Share
Chapter 37
Related chapters
Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 38
Naiwan kami ni Kurt dito sa kwarto kinabukasan para makapag usap pa. Ang balak ay paaakyatin ang dalawa, which is sila Aya at Wade, dito sa kwarto, or basta tawagin sila"Paris, ngayon na ba talaga?""Kurt, wala na tayong oras. Sabihin na natin ngayon. It's now or never!""Pero--""Kurt, Paris, ano sasabihin nyo sa amin?"Napalingon kami pareha sa may pintuan nung mag salita bigla si AyaThis is itNag lakad ako papunta kay Wade, "Usap tayo""Ok...." naguguluhan nyang sagot sa akinHinatak ko sya pababa, hindi ko alam kung saan ko ba sya kakausapin dahil nawawala ako sa sariliSorry, sorryNung makalabas kami ng cabin ay dinala ko sya sa seashore at hinarap sya, mata sa mata"Woah, kalma ka nga. Natatakot ako sa titig na yan eh. Ano ba kasi pag uusapan natin" inosenteng sabi nya"Wade, I need to talk to you" seryoso kong sabi at tumango syaPaano ko ba sisimulan? Sasabihin ko ba na isa lang itong pustahan? Na plando ang lahat?Saan ba?"Wade, I'm sorry b
Ang Larong Sinimulan Natin Epilogue
EpilogueParis’ POV “Paris, ayos ka lang?” Naupo sa tabi ko si Kurt at hinawakan ang kamay ko.Umiling ako, “Kaibigan….karamay….at higit sa lahat, kapatid ang nawala sa akin at hindi kung sino lang, Kurt,” naramdaman ko ulit na bumagsak ang mga luha ko sa gilid ng mata ko.Sinamahan ako ni Kurt sa loob ng kwarto ko pag uwi namin sa Manila. Hindi rin nag abala na mag tanong si mommy tungkol sa nangyari sa Boracay, pero kutob naming ni Kurt na alam na niya ang nangyari.Mahigpit na hinawakan ni Kurt ang kamay ko, “Let’s fix this mess,” nahihirapan na sabi niya.Tinabig ko ang kamay niya at masama siyang tinignan, “How could you!” Tinuro ko siya, “Ang usapan, si Wade lang, bakit pati si Aya kailangan mong idamay?” Naiiyak na sabi ko.Napalunok si Kurt at hahawakan n asana ako, pero sinampal ko siya, “Hindi ko alam kung bakit ako pumayag sa plano mo, Kurt,” malamig ang pagkakasabi ko non saka ako lumabas ng kwarto.Kurt’s POVAs soon as Paris walked outside, I was
Ang Larong Sinimulan Natin About the Author
About the AuthorJoanne Mae E. Dela Cruz also known as Jaydee is a 16 year old Filipino aspiring writer who dreamed of being a published writer someday. She started writing when I was 7 years old. Although she stopped writing for how many years, that didn't stop her from pursuing her dreams. She would like to share a simple quote that she believes in and that inspired her ever since.“If you have the talent, showcase it. If you have a dream, make it come true. Don’t be afraid of judgments, because it is part of our journey, that will mold us to be a better person. Trust the process, and everything will fall into the right places at the end of the day.
Ang Larong Sinimulan Natin Prologue
“Guys, ano na? Let’s play?”Ako mismo ang nag aya sa kanila na mag laro, ngayong break time. Kailangan maisagawa ko ang plano ng maayos at matiwasay. Hindi ko pupwedeng biguin ang pinag usapan ng pinsan ko.“Ano na naman bang laro?” Si Ira ang nag tanong non sa amin. Wala kasi siya kanina noong sabihin ko sa barkada na mag lalaro ngayong break time.Para sa plano.Nakangiting naupo sa papag si Chia, “G! Habang break time at wala pa naman akong masyadong gagawin,” ngiting ngiti si Aya ng maupo siya sa tabi ni Chia.Kung alam mo lang.Pumalakpak ako sa ere upang makuha ang atensyon nilang lahat, “Game! I will spin the bottle aready, okay?”Nag tanguan sila kaya naman pinaikot ko na ang bote. Habang umiikot ang bote, namataan ko na hindi kalayuan sila Kurt at Wade na nag lalakad papalapit sa amin.Palihim akong napalunok habang tinitignan ko na unti-unti ng bumabagal ang ikot ng bote.“What are you doing?”Si Wade ang nag tanong non. Napatingin ako sa kanya, nang
Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 1
