Rhea Kirstie Campbell has a great rage to her ex-boyfriend named Giovanni Taylor Miller after the latter left her and chose a brighter future without her. When she thought she's already moved on from him, Giovanni suddenly showed himself, making her life upside-down.
View MoreThird Person Point of ViewBahagyang natigilan si Taylor nang makita ang kamukha niyang bata. Tila may kung ano sa puso niyang kinikilala ito kahit na hindi pa naman niya ito nakita noon pa. Tila may kung ano sa katawan niyang gustong kausapin ang estrangherong bata, bagay na siyang ikinatigil niya sa pagbukas sa pinto ng unit niya at hinarap ito. Ngunit habang gulat na gulat siya, lingid sa kaalaman niya ay gulat din ang batang si Kristen. Ito ang unang beses na nakita niya nang harap-harapan ang pinapangarap niya lang na ama."H-Hi," nauutal na wika ni Taylor sa bata, bagay na siyang ikinataka ng lalaki sa sarili niya. Hindi siya ganoong mautal, pero heto siya at nauutal sa isang bata.Habang pinagkatitigan niya ito ay tila nananalamin si Taylor, bagay na siyang ikinabilis ng tibok ng puso niya."Hi," maliit na pagtugon ni Kristen sa lalaki.Bahagyang nabalik sa reyalidad si Taylor nang marinig ang bata na magsalita sa harapan niya. Parang doon palang ay tila may kutob na siya. May
"Kirstie..."Napapaangat ang paningin ko nang marinig ang pamilyar na boses na iyon. Nagulat ako nang makita si Taylor sa harapan ko.What is he doing here?"Anong ginagawa mo rito?" nagsasalubong na ang kilay na wika ko.How ironic.I was thinking out of him earlier, but when he came... I felt like the madness that I am feeling surge to came out. And here I am, throwing my hatred towards him."Umalis ka na, Taylor," pagtataboy ko sa kanya.Hindi naman siya natinag at nanatili paring nakatayo sa harapan ko. Tiningala ko na siya at ipinakita kong inis na ako sa pagmumukha niya sa harapan ko."Taylor---"Bago paman ako makapagtapos sa pagsasalita ay sumingit na siya."Can we... talk?" mahinang wika niya na siyang agarang ikinasalubong ng kilay ko."May dapat pa ba tayong pag-usapan? Sa tingin ko naman ay wala na, Taylor. Kaya puwede ba? Umalis ka na," nakatiim-bagang na wika ko bago umalis ng counter at kinuha ang supot ng basura para ilagay iyon sa trash bin na nasa labas ng cafe."We
Giovanni Taylor's Point of View"Si Kirstie ba 'yon?"Agaran akong napalingon nang biglaang magsalita si Drake. We're here at my new condo. Tinulungan ako ni Drake na maglipat sa mga gamit ko ngayon nang biglaan siyang magsalita sa likuran ko."Kirstie?" pagtatanong ko sa kanya, nililinaw ang narinig ko. Baka kasi ay napa-praning na ako. Baka ibang pangalan ang binanggit niya tapos Kirstie naman ang narinig ko.That's how addicted I am to her."Oo. I think I saw her coming out from this condominium," wika pa ni Drake na siyang ikinatingin ko sa umaalis nang sasakyan."Baka iba 'yon. Ano namang gagawin niya rito, 'di ba?" pagtatanong ko kay Drake bago kinuha ang mga gamit. "Tara na sa loob. Aayusin ko pa 'to."Napapangisi lang siya sa sinabi ko. "Bakit kasi lumipat ka pa ng condo? Maganda naman do'n sa condo natin, ah? May kapit-bahay ka pang guwapo," sambit niya na siyang ikinasagitsit ko."Hindi ko naman kasalanan 'to. Wala naman akong sinabing aalis ako at mas lalong wala akong sina
Rhea Kirstie's Point of ViewAfter I saw her on that music room, hindi na niya itinatago ang pagiging hilig niya sa musika. Palagi na siyang nagpapatugtog. Kahit nagluluto ako at nanonood siya sa ginagawa ko ay nagpapatugtog siya. Humihingi pa siya ng permiso sa akin kung okay lang ba na magpatugtog siya hanggang sa nasasanay na siyang magpatugtog nang hindi nagpapaalam sa akin."Mommy, is it really okay to play some music here?" paninigurado niya sa akin na siyang ikinalingon ko sa gawi niya, nakatawa na."It's really fine, sweetie. For having a daughter who has a great voice, I would love to listen to the songs, especially if it's yours. I would love to wait for yours, sweetie," nakangiting sambit ko na siyang ikinalapad ng ngiti sa mga labi niya."Alright! I'll gonna play one!" bibong wika ni Kristen na siyang ikinalapad ng ngiti ko.Kita ko ang pagtakbo niya sa kuwarto namin at ang pagkuha niya sa IPad niya. Nagpatugtog siya ng musika doon. Nang biglaan siyang mapatingin sa gawi k
