Tatlong taon ng pagiging mag-asawa nila ay mistulang alikabok na hindi na mahagilap ni Yelena ang halaga. Kaya matapos mamatay ang panganay na kapatid ni Morgan, naglakas-loob siyang mag-file ng annulment. Gusto niyang lumaya, sa kabila ng mga pangamba sa posibleng epekto ng desisyon niya sa buong pamilya at sa mismong sarili niya, dahil aaminin man niya o hindi, minahal niya nang buong puso ang asawa.
"Ano ito?" Sumimangot si Morgan, nakarehistro sa mga mata ang gulat. "Dahil lamang hinarang ko ang sampal mo para kay Nova?" angil ng lalaking hindi makapaniwala.
Tuwing binabanggit nito ang pangalan ng hipag, naroon ang pagsuyo na hindi niya madama kapag pangalan niya ang sinasambit ng lalaki.
Hinamig ni Yelena ang sarili at malamig na sumagot, "Oo, dahil sa ilang beses mong pagtatanggol sa kaniya. Pinagmumukha mo akong kawawa, Morgan. Ako ang asawa mo at hipag mo lang si Nova. Pero nasaan ba ang simpatiya mo? Hindi ko na hihintaying sabihin mong umalis ako dahil mas importante sa iyo ang asawa ng kapatid mo.”
Iniwas ng lalaki ang mukha. Naiwan pa ang bakat ng palad niya sa pisngi nito. Parang dumi sa gwapo nitong mukha. He became a knight with losing armor. How cheap. Pumapayag na tamaan ng sampal niya para lang protektahan si Nova. Nagulat din naman ang pamilya nito, gaya niya. Pero nakakatawa. Kung hindi dahil sa bakat ng palad niya sa mukha nito, hindi siya magkakaroon ng sapat na tapang upang magpasya na palayain na ang sarili sa tanikala ng kanilang kasal, kahit ang kapalit niyon ay pagkadurog ng puso niya.
Masakit magmahal. Literal na itinuro iyon sa kaniya ni Morgan.
Three days ago...
Wedding anniversary nila ni Morgan. Naghanda si Yelena ng sorpresa para sa asawa. Naglakbay pa siya at pinuntahan ang negosyanteng kinomisyon niya para gumawa ng customized pocket watch. Hinatid niya iyon sa Baguio kung saan may business trip si Morgan. Pero sa halip na magiging memorable ang araw na iyon para sa kaniya'y inubos siya ng sakit at pagkawasak pagkatapos marinig ang pakikipag-usap nito sa mga kaibigan.
"Morgan, bakit ba tuwing wedding anniversary ninyo ni Yelena ay nagtatago ka? Ako na ang naaawa sa asawa mo. Tapat siya at mabuting babae, bigyan mo naman ng konsiderasyon ang kaniyang effort para mapasaya ka."
"Sa palagay mo ba gusto ko?" May bahid ng guilt sa tono ng lalaki. "Kung hindi ko ito gagawin, hindi siya maniniwala na hanggang ngayon ay hindi ko ginagalaw si Yelena. Na walang nangyari sa amin ng asawa ko."
Napalunok si Yelena habang tahimik na nakikinig mula sa kaniyang kinatatayuan. Hindi mapapansin kahit anino niya dahil malikot ang liwanag ng ilaw bagamat mahina at subtle lang ang musika.
"Siya? Si Nova ba ang tinutukoy mo?" Halos violent ang naging reaction ng mga kaibigan ni Morgan, partikular na si Mark. Pati ang kumakanta sa song box ay natigil dahil sa narinig. "Seryoso ka? Si Nova ba ang tinutukoy mo? Bakit? Ano'ng problema niya kung gagalawin mo si Yelena, eh, asawa mo iyon? May sira ka na sa utak, Morgan. Nanganak na 'yong hipag mo, pero hindi mo pa rin siya mapakawalan? Naintindihan kong first love mo si Nova at mahirap siyang kalimutan, pero si Yelena ang pinili mong pakasalan. Bigyan mo naman ng kunting respeto ang asawa mo!" May bakas ng inis sa boses ni Mark. "Isa pa, masyado mo nang binu-bully si Yelena. Mamaya niyan babalikan ka ni Argus."
"He won't and he can't." Piniga ni Morgan ang mga kamay. "Wedding of the decade kung ituring ang kasal namin ni Yelena. Walang magtatangkang guluhin kami, kahit si Argus pa. Besides, matagal nang blocked sa lahat ng communication outlet ng socmed ang taong iyon. For three years, wala siyang update sa naging buhay namin ng asawa ko."
