Bata pa lang ay pangarap na ni Chase ang makasali sa isang organisasyon kung saan s'ya ay magiging isang ganap na secret agent. Samantalang hindi naman ganoon ang pangarap ni Ezra dahil pag do-doctor naman ang gusto nito.
Kambal man sila ay magkaiba pa rin ang kanilang gusto, pero madalas na iisa lang ang tumatakbo sa kanilang isipan na parang bang nababasa nila ang iniisip ng isa't-isa. Ang pamilyang Mendivel ay kilala dahil na rin sa yaman at nagkalat na negosyo sa bawat panig ng bansa.
"Ezra, alam naman nating simula bata pa tayo ay pangarap ko na 'to" may inis sa boses ni Chase habang isa-isang inilalagay sa backpack ang mga gamit na dadalhin n'ya para sa unang misyon.
"Chase, Masyadong delikado 'to! Paano kapag napahamak ka doon!?" Sa inis n'ya ay napakamot nalang s'ya sa ulo nang di-oras at inagaw ang mga gamit na planong dalhin ng kakambal.
Second year highschool na sila sa isang sikat na paaralan sa siyudad ng Manila. Laking gulat n'yang nakasali na pala ang kakambal sa organisasyong matagal na nitong pinapangarap.
Kaya pala noong nakaraang taon ay hindi ito magkanda-ugaga para sa pag-aaral habang kasabay noon ay ang training sa Black Crystal Revolution. Kung hindi n'ya pa ito nahuli sa aktong pagpunta sa organisasyon ay malamang hindi din sasabihin ni Chase ang tungkol rito.
Isang linggo na ang nakalipas pero walang Chase ang nakabalik. Puno ng pag-aalala ang pamilyang Mendivel dahil sa pagkawala ng anak. Puno naman ng kaba ang dibdib ni Ezra dahil nangako pa ang kakambal nitong makakabalik pero hanggang ngayon ay wala pa ito.
"Anak, Ezra., wala bang sinabi sayo ang kakambal mo kung saan s'ya pupunta? Alam nating lahat na sayo lang hindi magsi-sikreto si Chase,"
Umiiyak na ang mommy Emerald n'ya habang ang daddy n'ya at ang nakatatandang kapatid na si Shan ay abala sa pakikipag-usap sa mga pulis.
"Mom-"
Hindi pa man s'ya nakakapagsalita ay may pumasok na dalawang lalaki at napahinto ang daddy n'ya sa pakikipag-usap sa kapulisan. Maging ang mommy n'ya ay doon napunta ang atensyon sa panauhing bagong dating.
Nakasuot ang mga ito ng puting t-shirt at pinatungan ng black leather jacket habang nakapantalon ito ng itim. May suot rin itong itim na sumbrero. Sa tingin n'ya ay nasa mid 30's na ang dalawa. Kung hindi s'ya nagkakamali sila ang kinuhang private investigators ng daddy n'ya para mahanap si Chase.
"Magandang umaga sa inyo Mr. and Mrs. Mendivel. Hindi na kami magpapaligoy-ligoy pa. Napag-alaman naming sumali ang anak n'yong si Sanford Chase Mendivel sa Black Crystal Revolution. Ang organisasyong ito ay tumatanggap ng mga request sa ibang tao tulad na lang ng pagliligtas o pagtatanggol sa mga taong nangangailangan. Ang bawat miyembro ang naaatasang gumawa ng misyon. Mahigpit na training ang pinagdadaanan bago tuluyang maging kasapi ng organisasyon. Tumutulong sila sa mga nangangailangan lalong-lalo na sa mahihirap. Nitong nakaraang buwalamang ay naging ganap na kasapi si Chase at nitong nakaraang linggo nama'y ang unang misyon n'ya. Pero sa kasamaang palad may posibilidad na maaaring patay na s'ya.." lintaya ng isang private investigator habang ang isa namang walang mababakas na emosyon sa kaniyang mukha habang nagmamasid.
Parang libo-libong kutsilyo ang tumarak sa dibdib ni Ezra ng mga oras na 'yon. Para siyang sinampal at nabingi sa narinig.
Sunod-sunod na tumulo ang mga luha n'ya habang ang mommy n'ya ay nawalan ng malay dahil sa narinig. Umiiyak na sinalo ng daddy n'ya ang ina nito. Habang ang kuya Shan naman n'ya ay nakatulala. Ito ang pinaka masakit na araw para sa mga Mendivel at ito rin ang araw na sana ay ipagdiriwang ni Ezra at Chase ang kanilang kaarawan.
