[ Si Read susundo sa'yo...] sagot niya sa akin sa pagod na boses.
"Sige, salamat. Tatawagan ko nalang." tuliro kong hinahatak ang bagahe ko. Malalim ang bawat hinga ko.
Tinawagan ko si Read pagkatapos ng tawag kay Eris. Nasa labas na daw siya at iniintay ako. I am nervous to go home. It is so wrecking to go home. I lost a close friend, and I am about to face Elouise again. And I am not ready for any of these."Ryll!!" rinig kong tawag ni Read sa pangalan ko. Nakasandal ito sa dala nitong HiAce at
"Bakit niya ginawa ito para sa'kin?"Para akong binalikan ng masakit kong pag-iwan sa kaniya.Ryll,Alam kong may problema. Alam kong may mali sa ikinikilos mo, kahit hindi mo sabihin.. kahit hindi ka magsalita. Kaya sa mga simpleng bagay ko idinaan ang pagpapagaan ko ng loob mo. Maniwala ka man o hindi, lagi mo akong nasa tabi kahit pa iwanan at ilugmok mo akong mag-isa.. dala mo lagi ang mga akdang isinulat ko saan ka man pumunta. My works symbolizes my never ending feelings for you. You may not know it but, you were my forever favorite reader. You can be my anti-fan and an avid fan. You could feel the sincere feelings of my characters. I remember you being sad for not getting one of my books so I always got a limited edition for you. Gustong-gusto ko ang paraan mo ng pagbabasa. Huling bahagi bago ang una, so unique technique of reading. But I have always wondered, if you h
"I have to go."Uuwi na siya agad?"Ha? bakit naman?" Gulat na tanong ni Eris.He refused to look at my direction, "I have to join Nica.." he get his keys from the table, "Overtime sa office."Joseph pout and looked at Elouise with wide eyes, "Ooh, overtime, haha! Sige pare, ingat ka!"Overtime huh? o baka bebe time? Why do I sound so bitter? Ano bang pakialam ko?I could only look at his back as he walk towards the door.Bakit ako naiinis?! Hindi naman ako nagseselos! Bakit naman ako magseselos? Overtime nga diba?"Oh, bakit parang sasabog ka na sa galit diyan?"Kim'
"Nako ha, hindi na ako natutuwa sa kanilang dalawa!"Padabog na ibinagsak ni Eris ang mga papel na hawak niya sa lamesa, pagkatapos kong ikwento sakaniya 'yung nangyari kanina sa coffee shop.Parang mas na-stress pa siya sa akin. E ako naman 'yung nakakita, at ako ang nasaktan. Ngayon, parehas na ata kami ng nararamdaman nitong babaeng ito. Kanina pa siya naghihimutok dahil nakita kong magkasama si Elouise at Nica. We are one nga daw kasi."Hindi dapat gano'n! Dapat pinaglaban mo kung ano ang sa'yo!" pagbubunganga niya sa akin."Wala namang sa akin!" I objected what she just said. Kailan pa naging akin si Elouise?!"Akala mo lang wala! pero desisyon ako, ako ang magdedesisyon para sa inyong dalawa!" She massaged
"Pagkatapos kong sabihin na p'wede niya na akong ligawan officially, niyakap niya lang ako ng mahigpit!"Ibinaon ko ang mukha ko sa unan dahil sa kahihiyan habang kinikwento ko kay Eris ang nangyari."You should go," I said, pulling away from his embrace.He pulled me back into his arms, "One more minute."But he embraced me more than a minute now, ang tagal naman ng isang minuto."El, your minute is over," I whispered on his chest.He hugged me tightly, "It's not, we have more minutes together," I slightly pull away to see his handsome face."Hindi mo sure ha," I tried to hide my smile.Kumunot ang no
"Malayo pa po, manong?"Tanong ko kay manong na nagpapatakbo noong bangka. Galing Ungos Port sa may Real, Quezon, apat hanggang anim na oras ang biyahe namin para makarating sa Jomalig Island.Tiningnan ko ang oras sa phone ko, almost five in the morning. Hawak ni El ang isang kamay ko, nakasuot ako ng makapal na jacket. Buti may dala siyang extra dahil hindi ako nakapagdala dahil hindi naman kasi n'ya sinabi na sa isang Isla naman pala kami pupunta at kailangan pang magbangka."Malapit na po tayo, Ma'am." sagot ni kuya habang nakahawak sa gilid ng bangka."Still cold?" he asked. Inayos niya ang suot kong jacket. Nakasuot kami parehas ng itim na jacket. Nilagay niya ang magkahawak naming kamay sa loob ng bulsa ng jacket.My heart is flutter
"Have you sleep well?"He carefully remove some strands of hair infront of my face. Naalala kong nakatulog nalang pala ako sa pagod kaninang madaling araw. He hugged me to sleep.Ang pogi naman ng sumalubong pagbukas ng mga mata ko. Pwede bang ganito nalang palagi?"Hhmm, I sleep like a baby." I yawned. Inaantok pa talaga ako. Nagising lang ako sa init dahil siguro sa sikat ng araw na pumapasok sa may bintana. It's a Saturday today. Bukas ay Sunday, last day namin rito kaya dapat sulitin namin ngayon. Hindi ko pa kasi alam kung anong oras ang alis namin bukas."Yes, you are my baby."I automatically smiled. I couldn't help it. I barely open my eyes to see his handsome face."Anong oras na?" tanong ko.
"I.. I got into an accident while you're away."Napaawang ang labi ko sa narinig. Nag-iwas siya ng tingin sa akin nang gulat ko siyang tiningnan. Paano? e minsan lang naman siya uminom ng alak at hindi siya nagd-drive ng lasing."What happened?" Bakas sa tanong ko ang sobrang pag-aalala. Ito na nga ba ang sinasabi ko e. I could feel my tears approaching."It's not your fault, okay?" He tried to lift my face to meet his eyes. "It's just an accident.""Tell me what happened, please." Sabi ko habang naiiyak na. Gusto kong malaman kung anong nangyari, paano at bakit nagka ganoon.He held my hand. It automatically give the warmth and comfort that I need."I was so mad at myself for letting you down. Knowi
"W-What did you just say?"He caught me off guard with what he said. I am looking at him with wide eyes! I mean, maybe I am hearing things?"Why? you think my proposal is ridiculous?" Elouise turned to me.Ridiculous my ass. Sinong nagsabi? wala naman akong sinabi. Ang sarap kaya sa pandinig ng sinabi niya to the point na hindi na ako nakapag react ng maayos."Ano nga ulit sinabi mo?""I don't want to repeat it again, it's embarrassing." I saw his ears turned red.Tinaasan ko siya ng dalawang kilay. "So you are saying that I am an embarassment?" I joked.He frowned. "What? No." Tiningnan niya ako ng masama. "I know you heard it. What I just say is just a.." Hindi niya matuloy