Giovanni Taylor's Point of ViewStill confused with those things, I stood up and drove on my way to my condo unit. Nang makarating ay kaagad akong humiga sa kama ko at nanatiling nakatingin sa kisame.Ilang minuto lang, nang maalala ang lumang cellphone ko ay kaagad akong bumangon at lumapit sa drawer ko. I opened it and there I saw my old phone. I snatch it out from my drawer and immediately turn it on.I was waiting for it to turn on when someone rang my unit's doorbell. Napatingin ako sa cellphone ko nang ma-open ko na iyon. Akmang hahalungkatin ko na ang laman niyon nang magring na naman ang doorbell. I frustratedly stood up and open the door."What---" I was shock to seeing the owner of this condo who made up some faces."Pack your things. Someone will took over your unit tomorrow." Just like that, she turns her back at me."What?!" I exclaimed. Kaagad akong sumunod sa may-ari. "Can you explain it to me?" naguguluhan kong sabi.She stopped walking before she faced me."I can't ge
Ilang ulit ko nang narinig ang malalim na pagbuntong-hininga nina Rachel at Allyson. We're here at my condo. Umiinom ako sa countertop habang sila ay nakatingin lang sa akin."That jerk," umuungot-ungot na wika ni Rachel.Napapatingin ako sa gawi niya at nakitang nakatingin na siya nang masama sa kawalan."How dare him say that you're the one who broke your relationship with him? Putangina, siya nga yung nakipaghiwalay tapos ikaw ang sisisihin ngayon? Ano 'yon? Para hindi siya mapapasama sa harap ng mga ka-batchmates natin?" litanya ni Rachel.Inisang lagok ko ang alak na nasa baso ko dahilan para mapangiwi silang dalawa."Tama na 'yan, lasing ka na," ani Rachel, kinuha ang basong hawak ko."Kaya ko pa---" Akmang kukunin ko ang baso ko sa kanya nang hampasin niya ako."Gaga ka! Bakit hinayaan mo lang na sisihin ka ng putanginang lalaking 'yon? Dapat minumura-mura mo siya nang todo, pambawi manlang sa pananakit niya sa 'yo!"I made a face. "Pa'no ako makakamura sa kanya, eh, singit ka
We had a lot of memories to share of. I don't think a day could be enough to tell our story.Napatili ang mga ka-batchmates namin sa huling tinanong ni Ashianna."Tandang-tanda parin namin!" sagot nila."I can still remember how Taylor got worried when he knows that Rhea fainted in the cafeteria. 'Yon pala ay umaakto lang dahil ayaw uminom ng gamot," ani Kylane na tawang-tawa.Inismiran ko siya. "Tawang-tawa, Kylane?" patutsada ko kay Kylane.Napasimangot ako nang magtawanan ang mga ka-batchmates ko."Rhea, hanggang ngayon ba ay takot ka paring uminom ng gamot?" nakatawang tanong ni Maui sa akin.Hindi ko siya sinagot at nginiwian lang."But..."Napatingin kaming lahat kay Sheane nang magsalita siya."Why did the two of you broke up?" aniya, mababakas sa tinig ang lungkot.Natahimik ako sa naging tanong ni Sheane. Nang mapansin na natahimik ang lahat ay napatingin ako sa kanila. Sumalubong sa akin ang seryosong pag tingin ni Taylor sa akin. Nailang ako dahilan para mapaiwas ako nang t
Continuation of the flashback...I am here at the café, sitting alone on a table for two while waiting for Taylor. I was sipping on my coffee when my phone beeps. It was a text message came from him."I'm outside," pagbabasa ko sa mensahe niya. Tumingin ako sa labas at nakita ko siya roong kumakaway sa akin habang nakangiti.Tumayo ako at lumabas. "Hi---"Napatigil ako sa pagsasalita nang salubungin niya ako ng isang mahigpit na yakap."Taylor, parang tanga," nakatawa kong sabi ngunit nanatili siyang tahimik. Napangiti ako at niyakap siya pabalik."I missed you," ani Taylor, may halong pananabik sa boses niya.Taylor flew to US three days ago. Ngayon lang siya nakauwi ngunit nagpumilit siyang makipagkita sa akin.Napangiti akong muli. "I love you too."Kumalas siya yakap ngunit nakahawak parin siya sa akin. Tinitigan niya ako, matagal iyon. Bumuntong-hininga siya kalaunan."Why do I felt like I was the only one who felt this way?" aniya, nakasimangot ang mukha."What feelings are you
Chapter 39(Still a flashback, connected from the previous chapter)I was currently walking down the street when a cold breeze of air passed by. I stopped walking and look up. I hissed as I saw how gloomy the skies are."Shit!" I cuss as the rain starting to pour down. Ginawa kong panakip ang maliliit kong kamay bago ako tumakbo papuntang school.Malapit na ako sa school gate nang mamataan ko ang paparating lang din na si Taylor. Bahagya akong napanguso nang makita ang nanunusok niyang mga mata sa akin.Just as he saw me, he immediately runs toward my direction and almost shed me his umbrella.I hissed. "Mababasa ka," inis kong sabi bago ko inayos ang pagkakapayong niya. Halos ako nalang kasi ang pinapayungan niya.He just stare at me emotionlessly before he guided me to the room. Nang makarating sa room ay kaagad ko siyang hinarap.Kasalukuyan niyang inaayos ang payong niya nang makaharap ko siya. Akmang magsasalita na ako para pagsabihan siya nang talikuran niya ako nang wala ni isa
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.