Umatras na palayo si Yelena. Sapat na ang kaniyang narinig. Alam naman niya noon pa na may girlfriend si Morgan nang ikasal sila. Pero walang nagsabi sa kaniya kung sino ang babae. May kutob siya pero hindi rin niya makompirma. Hindi lang niya inaasahan na si Nova pala. Kapatid pa man din ang turing niya sa babae. Sa loob ng tatlong taon hindi niya ito pinag-iisipan ng masama. Nahihiya siya para sa sarili niyang katangahan.
Mag-isa siyang bumiyahe pauwi ng Maharlika Valley. Sa bigat ng loob ay nagpaulan siya patungo sa mansion, inisip na gaya lang ng mantsa ang sugat sa puso niya. Kapag binanlawan ay maglalaho. Basang-basa siya hanggang sa nilagnat tuloy siya na nagtagal ng dalawang araw. Noon dumating ang balitang naaksidente si Morris, nakatatandang kapatid ni Morgan at asawa ni Nova.
Sa Maharlika Valley ginanap ang burol at funeral ng lalaki. Dalawa hanggang tatlong oras lamang ang pahinga ni Yelena habang nagsisilbi sa burol. Matapos ilibing si Morris, pakiramdam niya ay malapit na rin siyang sumunod dito sa hukay dahil bumibigay na ang kaniyang resistensiya.
"Mang Carlos, doon tayo sa bahay," aniya sa diver pagkapasok sa loob ng sasakyan.
"Hindi ka uuwi ng Espace Elegance?" tanong ni Mang Carlos.
"Hindi po."
Tapos na ang libing pero tingin niya ay hindi pa tapos gumawa ng gulo ang mga Cuntis. Si Morris ang panganay na anak at apo, lumaki itong hawak ang ningning ng buwan at mga bituin. Ang hindi inaasahang pagpanaw nito ay nag-ugat sa kakulitan ni Nova sa extreme sports. Pinilit nitong mag-skydive si Morris pero disgrasyang napigtas ang harness kaya nahulog ang lalaki na dahilan ng agaran nitong pagkamatay.
Noong dinala naman ito sa hospital, hindi rin agad naasikaso. Ang galit ng pamilya kay Nova ay wala pa sa sukdulan. Ayaw niyang makitang ipagtatanggol na naman ng asawa niya ang babaeng iyon.
Umuusad na ang sasakyan nang bigla silang harangin ni Morgan, Binuksan nito ang pinto at pumasok. Pure blacksuit, ang suot ng lalaki. Matangkad ito at slender built, ang gwapong mukha ay kababakasan ng pagiging masungit. Pero noon lagi niyang hinahanap-hanap ang mukhang iyon.
"Ready to go home?" tanong nito.
Tumango lang siya at itinapon ang paningin sa labas ng bintana. Hindi na siya nag-abalang tingnan itong muli dahil nasa tabi na nito sina Nova at Philip, ang anak ni Morris na apat na taong gulang pa lamang.
Pumasok ang sasakyan ni Morgan sa bakuran at itinabi niya iyon sa driveway. Napansin niyang may guards mula sa main house na nakabantay sa labas ng chapel. Sino'ng nandoon?Sa halip na tumuloy sa loob ng bahay, tinungo niya ang kapilya at nakita si Nova na nakaluhod sa ibaba ng altar. Itinulak niya ang guards na humarang at dinaluhong ang babae.Niyakap niya mula sa likod si Nova at kinarga. Tiim ang mga bagang na lumabas ng chapel at nilandas ang pathway papasok ng bahay. Ang suot niyang mahabang coat ay nagbigay ng kalmadong ora sa kaniyang tindig kahit nagdeliryo sa galit ang dibdib.Itinuloy niya sa guest room ang hipag at minasahe ang mga binti nito at tuhod na namumula. Halata ang poot sa kaniyang mga mata, hindi para kay Nova kundi sa sinuman na responsable sa pagpaparusa sa babae."Tanga ka ba? Bakit pumayag kang paluhurin doon?""Si Grandma ang nag-utos, ano'ng magagawa ko? Nagsumbong kasi ang asawa mo." Umiyak si Nova. "Hindi ko akalaing ganoon siya. Natatakot sa kaniya si P
