—MAGGIE ELIZABETH SMITH—
Naalimpungatan akong mabigat ang pakiramdam. Feeling ko ay may nakadagan saking mabigat na bagay. Hindi rin ako makagalaw dahil para akong nakagapos. Nanlaki ang mata ko nang sa pagbukas nito, ay makita ang mukha ni Liam na sobrang lapit lang sa mukha ko. Tulog na tulog parin sya. Kaya pala hindi ako makagalaw dahil mahigpit ang pagkakayakap nya sakin. Nakadagan pa ang hita nya sa hips ko! At noon ko lang din narealize na nakayakap din pala ako sa kanya! Ang pagkakatanda ko bago sya natulog kagabi ay naglagay pa sya ng harang sa pagitan namin gamit ang isang unan. Nasaan na 'yon?! Napagkamalan pa yata akong unan! Relax na relax sya sa pwesto nya eh. But infairness, masarap palang mayakap ng isang Kevin Liam Anderson. I'm wondering, nagka girlfriend na kaya sya before? Hindi naman na nakapagtataka. Sa tindig at itsura palang nya siguradong marami ang nagkakandarapa sa kanya. Gusto ko pa sanang magtagal sa ganoong posisyon pero naiihi na 'ko. Sino ba naman ang ayaw ng yakap nya eh ang sarap sarap sa pakiramdam. Kung bakit kasi ngayon pa sumabay 'tong pantog ko sa kilig ko! Bahagya akong gumalaw para sana alisin ang kamay ni Liam sa baywang ko. Sinisikap kong hindi sya magising dahil ayaw kong isipin nyang hindi ako nagbehave kagabi.Tsaka ayaw kong masira ang tulog nya. Saglit pa nga akong huminto nang maramdam ko ang pagkilos nya. "Five more minutes." Inaantok pa nyang sabi. His husky voice sounds s*xy to my ears. Is he awake already? "L-Liam..." Sasabihin ko sana na naiihi na ako pero mas lalo lang nyang hinigpitan ang pagkakayakap nya. "Please..." Sabi nya. Mukhang antok na antok pa talaga sya. Kaya pa ba ng pantog ko? Five more minutes pa daw eh. Hayst! Bahala na nga! Tatlong minuto palang ang nakakalipas pero sasabog na talaga ang pantog ko! Kailangan ko na syang gisingin. Bahala na kung ano man ang isipin nya! "L-Liam... Liam!" Pero hindi parin aya nagising. Ang himbing parin ng tulog nya. "Liam!" This time ay medyo nilakasan ko na ang boses ko at buti nalang ay gumalaw na sya. Unti-unti pa syang nagmulat ng mata nya. Ilang segundo din syang nakatitig sa akin nang bigla nalang nanlaki ang mata nya at gulat na gulat nang makitang sobrang lapit ng mga mukha namin. "K-kanina ka pang nakayakap sakin. Naiihi na 'ko." Sinabi ko talagang sya ang nakayakap para hindi na mag-isip ng against sa akin. Nang marealize nya na totoo nga ang sinabi ko ay agad naman syang kumalas sa akin at bumangon sa kama. Hindi ko na hinintay kung may sasabihin ba sya or what. Agad na rin akong tumakbo sa banyo dahil ilang sandali nalang ay lalabas na ang tubig sa pantog ko. Paglabas ko sa banyo ay hindi ko na nakita si Liam. Siguro ay nauna nang bumaba sa kusina. Pagkababa ko ay naabutan ko nga syang nagkakape na sa kusina. May mga makahanda na rin namang pagkain ngunit hindi manlang nya ginagalaw. "Ayaw mo bang kumain? Okay na sa'yo 'yang kape as breakfast?" Tanong ko na akala mo'y bata ang kinakausap. Mas pinili kong umaktong normal kahit na ramdam na ramdam ang awkwardness sa pagitan namin dahil sa nangyare kanina. Eh sya naman 'tong