Chapter One

Nagdidilig siya nang halaman sa garden ng maramdamang may taong paparating sa pwesto niya. Nang lingonin niya ito ay nakita niyang ang anak lang pala ng boss ng mama niyang ang padating.

"Nicks!"malakas na tawag nito sa kanya. At dahil tumutulong din siya sa nanay niya ay naging malapit sila nito at naging kaibigan niya rin ito mula ng lumipat sila rito. Kinailangang magtrabaho ng nanay niya bilang katulong sapagkat sila na lang dalawa ang magkaramay sa buhay.

Nakasuot ito ng lampas tuhod na dress at walang make-up pero litaw pa rin ang kaputian at ganda nito. Nakumpirma niyang galing itong simbahan. Mukha itong marangal sa suot nito pero ang hindi alam ng lahat ay nakakaapat na jowa na ito. At ang malala ay walang alam ang magulang nito na may boyfriend ito dahil sa bawal pa nga siya mag boyfriend ay may pagka-conservative din ang pamilya nito.

"Anong na namang kailangan mo Maria Athena Ferrer?" matamis lang na ngumiti ito sa kanya sabay ayos ng buhok.

Alam na niya ang ibig nitong ipahiwatig sa kanya.

Napailing na lang siya at bumalik sa pagdidilig.

"To check on you," sabi nito na may matamis na ngiti pa rin sa labi.

Pagak siyang natawa sa turan ng kaibigan. "Sweet of you." Bulong na lang niya kahit rinig naman talaga nito.

"I have to since I am the only friend you have."

Pabiro niyang binasa ang paa nito pero nakailag pa rin naman ito na para bang alam na nito ang sunod niyang gagawin.

She left to turn the water off and Athena followed her. "Maging honest ka nga, kahit sa akin lang, kaya ka ba nagpupunta ng simbahan para mamingwit?"

"No, sight seeing, maybe." Natatawang hinarap niya ang kaibigan sabay iling.

She looked innocent but when she sees her reaction she rolled her eyes on her. Mas lalo pa siyang natawa.

Her laughed died down when she saw her father coming on their way.

"Magandang umaga po, Mayor" agad namang napaayos ng tayo ang kaibigan niya at nakahanda na agad ang mala anghel na mukha para salubungin ang ama nito.

Mas lalo siyang napailing sa nakita niya at bumalik na lang sa loob dahil busy pa sa pagpapa-cute ang kaibigan nito.

"Nay tulungan ko na po kayo" buhat nito ang damit na tingin niya ay paplantsahin pa nito.

Iniwas naman nito ang basket. "Wag na. Mabuti pa kunin mo na lang yung damit na tapos ko nang plantsahin at ihatid ang mga yun sa kwarto ni Senorita Maria."

Gustuhin niya mang tumanggi ay hindi niya magawa dahil malamang ay ipagtatabuyan rin siya nito. Tumango na lang siya at tumalima sa utos nito.

Nag-aayos siya ng gamit ng biglang pumasok ang kaibigan niya na salubong na ang kilay na nakatingin sa kanya.

"Ano pong maipaglilingkod ko sayo demonyita- ay senorita pala?" pinilig niya ang ulo at may ngiti sa labi dahil kita niya ang inis sa mukha nito.

Hindi na niya napigilang tumawa sabay lapit sa kama nito at umupo. Lumapit rin ito sa kama at kumuha ng unan para mahinang ihampas sa kanya. Natawa na lang sila sa kalokohan nilang dalawa.

"Seryoso na, anong kailangan mo?" tanong niya rito at may ideya na siya sa ipapagawa nito.

"I have a new boyfriend.." panimula niya sabay upo ng maayos.

"..... five days, let him pick you up for five days then after that you won't see him again."

" Okay" sagot niya saka tumayo at muling bumalik sa pag-aayos. Masaya naman itong ngumiti sa kanya.

"Alright, send ko na rin sayo yung pic niya, then he'll pick you up this Monday."

Tumayo na rin ito at papasok na sa bathroom nito. Nang may naalala siyang tanungin sa kaibigan.

"Hindi mo ba talaga sasabihin sa'kin kung paano mo nakumbinsi ang boyfriend mo na sunduin ako instead na ikaw ang dapat niyang sunduin."

Athena smiled naughtily at her and said, "Ganda lang, girl." Napairap naman siya sa sinabi nito habang tinawanan lang siya nito.

Nicah was walking in the hallway while everyone was looking at her. Alam niyang siya na naman ang pinag-uusapan nito dahil nakita nilang ibang lalaki naman ang sumundo sa kanya but Nicah doesn't really care since she was used to it.

Alam niyang nakita ng lahat ang nangyari kahapon kaya hindi rin niya masisisi ang iba na pag-usapan siya dahil lantaran ba naman niyang ipakita sa lahat na ibang lalaki na naman ang sumundo sa kanya samantalang noong isang buwan lang ay ibang lalaki ang sumundo sa kanya.

