Novels by Huneybunch

“แม่บ้านจริงเหรอ…หน้าสวยเหมือนตุ๊กตาเลย”หมิงหมิงพยักหน้า “นั่นสิ…หรือว่า…”“หื้มมม…ใช่เหรอคะ”“พี่ว่าใช่นะ” หมิงหมิงตอบเสียงกระซิบเยว่ซินเหยานั่งมองลูกทั้งสองที่กำลังกระซิบกระซาบกันอย่างขำๆ เธอยกถ้วยชาขึ้นจิบโดยไม่พูดอะไร แต่ในใจอดไม่ได้ที่จะอมยิ้มกับความช่างสงสัยของลูกๆ“พี่ๆ เขาเป็นเหมือนพี่มู่

“เมื่อกี้เพิ่งล่อซื้อห้องฝึกยุทธ์ไปร้อยล้าน ตอนนี้จะเอาอีกเหรอระบบ คิดจะถอนทุนคืนหรือไง” ซินเหยาเอ่ยกับระบบเสียงเรียบเสียงแจ้งเตือนใสๆ ดังขึ้นกลางอากาศทันทีราวกับร้อนตัว[โปรโมชั่นนี้ดีจริงๆ ค่ะ! หุ่นยนต์แม่บ้านสามารถช่วยทำความสะอาดบ้าน ทำอาหารได้ในระดับเชฟห้าดาว ลดพลังงานร่างกายและเพิ่มประสิทธิภาพ

บทที่ 80 ล่อซื้อ“ตูม!!” เสียงระเบิดดังสะท้อนสะเทือนทั่วพื้นที่สีเงินมันวาว เศษพื้นหินจำลองปลิวว่อนกลางอากาศ นี่คือห้องฝึกยุทธ์ ในพื้นที่มิติส่วนตัวที่ เยว่ซินเหยาเพิ่งโดนล่อซื้อจากระบบในราคาหนึ่งร้อยล้านหยวนภายในห้องกว้างเท่ากับสนามกีฬาขนาดกลาง พื้นทำจากวัสดุพลังงานสังเคราะห์ระดับสูง ผนังห้องเป็นผ

[สาวกเยว่น้องสาวซินซิน: ฉันคือคนที่รู้ดีที่สุด…หยกชิ้นนั้นมี ‘คำสาป’ อาจารย์เยว่ประมูลมันมา ก็เพื่อ ‘นำไปทำลาย’ ต่างหาก][เฮ้ย จริงดิ!? ของต้องสาปเหรอ?][อธิบายหน่อย ว่าคำสาปอะไร?][เธอพูดเหมือนรู้จักอาจารย์เยว่จริงๆ เลยนะ][ทำไมรู้สึกขนลุกขึ้นมาทันที][170 ล้าน… เพื่อทำลายของต้องสาป? คนธรรมดาไม่มีท

บทที่ 79 ไวรัลสาวชุดดำหลังจากสอนยันต์เสร็จ จึงพาเด็กๆ เข้านอน เมื่อแน่ใจว่าเด็กๆ หลับสนิทแล้ว เธอจึงเดินกลับมาที่ห้องทำงาน ซินเหยานั่งลงบนเก้าอี้ เปิดสถานะขึ้น หน้าจอระบบค่อยๆ ลอยขึ้นจากความว่างเปล่า ตัวอักษรเรืองแสงเรียงกันเป็นบรรทัดสว่างชัดในอากาศ[ผู้ถูกเลือก: เยว่ซินเหยา]ระดับ: 2ค่าประสบการณ์

“ฉันขอตัวก่อนดีกว่า สายมากแล้ว”ฟ่งเหวินหาวและฟ่งซือหลินลุกขึ้นส่ง เธอเพียงพยักหน้าเล็กน้อยเป็นการลา ก่อนหมุนตัวเดินออกจากห้องไป หลังร่ำลาตระกูลฟ่งเรียบร้อย ซินเหยาเดินออกจากโรงแรมหรูที่จัดงานประมูล รถตู้สีเงินขับมาจอดเทียบตรงเวลา เธอขึ้นรถอย่างสงบพลางเอนตัวพิงเบาะ หลับตาพักสายตาเพียงครู่เดียว ราวๆ