Itinago ni Yelena sa ilalim ng cabinet ang box at hinarangan iyon ng ilan sa designer bags niya. Minsan kasi ay naghahalungkat doon si Morgan, ayaw niyang makita nito ang box bago ang takdang araw na nasa kaniyang plano.Umunat siya at matagal na nakatitig sa door mirror ng cabinet matapos isara iyon. Nasa ganoon siyang ayos nang muling bulabugin ni Manang Luiza na nakalimutan na yatang kumatok at binalya pabukas ang pinto."Maám! May nangyari po sa ibaba," nangangatal ang boses ng mayordoma. "Ang ink painting na ginawa ni Sir Victor ay sinira ni Philip!""Ano'ng sabi nýo?" Nalukot ang mukha ni Yelena at kumaripas palabas ng kuwarto. Humabol sa kaniya si Manang Luiza na sa sobrang nerbiyos ay natapilok pa. Bumaba sila ng sala at nadatnan doon ang wasak na painting.Bumuntong-hininga siya at naglibot ang mga mata, hinahanap si Nova. Pero wala roon ang babae. Aroganteng lumapit sa kanila si Philip at namaywang na wari pag-aari nito ang buong bahay at libre itong sirain ang mga gamit na
Dis-oras na ng gabi at hindi na muling dinalaw ng antok si Yelena. Nasa verandah siya at natanaw ang itim na Chevrolet na pumasok sa bakuran. Maya-maya pa ay naroon na ang mag-ina at sumalubong, hila-hila ni Philip sa kamay si Nova. A harmonious family of three kung pagmasdan.Pumihit siya at bumalik sa loob ng kuwarto. Nagtungo sa kama at humiga. Bakit ba nakita pa niya ang ganoong tagpo? Ilang minuto ang lumipas, narinig niya ang kaluskos sa may pintuan. Pumasok si Morgan na madilim ang mukha. Nagsumbong siguro ang mag-ina."Totoo bang tinakot mo si Philip kanina?" angil sa kaniya ng asawa."Oo. Pero bago ka magalit sa akin, tingnan mo muna ang family photo na tanging alaala ko sa aking mga magulang. Pinunit iyan ni Philip! At bakit ba kasi sila pumasok dito sa kuwarto? Sinabi mo ba na okay lang makialam sila sa mga gamit dito?"Natigilan si Morgan. Hindi nakakilos. Lumamlam ang mga mata nito at nahawi ang lambong sa mukha. Tinangka nitong haplusin sa ulo si Yelena pero umiwas siya.
Nahugot ni Yelena ang hininga at bahagyang naguguluhang tumingin kay Philip na sumampa sa kaniyang tabi. Isiniksik ng bata ang malusog at matabang bulto."Auntie, sama kami ni Mama sa iyo."Kunot ang mga kilay na tumingin siya kay Morgan para kompirmahin kung iyon din ba ang gusto ng lalaki o baka ito pa mismo ang nag-alok sa mag-ina na sumama sa kanila roon sa bahay."Galit na galit pa rin sina Mom and Dad, baka kung ano'ng gawin nila kay Nova. Doon muna sila mag-stay sa bahay natin." Nakatiim ang mga bagang na wika ni Morgan. "Pansamantala lang naman."Halos matawa na siya, pero naisip niyang nasa sementeryo pa rin sila. Hindi yata tama na tumawa siya roon kahit dala pa iyon ng sama ng loob at galit.Ang talino nga naman ng asawa niya. Sa kaniya sasama sina Nova at Philip habang ito ay babalik sa main house, sa bahay ng mga magulang nito at tutubusin ang galit ng pamilya para kay Nova. Napaka-responsable naman talaga.Pero wala rin naman siyang choice. Papakinggan ba nito ang katuwi
Tatlong taon ng pagiging mag-asawa nila ay mistulang alikabok na hindi na mahagilap ni Yelena ang halaga. Kaya matapos mamatay ang panganay na kapatid ni Morgan, naglakas-loob siyang mag-file ng annulment. Gusto niyang lumaya, sa kabila ng mga pangamba sa posibleng epekto ng desisyon niya sa buong pamilya at sa mismong sarili niya, dahil aaminin man niya o hindi, minahal niya nang buong puso ang asawa."Ano ito?" Sumimangot si Morgan, nakarehistro sa mga mata ang gulat. "Dahil lamang hinarang ko ang sampal mo para kay Nova?" angil ng lalaking hindi makapaniwala.Tuwing binabanggit nito ang pangalan ng hipag, naroon ang pagsuyo na hindi niya madama kapag pangalan niya ang sinasambit ng lalaki.Hinamig ni Yelena ang sarili at malamig na sumagot, "Oo, dahil sa ilang beses mong pagtatanggol sa kaniya. Pinagmumukha mo akong kawawa, Morgan. Ako ang asawa mo at hipag mo lang si Nova. Pero nasaan ba ang simpatiya mo? Hindi ko na hihintaying sabihin mong umalis ako dahil mas importante sa iyo