nangyayakap, hindi naman ako! "I-I don't like the food. Mas gusto ko 'yong breakfast sa bahay bago tayo umalis." Napangiti ako. "Alin? Yung niluto ko? Fried rice, bacon and egg lang naman 'yon, eh." Natatawa kong sabi. Mas gusto pa nya ang simpleng pagkain na 'yon kaysa sa mga nakahain sa harapan namin ngayon? "You cooked those yourself?" Gulat na tanong nya. "Guilty as charged." I said, adding a bit of humor para naman mawala ang awkwardness sa pagitan naming dalawa. "Could you make it for me again?" He requested politely. Lumapad ang ngiti ko dahil doon. Nagustuhan nya ang luto ko eh. "Sure!" Masigla kong sagot at nagsimula nang i-prepare ang mga kakailanganin ko. Habang nagluluto, naramdaman kong sumunod sya sa akin at sumandal sa countertop ng kitchen. Katabi ko na tuloy sya pero sa opposite direction nakaharap. Ipinatong pa nya ang isang siko nya sa ibabaw nito. "You know what, isang araw palang tayong nagkakasama ng matagal but then I realized, there's a lot of things I've missed that make me even more curious about you." °°°F.G°°°—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Matapos malaman ni dad ang tungkol sa pagbubuntis ko, ay tsaka palang niya ako nagawang yakapin. Ang tagal kong hinintay ‘to — ang muli kong mayakap si dad.Tuwang-tuwa siya dahil magkaka-apo na siya. He even congratulated me and Liam habang naluluha pa. He's so emotional!Kung sana ay katulad siya ni mom, naging maayos sana ang relasyon naming mag-ina. Siya sana ang unang taong mas magiging emotional pa kay dad because she knows how it feels to be pregnant. Pero sadya siyang mailap kaya naging distant din ako sa kanya.“Love…” tawag sakin ni Liam habang nasa kotse kami. Papunta kami ngayon sa Anderson's company dahil may ilang trabaho si Liam na naiwan this past few days. Naisip kong sumama dahil maiinip lang ako sa bahay. Hindi na rin kasi ako pwedeng mag-paint muna dahil sa amoy ng pintura, and I don't wanna risk my baby's health for that. It can wait naman.“Yes, love?” Sagot ko.“Are you okay? How's your cheek? Does it still hurt?” Natawa ako sa sunod-sun
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Nagising ako dahil sa masuyong halik na dumampi sa gilid ng labi ko. As I open my eyes, I saw Liam smiling at me, his eyes filled with love and adoration. It's been a week since the villa incident happened. I had to see a doctor dahil na rin sa kakulitan ni Liam at ng dalawang lolo. Masyado silang nag-alala sa amin ng baby ko. But thankfully, we're both okay and my baby is healthy.Lexie? She got questioned by the officers. Pero dahil kilalang tao ang mga Lincolns, pinauwi na rin siya kaagad. That doesn't surprise me. They used the power of money. Inaasahan ko na iyon. That's how it works kapag may perang involved.“Good morning, love. Breakfast na tayo.” He said, but his actions are telling me something. He wants to make love with me this early! Ito kaya ang sinasabi niyang breakfast? Breakfast ang isa't-isa?!“It's too early, love. We can do this at night.” natatawa kong sabi sa kanya.‘Yeah, right. At night.” Dismayadong saad niya. “ I jut can't resist you.