She is not entitled to explain her situation or the status she's in, just, so everyone could have a peace of mind because she's a not an actress nor a politician, she is a nobody who only has her poor mother that she wanted to protect so much the reason why she has to do this so she could earn money and help her.

Yes, binabayaran siya ng kaibigan sa bawat pagsundo ng boyfriend nito sa kanya. Isang libo bawat araw kaya kikita siya ng limang libo sa limang araw na yun.

Patungo na siyang library para magsauli ng libro at humiram na rin. Ginawa niya ito para sa oras na matapos ang school year ay kompleto na ang twenty visits and borrowed book niya sa library at mapirmahan ang clearance niya kahit hindi naman talaga niya binabasa ang mga ito.

Nagtungo siya sa pinakalikod dahil nandoon ang libro na puro novels at kung ano pa. Nagtitingin lang siya hanggang sa makakita ng libro na kukuha sa atensyon niya.

Tingin lang siya ng tingin ng hindi niya namalayan na bumangga na pala siya sa isang pader- no, hindi pader, tao.

When she look up to see who it was she was stunned when she met those dark brown eyes staring at her so intensely.

"So-sorry" she immediately apologizes and decided to walk pass him but he blocked her which made her stop.

Masyado itong matangkad na kinailangan pa niya itong tingalain but Nicah could not deny that this man standing in front of her is so handsome and gorgeous that she couldn't blame everyone who was in the room, staring at him.

Ayaw niyang nadadawit o nakakasalamuha ito dahil mas lalo lang gugulo ang buhay niya kaya minabuti na lang niyang talikuran ito at maglakad sa ibang direksyon.

Walang lingon umalis siya at basta na lang kumuha ng libro at dalhin sa librarian para magawan siya ng record. Nang makalabas siya ay saka lang niya tinignan ang librong nakuha. The complete book of origami. Ayos na rin siguro ito pampalipas ng oras.

Lumipas ang dalawang buwan ng inanunsiyo ng kaibigan niyang wala na sila ng dati nitong boyfriend.

"Ba't kayo naghiwalay?" pang-uusisa ko dito habang nagtutupi ng damit nitong kinailangan ng labhan.

"I don't know. " walang interes nitong pagkukuwento sabay kibit balikat.

"Ah so gano'n na lang yun" she said using her sarcastic tone.

She raised her head and said, " Oh dear honey never use that tone on me, you might get in trouble." she said it with emphasis and went on to texting again.

Napailing na lang siya. " So, may bago ka?"

Dumapa na ito sa kama at may malaking ngiti sa mukha. "Of course ako pa ba?.." sabay pose nito habang nakaupo sa kama. Naka shorts lang ito at puting sando kaya kita ang ganda ng hubog ng katawan nito. Kahit sino yata maaakit sa ganda nito. Her friend did gave justice to the word gorgeous.

"Don't you think kailangan mo munang ipagpahinga yung puso mo" bulalas niya.

Nagkatinginan sila nito at sabay na napangiwi sa sinabi.

"Ewwww" maarteng sabi nito at sabay na silang natawa.

Alam nila pareho na hindi naman talaga ito ganoon kaseryoso at isa pa naniniwala silang masyado pa silang bata para magseryoso.

" Pwede bang mag lie low ka muna sa mga basketball players,.. o kaya try mo yung mga genius type yung tipong libro ang hawak hindi naman bola" suhestiyon niya at naupo na rin sa kama nito tapos na rin naman siya sa pagtitiklop at paghiwalayin ang mga damit.

"And then what, a date in a coffee shop while he reads a book as I watch him.. "

"Then, you can read one, too."

She scoffed. " No way."

"Who knows it may work."

"No, I know very well that nerds aren't my type.. and will never be." tumayo ito at nagtungo sa closet nito

Mahina siyang natawa dahil habang sinasabi nito iyon ay bakas sa mukha nito ang pandidiri.

" Maiba ako bakit nga pala hindi ka nag jojowa ng schoolmate natin?"

"Dahil ayokong mabuntis" napatanga siya sa sinabi nito.

"Seryoso ka ba?"

"Do I look like I'm joking." sabay harap nito sa kanya na may hawak na isang dress na kulay pink. "....Do I look good on this one?"

Binalewala niya ang sinabi nito. " Kung ayaw mong mabuntis di wag kang bumukaka"

"Dear, you saw my boyfriend, right? they're gorgeous, hot, sexy and you can't just ask me to stop feeling wet-"

"ANO BA?" bulyaw niya rito dahil hindi na niya kinakaya ang lumalabas sa bibig nito.

Natawa ito sa reaksyon niya. " Palibhasa hindi ka pa nag kakaboyfriend."

She went to sit beside me with her twinkling eyes, mukhang may naiisip na naman itong kalokohan. ".. why not, instead of you suggesting me to date nerdy guys why don't you date them instead."

