Epilogue

Epilogue

 

 

Paris’ POV

“Paris, ayos ka lang?” Naupo sa tabi ko si Kurt at hinawakan ang kamay ko.

Umiling ako, “Kaibigan….karamay….at higit sa lahat, kapatid ang nawala sa akin at hindi kung sino lang, Kurt,” naramdaman ko ulit na bumagsak ang mga luha ko sa gilid ng mata ko.

Sinamahan ako ni Kurt sa loob ng kwarto ko pag uwi namin sa Manila. Hindi rin nag abala na mag tanong si mommy tungkol sa nangyari sa Boracay, pero kutob naming ni Kurt na alam na niya ang nangyari.

Mahigpit na hinawakan ni Kurt ang kamay ko, “Let’s fix this mess,” nahihirapan na sabi niya.

Tinabig ko ang kamay niya at masama siyang tinignan, “How could you!” Tinuro ko siya, “Ang usapan, si Wade lang, bakit pati si Aya kailangan mong idamay?” Naiiyak na sabi ko.

Napalunok si Kurt at hahawakan n asana ako, pero sinampal ko siya, “Hindi ko alam kung bakit ako pumayag sa plano mo, Kurt,” malamig ang pagkakasabi ko non saka ako lumabas ng kwarto.

Kurt’s POV

As soon as Paris walked outside, I was