Short
Am Tag des Untergangs ließ ich meinen Verlobten zuerst seine erste Liebe retten

Am Tag des Untergangs ließ ich meinen Verlobten zuerst seine erste Liebe retten

By:  ReichCompleted
Language: Deutsch
goodnovel4goodnovel
8Chapters
4views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

Als die Yacht sank und im Rettungsboot nur noch ein Platz frei war, wählte Zeno Grimm mich aus. Ich wurde gerettet, doch Quincy Quinn konnte nicht mehr auf das zweite Boot warten und ertrank im Meer; ihre Leiche wurde nie gefunden. Zeno tat so, als ob ihm das Schicksal von Quincy gleichgültig wäre, und bestand darauf, die Hochzeit mit mir wie geplant zu feiern. Fünf Jahre lang quälte er mich nach der Heirat und machte mich für Quincys Tod verantwortlich. Als ich nicht mehr ertragen konnte, was er mir antat, wollte ich mich scheiden lassen. Doch anstatt einer Trennung wählte er den gemeinsamen Tod. Als ich die Augen wieder öffnete, befand ich mich erneut am Tag des Unglücks auf der Yacht. Diesmal wollte ich die Chance zum Überleben jener Person lassen, die er wirklich liebte.

View More

Chapter 1

Kapitel 0001

ตอน ลูกบุญธรรม

นิชาสาวน้อยวัย 18 ปี ที่ได้ผู้มีพระคุณอุปการะเลี้ยงดูมาตั้งแต่เธออายุ 10 ขวบ นิชาเป็นเด็กกำพร้าที่อยู่ในสถานเลี้ยงเด็กแห่งหนึ่ง เมื่อเธอมีอายุครบ 10 ปีก็มีคนรวยคู่หนึ่งที่อยากมีลูกมาก มาอุปการะเธอไปเลี้ยงดูเป็น ลูกบุญธรรม และเลี้ยงดูเธอมาเป็นอย่างดี จนกระทั้งวันหนึ่ง ญาดา ( แม่บุญธรรมของเธอ ) ได้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต นิชาก็ได้ใช้ชีวิตอยู่กับ วันรบ ( พ่อบุญธรรมของเธอ ) จนกระทั้งหนึ่งปีหลังจากแม่บุญธรรมของเธอจากไป วันรบก็เริ่มเล่นการพนันอย่างหนัก ติดเหล้า ติดผู้หญิง ทำให้บริษัทของเขาเข้าขั้นวิกฤต จนเริ่มกู้หนี้ยืมสินมาเรื่อยๆ

@PPR คาสิโน

ตุ๊บ!!!

“ โอ้ย….. ”

วันรบที่ถูกลูกน้องของพายุ ไปลากตัวเขามาจากบริษัทของเขาที่จะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่

” นายครับ “

กวินลูกน้องคนสนิทมือขวาของพายุ เรียกผู้เป็นนาย ที่มองบุคคลตรงหน้าอยู่ด้วยสายตาราบเรียบ

” เท่าไหร่ “

พายุถามลูกน้องของเขาออกไป เพราะคนที่จะโดนลูกน้องของเขาลากตัวมาทีนี้ได้ ในห้องดำ คนคนนั้นจะต้องเป็นหนี้เขาแล้วไม่มีจ่าย หรือไม่ ก็เป็นพวกที่เป็นตัวปัญหาสำหรับเขาเท่านั่น เพราะห้องดำจะมีไว้ ใช้สำหรับพวกคนเหล่านี้

” คุณพายุ ครับ ผม ผมขอเวลาอีกสักนิดนะครับ “

วันรบรีบพูดด้วยความลนลาน เพราะกลัวบุคคลตรงหน้ามากๆ ถึง พายุ จะเป็นเด็กหนุ่มที่มีอายุน้อย แต่เขาก็ประสบความสำเร็จเร็ว และมีอำนาจมากจนล้นมือ ทำให้ไม่มีใครกล้ายุ่งกับเขา

” เท่าไหร่ กวิน “ พายุไม่ฟังเสียงพูดขอร้องของคนตรงหน้า แต่เขาถามลูกน้องของเขาย้ำอีกครั้ง

” 15 ล้านรวมดอกเบี้ยครับ “ กวินรายงานคนเป็นนายออกไป

” รู้ใช่มั้ยคนที่มันผิดคำพูดกับกู จุบจบมันเป็นยังไง “ พายุถามวันรบออกไป

” ผม ผมขอ “

พลั๊ว!!!!