"wala akong oras para diyan"

"arte mo" sigaw nito sa kanya sabay hampas sa kanya ng unan na inabot nito, agad naman siyang umilag dito. Hahampasin na sana niya ito ng makarinig sila ng katok. Nagkatinginan pa sila bago inayos ang kanilang mga sarili.

Bumalik siya sa pag-aayos samantalang tumayo naman ito para buksan ang pintuan.

" Dad" tawag nito sa taong nasa labas ng pinto.

"Hey honey! you're mother and I need to attend a very important meeting tonight. Will you be fine eating alone?"

"Yes Dad, anyways I have Nicah naman eh so that I won't be alone" hinhin nitong sabi. Muntik na niyang paikutin ang mata sa galing nitong umarte.

" Alright then, I'll just tell Manang to cook your favorite pasta"

"Yes Dad. Thank you"

"Alright honey love you"

"love you too, Dad"

By the time Athena closes the door she immediately clapped her hands thrice to mock her and her actress of a bestfriend just stick her toungue out as a response.

Uwian na ng makita niyang pinagtitinginan siya ng mga tao at nung tumingin siya sa harap ay nakita niyang may isang lalaking nag-aantay sa harap ng gate. Kaya naman pala siya pinagtitinginan nito.

Agad niya itong namukhaan kaya walang pagdadalawang isip na nilapitan niya ito nasalubong niya pa ang taong nakabangga niya sa library na galit na namang nakatingin sa kanya pero pinagsawalang bahala nalang niya ito dahil hindi na rin naman bago sa kanya ang galit nito. Inaya niya nalang ang lalaki na umalis.

At gaya ng nakagawian, papasok lang sila sa isang coffee shop at ihahatid na rin siya nito.

Nang nasa harap na sila ng village ay nagpaalam na siya rito dahil hindi na rin naman ito makakapasok.

"Salamat sa paghatid."

"Walang anuman. Alis..na rin ako, bukas ulit?"

Tumango lang siya at hinintay na umalis ito. Nang mawala na ito sa paningin niya ay muli siyang bumalik at naglakad papuntang seven eleven para bumili ng maiinom at tumambay na rin.

Nang makarating siya ay agad siyang pumunta sa inumin at kumuha lang ng coke. Kumuha na rin siya ng paborito niyang choco mucho at binayaran na ito.

Lumapit siya sa harap kung saan pwede siyang umupo at kainin ang binili nang makita niyang may nakaupo rin. Lalabas na lang sana siya ng maisip niyang wala namang dahilan para umalis siya at iwasan ito.

Umupo siya sa dulo at may dalawang upuan sa pagitan nila. Ramdam niyang lumingon ito sa banda niya naasiwa man ay hindi nalang niya pinansin at nagpatuloy sa pagkain.

Ilang minuto rin itong nakatingin sa kanya hindi siya mapakali kaya kinuha niya ang phone para may magawa lang. Nang maramdaman niyang nakatingin pa rin ito ay tuluyan na siyang tumayo dahil hindi rin naman niya maeenjoy ang pagtanaw sa labas kung may mata ring nagmamasid sa kanya.

Naglalakad lang siya ng maramdaman niyang lumabas na rin ito. Hindi na niya napigilang komprontahin ito kaya tumigil siya at hinarap ito.

"May sasabihin ka ba, Mr. Javier?" she fold her both hands and raised her eyebrow to let him see that she ain't backing out.

He only looks at her like he was studying her face. " Then quit staring if you've got nothing to say."

She was about to walk away when he said something.

"Do you know what the people think of you?"

She look at him with her confused expression. Hindi siya nagsalita at hinayaan na lang ito na magpatuloy.

"A serial dater, a play girl..."

"Ano naman?"

"You're only seventeen."

Napabuga siya ng hangin sa inis. "Pwede ba! Diritsuhin mo na ako"

" My point is,.. you're acting like a-" he stop his sentence when he realizes that I was staring at him blankly.

"A what?..." mas lumapit ako sa kanya. "... a bitch na hindi mapirmi sa isang lalaki, yun ba ang gusto mong sabihin"

Umiwas lang ito ng tingin.

"Mr. Javier ano mang gawin ko sa buhay ko wala ka na dun dahil hindi naman kita kaano-ano para pakialaman mo ako."

"I was only-"

"Kapit village lang naman tayo but does not give you the right to call me names."

"That's not what I meant and I never said that you were."

" But your eyes said so... I could see that you were disgusted and disappointed. Hindi ba?"

Natahimik siya sa sinabi ko dahil alam niyang may katotohanan ang sinabi. Hindi siya ang unang tumingin sa'kin ng may pandidiri.

"Wala akong pake kung nandidiri ka sa'kin dahil ayoko rin naman sa mga tulad mo"

Nagpupuyos sa galit na tumalikod ako at umuwi.