"Kirstie..."Napapaangat ang paningin ko nang marinig ang pamilyar na boses na iyon. Nagulat ako nang makita si Taylor sa harapan ko.What is he doing here?"Anong ginagawa mo rito?" nagsasalubong na ang kilay na wika ko.How ironic.I was thinking out of him earlier, but when he came... I felt like the madness that I am feeling surge to came out. And here I am, throwing my hatred towards him."Umalis ka na, Taylor," pagtataboy ko sa kanya.Hindi naman siya natinag at nanatili paring nakatayo sa harapan ko. Tiningala ko na siya at ipinakita kong inis na ako sa pagmumukha niya sa harapan ko."Taylor---"Bago paman ako makapagtapos sa pagsasalita ay sumingit na siya."Can we... talk?" mahinang wika niya na siyang agarang ikinasalubong ng kilay ko."May dapat pa ba tayong pag-usapan? Sa tingin ko naman ay wala na, Taylor. Kaya puwede ba? Umalis ka na," nakatiim-bagang na wika ko bago umalis ng counter at kinuha ang supot ng basura para ilagay iyon sa trash bin na nasa labas ng cafe."We
Third Person Point of ViewBahagyang natigilan si Taylor nang makita ang kamukha niyang bata. Tila may kung ano sa puso niyang kinikilala ito kahit na hindi pa naman niya ito nakita noon pa. Tila may kung ano sa katawan niyang gustong kausapin ang estrangherong bata, bagay na siyang ikinatigil niya sa pagbukas sa pinto ng unit niya at hinarap ito. Ngunit habang gulat na gulat siya, lingid sa kaalaman niya ay gulat din ang batang si Kristen. Ito ang unang beses na nakita niya nang harap-harapan ang pinapangarap niya lang na ama."H-Hi," nauutal na wika ni Taylor sa bata, bagay na siyang ikinataka ng lalaki sa sarili niya. Hindi siya ganoong mautal, pero heto siya at nauutal sa isang bata.Habang pinagkatitigan niya ito ay tila nananalamin si Taylor, bagay na siyang ikinabilis ng tibok ng puso niya."Hi," maliit na pagtugon ni Kristen sa lalaki.Bahagyang nabalik sa reyalidad si Taylor nang marinig ang bata na magsalita sa harapan niya. Parang doon palang ay tila may kutob na siya. May
Third Person's Point of View (Continuation...)"You seem new to the condominium. You're a new resident there po?" makulit at kuryosong pagtatanong ni Kristen na siyang ikinalingon ni Taylor sa gawi niya. She's sitting at the passenger's seat. Bahagya siyang nakatagilid para makita ang mukha ng lalaki na ilang taon din niyang inaasam na makasama, at ang pagkakataong ito ay hindi niya sasayangin para makasama ito kahit na sa kaunting panahon lang."Yep. I've got the better condo before. I think the new one will be the best," wika pa ni Taylor na siyang ikinangiti ni Kristen."Yeah. It would be the best," nakangiting wika ni Kristen, umaasa na sana ay may pagkakataon na maging okay na ang mga magulang niya.Nang makarating ng mall ay agarang hinila ni Kristen si Taylor papasok sa loob. Kaagad silang dumiretso sa Timezone at doon naglaro."Nagpunta ka lang ba rito sa mall para sa basketball game?" nakatawang wika ni Taylor na siyang ikinalingon ni Kristen sa kanya."Sort of," wika ni Kris
Third Person's Point of View"Anak mo sir?"Agarang nabalik sa reyalidad si Taylor nang marinig na magsalita ang ginang sa tabi niya. Nginitian niya ito at saka sinagot."Hindi. Just the daughter of my neighbor, Ma'am," magalang na sagot ni Taylor na siyang ikinawala ng ngiti ng ginang at napakunot-noong napapatingin sa gawi ng bata."But she seems to be your daughter based on the looks," nasabi nalang ng ginang sa sarili nito.Nang makaalis ang ginang ay napapatingin si Taylor sa bata na siya namang nakatingala na sa kanya. Mas lalo lang lumalakas ang kutob niya nang sumalubong sa kanya ang mukha ng bata. Naghihinala na siya pero hindi niya iyon binigyang-pansin kasi baka hindi niya naman kilala ang ina ng bata kaya baka mapahiya lang din siya.Napapabuntong-hininga si Taylor at saka yumuko para makapantay si Kristen."Sa'n mo pa gustong pumunta?" pagtatanong niya sa bata na siyang ikinaliwanag ng mukha nito.Hinawakan siya ni Kristen sa kamay at saka hinila sa may mga stuffed toys.
