Ezra's POV
Talagang nakakawindang ang mga narinig namin ngayong araw, ni isa sa amin ay wala ng nagsalita pa. Alam kong tulad ko ay nag-iisip rin sila. Madaming tanong sa utak ko ang gustong masagot, isa pa dumagdag pa na gumugulo sa utak ko ang pagpatay ni Chase kay Vienna.
Matagal ng kalaban ng organisasyon namin si Franklin, nag-uumpisa palang ako noon sa organisasyon ay s'ya na ang laman ng mga balita sa ibat-ibang pahayagan ng ulat, mapa-radyo man o telebisyon.
Naalala ko pang sinabi ni Chase na s'ya mismo ang huhuli at maglalagay kay Franklin sa kulungan, then afterwards- Chase didn't come back after his first mission. I was a trainee that time and I used to admired our beloved Commander Alvazar.
His loyalty to his people and to our organization was truly from his heart. Kaya ganoon na lamang ang gulat ko ng bigla nalang nagbago ang lahat. Kaya kahit ako ay may pagtataka na paano n'ya nagawang sirain ang sariling organisasyong
Ezra's POV Agad na lumapit sa amin si Odyssey at walang kahirap-hirap nitong binuhat si Calliope na parang isang sakong bigas. Dahil sa maling paghagis nito ng bomba ay nagdulot ito ng pinsala sa mismong sarili n'ya. Napansin ko rin ang iilang galos sa mga mukha nila, at maging ako ay makakaramdam na ng pagod pero kailangan kong tiisin. Muli ko na namang ikinasa ang baril at dahan-dahang lumapit sa entrance, wala na akong nakikitang kalaban. "Anong nangyayari d'yan Nexus!?" Tanong ko dahil nakarinig ako ng putok ng baril. Matapos ng malakas na pagsabog na kinaroroonan nila ay nawala na ang koneksyon namin! Nilingon ko kung nasaang building nagbabantay sina Dia pero wala na rin sila! "Uncle Pabio?!" Tawag ko rito pero paputol-putol ang boses nito. Akmang tatakbo ako sa kinaroroonan nila Nexus ng bigla akong hatakin ng kung sino. Mabilis ako nitong inihagis sa pader at narinig ko ang mabilis na pagkasa ng ba
Ezra's POVNang makapunta ako sa harap nilang dalawa ay agad akong yumakap kay Chase, ang nasa kanan na puwestong si Chase. Yumakap rin ito pabalik sa akin at naramdaman ko ang pag ngiti n'ya. Bumitaw ako rito at ngumiti, dahan-dahan kong dinukot ang kutsilyo at mabilis itong itinarak sa dibdib n'ya. Lahat ay nagulat sa nakita. Maging sina Franklin ay nanlalaki ang mga mata at hindi makapaniwalang tumingin sa akin. Dilat itong natumba habang hawak ang kutsilyong ginamit ko para patayin s'ya. "Kahit kailan..Hindi nanaisin ng isang Chase Mendivel na iwan ang iba para lang iligtas ang sarili n'ya.." seryosong saad ko. Agad na umakap sa akin ang tunay na Chase, ang kakambal ko. Agad naman ding tumakbo sa gawi namin si Commander Alvazar at Platinum. Kahit na nanghihina na sila ay kinaya nilang makaabot sa puntong ito. "Tunay ngang matalino ka Mendivel, pero dahil hawak ko na ang metallic triangle ay wala na akong pa
Cody's POV "Ate! Ate please, I will wait for you! I promise tatawagin na kitang ate araw-araw. Hindi na kita aawayin! Please come-" Napahinto ako ng makita siya sa tv na ngumiti.. ngumiti habang umiiyak. Pagkatapos noon ay bigla nalang sumabog at biglang naging gray nalang ang makikita sa tv screen. Yes, it's in the tv screen where we saw her! Dali-dali namin noong kinontak si tito what's happening kung bakit sila ang halos napapanuod namin sa lahat ng channel! Pero tito find out na bago pa sila makarating doon sa kalaban ay sinadya nitong i-hack ang television system at sila ang makikita ng lahat doon, nagulat pa kami kasi kusang bumukas ang tv namin. Umiiyak akong lumapit kay mommy para yakapin s'ya, dahil iyak ito ng iyak habang nakaupo na sa sahig. Si dad ay tulala. Habang si kuya Shan naman ay ganoon din! Lahat kami ay umiiyak dito. Pakiramdam ko wala na naman akong silbi! I know Ezra, she's a tough
Nexus POV It's been almost six months since I haven't smile. Not even in my dreams, and it's also six months since Ezra nowhere to be found. Sumasakit ang ulo ko sa mga sunod-sunod na meeting, siguro ay dahil narin wala akong sapat na tulog. Pagod kong binitawan ang hawak na sign pen at saglit na yumuko. I wonder where am I going to find her? I did everything to find her or even a single evidence that she's still alive but there's no to avail. Anim na buwan ko na ring hindi sila nakikita-. Hindi ko alam kong ano ang iniisip nila, galit ba sila? Or bahala na. Gusto ko munang mapag isa, gusto ko munang makapag isip ng mas mahabang panahon na walang ibang iisipin kundi siya lang. Hindi naman ako pumapasok sa company ng actual, nakikipag communicate ako sa kanila via online calls, and ganoon rin sa meeting.Ako ang boss kaya desisyon kong wag magpakita, I am still doing my best to comply what the company needs. My
