Austin's POVNasa likuran ko na sa oras na iyon si Sharina habang nakahawak sa manggas ng damit ko. She seems hesitant at halos nasa dulo lang siya nakaupo ng motor. "Humawak ka, baka sa kalsada ka pulutin kapag nahulog ka." Mahinang sambit ko rito. Kahit hindi ko man nakikita ang eksaktong mukha niya, ay nakikita ko naman ang repleksyon niya sa side mirror. Nakanguso ito. And I know she's totally upset. "Come on. Bahala ka, aandar na ako." Sabi ko pa rito saka nag-umpisang umandar. "Oo na." Bulong nito saka dahan-dahang humawak sa making beywang. "Higpitan mo pa," ani ko habang tinatago ang ngiti sa labi. "Fine!" sabi pa nito saka umusog at mas hinigpitan ang hawak. "Let's go." Sabi ko kasabay ng pag-andar. Dire-diretso ang takbo namin sa oras na iyon. Tahimik lang kami sa daan. Nakikiramdam lang ako sa mainit niyang yakap at ang kaniyang malambot na katawan. I am imagining some things while I draw my certain smile to my face. Nakakatuwa talaga ang babaeng 'to! sambit Pa ng i
Georgina Czsharina's POV"Ahh ano ba!" sabi ko saka mabilis na kinalampag ang pinto ng nakasaradong kotse. Nasaloob ako habang tanaw ang kinatatayuan ni Austin. Palayo na ako sa sitwasyong iyon. Napalinga ako sa driver's seat, nakita ko ang repleksyon ng salamin. What the?"You?!" natuon ang paningin ko sa direksyon nito."Sharina...""Bakit ka nandito? Bakit ikaw ang nagmamaneho sa kotse ni mama?" galit na saad ko kay Monching. Iyon ang kapatid si Garret, ang mismong nobyo ko."Napag-utusan lang..." he even smirk at me.Anong nginingiti niya? Parang nasisiyahan pa yata siyang nakikita ako nasinasaktan ni mom that time."Bakit ka nandito? Ba't mo ko pinagmamaneho? Saan tayo papunta?""You're full of questions, i dont have answers." Pilosopong ngiti nito."Damn you, Monching! Sino ba ang nag-utos sa'yo nito? Si Garret ba?"Pero imbes na sumagot ay umiling lang ito."Hoy!""Be quiet, Sharina. Nagiging low standard ka sa inaasal mo." Sabi pa nito.Nag-isang guhit ang kilay ko sa oras na
Austin's POVWala ako sa huwisyo sa oras na iyon, pauwi na ako sa resthouse ko. Nagpaalam na ako kay Vittos dahil alam kong magiging abala siya sa pag-aasikaso sa mga bisita niya. Nang mga oras na iyon ay nasa hangin ang utak ko, nasa isip ko pa rin ang mukha ng mommy ni Sharina. Nakatatak pa rin sa isip ko ang masasakit na sinabi niya tungkol sa akin. Marami akong naririnig na dating nobya ni papa Aurelio ang mama ni Sharina, pero dahil rin umano sa mama ko ay naghiwalay ito. Hindi ko naman ginusto ang mga nangyari, at wala pa ako noon para malaman ang mga nakaraan nila."Damn them!" sambit ko sa hangin na noo'y mas nilakasan ang pagpiga ng manibela. Binilisan ko ang takbo hanggang maramdaman kong nanginginig na sa lamig ang aking katawan. Wala akong pakialam, gusto kong sumigaw sa mga oras na iyon. Gusto kong manumbat, magwala at sumabog!Nawala ko sa panimbang at 'di sinasadyang mabangga ang puno. Paliko na ako sa isang daan, wala ako sa huwisyo sa oras na iyon kaya wala rin akong
(PS: Sensitive Theme ahead!) Georgina Czsharina's POV Nakahalukipkip ako sa sandaling iyon habang hawak ang manggas ng aking suot na damit. Nasa kwarto kami ngayon ni Garret habang tanaw ko siyang naghuhubad ng suot na pang-itaas na damit. Alam ko ang gusto niyang mangyari, at alam ko ang tingin niyang iyon. "Come here." Utos niya sa akin sa sandaling iyon. "Please...ayoko, Garret." Tanggi ko sa gusto niya. Nakuha na niya ako noon pa pero labag iyon sa loob ko, dahil kung hindi lasing, ay tulog ako habang inaangkin ako. I never surrender myself to him either. Kinuha lang niya iyon ng sapilitan. Napalunok ako sa sariling laway dahil tanaw ko na ang paghuhubad niya. His masterpiece is now raising, na parang kailangan na nitong maglabas ng kung anong likido. Nakakatakot iyon, mas natatakot pa ako sa bagay na iyon kaysa sa ano pa man dahil kapag nagkamali ako, tiyak na magbubunga ito. "Don't make me count, Sharina." Seryosong sambit nito na noo'y nauna nang humiga sa kama at humilata.