Third Person's Point of ViewNapapangiti si Taylor nang makita ang ginawang paglalaro ni Kristen sa cheese ng pizza. Nasa loob na sila ng Greenwich at kung kanina ay hindi siya nito pinapansin, ngayon ay busy naman ito sa paglalaro sa pizza."You like pizza?" kapagkuwan ay pagtatanong ni Taylor kay Kristen na siyang ikinatingin nito sa gawi niya."Nope. I like cheese," tugon ni Kristen na siyang ikinataas ng sulok ng labi ni Taylor."Kaya pinaglalaruan mo?" nakangising wika ni Taylor sa bata na siyang ikinangiti lang nito.Hinayaan ni Taylor na maglaro si Kristen sa cheeze ng pizza. At dahil napapansin niya na hindi ito kumakain ay nagsalok siya ng kanin at siya na ang nagpakain sa bata.Bahagyang nagulat si Kristen nang makita ang pagsubo ng pagkain ni Taylor sa kanya, bagay na siyang ikinatigil niya."Eat this. Naglalaro ka lang diyan sa cheese. Baka mapagalitan ako ng mama mo kapag nalaman na pinabayaan kita rito," wika pa ni Taylor na siyang ikinakurap-kurap ni Kristen.Pangarap n
Third Person's Point of View"Kanina ka pa gising? Nakatulog ka sa biyahe kaya hindi na kita ginising pa. Mukhang napagod ka sa lakad natin na ikaw lang din naman ang nagyaya," wika pa ni Taylor na siyang mahinang ikinahagikhik ni Kristen."Wait, where's my stuff toy?" kapagkuwan ay pagtatanong ni Kristen kay Taylor.Napapatayo naman si Taylor at saka itinuro ang stuffed toy na nasa kama niya."There. Kunin mo na at nang maihatid na kita sa kuwarto mo. Baka kanina ka pa hinahanap ng mama mo---"Bago paman makapagtapos sa pagsasalita si Taylor ay nakita niya ang pagtingil ni Kristen sa paglalakad, bagay na siyang ikinakunot ng noo ni Taylor."What's wrong? Is there any problem?" pagtatanong ni Taylor nang makita ang pag-aalala sa mukha ng bata."I forgot to tell mama that I already got home! Baka nag-aalala na 'yon," wika pa ni Kristen at saka tumakbo sa kama para kunin ang stuffed toy bago tumakbo papunta sa pintuan."Wait! I got you something here," natataranta namang pagsunod ni Tay
[Yang, you already have your ticket for tonight's concert, do you?]From giving an outlook to my cafe's menu list, I shifted my gaze at my phone at the side of the menu. It was Rachel, one of my bestfriend, who called a minute ago.I pick up the phone and set it near my ear. "Wala," simpleng sagot ko.[What?!]Bahagya akong napapikit sa biglaang pagsigaw niya.[Bakit wala?]Ngumisi ako. "Kasi wala," pambabara ko.[Yang...] She sounded like she's threatening me for being sarcastic.Mukhang galit na yata ang bestfriend ko.I took out a soft chuckle. "Just kidding. Para kang tanga riyan. Naninigaw ka para lang sa ticket ng concert?"I can see her rolling her eyes off me. [Bakit nga wala?]It's my turn to roll my eyes, kahit hindi niya naman nakikita 'yon. "Kasi hindi ako bumili."[What?!]Nagsalubong ang kilay ko. "Rachel, don't shout over phone!" panininghal ko sa kaibigan.[Bakit hindi ka bumili?] pambabaliwala niya sa sigaw ko.Napairap ako. "I already told you, wala akong panahon sa
"Are you okay?"Napalingon ako sa dalawang kaibigan ko. They are all worried like hell.Nagpeke ako ng masiglang tawa. "Okay nga lang ako," pangungumbinsi ko sa kanila.They made a face."Yeah, right. You cried earlier while staring at your thick-faced, jerk ex-boyfriend. I can say you're totally okay," Rachel says sarcastically.Binatukan siya ni Allyson dahilan para samaan niya ng tingin ang huli."Ano? Nagsasabi lang ako ng totoo! Palagi niyang sinasabing nakamove on na siya pero ngayong nakita na niya ang putanginang ex niya, umiiyak siya!"Hello, nandito ako sa harap niyo!"At ikaw!" Tinuro ako ni Rachel. Nilapitan niya ako at mahinang hinampas. "Gaga ka! 'Wag mong ipakita sa kanya na umiiyak ka na naman dahil sa kanya, lalaki lang ulo no'n!""Tsh!"Pinanlakhan niya ako nang mata. "'Wag mo 'kong maungot-ungot diyan! Sinasabi ko sa 'yo, Rhea Kirstie, kapag umiyak ka pa sa harap ng putanginang lalaking 'yon, sasampalin kita ng paulit-ulit hanggang sa matauhan ka!"Binatukan siya ni