Early in the morning, habang nag lalakad ako dito sa campus kasama ang mga kaibigan ko, kapansin pansin na ang mga estudyante na masayang nag tatakbuhan sa corridor. Katatapos lang kasi ng Christmas break kaya puro sila chikang magkakaibigan, gaya namin.Yung iba ay nagchichikahan pa sa kung saan sila nag bakasyon noong Christmas vacation. Ang iba naman ay nag aabutan pa ng regalo na nakalimutan ibigay bago mawalan ng pasok."Ano Rhea, move on na?" Napalingon ako kay Zenaya (Aya for short) nang bigla siyang mag salita. Tatlo kaming magkakaibigan nag iikot, si Aya, saka si Chia."Naman!” Tumigil ako sa paglalakad para maharap sila pareha, “Iniwan ko na feelings ko sa kanya noong break eh," taas noo kong sagot."Di nga?” Pinasadahan ako ni Chia ng tingin mula ulo hanggang pa, “Knowing you, ang rupok mo kaya. Tsk,” umiiling na dagdag pa nito.Hahampasin ko sana siya kaso agad siyang nakatakbo palayo. Pambihira! Ang lii- liit ang bilis tumakboNarinig kong tumawa si
Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 2
Putragis! Bakit?! Anong kasalanan ko sayo, tadhana?!“Mukha kang bulkan na malapit na sumabog.”Nilingon ko si Aya sa tabi ko, “Aya, pakisagot nga kung bakit sila pa?”Nagkbiti balikat siya, "Aba hindi ko alam? Ang malas lang talaga natin!”Halos ingodngod ko mukha ko sa mesa habang ginugulo ang buhok ko. Wala na kaong pakielam kung makita nila akong nagkakaganito ngayon. Kahit na sabihin nila mukha akong timang o baliw, wala akong pake!Pisti!"Huy!” Hinampas ako ni Ira ng napakalakas sa likod dahilan para mapalingon ako sa kanya, “Akala ko ba move on na?""Eh kasi--""Ms Villaloso and company."Miss Villaloso and company mo mukha mo!Napatigil kaming tatlo sa pag uusap at nahihiyang tumingin kay Kurt. Takte lang ah, kung makatawag ng pansin akala mo di kilala.Labas ko mga litrato mong papasa na maging meme eh!"B-bakit po?" Si Aya ang sumagot.Halos matawa ako at mawala sa poise nung marinig kong nautal si Aya. Minabuti ko nalang ibaba ang tingin ko haba
Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 3
After recess, nagsidatingan at nagpasukan na ang mga kaklase ko. Next class kasi namin ay Math kaya aligaga sila sa pag aaral.Teka, may homework, seatwork o quiz ba?Hinampas ko si Aya sa tabi ko, kaya magkasalubong ang dalawang kamay niya ng lingunan ako, “Ano?!” Asik niya.Nilibot ko ang paningin ko sa buong room naming na halos lahat ay nag aaral, “May homework, or quiz ba akong hindi alam?”Gaya ko ay tinignan niya rin ang kabuoan ng room, “Ang alam ko wala,” sagot niya at tinignan na ako ulit, “kumalma ka nga.”"Teh,” kinalabit ako ni Ira sa likod si Aya, kaya pati ako ay napalingon sa kanya, “pupunta ka sa party ng lolo ni Paris?" Tanong nito habang may hawak na notebook.Nakita kong tumango si Aya, "Yep. Sinasama ako ni mama eh,” tinuro naman ako agad ni Aya, “Saka nandoon ka namna Paris, diba?""Yeah. Syempre lolo ko yun eh," sagot ko naman.Binalingan ko naman ng tingin ulit si Ira, "Bakit, ikaw ba?"Nag kibit balikat lang siya, "Not sure,” nilipat ni
Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 4
"Kisha, hatid na kita sa office ni mom," aya ko sa kapatid ko at pilit na kinukuha siya mula kay Wade.Ngunit mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakayakap niya kaya Wade, "No! Dito lang ako kay kuya Wade!"Napabuntong hininga nalang ako, "Kisha, halika na,” malumanay na sabi ko, “para naman makakilos ang kuya Wade mo," nakangiwi, alanganin kong tinignan si Wade.Nang hindi pa rin sumusunod si Kisha sa akin, ay si Wade na ang nag kusang ibaba siya at bahagya siyang yumuko, para mag pantay ang ulo nila."Kisha, sundin mo na ate mo,” nag angat ng tingin si Wade sa akin at tipid na ngumiti, “promise, bibisitahin kita sa bahay niyo," dagdag pa niya saka nilingon ulit ang kapatid ko.Nagliwanag ang mukha ni Kisha dahil sa narinig, "Really kuya? Bibisitahin mo ako sa house?!"Alanganin naman akong nilingon ni Wade, at sa itsura palang niya alam ko na kung ano gusto nyang sabihin.Yan sige pangako pa!Hinawakan ko sa magkabilang balikat ang kaatid ko, at bahagya itong pi
Latest chapter
- Ang Larong Sinimulan Natin About the Author
- Ang Larong Sinimulan Natin Epilogue
- Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 38
- Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 37
- Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 36
- Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 35
- Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 34
- Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 33
- Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 32
