Novels by Huneybunch

ไม่พร้อมอะ ไม่พร้อมมากด้วย ชุดไม่พร้อม ร้องเท้าไม่ต้องพูดถึง ทรงตัวให้อยู่บนนี้ได้ก็ลำบากมากแล้ว ชู้ตเฉยๆไม่ได้เหรอ! ทำไมต้องดังค์ด้วย!! ฉันยืนทำใจอยู่สักพักจนเสียงรอบข้างเงียบกริบทุกสายตาหันมาจดจ้องและกดดันฉัน บ้าเอ้ย!! จ้องกันขนาดนี้มาดั้งด์เองเลยมา!!“ดังค์เลย...ดังค์เลยๆๆๆ ดังค์ๆๆๆ” เสียงเชียร์ฉันเป็นเสียงแรกคือชีต้าต่อมาคนอื่นๆก็เริ่มร้องกดดันฉันเข้าไปอีกเอาวะ!! ฉันถอดร้องเท้าออก แล้วเตรียมความพร้อมที่ไม่ค่อยจะพร้อมของร่างกายเท่าไหร่ เกาะอกจ้าอย่าหลุดนะ กระโปรงจ้าอย่าสะดุดนะ เสียงเชียร์ก็เริ่มดังขึ้นๆ พอทำสมาธิได้ฉันจึงจับลูกบาสออกวิ่งทันที ด้วยความระมัดระวังทุกฝีก้าว ฉันเร่งความเร็วขึ้นอีกระดับ จนอยู่ในระยะที่เห็นว่าดีแล้วจึงถีบตัวกระโดดขึ้นไปในท่าธรรมดาๆ ไม่รู้ว่าฟลุ๊คหรือแป้นมันเตี้ย!! ฉันดังค์ได้แล้ว!! ฉันอยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ ฉันยังคนโหนตัวอยู่กับห่วงแป้น ไปได้จะเก๊กแต่อยากใด แต่ประเด็ดเลยคือ ฉันจะลงยังไง!! กรี๊ดดดด พอมาโหนตัวอยู่บนนี้ยิ่งรู้สึกว่ามันสูงมาก!! โหนตัวได้พักเดียวชีต้าเหมือนจะรู้ดีว่าฉันลงไปไม่ได้เขาจึงเดินเข้ามาจับช่วงสะโพกฉันไว้ ฉันจึงปล่อย

-ซีซ่าส์- นี่มันอะไรกันเนี่ย ฉันงงไปหมดแล้ว ธรรมเนียมอะไรแล้วลากฉันเข้ามาทำไม อ้ากกก ฉันได้แต่ยืนทำหน้างงจนฟรีสพูดจบก็พอจะเข้าใจอะไรขึ้นมาบ้าง แต่ว่านะ...จะลากฉันเข้ามาเกี่ยวทำไม ฉันอุตส่าห์เปลี่ยนตัวคืนกับพี่แสบโดยที่ไม่มีใครจับได้แล้วนะ ทำอย่างนี้เดี๋ยวคนอื่นก็สงสัยกันหมด บ้าจริง!! ทำอะไรไม่ปรึกษากันเลย มือฉันก็เย็นไปหมดไม่รู้เพราะตื่นเต้นหรือหนาวกันแน่ แม้ว่าชีต้าจะจับมือให้กำลังใจฉันไว้อยู่ตลอดเวลาก็เถอะ พอฟรีสพูดจบแล้วเขาก็มายืนข้างๆฉัน“ซีซ่าส์ เธอต้องดังค์ปิดท้ายนะ” ฟรีสหันมากระซิบฉันเบาๆ คำพูดเขาทำให้ฉันตกใจจนเผลอหลุดปากเสียงดังลั่น“ว่าไงนะ!!”“ชู่วว เบาๆสิ” ชีต้าปรามฉันให้เบาเสียงลง ฉันจึงหันไปสบตาเขาอีกครั้งเพื่อยืนยันว่าที่ฟรีสพูดเมื่อกี้นั้นมันจริงหรือเปล่า และเขาก็พยักหน้าให้ฉันน้อยๆเพื่อยืนยันคำพูดฟรีส นี่มันบ้าไปแล้ว!! ฉันจะดังค์ถึงได้ยังไง!! ทำไมต้องดึงฉันมามีส่วนร่วมกับอะไรแบบนี้เนี่ย“ที่รักทำได้อยู่แล้ว แป้นเซตไว้เตี้ยพอในระดับที่น่าจะกระโดดถึงน่า”“แต่ว่า...”“ไม่มีแต่...นู้นกัปตับทีมจะเริ่มแล้ว ต่อไปตาเค้าแล้ว สู้ๆครับ” พูดจบชีต้าก็หันไปมองที่

