Kabanata 22

Hindi mapigilan ng babae ang mapaiyak habang naglalakad, hindi niya alam kung bakit pero masakit, masakit para sa kanya na malamang kaya lang siya nito nilapitan at kinaibigan at dahil sa panaginip.

"Isabel." Tawag ni Ken dito pero tuloy tuloy lang itong dumiretso sa CR, hindi man lang napansin ang lalake na nalampasan na niya.

Bakit nga ba umasa ng babae na may makikipag kaibigan sa kaniya ng basta-basta at walang tinatagong motibo? 

Sa ugali niya pa lang na hindi marunong makisama ay alam niyang wala na agad gustong lumapit sa kaniya, pero umasa at naniwala pa rin siya na palakaibigan at mabait lang ang lalake. 

"Nakakainis ka, Isabel." Bulong niya sa sarili. 

Kung kailan naman unti-unti na niyang binubuksan ang pintuan ng buhay niya para sa lalaki ay saka niya malalaman na may dahilan pala ito, may tinatago pa itong dahilan kaya siya nilapitan.

"Anong gagawin ko ngayon, nasanay na ako sa prisensya nya." Umiiyak na bulong ni