ไม่พร้อมอะ ไม่พร้อมมากด้วย ชุดไม่พร้อม ร้องเท้าไม่ต้องพูดถึง ทรงตัวให้อยู่บนนี้ได้ก็ลำบากมากแล้ว ชู้ตเฉยๆไม่ได้เหรอ! ทำไมต้องดังค์ด้วย!! ฉันยืนทำใจอยู่สักพักจนเสียงรอบข้างเงียบกริบทุกสายตาหันมาจดจ้องและกดดันฉัน บ้าเอ้ย!! จ้องกันขนาดนี้มาดั้งด์เองเลยมา!!“ดังค์เลย...ดังค์เลยๆๆๆ ดังค์ๆๆๆ” เสียงเชียร์ฉันเป็นเสียงแรกคือชีต้าต่อมาคนอื่นๆก็เริ่มร้องกดดันฉันเข้าไปอีกเอาวะ!! ฉันถอดร้องเท้าออก แล้วเตรียมความพร้อมที่ไม่ค่อยจะพร้อมของร่างกายเท่าไหร่ เกาะอกจ้าอย่าหลุดนะ กระโปรงจ้าอย่าสะดุดนะ เสียงเชียร์ก็เริ่มดังขึ้นๆ พอทำสมาธิได้ฉันจึงจับลูกบาสออกวิ่งทันที ด้วยความระมัดระวังทุกฝีก้าว ฉันเร่งความเร็วขึ้นอีกระดับ จนอยู่ในระยะที่เห็นว่าดีแล้วจึงถีบตัวกระโดดขึ้นไปในท่าธรรมดาๆ ไม่รู้ว่าฟลุ๊คหรือแป้นมันเตี้ย!! ฉันดังค์ได้แล้ว!! ฉันอยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ ฉันยังคนโหนตัวอยู่กับห่วงแป้น ไปได้จะเก๊กแต่อยากใด แต่ประเด็ดเลยคือ ฉันจะลงยังไง!! กรี๊ดดดด พอมาโหนตัวอยู่บนนี้ยิ่งรู้สึกว่ามันสูงมาก!! โหนตัวได้พักเดียวชีต้าเหมือนจะรู้ดีว่าฉันลงไปไม่ได้เขาจึงเดินเข้ามาจับช่วงสะโพกฉันไว้ ฉันจึงปล่อย

-ซีซ่าส์- นี่มันอะไรกันเนี่ย ฉันงงไปหมดแล้ว ธรรมเนียมอะไรแล้วลากฉันเข้ามาทำไม อ้ากกก ฉันได้แต่ยืนทำหน้างงจนฟรีสพูดจบก็พอจะเข้าใจอะไรขึ้นมาบ้าง แต่ว่านะ...จะลากฉันเข้ามาเกี่ยวทำไม ฉันอุตส่าห์เปลี่ยนตัวคืนกับพี่แสบโดยที่ไม่มีใครจับได้แล้วนะ ทำอย่างนี้เดี๋ยวคนอื่นก็สงสัยกันหมด บ้าจริง!! ทำอะไรไม่ปรึกษากันเลย มือฉันก็เย็นไปหมดไม่รู้เพราะตื่นเต้นหรือหนาวกันแน่ แม้ว่าชีต้าจะจับมือให้กำลังใจฉันไว้อยู่ตลอดเวลาก็เถอะ พอฟรีสพูดจบแล้วเขาก็มายืนข้างๆฉัน“ซีซ่าส์ เธอต้องดังค์ปิดท้ายนะ” ฟรีสหันมากระซิบฉันเบาๆ คำพูดเขาทำให้ฉันตกใจจนเผลอหลุดปากเสียงดังลั่น“ว่าไงนะ!!”“ชู่วว เบาๆสิ” ชีต้าปรามฉันให้เบาเสียงลง ฉันจึงหันไปสบตาเขาอีกครั้งเพื่อยืนยันว่าที่ฟรีสพูดเมื่อกี้นั้นมันจริงหรือเปล่า และเขาก็พยักหน้าให้ฉันน้อยๆเพื่อยืนยันคำพูดฟรีส นี่มันบ้าไปแล้ว!! ฉันจะดังค์ถึงได้ยังไง!! ทำไมต้องดึงฉันมามีส่วนร่วมกับอะไรแบบนี้เนี่ย“ที่รักทำได้อยู่แล้ว แป้นเซตไว้เตี้ยพอในระดับที่น่าจะกระโดดถึงน่า”“แต่ว่า...”“ไม่มีแต่...นู้นกัปตับทีมจะเริ่มแล้ว ต่อไปตาเค้าแล้ว สู้ๆครับ” พูดจบชีต้าก็หันไปมองที่

