CHAPTER 3

"Sir may meeting ulit kayo ngayong araw at malaki rin ang makukuha natin. Sila ang mas nauna na nag offer." Nakangiti kung sabi.

"Na check mo na ang background? Baka mamaya ay ireto ka na naman sa anak niya," tanong niya ng hindi ako tinitingnan dahil busy siya sa laptop niya. Kanina pa siya nasa harap ng laptop dahil sa trabaho.

Umiling ako. "Hindi ako interesado. I-background check ko para sayo. Tapos send ko mga info sa email mo sir." Suhestyon pa niya, ayaw niyang magselos ang boss niya.

Sinara niya ang laptop at hinarap ako. "No need. Gawin mo na lang yung ibang pinapagawa ko. Ako ng bahala."

Tumago agad ako. Bumali ako ulit sa hotel room ko para gawin ang trabaho ko. Ewan ko kung may ibang gagawin si Gabriel dahil bihis na bihis ito. Baka gusto niyang mamasyal, napanguso ako dahil aalis siya na hindi ako kasama.

Ginawa ko ang trabaho ko bago lumabas. Hindi ako kumatok sa kwarto niya dahil hindi ako sigurado kung nandyan siya.

Habang gumagala ako subrang dami kung nabili. Bumili rin ako ng mga pasalubong kay Elyse sa magulang ko at mga kapatid ko.

Pagbalik ko kumatok ako kaagad sa kwarto niya. Noong bumukas ang pinto kaagad akong pumasok kahit hindi niya sinabi.

"Sir may nabili akong lechon malapit dito gusto nyo bang tikman?" Nakangiti kung sabi habang hawak ang paper bag na dala ko. Ang sarap talaga ng lechon nila kaya napabili talaga ako. Sa dami ng binili ko alam ko naman na hindi ko ito mauubos mag isa.

"Namasyal kana?" tanong niya.

"Bumili lang ako ng pagkain, para kasi akong nagugutom sa mga pagkain dito. Pasyal tayo mamaya o bukas sa isang araw pa naman tayo uuwi diba?"

"May trabaho tayo—" Pinutol ko ang sinasabi niya at hindi siya hinayaang tapusin kung ano man iyon.

"Boss wala kang schedule mamaya at bukas ayaw mo bang maglibot. Alam kung kayang kaya mong bumalik ulit dito sa Cebu kasi afford mo iyon. Ngayon mo lang kaya ako makakasama na mamasyal." Bakas ang pagka proud sa boses ko.

Hindi ako maluho na babae pero masaya naman akong kasama. Ito ang unang beses niya akong sinama kaya gusto kung sulitin. Kahit kakatapos ko pa lang na mamasyal. May hindi pa naman ako napuputahan kaya isasama ko siya.

Kinabukasan subrang saya ko dahil pumayag siyang kasama akong mamasyal.

"Boss ang bagal mong maglakad maiiwan na tayo noong jeep. Kailangan mong subukan hindi naman iyon nakakamatay." Bumalik siya ulit para hilain na ito. "Gagawin natin ang mga bagay na hindi mo pa nagagawa. Ilagay mo sa book of life mo."

Sumakay kami sa Jeep tinulungan ko siyang sumiksik. Medyo nahirapan pa ako dahil malaki talaga siyang lalaki.

Napapatingin siya sa'kin noong may magpapa-abot ng barya. Kinuha niya iyon kahit naguguluhan.

"May credit card ba sila? Wala akong dalang cash, paano ako magbabayad."

Napasapo ako sa noo ko. "Paano magkakaroon ng bayaran ng credit card sa loob ng jeep. Baliw ka ba boss?"

"Anong gagawin ko?"

Nagkibit balikat ako, nagsiwalang kibo ako, pero nakatingin ako sa kanya. Nakita ko siyang napasabunot sa buhok. Sa huli naglabas siya ng blue bill. Inabot niya iyon sa driver.

"Boss wala akong barya nito. Baka may isang daan ka lang dyan."

Tumingin siya sa'kin sa nagmamakaawang mukha. Palihim akong tumawa at nag iwas ng tingin.

Nakita ko siyang huminga ng malalim. "Kuya keep the change libre ko na rin sila."

Masayang masaya ang mga nakasama namin sa jeep dahil libre ang pamasahe. Lahat sila ay halos yumakap na dahil sa tuwa. Medyo mahal na kasi ang pamasahe dahil nga nag pandemic. Mataas na rin ang singil sa gasolina.

Noong makarating kami sa beach may lumapit sa'min na isang lalaki. May hawak siyang camera.

"Ma'am gusto nyo bang magpa picture? Para may remembrance kayo ng boyfriend mo. Maganda ang view sa tabing dagat, hindi rin masakit ang init ng araw sa balat," he offered while smiling.

Sasabihin ko na sana kay Kuya na hindi ko naman boyfriend si Gabriel pero nagulat ako noong hilain niya ako at umakbay siya sa'kin.

"Gandahan mo kuya dapat kasing ganda iyan ng girlfriend ko," sabi ni Gabriel sa photographer.