—KEVIN LIAM ANDERSON—“Good evening, Mr. Forbes.” Bawat empleyado na madadaanan namin ay binabati kami, especially Lolo Efraim. Kilalang-kilala pala sya ng mga tao dito at lubos na nirerespeto.Bobby, Shawn and I followed him with grandpa. Nasa likod lang nila kaming tatlo.“Forbes? Does he own this place?” Mabilis akong lumingon sa direksyon ni Shawn nang marinig ko ang ibinukong nya. I don't know kung narinig din ‘yon ni Lolo Efraim. He remained silent.“Wait. Forbes? Efraim Forbes?” Tanong ni Bobby na animo’y biglang may naalala. Himinto sya sa paglalakad kaya mas malaki na ngayon ang agwat namin kina grandpa.“Yes. Why? Does that name ring a bell?” Ikiniling ko ng kaunti ang ulo ko at kunot noo ko syang tinanong.“That's the name of a man I heard na binanggit ng lolo mo. Remember what I told you earlier. It's him.” he confirms. Bahagyang umawang ang bibig ko. He holds the biggest share sa company. Bakit hindi sinabi sa akin ni grandpa ang tungkol dito? We suddenly heard a voice
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—"Look, love. Try this one. Bagay sa'yo 'to." Kinuha ko ang isang long sleeves na naka-display at itinapat ito kay Liam. Bagay na bagay sa kanya ang kulay, maroon. Sa bagay, kahit anong kulay at style naman ay bagay sa kanya.Kalahating oras na kaming nag-iikot dito sa mall para mamili ng isusuot namin para sa dadaluhan naming engagement party ng isa sa mga business partner ni Liam. Bukas na kasi gaganapin 'yon sa isang exclusive villa somewhere in Batangas at kailangan na rin naming umalis mamayang hapon. Tiyak na gabi na kami makakarating doon. "I'll get this, since ikaw ang pumili nito." Sabi ni Liam at nakuha pa akong kindatan. Mahina nalang akong natawa dahil sa inakto nya. "Nakapili ka na ba ng isusuot mo?""Not yet. Naghahanap ako ng medyo comfortable isuot. Ayaw ko ng fitted dahil baka maipit si baby." Aaminin kong medyo nadagdagan ang timbang ko nitong mga nakaraang araw. Paano ba naman kasing hindi ako tataba, wala akong ibang ginawa kundi kumain ng
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—"Is it a boy or a girl?" Lolo Enrico's very excited to hear the news. Lumuwas kaagad sya ng Manila nang malaman n'yang nagdadalang tao na ako.Nang ma-confirm naming buntis ako, Liam excitedly call Lolo to tell the news. Andrew also knows it because I texted him, and is also happy na magkakaroon na sya ng pamangkin."My wife is just 6 weeks pregnant, grandpa. Wala pang gender ang baby namin." Natatawa namang sabi ni Liam. It's too early para malaman na agad ang gender."Whatever the gender is. May bago na akong ipagmamalaki sa lahat." Lolo exclaimed proudly.Masaya ang lahat, pero higit na mas masaya ako. Hindi ako makapaniwalang magiging mommy na ako! Ganito pala ang feeling. Magmula nang malaman namin ni Liam ang resulta, mas naging mas maingat na sya sa lahat ng bagay. Ultimo sa kakainin ko or kahit na ang simpleng pagkilos ko ay nandyan sya sa tabi ko para umalalay. Somehow, I feel special.Ano kaya ang magiging reaksyon nina mom and dad kapag nalaman nila
—KEVIN LIAM ANDERSON—I took a glance to a person who entered my office. It's Bobby, my Executive Director and a friend. Muli kong itinuong ang atensyon ko sa mga papeles na kailangan kong pirmahan. Kanina pa masakit ang ulo ko dahil sa puyat at mas lalo lang din sumakit dahil sa mga papel na hawak ni Bobby.Kanina ko pa kasi minamadali ang ginagawa ko para matapos na kaagad. Gusto ko muna sanang matulog kahit na dalawang oras o higit pa."Mukhang masama ang timpla mo ngayon, ah. May nangyari ba?" He said with a funny tone. I put down the executive pen I was holding and pondered the bridge of my nose."Nothing. I just want to sleep more dahil wala pa 'kong masyadong tulog." Maggie seems weird this morning, simula pa kaninang madaling araw. Nagpabili ba naman ng sandamakmak na kwek-kwek tapos hindi rin naman pala kakainin!Late na nga ako pumasok dahil nanghintay pa ako ng mga nagtitinda ng street foods! She even keep on texting me na h'wag uuwing walang dalang kwek-kwek! What is happe