Isa siyang walang kuwentang kriminal. If I would get to interrogate him in the court, surely the court hearing won't last for five minutes.""But they already got your brother on their team. Their strategy to kidnap his son is brill