ยังไม่ทันที่วันรบจะพูดจบ แท่งเหล็กที่อยู่ข้างมือของ พายุก็ฟาดเข้ามาที่หน้าของวันรบทันที และทำให้มีเลือดติดที่แท่งเหล็กของเขา

” กูไม่ชอบคนผิดคำพูด 15 ล้านของกู ต้องได้ภายในพรุ่งนี้ “ เขาพูดและจ้องหน้าชายวัยกลางคนด้วยสายตาคมนิ่ง เข้มขรึมและน่ากลัว

” ผมขอเวลาสักหน่อยได้มั้ยครับ ระหว่างนี้ผมจะให้ลูกสาวของผมมาขัดดอกไปก่อน “ วันรบที่ใบหน้าอาบไปด้วยเลือดรีบพูดและยื่นข้อเสนอให้เขา

” ถ้ากูรับผู้หญิงขัดดอก ป่านนี้กูมีเป็นร้อยคนไปแล้ว “

พายุพูดขึ้นมา เพราะถ้าเขารับผู้หญิงที่ลูกหนี้ของเขาต่างยื่นมาเป็นของขัดดอก ป่านนี้เขาคงยังเอาไม่ครบที ถึงพายุจะเป็นผู้ชาย แต่เขาก็ไม่เอาผู้หญิงที่ยอมมาเป็นของขัดดอกทำเมียให้เสียเวลา พราะถ้าเอาพวกเธอเลย มันจะยืดเยื้อ คนที่เป็นหนี้ของเขาจึงจะต้องหาเงินมาใช้หนี้เขาเท่านั้น หรือไม่จุบจบของคนที่คิดจะไม่ใช้หนี้เขาคือ ตาย

“ แต่ผมคิดว่า ถ้าคุณเจอลูกผม คุณจะยอมให้เวลาผมหาเงินมาใช้หนี้คุณ “

วันรบพูดต่อรองขอเขาอีกครั้ง เพราะวันรบมั่นใจว่า ถ้าพายุได้เจอกับนิชา เขาจะเปลี่ยนใจ ด้วยความที่ นิชา มีใบหน้าที่สวยหวาน ดวงตากลมโต ผิวพรรณขาวผ่องดังหยวกกล้วย

“ หึ มึงมั่นใจขนาดนั่น ”

พายุหัวเราะในลำคอ ทำไมไอคนนี้ถึงคิดว่าเขาจะยอมให้เวลามัน ลูกสาวมันเป็นนางฟ้ามาจากไหนกัน

“ ครับ ” วันรบพูดออกไปด้วยเสียงสั่น

“ ไปเอาตัวลูกสาวมันมา ”

พายุหันไปสั่งกวิน เพราะเขาก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าลูกสาวของมันจะเป็นยังไง ทำไมมันถึงคิดว่าเขาจะเปลี่ยนใจ แต่ถ้าเขาเจอเธอแล้ว เธอไม่อาจทำให้เขาเปลี่ยนใจได้ เขาจะให้จุบจบมันวันนี้เลย

“ ครับนาย ” กวินรับคำสั่งจากคนเป็นนาย และรีบออกไปที่บ้านของวันรบทันที

@บ้านวันรบ

กวินและลูกน้องอีกสี่คนเดินเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ที่เงียบสนิทเหมือนไม่มีคนอยู่ แต่พอเขาเดินเข้ามาจนกระทั่งถึงห้องรับแขก ก็เห็นมีหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอ่านหนังสืออยู่

“ คุณ มาหาใครค่ะ ”

นิชาที่เห็นคนแปลกหน้า ท่าทางน่ากลัวเดินเข้ามา เธอก็รีบลุกขึ้นและถามออกไป

“ ลูกสาววันรบใช่ไหม ” กวินถามเด็กผู้หญิงคนนี้ออกไป

“ คุณพ่อ คุณมาหาคุณพ่อเหรอคะ ”

นิชาถามคนตรงหน้าออกไป เพราะถ้าเขารู้จักชื่อพ่อของเธอก็คงจะเป็นแขกของคุณพ่อหรือคนรู้จักมั้ง

“ ตอบมา ว่าเธอใช่ลูกสาววันรบใช่มั้ย ” กวินไม่ตอบคำถามเด็กผู้หญิงคนนี้แต่ยังคงถามเธอออกไป

“ ค่ะ ” นิชาเลยตอบเขาออกไป

“ งั้นไปกับเรา พ่อคุณรออยู่ ” กวินพูดออกไป และเดินเข้ามาเพื่อจะพาตัวเธอไป แต่นิชาถอยหลัง

“ ไปไหน ไปทำไม ” นิชาถามออกไป เพราะคนตรงหน้าดูท่าทางไม่น่าไว้ใจและน่ากลัวมาก

“ ถ้าไม่อยากให้พ่อเธอ ตายไวไปกับเรา ”

กวินพูดขึ้นอีกครั้ง และนิชาที่ได้ยินคำว่า ไม่อยากให้พ่อตาย เธอเลยรีบตัดสินใจและไปกับเขา เธอไม่รู้เลยว่า คนพวกนี้จะพาเธอไปไหน แต่คำว่า พ่อ ยังไงเธอก็จะต้องไปช่วย

