SUA 3

“H-Hindi ka ba pupunta sa kanila?” I asked dahil kanina pa kami dito.

Hindi naman kami nag-uusap ng tuloy-tuloy. Para lang kaming umupo tapos tumitingin sa dumadaan sa tabi namin. Hindi ko nga alam kung pati ba siya nakatingin o sa akin dahil kung titingin ako sa kaniya, nahuhuli ko siyang nakatingin sa akin.

“Ayaw mo na ba akong katabi?”

Nanlaki ang mata ko. “Hindi naman yun ang ibig kong sabihin.”

He smiled and messes up my hair. “Kung tatabi ako sa kanila, mas lalo akong matatagalan sa pag-uwi.”

“Hindi ba mamaya pa ang flight mo?”

Umiling siya. “Ngayon 11 ng gabi ang flight ko.”

Agad akong napatingin sa relo ko at nanlalaki ang mata ng makita na 11:10 na. “Hala! Naiwan ka na ng eroplano!” Ang sabi ko sa kaniya. “Bakit hindi ka nagsabi?” napatayo na ako.

Natatawa niyang kinuha ang kamay ko. “Uuwi lang ako kapag umuwi ka na.”

“What?” hindi makapaniwalang tanong ko.

“Sabi ko-"

“I get it pero bakit? Sayang ang ticket mo. At-"

“It’s fine Sua. May pera naman ako,” aniya.

Kahit na. Sayang