Reminisce Dave didn’t talk to me after that night. Kung kakausapin man niya ako ay iyon ’yong kapag kaharap lang namin ang bata. And if it’s not about Davvy, para lang akong hangin sa paningin niya at parang yelo siya na nanlalamig sa akin.I sighed.Minsan ay hindi ko na talaga siya maintindihan ang mga gusto niyang mangyari. Sinunod ko siya sa plano niya, ngayon naman ay gusto niyang baguhin.“Tita, I am sleepy,” tawag-pansin ni Davvy sa pananahimik ko sa buong biyahe namin pauwi ng hapong iyon. Humihikab din itong humarap sa akin.“Oh, napagod ka ano?” Inaantok itong tumango sa akin. “Kasi naman kahit pauwi na tayo ay sige ka pa rin sa paglangoy sa pool.”“Sorry po.”I smiled and caressed her cutie face. “It’s okay, baby. I understand. It’s a part of your childhood. Come, higa ka sa hita ko,” sabi ko nang pinatungan ko ng maliit na unan ang hita ko para makahiga ito. “Dave, slow down ka muna. Aayusin ko lang ang pagkakahiga ng bata,” I said in a normal tone.Huminto naman ito sa
Knock DownMatapos ang isang oras ng pagniniig namin ni Dave ay naroon pa rin siya sa loob ng silid ko.Tumayo ako at ibinalot ng roba ang hubad na katawan ko. I know, nakasunod ang mga tingin niya sa akin.I expect na pagkatapos kong gumamit ng banyo ay lumabas na siya, but I am wrong because Dave is still there. He’s looking at the ceiling and seems to be in deep thoughts.“Hindi ka pa ba lalabas?” mahinang tanong ko rito nang umupo ako sa gilid ng kama ko.Bahagya itong lumingon sa akin at umiling. Kumunot naman ang noo ko.“I want to rest here, Brianna. Can I? Can you let me sleep here?”“No. May kama ka rin sa master’s room mo. Doon ka na magpahinga. Malaki pa ’yon kaya huwag kang makiamot sa space ko,” sabi ko rito at inayos ang hihigaan ko.Umiiling ito nang tumingin sa akin. “But I’m not done yet.”“He-hey—”Hindi pa ako nakapagsasalita at nakakapagprotesta nang inihiga niya ako sa tabi niya saka ako kinubabawan ng hubo’t hubad pa rin nitong katawan.“D-Dave . . .” Protesta n
MomentsNapasulyap ako sa bintana, at doon ko pa nalaman na umaga na pala at nakalabas na ang haring araw.“Dave, Dave, Dave! Hoy, gising . . .” Niyuyugyog ko ito at inistorbo sa kanyang masarap na pagtulog. “Hoy, Dave. Gising na!”“Baby, ano ba . . . inaantok pa ako,” bulong nito.“Baby mong mukha mo,” sabi ko rito nang tinampal ko ang pisngi nito. But he hauls me into his side. “Dave, bangon na—”“Isa pa ba? Mamaya na . . . mamaya na, okay?” sabi nito na pilit minumulat ang mata.Umalis ako sa tabi nito at inabot ang roba na tinapon nito sa isang tabi kagabi.“I don’t need more, Dave. Tayo. Bilis. Nand’yan ang anak mo sa labas. Nambubulahaw na. So get up.”“Come here, Brii. Hindi ’yan mabubuksan ng anak natin dahil dinoble lock ko ’yan kanina bago natulog sa tabi mo,” sabi nito na tumihaya.“Oh, magaling naman pala na ama,” sabi ko rito.“Ako pa ba. Mabubuo ba ’yon kung hindi?” nakangisi ito at kumindat pa sa akin.Kumunot ang noo ko but I didn’t pay attention to it. Kasi lumakas