PAGASEUS CLUB คลับที่เจ้าของเป็นคนเดียวกันกับโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง ในงานเลี้ยงรุ่นเริ่มมานักเรียนทยอยเข้ามาเรื่อยๆ ภายในงานตกแต่งต่างออกไปจากทุกที จากผับที่มืดๆมีแสงสีเสียงก็เปลี่ยนสไตล์เป็น งานเลี้ยงธรรมดา ที่ไม่ใช่แบบโต๊ะจีน แต่เป็นแบบบุฟเฟ่ มีอาหารให้เดินตักทานหลากหลาย โต๊ะส่วนใหญ่จะเป็นทรงสูงสำหรับยืนทาน ตามมุมห้องถึงจะมีที่นั่ง ทำให้ภายในนี้โล่งและกว้างมาก ส่วนชั้นบนรู้สึกว่าวันนี้จะปิดแบบแน่นหนา ฉันหาที่นั่งพร้อมกับน้ำแก้วหนึ่งด้วยความเซ็ง เพราะมีผู้ชายหลายๆคนเดินเข้ามาทักฉันอยู่เรื่อยๆจนฉันที่หงุดหงิดอยู่แล้วก็เริ่มหงุดหงิดขึ้นไปอีก ด่าไปตะเพลิดหนีหายไปหลายรายแล้ว ส่วนไอ้ผู้ชายที่ฉันรออยู่ก็ไม่โผล่หัวมาสักที อลิซกับฟรีสก็ไปเดินหาอะไรกิน พี่แสบกับชีฟองที่มาในชุดสีขาวทั้งคู่ก็เข้ามาทักฉันแล้วก็จากไปอย่างไร้เยื่อใยเช่นกัน คนอื่นๆก็ด้วยจนฉันเริ่มจะเซ็ง นอย และไม่อย่างจะอยู่แล้ว น่าเบื่อไปหมดเลย!! พิธีกรก็พูดอะไรไม่รู้น่ารำคาญชะมัด เชิญอาจารย์ คนโน้นคนนี้มาให้โอวาท จนฉันเลิกสนใจแถวหน้าเวทีหันมากดโทรศัพท์เล่นไปเรื่อย เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้จ

BASKETBALL 55“ฮัลโหล ว่าไงเพื่อนรัก” ฉันกดรับสายพร้อมเอ่ยด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ อลิซโทรจิกฉันเป็นรอบที่สิบแล้วเนี่ย!! ก็รถมันติดนี่หว่าถ้าฉันมีปีกคงติดเหาะไปหามันแล้ว{ที่รักคะ...เมื่อไรแกจะมาถึงเนี่ยฉันรอจนรากงอกตรึงร่างฉันไว้กับพื้นห้องแล้วเนี่ย!!}“ใกล้ถึงหน้าคอนโดแกแล้วเนี่ย”{ค่ะ..รีบวิ่งมาเลยนะ!}“วิ่งป้าแกสิฉันขับรถมาเว้ย..แค่นี้แหละ”ตรู้ดดดๆๆๆๆ พูดจบฉันก็ตัดสายยัยอลิซทิ้งแล้วโยนมือถือไว้เบาะข้างๆทันทีด้วยความเซ็งการจราจรของพี่ไทยเหลือเกิน ซอยข้างหน้าก็จะถึงอยู่แล้วเนี่ย!! ไม่ขยับสักที วันนี้ที่ยัยอลิซอยู่คอนโดได้เพราะมันปิดเทอมเรียบร้อยแล้วเตรียมพร้อมขึ้นมหาลัย และที่มันนัดฉันมาก็เพราะว่าวันนี้เป็นวันเลี้ยงรุ่นส่งท้ายของโรงเรียน ยัยอลิซมันเลยโทรตามตัวฉันให้มาช่วย