PAGASEUS CLUB คลับที่เจ้าของเป็นคนเดียวกันกับโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง ในงานเลี้ยงรุ่นเริ่มมานักเรียนทยอยเข้ามาเรื่อยๆ ภายในงานตกแต่งต่างออกไปจากทุกที จากผับที่มืดๆมีแสงสีเสียงก็เปลี่ยนสไตล์เป็น งานเลี้ยงธรรมดา ที่ไม่ใช่แบบโต๊ะจีน แต่เป็นแบบบุฟเฟ่ มีอาหารให้เดินตักทานหลากหลาย โต๊ะส่วนใหญ่จะเป็นทรงสูงสำหรับยืนทาน ตามมุมห้องถึงจะมีที่นั่ง ทำให้ภายในนี้โล่งและกว้างมาก ส่วนชั้นบนรู้สึกว่าวันนี้จะปิดแบบแน่นหนา ฉันหาที่นั่งพร้อมกับน้ำแก้วหนึ่งด้วยความเซ็ง เพราะมีผู้ชายหลายๆคนเดินเข้ามาทักฉันอยู่เรื่อยๆจนฉันที่หงุดหงิดอยู่แล้วก็เริ่มหงุดหงิดขึ้นไปอีก ด่าไปตะเพลิดหนีหายไปหลายรายแล้ว ส่วนไอ้ผู้ชายที่ฉันรออยู่ก็ไม่โผล่หัวมาสักที อลิซกับฟรีสก็ไปเดินหาอะไรกิน พี่แสบกับชีฟองที่มาในชุดสีขาวทั้งคู่ก็เข้ามาทักฉันแล้วก็จากไปอย่างไร้เยื่อใยเช่นกัน คนอื่นๆก็ด้วยจนฉันเริ่มจะเซ็ง นอย และไม่อย่างจะอยู่แล้ว น่าเบื่อไปหมดเลย!! พิธีกรก็พูดอะไรไม่รู้น่ารำคาญชะมัด เชิญอาจารย์ คนโน้นคนนี้มาให้โอวาท จนฉันเลิกสนใจแถวหน้าเวทีหันมากดโทรศัพท์เล่นไปเรื่อย เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้จ

BASKETBALL 55“ฮัลโหล ว่าไงเพื่อนรัก” ฉันกดรับสายพร้อมเอ่ยด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ อลิซโทรจิกฉันเป็นรอบที่สิบแล้วเนี่ย!! ก็รถมันติดนี่หว่าถ้าฉันมีปีกคงติดเหาะไปหามันแล้ว{ที่รักคะ...เมื่อไรแกจะมาถึงเนี่ยฉันรอจนรากงอกตรึงร่างฉันไว้กับพื้นห้องแล้วเนี่ย!!}“ใกล้ถึงหน้าคอนโดแกแล้วเนี่ย”{ค่ะ..รีบวิ่งมาเลยนะ!}“วิ่งป้าแกสิฉันขับรถมาเว้ย..แค่นี้แหละ”ตรู้ดดดๆๆๆๆ พูดจบฉันก็ตัดสายยัยอลิซทิ้งแล้วโยนมือถือไว้เบาะข้างๆทันทีด้วยความเซ็งการจราจรของพี่ไทยเหลือเกิน ซอยข้างหน้าก็จะถึงอยู่แล้วเนี่ย!! ไม่ขยับสักที วันนี้ที่ยัยอลิซอยู่คอนโดได้เพราะมันปิดเทอมเรียบร้อยแล้วเตรียมพร้อมขึ้นมหาลัย และที่มันนัดฉันมาก็เพราะว่าวันนี้เป็นวันเลี้ยงรุ่นส่งท้ายของโรงเรียน ยัยอลิซมันเลยโทรตามตัวฉันให้มาช่วย