Napatigil ako sa kanya bakas ang ngiti sa labi niya. Kung inaasar lang niya ako effective dahil kilig na kilig naman ako. Napapansin ko na hindi na siya masungit. Hindi ko alam na masama pala ang pagiging delusional minsan. Pero dahil sa mga galawan niya sa harap ko mapapaisip talaga.

"Smile, Aviana! Ilalagay ko sa office baka sabihin nila pinilit lang kita." Ilang take ang kinuha ng photographer. Habang hinihitay na ma print bumili kaming dalawa ng street food. May cotton candy pa.

"Safe ba itong kainin?" Nag-aalangan niyang tanong. Nakatitig siya sa betamax na parang isang maduming bagay.

Mahina akong tumawa. "Kung hindi safe hindi ako kakain. Subukan mo lang kapag ayaw mo hindi kita pipilitin."

Nakatingin ako sa kanya, noong kumagat siya ng kaunti pinagmamasdan ko ang reaction niya.

"Sir pagod kana ba? Mahina na siguro ang tuhod mo dahil tumatanda ka na."

Masama niya akong tiningnan. "Sinong tumatanda?" Nakataas ang kilay niyang tanong.

Nanlaki ang mata ko at napatili noong bigla niya akong buhatin. Para akong isang sako ng bigas na sinampay niya sa balikat niya. Sinubukan kung hampasin ang likod niya pero hindi niya ako binaba.

"H'wag mong masabihin na mahina na ang buto ko dahil kayang kaya pa kitang buhatin."

Nang makarating kami sa tabing dagat nilapag niya ako sa buhangin. Pagkatapos umupo siya sa tabi ko. Sabay namin dalawang pinagmasdan ang alon na palapit sa'min, pero hindi kami mababasa.

"Sa susunod hindi na kita isasama. Pagod na pagod ako, may meeting pa ako mamaya. Pinasakay mo ako sa Jeep—"

Tumawa ako noong maalala ang reaksyon niya kanina. "Kahit naman pagod na pagod ka enjoy. Masaya bang kasama ako boss?"

"Masayang masaya, thank you Aviana! Ngayon lang ako ulit tumawa ng ganito, napagod ng hindi dahil sa trabaho."

Matamis akong ngumiti. "You're welcome!"

Pagbalik namin sa Manila sinabi niyang may day off muna ako para mag pahinga. Nag handa ako noong mga pasalubong kung nabili sa Cebu.

Uuwi ako sa'min para ibigay ang mga nabili ko. Excited na rin akong bumalik sa bahay namin dahil matagal ko na silang hindi nakikita.

"Papa si Ate nandito!" sigaw ng kapatid ko.

Lumapit kaagad siya sa'kin para kunin ang mga dala ko. Nang lumabas si papa kaagad akong nag mano sa kanya.

"Buti pumunta ka, pupuntahan ka sana namin sa isang araw. Wala ka bang trabaho ngayon."

"Nagpahinga muna ngayong araw Papa kasi galing pa lang kami sa Cebu kahapon."

"Subrang bait naman yata ng boss mo na iyan." Tiningnan ko, bakas ang pagduda sa boses ng aking ama.

"Mabait naman talaga, hayaan mo na atlest naka uwi ako dito sa bahay. Halika kukunin ko yung pasalubong ko sayo ang ganda ganda noon. Magmumukha ka kang bata."

"Baka lumaki ang ulo ng papa mo." Mabilis kung niyakap si mama noong makita ko siya sa pinto.

"Hayaan mo na mama, kahit lumaki ang ulo ni Papa mahal mo naman. Saka dapat lang yan para may mahatak siyang maraming pasahero dahil sa dating niya." Sabi niya sa ina, tumawa siya noong bigla itong sumimangot.

"Baka mambabae na yan."

Lumapit sa kanya si Papa at yumakap. "Alam mo naman na ikaw lang ang mahal ko Sally. Kahit pa marami akong pasahero ikaw ang paborito kung sakay."

Bigla akong nasamid. Nakita kung namula ang mukha niya mama. Sa dating kasi ng sinabi ni Papa may iba pang meaning. Baka hindi tricycle ang sasakyan ni mama, ibang tricycle ba.

"Ano to?" Kumunot ang noo ko noong may nakitang hindi pamilyar na itim na box, hawak iyon ni Alexa.

"Thank you for today Miss Francia! Nakita ko ito kanina at alam kung bagay sayo. " Nanlaki ang mata ko, mabilis akong tumakbo palapit kay Andrea para makuha ang box.

"Talagang boss mo lang siya?" dudang tanong ni mama.

"Baka manliligaw mo ang boss mo, Ate Via. Katulad ng napapanood ko sa mga kdrama. Baka siya talaga ang para sayo." Bakas ang kilig sa boses ni Alexa.

"Boss mo lang ba talaga Via?" tanong naman sa'kin ni papa.

Hindi ako nakasagot kasi hindi ko rin alam. Wala sa sariling niyakap ko ang box, hindi ko alam kung anong nasa loob. Bracelet ba o kwintas.

"Noong isang beses na umuwi ka may binigay din siya sayo. Sigurado ka na hindi ka niya nililigawan? Hindi ako magagalit kung oo pero gusto ko siyang kilalanin."