Share
ELEVEN
ELEVEN
ELLYA
Nang makapunta kami sa bonfire. I saw them laughing and having a good conversation. Kitang kita ko ang kasiyahan sa kanyang mukha. That's why team building made. As we are approaching to them nakita ko na bigla silang tumigil at nakita ang magkahawak na kamay namin ni Limmuel.
"Ibang klase!!!." sigaw ng kalalakihan.
Tanging ngiti ang naisagot namin ni Limmuel sa aming kaibigan. Pag nasa labas kami nawawala na ang pagkakaroon kung sino ang may mas mataas o ano. The gap between us sa trabaho ay tuluyang naglalaho pag ganto. Kasi yun ang gustong iparamdam ni Limmuel. Na maging maayos at pantay pantay kaming lahat.
Naupo kami sa pwesto namin na naiprovide ng mga kasama ko. Tila bang nasisiyahan ang kit
Related chapters
Alon TWELVE
TWELVE LIMMUEL Sa sobrang pagod sa activities ng bawat team. Ito na ang last day para sa team building at nakapag desisyon ng bawat isa na sulitin ang araw sa paglangoy at iba pa. Halos lahat ay makikita mo sa dagat. Iba't ibang team ang nag uumpisa ng dumating dala ang sari sariling pagkain. Magkaka boodle fight kasi mamaya kaya mas maigi mas marami. Isang malakas na sigaw ang narinig ko na ang gising sa lahat. "Anong nangyari sayo?!" tanong ni Ellya pagkalabas ng kwarto at mapungay ang mata. Nakasuot ito ng tshirt ko at short. Ako ang nagbihis dahil sa isang gabi na aming pinagsaluhan. Nakagulo gulo ang buhok nito ngunit kitang kita ang kaliitan nito dahil hanggang tuhod ang aking damit.&nb
Alon THIRTEEN
THIRTEEN ELLYA All of us are preparing for the party. Mabuti na lang kahit beach ang pinuntahan namin ay nagdala kami ng formal then may iba na bumili sa mall. After nang scenario sa labas kanina. Nasabi ko na kay James na hindi siya ang kasama ko sa date. Nakapag sabi na rin ako kay Limmuel na nasabihan ko na ito. Dahil sa gustong isurprise ang mga kalalakihan ay nagpasya kami na maghiwalay ng kwarto ang bawat isa. Mabilis pa sa mabilis na kumuha ng make up kit si Jessica at isa isang inayusan kaming mga babae. Sanay na sanay na kami sa pag- aalaga ni Jessica at alam naman namin na yun ng is niyang ugali. Ang maging maalalahanin sa amin. "Ayan perfect!"sabi niya nang matapos niya akong ayusan.
Alon FOURTEEN
FOURTEEN ELLYA We are heading to our tables as Lim held my waist like he owns me. That hand on my waist earns more looks than us. Sa sobrang landi nito ni Limmuel ay tila nasa amin ang gabi. Buti na lang nakamask kami kaya kahit papaano. Less kahihiyan. "Sana all may pahawak." sabi ni Jean nang nakaupo Nakamask na rin siya na red at may black glitters on the side. While si Mica at Dave naman ay parehas ang mask with gold with white shades. Ganun din si Jessica at Bill. Naka string lahat ng suot namin kaya di kami ganun nahihirapan. Sa sobrang pagmamadali namin ay saktong nag uumpisa na ang event at tinatawag na per team. Tila naging bachelor even
Alon FIFTEEN
FIFTEENELLYAWe all saw how Jean let go of Jeff. People think that it is an ordinary dance, but for us it is something more. Something that I thought she would do. I understand Jean, she always stays for us. But do we? Do we help her when time gets rough. I am a person with a lost memory. Without Jean I don't know where I am heading either.Jean slowly fades in the dark along with the music. She instantly left and went to our van. We all know what we are gonna do. I heard Lim to approach the guys to follow Jean at pumunta na sa resort. We are gonna stay there for a day. Lim wanted to do that. For the sake of the team. May computer set naman sa resort niya for future references. Kaya kahit papaano okay lang mahuli ng uwi pdahil makakapagtrabaho pa naman.
Alon SIXTEEN
SixteenELLYAIt's been a week since Jean left. Ginawan na lang ni Jessica nang resignation letter si Jean for the sake of formality. We ve been adjusting ourselves since that day. Nagmamadali akong umalis at pinuntahan ang resort and nalingat sina Bill at Dave at ayan na umalis na si Jean. With an email to each of one of us.Hindi na ako naghahabol. Hindi na rin namin sinubukan i contact lahat ng social medias account. Tila isang malamig na hangin ang nagdaan nang gabing iyon. Nagin tahimik ang bawat isa habang ang event ay patuloy sa pagtugtog ng musika. Ibat iba ang mga iniisip ng bawat isa.At sa gabing iyon. Tanging paghinga ang sagot namin kay Jeff ng nagmamadali itong dumating kasama si Lim. Sa sobrang tahimik namin hindi namin namalayan na umiiyak na siya. Sa pagkakataon na yun naki simpa
Alon SEVENTEEN
SeventeenELLYASa lahat ng ginagawa ko nagkakape ang sacred. Kumbaga ayoko ng pinapakialaman ako habang ginagawa it at nagdidilim ang paningin ko. Lalo na kung ang mukha ng step sister ko ang makikita ko.She is wearing her gucci bag and a chanel glass . Akala mo naman tunay lahat. Pati ugali fake. She seems not aware of everyone presence na nakatitig sa kanya. Her aura also have this negative feeling."Hey sis." she said."What do you want?" I asked. Hindi na kailangan pang pahabain at nakakapang init ng dugo yang si Sydney. At alam ko na balak nito manghihingi lang ng pera."Lend me your money or else isusumbong kita kay Mama." she said and sat in front of me.
Alon EIGHTEEN
EIGHTEEN ELLYA Our day off comes so fast. I was learning anything that I have to do in order for mycase to go well. I don't want Jeff and Limmuel's works to be wasted. I happily watched myself in the mirror. The glowing face is indeed because of Lim. We did more on our visit in Tagaytay. We do some nasty stuff that we have. I smile wider when I remember that night when he made me feel loved in every inch of my body. So now I'm using a turtle enck to hide those kisses that he left. Kahit kailan talaga yang si Limmuel. "Mahal come down were gonna eat." tawag ni Lim sa kusina. "Okay. I'm coming down." I said and saw him preparing our breakfast.
Alon NINETEEN
NINETEENELLYAAll I ever want this shift to be end. Nakakabagot na kumausap sa mga tao na highblood. Sila din naman may kasalanan kung bakit nagkakamali. Minsan hindi nila chinecheck kung tama ba o may something sa nilalagay nila.Katatapos ko lang sa last call ko and sana wala nang sumunod. Hindi ko na alam if may pasensya pa ako na natitira para sa customer na kakausapin ko pag mainit ang ulo na ihaharap sa akin. Kahit sabihin ni Lim na iharap sa kanya hindi ko pa rin pwede gawin at madedetect nang workforce yung ganung set up."Sana naman wala nang tumawag.Hindi ko na alam isasagot ko." bulong ko at nakatingin sa orasan na nakalagay sa buong opisina. Kaya ayokong magsalita ng tapos.Huming
Latest chapter