อลิซสะดุ้งสุดตัวที่จู่ๆก็โดนจับหน้าอกแบบไม่ทันตั้วตัว เธอลืมตาขึ้นทั้งยังไปจะหันไปโวยวายโจรหื่นแต่พอหันไปไม่ทันได้ส่งเสียงโวยวาย เจ้าโจรราคะก็จู่โจมอีกครั้ง เข้าครอบครองริมฝีบางบางไว้อย่างรวดเร็ว รุนแรงและเร้าร้อน เขาบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างแรง มือก็ไม่ปล่อยให้ว่างไหนๆก็มีโอกาสแล้ว ก็ขอรับไว้ให้เต็มที่ทั้งบีบขย้ำอย่างไม่ปราณี อลิซตกใจในทีแรงแต่ก็เริ่มจะคล้อยตามเมื่อเจ้าโจรหื่นเริ่มเบามือเบาแรงเปลี่ยนจากบทรักอันแสนเร้าร้อนเป็นค่อยๆช้าลงๆ ตะล่อมให้คนร่างบางค่อยๆเคลิ้ม จนตกอยู่ในใต้อาณัติในที่สุด หลงเคลิ้มได้ครู่เดียว แม่เสือสาวยังไงก็ยังเป็นเสืออยู่วันยังค่ำ พอเธอได้สติกลับมาก็เริ่มคิดแผนเอาคืนเจ้าโจรหื่นทันที เพียงแค่ชั่วอึดใจเธอจึงพลิกร่างกลับมาคร่อมเขาไว้ทั้งๆที่ปากยังคงจูบกันอย่างดูดดื่ม เธอค่อยๆถึงมือหน้าที่กอบกุมซาลาเปาของเธอออกอย่างช้าๆและเนียบๆ ก่อนจะค่อยๆสอดมือเข้าใต้ร่มผ้าของชายหนุ่มอีกครั้งจนเขาครางเสียงต่ำออกมาเบาๆอย่างพอใจ อลิซค่อยๆถอนริมฝีปากที่เริ่มจะบวมเจ่อของเธอออกอย่างช้าๆแต่ก็ยังคงไว้ลายชาติเสือ คลอเคลียเขาเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆก็ไม่ปานจนคนตัวโตได้ใจ แต่ก็ได้ใจไปเพียงไม

BASKETBALL 54 อลิซอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เดินกลับมาที่เตียงของฟรีสอย่างสบายใจ พร้อมกับรูดม่านปิดไว้เรียบร้อย ทุกเตียงตอนนี้ถูกรูดม่านปิดไว้หมดเลยรวมถึงเตียงของทอร์ด้วย ที่คนเฝ้าอย่างเซนเทนแอบหนีกลับไปเอาเสื้อผ้านานแล้วก็ยังไม่กลับมา เขาจึงได้แต่นอนอยู่คนเดียว ด้วยความเบื่อและไม่มีอะไรทำจึงหลับไปอย่างง่ายดาย อลิซเดินมานั่งลงข้างๆเตียงฟรีสเห็นเขาหลับไปแล้วจึงได้แต่ยิ้มออกมาอย่างมีแผนในใจ คิดจะแกล้งหลับยังงั้นเหรอ หึหึ ต่อให้เจ็บตัวอยู่ก็ไม่ปราณีหรอกนะ“ที่รักคะ ขอนอนด้วยคนซิ” อลิซก้มไปกระซิบข้างๆหูของชายร่างสูงที่นอนแกล้งหลับอยู่บนเตียง พอเห็นว่าเขาไม่มีปฏิกิริยาใดๆตอบโตก็ขมวดคิ้วแน่นนี่หลับจริงๆเหรอ! อลิซคิดในใจอย่างเซ็งๆ พร้อมทั้งกอดอดแน่นก่อนจะล้มตัวลงนอนเบียด คนไข้อย่างไม่เกรงใจ เธอหันหน้าไป