นิชานั่งรถมากับคนพวกนี้ เธอมีท่าทางเกร็งและกลัวมาก เธอพยายามมองไปรอบๆ โชคดีที่เป็นถนนใหญ่ถึงจะเป็นทางที่เธอไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนก็เถอะ แต่อย่างน้อยก็ยังเป็นถนนใหญ่ เธอนั่งรถมากับคนพวกนี้ประมานั่งสองชั่วโมง รถก็มาจอดที่ตึกแห่งหนึ่ง แต่เธอดูจากทางเข้าแล้วค่อนข้างน่ากลัวมาก

“ ลงมา ”

กวินบอกกับเธอ และนิชาก็ลงมาและเดินตามเขาเข้ามาเงียบๆ แต่สายตาเธอพยายามมองหาทางหนีทึไล่ไว้ เผื่อคนพวกนี้โกหกเธอ เธอจะได้หาทางหนีได้ถูก

แกร๊ก

“ พ่อ ”

ทันทีที่ประตูห้องดำถูกเปิดออก นิชาก็ได้เห็นคนเป็นพ่อของเธอนั่งอยู่ที่พื้น และเสื้อผ้าของผู้เป็นพ่อมีคราบเลือดติดอยู่ เธอเห็นพ่อ เธอเลยรีบวิ่งเข้ามา

“ นิชา ” วันรบเรียกชื่อลูกสาวบุญธรรมออกไป

“ มันเกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมหน้าพ่อ แล้วพวกเขาคือใคร ”

นิชาถามพ่อตัวเองออกไป และมองคนที่อยู่ในห้องนี้ไปด้วย

พายุที่ได้ยินเสียงหวานของคนที่เข้ามา เขาเลยหันมามอง ก็ได้เห็นใบหน้าของคนที่เป็นลูกสาวของลูกหนี้เขา พายุถึงกับจ้องมองคนตัวเล็กที่รัวคำถามใส่คนเป็นพ่อตัวเองเงียบๆ

“ พวกเขาคือเจ้าหนี้พ่อ ” วันรบบอกกับนิชาออกไป

“ แล้วทำไมเขาต้องทำร้ายพ่อแบบนี้ด้วย ” นิชาถามด้วยน้ำเสียงสั่น และใบหน้าสวยก็เริ่มมีน้ำตา

“ นิชาฟังพ่อนะ นิชาต้องไปอยู่กับเขา และพ่อจะรีบหาเงินมาใช้หนี้ ”

วันรบบอกลูกสาวบุญธรรมของตัวเองออกไป เขาก็ไม่มั่นใจว่าพายุ จะให้นิชาไปอยู่ด้วยมั้ย

“ รำลากันเสร็จยัง ” พายุพูดออกไปด้วยเสียงเรียบ และก็จ้องมองคนตัวเล็กที่ใบหน้าสวยตอนนี้มีแต่น้ำตา

“ ครับ ตกลงคุณพายุให้นิชาไปขัดดอกก่อนใช่มั้ยครับ “ เมื่อได้ยินเสียงพายุ วันรบก็รีบหันมาถามเขาทันที

” กูให้เวลามึง สามเดือน เอามันออกไป “

เขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องให้โอกาสลูกหนี้ตัวเอง แค่เขาได้เห็นใบหน้าของหญิงสาวตรงหน้า มันทำให้เขาเหมือนโดนมนต์สะกด ประโยคแรกเขาพูดกับวันรบ และอีกประโยคเขาพูดกับพวกลูกน้องของเขา

” ครับ ขอบคุณครับ “ วันรบรีบยกมือไหว้พายุ และรีบลุกลนลานออกไป ทิ้งนิชาไว้ในห้องนี้

” คุณพ่อ คุณพ่อ “

นิชาเรียกตามหลังคนเป็นพ่อ และพยายามลุกตามวันรบออกไป แต่เธอก็ไม่สามารถตามออกไปได้เนื่องจากโดนคนของพายุขวางไว้ เธอจึงหันกลับมาหาเขา

” ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ ถ้าคุณพ่อเป็นหนี้หนูจะหาเงินมาใช้คุณ ขอร้องปล่อยหนูไปเถอะ “

คนตัวเล็กยกมือไหว้ขอความเห็นใจจากเขา แต่กลับไม่ได้คำตอบอะไรกลับมา เพียงแต่เขามองหน้าเธอนิ่ง

เขามองเด็กผู้หญิงคนนี้ที่เอาแต่ร้องไห้อ้อนวอนเขาอยู่สักพักก็ลุกขึ้นและเดินมาหาเธอ

“ ไปกลับฉัน ” พายุพูดออกไป

“ ไปไหนคะ ไม่ไปนะ ” นิชาพูดออกมา แต่แขนเล็กของเธอก็โดนเขาดึงขึ้นให้เดินตามมาแล้ว

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
8 Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status