อลิซสะดุ้งสุดตัวที่จู่ๆก็โดนจับหน้าอกแบบไม่ทันตั้วตัว เธอลืมตาขึ้นทั้งยังไปจะหันไปโวยวายโจรหื่นแต่พอหันไปไม่ทันได้ส่งเสียงโวยวาย เจ้าโจรราคะก็จู่โจมอีกครั้ง เข้าครอบครองริมฝีบางบางไว้อย่างรวดเร็ว รุนแรงและเร้าร้อน เขาบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างแรง มือก็ไม่ปล่อยให้ว่างไหนๆก็มีโอกาสแล้ว ก็ขอรับไว้ให้เต็มที่ทั้งบีบขย้ำอย่างไม่ปราณี อลิซตกใจในทีแรงแต่ก็เริ่มจะคล้อยตามเมื่อเจ้าโจรหื่นเริ่มเบามือเบาแรงเปลี่ยนจากบทรักอันแสนเร้าร้อนเป็นค่อยๆช้าลงๆ ตะล่อมให้คนร่างบางค่อยๆเคลิ้ม จนตกอยู่ในใต้อาณัติในที่สุด หลงเคลิ้มได้ครู่เดียว แม่เสือสาวยังไงก็ยังเป็นเสืออยู่วันยังค่ำ พอเธอได้สติกลับมาก็เริ่มคิดแผนเอาคืนเจ้าโจรหื่นทันที เพียงแค่ชั่วอึดใจเธอจึงพลิกร่างกลับมาคร่อมเขาไว้ทั้งๆที่ปากยังคงจูบกันอย่างดูดดื่ม เธอค่อยๆถึงมือหน้าที่กอบกุมซาลาเปาของเธอออกอย่างช้าๆและเนียบๆ ก่อนจะค่อยๆสอดมือเข้าใต้ร่มผ้าของชายหนุ่มอีกครั้งจนเขาครางเสียงต่ำออกมาเบาๆอย่างพอใจ อลิซค่อยๆถอนริมฝีปากที่เริ่มจะบวมเจ่อของเธอออกอย่างช้าๆแต่ก็ยังคงไว้ลายชาติเสือ คลอเคลียเขาเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆก็ไม่ปานจนคนตัวโตได้ใจ แต่ก็ได้ใจไปเพียงไม

BASKETBALL 54 อลิซอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เดินกลับมาที่เตียงของฟรีสอย่างสบายใจ พร้อมกับรูดม่านปิดไว้เรียบร้อย ทุกเตียงตอนนี้ถูกรูดม่านปิดไว้หมดเลยรวมถึงเตียงของทอร์ด้วย ที่คนเฝ้าอย่างเซนเทนแอบหนีกลับไปเอาเสื้อผ้านานแล้วก็ยังไม่กลับมา เขาจึงได้แต่นอนอยู่คนเดียว ด้วยความเบื่อและไม่มีอะไรทำจึงหลับไปอย่างง่ายดาย อลิซเดินมานั่งลงข้างๆเตียงฟรีสเห็นเขาหลับไปแล้วจึงได้แต่ยิ้มออกมาอย่างมีแผนในใจ คิดจะแกล้งหลับยังงั้นเหรอ หึหึ ต่อให้เจ็บตัวอยู่ก็ไม่ปราณีหรอกนะ“ที่รักคะ ขอนอนด้วยคนซิ” อลิซก้มไปกระซิบข้างๆหูของชายร่างสูงที่นอนแกล้งหลับอยู่บนเตียง พอเห็นว่าเขาไม่มีปฏิกิริยาใดๆตอบโตก็ขมวดคิ้วแน่นนี่หลับจริงๆเหรอ! อลิซคิดในใจอย่างเซ็งๆ พร้อมทั้งกอดอดแน่นก่อนจะล้มตัวลงนอนเบียด คนไข้อย่างไม่เกรงใจ เธอหันหน้าไป

