Kabanata 5

”Matanda, paano mo nagawang ipakasal ng basta-basta si Sophia, ang pinakamaganda na meron tayo, sa mahirap na lalaking yun? Nabubulok na ba ang utak mo o ano?”

Lumaki lalo ang galit niya.

“Ang magandang apo ko ay hindi magpapakasal sa isang hampaslupa. Pakakasalan niya si Chris Roland! Ang lalaking yun ay mayaman at makapangyarihan, at kaya niyang siguraduhin ang kinabukasan ng pamilya natin.”

“Chris Roland?” Kumunot ang noo ni Abraham.

Ang ipokrita na playboy na yun?

“Hindi mo ba kilala si Jerry Roland?” Galit na tanong ni Lady Lancaster.

“Nagtatrabaho siya para kay Alfred Kingston, na parang ang may ari na rin ng Vancouver. Si Chris ang tanging anak niya. Ang pagpapakasal kay Chris ay magtatali sa pamilya natin sa mga Kingston!”

Ang mga magulang ni Sophia ay tumingin din kay Alex, at sumimangot ang mga mukha nila dahil sa hindi sila natutuwa.

Si Alex ay may suot na simpleng shirt na makikita sa mga lower-middle class na mga tao, cheap at luma na mga sapatos na binebenta sa kalye, walang bagay sa kanya na nagsasabi na mayaman siya.

Kung si Chris Roland ay ang young rich man na may kumpanya, ang lalaking ito ay malamang na cleaning services ni Chris, binabayaran ng pinakamababang sahod.

Umabot sa sobra ang galit nila habang iniisip na ang anak nila ay magpapakasal sa loser na ito.

“Hindi pwede,” Si Florence Lancaster, ang nanay ni Sophia, ay bumulong. “Kahit kailan ay hindi ako papayag. Ano ang sasabihin ng mga kaibigan ko tungkol sa manugang ko na lalaki? Dadalhin ng lalaking ito ang pangalan ko sa putikan!”

“Tatay,” Si Justin Lancaster, ang tatay ni Sophia, ay nagsalita. “Tama ang Nanay, bakit hindi na lang natin hayaan si Sophia na magdesisyon para sa sarili niyang kinabukasan?”

“Lolo, ayaw ko pa pong magpakasal,” Mabilis na dagdag ni Sophia.

Umiling si Abraham.

“Hindi pa ako patay—kaya hindi magbabago ang desisyon.”

“Abraham!”

Ang desperasyon ni Lady Lancaster ay naging galit.

“Isipin mo ang Lancaster family na may koneksyon sa mga Kingston! Kahit na wala ka na, ang pamilya natin ay lalago! Wala ka bang pakialam sa mga inapo mo? Paano mo nagawang sirain ang pangalan ng Lancaster para sa loser na yan!”

“Kahit kailan ay hindi siya pakakasalan ni Sophia!” Ang pagpipilit ni Lady Lancaster. “Ito ay para sa kinabukasan ng mga Lancaster!”

“Wala kang alam, Amelia!”

Tumingin si Abraham sa asawa niya at sa lahat, “Si Alex ang lalaking pinili ko, tumahimik kayo at wag na kayong magkomento hangga’t hindi niyo pa siya kilala.”

“Hindi ako sang ayon!” Sinigaw ni Amelia ang desisyon niya.

Nandoon si Chris Roland, isang mayaman at bukod-tangi na lalaki, na kayang dalhin ang Lancaster family sa pambihirang kaluwalhatian at walang hanggang kayamanan…

… ngunit ang asawa niya ay hindi pinansin si Chris at pinili na itrato ang isang piraso ng basura na parang isang kayamanan!

Masyadong matanda siguro siya at nawawala na sa tamang isipan!

“Amelia, gusto mo bang pirmahan ko ang divorce papers para sayo sa matandang edad natin?”

Naging maputla ang mukha ni Lady Lancaster.

“Lahat kayo, ako pa rin ang head ng mga Lancaster,” Ang sabi ni Abraham.

“Sophia, pakakasalan mo ngayong araw si Alex. Balang araw ay pasasalamatan mo ako sa desisyon ko!”

Mula sa tono niya, lahat sila ay alam na wala nang punto sa pakikipagtalo.

Kahit si Sophia ay tinanggap na ang kapalaran niya at nagbuntong hininga.

Alam nilang lahat na si Abraham Lancaster ay minsang nagiging malupit at hindi tinatanggap ang anumang kawalan ng respeto.

Sa loob ng isa’t kalahating oras, sa isang awkward na sitwasyon, sina Sophia at Alex ay nagtagumpay na pirmahan ang lahat ng papeles at nakuha ang kanilang marriage certificate mula sa government marriage agency.

Si Abraham lang ang nagpakita ng isang malaking ngiti habang nakatingin sa certificate.

Ang dakilang Alexander Leonhart ay naging apo niya na.

Ipagmamalaki niya ito sa mga taong kilala niya sa Kingswell, sigurado na marami sa kanila ang maiinggit.

Samantala, si Sophia ay dismayado pa rin dahil pinakasalan niya ang isang walang kwentang lalaki.

‘Pwede niya makuha ang marriage certificate, pero hindi ako!’ ang sigaw ni Sophia sa loob-looban niya.

Ngunit nang isipin na ang loser na ito ay nakuha na ang katawan niya, mabilis na idinagdag ni Sophia, “Kahit kailan ay hindi niya makukuha ang puso at pera ko.’

“Sophia,” Humarap sa kanya si Abraham. “Tulungan mo siyang masanay sa buhay sa Vancouver, ipakita mo sa kanya ang maraming lugar na pinupuntahan niyo ng mga kaibigan mo.”

Ang unang bagay sa isipan ni Sophia nang ginagawa ang marriage certificate ay ang gawing sikreto ang lahat, ngunit ang lolo niya ay gustong ipagmalaki si Alex?

Isang tusong plano ang biglang nabuo sa isipan ni Sophia.

“Opo, lolo. Tutulungan ko po siya na MASANAY.”

Hahayaan niya si Alex na makita na hindi ito nararapat sa kanya upang bitawan siya nito.

Nagbuntong hininga si Alex.

Hindi niya gustong pilitin ang kahit sino, ngunit ang kapalaran ng nanay niya ay nasa kamay ng babaeng ito, kaya kailangan niyang sumunod.

“Wag kang malungkot, okay? Hindi pa katapusan ng mundo!”

Sumimangot sa kanya si Sophia, “Ang pagpapakasal sayo, ang pinakamayabang na lalaki sa mundo, ay ang katapusan na ng mundo para sa akin!”

“Sa totoo lang, hindi ako mayabang—”

“Mayabang ka! Pati isang walang kwenta at walang trabaho na loser!”

“Hindi, hindi ako mayabang,” Kinorekta ni Alex si Sophia.

“May trabaho ako, isa akong doctor, may titulo akong God’s Hand.”

“Oh, magyabang ka pa! Walang hiya ka talaga.” Galit na sabi ni Sophia.

“Makinig ka, ginagawa ko ang hiling ng lolo ko na ilakad ka sa paligid, pero yun lang. Hindi magiging okay ang kasal na ito kahit sa isang libong taon. Kaya naman, tumigil ka sa pangarap mo!”