Austin's POVNaala kong tawagan ko si Sharina sa oras na iyon, kailangan ko makausap siya. Kailangan niyang kasama ko si Sugar, Kailangan niyang malaman ang nangyari sa pinsan niya or else, dadalhin ko ang guilt na 'to hanggang hukay. Shit! Naiinis talaga ako dahil, pakiramdam ko ay may kapabayaan ako kung bakit naging ganito ang lahat. "Come on, sagutin mo na..." sabi ko pa while listening the feedback tune in the other line.Mayamaya pa ay may sumagot na, pero walang nagsalita."Sharina. I need you right now...hello?" sabi ko pa nang mapansin ang walang sagot sa kabilang linya."Sharina?" ulit ko pa."She's not here, mister." Natigilan ako nang marinig ang baritonong boses na iyon. Pamilyar ito at kung hindi ako nagkakamali...si Garret iyon."Garret?" ulit ko pa."Who the hell are you?" sagot nito sa kabilang linya. I just cleared my throat. Hindi pa rin ito nagbago, alam kong kapag nagpakilala ako sa kaniya, hindi na naman niya ako titigilan sa mga dating negosyo namin na rason kun
Georgina Czsharina's POV"Ano ba!?" mabilis kong inilayo ang sarili sa pagmumukha ni Austin. Hindi ko gusto ang ginawa niyang iyon.Sinundan ko ito ng isang malakas na sampal."How dare you do this, Austin. Nag-aagaw buhay na ang pinsan ko, and now...you're kissing the hell out of me?""M-makinig ka sa akin, Sharina...""Please...huwag ngayon, Austin. My cousin needs me." Sabi ko pa habang nakataas ang kamay. Nilampasan ko ito saka pumunta sa nurse station, doon ko nalaman ang kondisyon ni Sugar. The papers are submitted with Austin's signature. What the fuck is this about?Mabilis ko itong binasa at halos mawala ang panimbang ko sa nalaman.Anong gustong mangyari ni Austin? Hayaang mawala si Sugar, just to save her child? Mas pipiliin ko ang pinsan ko kaysa sa batang dala niya. Mas namuhi ako sa sandaling iyon, he is so unfair. Kapakanan lang ng anak niya ang inisiip niya!Bumalik ako kay Austin at doo'y umiiyak
Austin's POVTanaw ko ang salaming komokonekta sa kwarto ng anak ni Sugar. Nasa incubator ito at inaasikaso ng mga nurse. Habang tanaw ko ang mukha ng bata ay nakaramdam ako ng katahimikan. As if her presence wants me to choose good. Ang panindigan ang huling ni Sugar, na maging ama nito.Dahan-dahan kong hinawakan ang salamin, wanting to touch its precious tiny hands."Nandito lang ako, baby. Aalagaan kita." Nakita kong gumalaw ito na tila naririnig ako sa kabila ng pagitan namin. Alam kong hindi siya galing sa akin, alam kong hindi ako magiging totoong ama rito, pero...gusto kong maging mabuting tao. And i know that this baby will help me to figure it out...inside of me.Narinig ko ang tawag ng nurse sa akin sa may station. "Sir?""Yes," lumapit ako nang bahagya saka nakita ang isang papel na hawak nito."We need the baby's details.""What you mean?" medyo hindi ko alam ang isasagot o gagawin. I have no idea about it."Please provide the baby, a name." Simpleng sambit nito, looking
Austin's POV "I need to become an attorney..." iyon ang sambit ko kay Raine. Kasalukuyan kaming nagpapahinga sa resthouse habang hinihintay ang processing death records ni Sugar. Sinama ko rin si Sharina na noo'y payapang natutulog sa kabilang kwarto. Inaasikaso na namin ang mga kailangang papeles sa pagtransfer ng labi ni Sugar sa Pilipinas. I paid the hospital to declare the cause of death be heart attack, and not suicide. Minabuti ko ring ipa-cremate ang labi ni Sugar while filling the last will she gave to me earlier that her dead body must be in an urn. Kasama din doon ang pag-process ng files ni baby Shaniah. Lahat ay hinahanda na. Dito ako mananatili sa Australia para itago muna si Shaniah. Napagkasunduan na rin namin ni Sharina na salitan kami sa pagpapalaki ni Shaniah, maging si Raine ay gustong tumulong sa set-up namin. Parating na si ginoong Abejuela para tulungan kami. May aasikasuhin din kasi umano ito dito sa Australia. Nasabi ni Sharina na may natuklasan siyang hindi