BASKETBALL 37.2

ฉันพูดคุยและย้ำกับชีฟองเรื่องนี้อีกครั้ง ทั้งฉันยังบอกไปอีกด้วยว่าว่างๆจะพาโดดเรียนไปเยี่ยมพี่แสบถ้าชีฟองปีนกำแพงไหวอะนะ แต่ตัวแค่นี้ไม่น่าจะรอด เพราะฉันเองก็ยังเกือบจะไม่รอดเลย ฉันยืนคุยกับชีฟองได้สักพักฉันก็เดินมาส่งชีฟองที่หน้าห้องเรียนตามเดิม

“พี่เขาฝากชีฟองดูแลพี่ให้ดีด้วยนะคะ” ยังไม่ทันได้เดินกลับชีฟองก็พูดออกมาซะก่อน คงจะหมายถึงพี่แสบฝากให้ชีฟองดูแลฉันนั่นแหละ กล้าฝากนะพี่แสบฉันว่าเป็นฉันมากกว่าที่ต้องดูยัยเด็กนี่อะ

“หื้ออออ ใครจะดูแลใครกันแน่ ฮ่าๆๆๆ” พูดจบฉันก็รีบเดินออกมาเลยเดี๋ยวโดนเด็กงอน

          เข้าห้องเรียนตัวเองบ้างดีกว่าเดี๋ยวจะสายซะก่อน ฉันเดินกลับเข้ามาในห้องเรียนมานั่งที่เดิมคือข้างๆชีต้าซึ่งตอนนี้เขามาแล้วและก็นั่งหันหน้าไปคุยกับทอร์และฟรีสอยู่ ฉันเลยนั่งลงบ้างพอนั่งไม่ทันไรทั้งสามคนก็เลิกคุยกันแล้วเอาแต่จ้องฉันด้วยสายตาแปลกๆอย่างเดียว

นี่หน้าฉันมีอะไรติดเหรอ? ทำไมพวกเขามองแบบนั้นอะ

“มองอะไร? หน้าฉันมีอะไรติดเหรอ?” ฉันถามออกไปงงๆ แล้วก็เอามือลูบหน