Justin's POV "Calliope!" Sigaw ko ng makita itong naka impake na ang mga gamit. Hindi siya makatingin ng diretso sa akin at alam kong hanggang ngayon ay patuloy niyang sinisisi ang sarili niya dahil sa mga nangyayari. "Leave me alone, Justin." Malamig nitong sabi at nagpatuloy sa pag hila ng maleta niya. Pero hindi ko siya hahayaang umalis, hinding-hindi ako papayag. Walang may gusto ng nangyari at kahit ako ay nasasaktan dahil sa nangyari kay Captain! She's my best friend, and it's painful that she bid a goodbye to us that we know she'll never come back! "Shuta naman Cal, why are you doing this?" Hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Oo, tulad nga ng sinabi nila ibang-iba na ako ngayon at hindi na tulad ng dati. Maging si papanay nagulat ng ipakilala ko si Calliope bilang girlfriend ko. Everything went fast, siguro na ako sa kaniya. Natakot lang naman ako noong una dahil baka masaktan ulit ako. "It
Janina's POV Mahigit tatlong buwan ng hindi umuuwi dito si sir Nexus, noong nandito pa siya ay wala siyang ibang ginawa kundi ang mag lasing hanggang sa makatulog siya at mapagod kakaiyak. HIndi ko rin maintindihan kung bakit ba masyado siyang apektado sa pagkamatay ng Ezra na iyon! Like duh! Ang dami pa kayang babae sa mundo, at isa pa baka mas lalo lang siyang mapahamak kapag kasama niya ang babaeng iyon. Matapos din niyang hind mag pakita ay pinabalik kami sa mansyon ng pamilyang Atkinson, at kahapon ay sinabi ni ma'am Aviana, ang nakakatandang kapatid ni sir Nexus na pinapalinis nito ang bahay nila ng asawang niyang si Ezra. "Nandito naman kasi ako! kayang-kaya ko siyang pasayahin at ibigay ang lahat sa kaniya." bulong kong saad habang inis na pinupunasan ang picture frame nilang mag asawa. "Janina, aba'y mukhang pinanggigigilan mo ata iyang piktyur ni sir Nexus at ma'am Ezra?" Bahagya naman akong napa
"Belen! Mas mabuti pang dalhin na natin siya sa ospital!" May halong galit na sa boses ng aking asawa habang nakatingin ito sa babaeng nakahiga sa aming katre ng kama. Ilang buwan na rin simula ng makita namin siyang mag asawa sa dalampasigan, noong una ay akala namin patay na siya. Pero nagulat kaming dalawa ng makitang humihinga pa ito pero wala nga lang malay! "Aba'y mag isip ka nga Rogelio! Napaka raming tao sa lungsod! Wala din tayong sariling sasakyan at kailangan pa nating sumakay ng bangka. Napaka hirap ng sitwasyon natin!" Angil ko dito at naupo sa kinahihigaan ng babae. Tinitigan ko ito at araw-araw ay ako ang nag aalaga sa kaniya. Umaasa akong gigising siya at makakausap naming mag asawa pero simula ng makita namin siya at dalhin dito ay hindi pa ito nagkaka malay. Wala ding ospital o mga doctor dito sa lugar namin, tanging mga mang hihilot lang at iyong mga albularyo! "Baka may nag hahanap na sa kaniya
Gemma's POV Kakarating ko lang dito sa siyudad at medyo maraming tao dahil ngayon kasi ang araw ng fiesta rito. Sa tinagal ko dito ay mabilis ko lang nakabisado ang buong lugar at kaagad na nakapag adjust sa pamumuhay nila. Sobrang laking pasasalamat ko dahil nandiyan sina Mang Rogelio at aling Belen para alagaan ako. Utang ko sa kanila ang buhay ko dahil nakuha nilang tulungan ako kahit na kinukulang pa ang pang kain nila sa araw-araw. Bagama't wala pa akong naaalala ay nahihirapan akong alamin kung ano nga bang nangyari sa akin. Kung may pamilya pa ba ako o wala na. Iniisip ko kung ano bang buhay ko bago ako mawalan ng ala-ala. Dumiretso na ako sa bilihan ng gamot at medyo may kahabaan din ang pila, kaya naman ay tumingin tingin lang ako sa paligid at nag babakasaling may trabaho akong pwedeng pasukan ng makatulong man lang ako kila aling Belen. Napatingin naman ako sa telebisyon na nandito sa labas ng bilihan kung sa