สัญญาระบุชัดเจนว่าเป็น สัญญาจ้างชั่วคราว งานถ่ายแบบโฆษณาของแบรนด์แฟชั่นต่างประเทศชื่อดัง เด็กๆ จะต้องถ่ายภาพรวมทั้งหมดห้าเซตในหนึ่งวันเต็ม กำหนดเวลาเริ่มเช้าจนถึงบ่าย รวมแล้วราวเจ็ดถึงแปดชั่วโมงหรือจนกว่าจะถ่ายครบ ค่าตัวเด็กๆ อยู่ที่คนละ 40,000 หยวน ราคานี้ถือว่าสูงมากสำหรับเด็กที่ยังไม่มีชื่อเสียง

บทที่ 34 ว่าที่นางแบบ-นายแบบตัวน้อยหลังจากพักหายใจจนเหงื่อเริ่มแห้ง ซินเหยาก็พาเด็กๆ กลับเข้าห้อง เด็กทั้งสองนั่งพิงหมอนอิงบนโซฟา หลันหลันยังหอบ นิดๆ แต่ดวงตาใสเป็นประกาย เธอเอ่ยเสียงใส “หม่าม้า หนูเหนื่อยมากเลย แต่ก็สนุกนะคะ!” หมิงหมิงนั่งตัวตรงกว่า พยายามทำสีหน้าเรียบเฉย แต่สุดท้ายก็เผลอพูดออกม

“สมาธิจะทำให้ใจมั่นคง เขียนยันต์จะฝึกให้เข้าใจพลังและควบคุมพลังได้ ส่วนการฝึกยุทธ์จะเป็นสิ่งที่ทำให้ร่างกายแข็งแรงพอจะรองรับพลังเหล่านั้น หากใจมั่นคงแต่ร่างกายไม่แข็งแรง ยันต์ก็ไร้ค่า หากมีพลังแต่ใจอ่อนแอ ก็พังทลายได้ง่าย ทุกสิ่งต้องเกื้อกูลกันจึงจะมั่นคงจริงๆ แต่พวกหนูยังเด็กกันอยู่เช่นนั้นจะเป็นกา

บทที่ 33 กิจกรรมของเด็กๆหลังจากซินเหยาพาลูกๆ รู้จักโลกโซเชียลได้เกือบชั่วโมง เธอก็ปิดโทรศัพท์ลงเพราะไม่อยากให้เด็กๆ ยึดติดอยู่กับตัวเลขยอดวิวหรือคอมเมนต์ บ่ายวันนั้น เธอพาสองแฝดไปยังห้องนั่งเล่นที่เงียบสงบ ปูเสื่อสะอาดๆ ลงกับพื้น แสงแดดอุ่นลอดผ่านผ้าม่านเข้ามา เธอตั้งกล้องเล็กๆ ไว้ตรงมุมห้องให้บันท

เสียงแนะนำตัวของทั้งคู่ชัดเจนราวกับซ้อมมาล่วงหน้า ทั้งที่แท้จริงแล้วเป็นเพียงธรรมชาติของเด็กๆ หลังจากแนะนำตัวเสร็จ เด็กๆ ก็หันไปนั่งที่โต๊ะเล็กตรงกลางห้อง ซึ่งซินเหยาได้เตรียมอาหารเช้าไว้เรียบร้อย กลิ่นหอมกรุ่นลอยอบอวลไปทั่ว ชามโจ๊กหมูร้อนๆ มีไอน้ำลอยคลุ้ง ไข่ต้ม วางอยู่ด้านข้างและแก้วนมอุ่นก็ยังมีค

บทที่ 32 คลิปแรกของเด็กๆ[ติ๊ง][ภารกิจแจกพอยต์: สะสมความศรัทธา ทำให้ผู้คนศรัทธาและยอมรับในตัวโฮสต์มากขึ้น (ไม่จำกัดวิธีการ)]เงื่อนไขสำเร็จ: ได้รับการกล่าวถึงในเชิงบวกจากผู้คนอย่างน้อย 10,000 คน ภายใน 7 วันรางวัลเมื่อสำเร็จ: ค่าประสบการณ์ +5,000บทลงโทษหากล้มเหลว: ค่าประสบการณ์ที่ได้มาในช่วง 7 วัน