Years had passed and I must say that I am now fully contented with my life. After the day I proposed to her we got married right away, it was a church wedding and we are so happy back then and now. We have four kids, since Ezra my wife got pregnant and it's quadruplets! I feel so blessed and that was a memorable time for me. My friends have their own family too. "Kuya Nero, Nitro and kuya Nix! Mom will come and you surely get ready! She's mad right now!" I glanced at my daughter, Savierra Erza. She's really beautiful like her mom! Well, her name origin to his aunt Aviana which was my sister, and the name and code name of her mommy in the organization which is Captain Sierra. Samatha, Aviana and Sierra. Binaliktad lang din ang pangalan ng mommy niya na Ezra. Kaya naging Savierra Erza Mendivel Atkinson ang pangalan ng unica hija ko. See? Talagang nakisingit pa ng isang letra ang kapatid ko. While the name of my boys are, Caiden Nix, Cenduce Nero and Caleb Nitro. Well, my dad and
Ezra's POV "Are you ready?" Tanong ni Nexus sa akin bago paandarin ang sasakyan kaya mabilis ko s'yang tinanguan. Nakasuot ito ng shade at black plain t-shirt at pants. Bakit naman kahit ganito kasimple ang suot ng lalaki 'to ay ang lakas pa rin ng dating? Ang effortless masyado. Kainis. Ngayon ay susunduin namin sina aling Belen at mang Rogelio, siyempre pasasalamat ko narin ito sa kanila. Mabubuti silang tao at deserve nilang pasalamatan. Napatingin ako kay Nexus at talagang nakangiti ito habang nagda-drive. Teka? Anong meron? Tsk. "What?" Natatawa nitong tanong ng makita n'yang nakatingin na ako sa kanya. "What are you thinking?" Tanong ko rito pero nag kibit balikat lang ito at mas lalong ngumiti kaya namab napairap ako. "Ano nga?" Pangungulit ko rito at tuluyan s'yang hinarap. "Nothing, it's just so good to be true that you're here beside me!" Tuluyan na akong napangiti sa sinabi nito. I know he wants the best for me, but he's the man
Ezra's POV Nang makatulog siya ay marahan ko siyang inakay papunta sa kaniyang kwarto, iniligpit ko rin ang mga nag kalat na bote sa sahig pati na ang ibang gamit. Awang-awa ako kay Nexus, hindi ko lubos akalain na magiging ganito kahirap para sa kaniya ang lahat. Ang dami kong pinag daanan bago ako nakabalik dito. Nang sumabog ang mga bomba ay nadiskubre kong may isa pang daanan na hindi naisara. Nang makatalon ako sa tubig ay inabot parin ako ng malakas na pag sabog at iyon din ang huli kong naalala sa tagpong iyon. Nang magising ako ay nakilala ko sina aling Belen at mang Rogelio na nag alaga sa akin noong mga panahong wala akong maalala. Ilang buwan rin akong nanatili sa kanila hanggang sa may iilang alala akong nakikita sa isipan ko. Nalaman nina aling Belen at mang Rogelio na isa akong Mendivel, dahil sa delikadong sitwasyon ay nag tulong tulong silang maidala ako sa aking pamilya. Kayanaman sobrang saya k
Nexus POV It's been three years since I've searched for her but..until now still there's no avail. Everything has changed, simula sa kumpanya at maging sa kaniya kaniya naming pamilya. My mother and father decided to visit our relatives in Texas. While Aviana was married last year and giving birth to her first child. I am still longing to her presence. I am still hurt. "Sir, you have an appointment-" "No, cancel all of my appointments for today." Saad ko rito at agad na tumayo at kinuha ang coat ko. Ang sabi ni Cody ay maya maya lang ay pupunta na doon sina Officer Almonte sa bahay nila. Kaya naman kailangan ko ring makapunta roon. Who knows diba? Baka may maganda silang ibabalita. "Yown! Buti naman bossing lumabas ka na sa lungga mo! Kanina pa kaya dito sa parking lot!" Nakasimangot na sabi ni Drake kaya sinamaan ko lang ito ng tingin. "Alam mo dapat pala nilagyan natin ng tape iyang
Gemma's POV Kakarating ko lang dito sa siyudad at medyo maraming tao dahil ngayon kasi ang araw ng fiesta rito. Sa tinagal ko dito ay mabilis ko lang nakabisado ang buong lugar at kaagad na nakapag adjust sa pamumuhay nila. Sobrang laking pasasalamat ko dahil nandiyan sina Mang Rogelio at aling Belen para alagaan ako. Utang ko sa kanila ang buhay ko dahil nakuha nilang tulungan ako kahit na kinukulang pa ang pang kain nila sa araw-araw. Bagama't wala pa akong naaalala ay nahihirapan akong alamin kung ano nga bang nangyari sa akin. Kung may pamilya pa ba ako o wala na. Iniisip ko kung ano bang buhay ko bago ako mawalan ng ala-ala. Dumiretso na ako sa bilihan ng gamot at medyo may kahabaan din ang pila, kaya naman ay tumingin tingin lang ako sa paligid at nag babakasaling may trabaho akong pwedeng pasukan ng makatulong man lang ako kila aling Belen. Napatingin naman ako sa telebisyon na nandito sa labas ng bilihan kung sa
"Belen! Mas mabuti pang dalhin na natin siya sa ospital!" May halong galit na sa boses ng aking asawa habang nakatingin ito sa babaeng nakahiga sa aming katre ng kama. Ilang buwan na rin simula ng makita namin siyang mag asawa sa dalampasigan, noong una ay akala namin patay na siya. Pero nagulat kaming dalawa ng makitang humihinga pa ito pero wala nga lang malay! "Aba'y mag isip ka nga Rogelio! Napaka raming tao sa lungsod! Wala din tayong sariling sasakyan at kailangan pa nating sumakay ng bangka. Napaka hirap ng sitwasyon natin!" Angil ko dito at naupo sa kinahihigaan ng babae. Tinitigan ko ito at araw-araw ay ako ang nag aalaga sa kaniya. Umaasa akong gigising siya at makakausap naming mag asawa pero simula ng makita namin siya at dalhin dito ay hindi pa ito nagkaka malay. Wala ding ospital o mga doctor dito sa lugar namin, tanging mga mang hihilot lang at iyong mga albularyo! "Baka may nag hahanap na sa kaniya