Rest “Tita . . .”Napatingin ako sa pintuang pinasukan ni Davvy at Dave. Ngumiti ako sa batang naka-unipormeng tumatakbo patungo sa swivel chair ko.“Tita, good afternoon po.” Davvy moved and sits in my lap. Humalik pa ito sa magkabilang pisngi ko.“How are you, baby? How’s school?” tanong ko rito na nakasulyap kay Dave na nakaupo sa tanggapan ng opisina ko.“Okay lang po. Are you busy, Tita?” tanong nito na nakatingin sa harap ng laptop ko. “Ano po ginagawa mo, Tita?”“I’m doing my paper works. Why?” sagot ko sa bata habang sini-save ang ginagawa kong file sa aking personal flashdrive.“Gusto ng bata pumunta sa park sa may playground, kung saan mo raw siya dinala noon.”Napatingin ako kay Dave. “Hmm, okay lang sa ’yo?” tanong ko rito nang nakakunot noo.“Of course, request ng bata,” sagot nito sa akin na nakatango.Umarko ang kilay ko rito. “Anong nakain mo Dave at pinagbibigyan mo ang anak mo ngayon?”Ngumisi ito. “Wala, gusto ko lang pagbigyan si Davvy natin.”“Tita, sige na pleas
Diet “Mommy . . .”Napahinto ako at si Dave sa pagsalansan naming dalawa ng mga gamit na dadalhin namin sa kotse nito.“Mommy, Daddy . . .” pag-uulit na tawag sa akin ni Davvy ng Mommy.Namumulang napasulyap ako kay Dave. He just shrugged and nods in my direction. Bumaba ang tingin ko kay Davvy na ngayon ay nakayakap sa baywang ko.“He-hey, Davvy.” Hinaplos ko ang ulo nito. “Are you ready for this school field trip?”Davvy nod and smile. “Opo. Uhm, Tita. Can I call you Mommy muna? Kasi ’yong mga classmates ko, kasama nila mga mommy at daddy nila. So, you are there as my mom, right? Kaya mommy na muna po kita good for two days. Is it okay with you?”I couldn’t answer right away. My heart feels great hearing my daughter’s calling me as her mommy, but I felt a bit of shame.Dave cleared his throat at napasulyap kami rito ni Davvy. “That would be nice, Davvy. You are free to call her as your mother. Anything that you want, okay lang ’yan.”“Dave?” I am warning him with my eyes and voice.
Talent “Dave, tingnan-tingnan mo muna si Davvy. Kakausapin ko lang ’tong si Klara,” sabi ko kay Dave nang tumunog ang cell phone ko at si Klara ang tumatawag.Tumango naman ito sa akin at pinuntahan si Davvy na masayang nakatingala sa mga naglalakihang Dinosaur sa The Dinosaur Island, Pampanga.“Hi, sis . . . good morning. How are you?”Klara heaved a sigh on the other line.“Heto, okay lang naman . . . Ikaw, kumusta na? Nakauwi ka na ba sa bahay?” tanong nito sa akin.I just feel Klara is not really okay. “Hindi pa rin ako nakakauwi. Kasi sina Mr. El-Greco at Mrs. Salazar, napag-usapan kasi nila na ipa-extend ako rito sa company ni Dave. I-I mean ni Mr. El-Greco. Extend ako ng hanggang one month dito. Ikaw, hanggang kailan ka d’yan sa company at bahay ng ex mo?”“Hi-hindi ko rin alam e, depende kay Logan.”“Are you okay?” Huminga ako nang malalim nang hindi ito kumibo. “Klara?”“O-okay lang ako, Brii . . .”“Klara, please . . . Kapag hindi na okay ang lahat, kapag sa tingin mo wala
Fever Panaka-naka akong napatingin sa cell phone ko habang nasa loob ako ng conference room. Kasama ko si Dave at ang iba pa na ka-meeting namin.When I again received a text message, hindi na ako nag-atubili na basahin iyon kahit pa makita ako ng ibang member.Shit!Nag-excuse ako sa lahat at sinagot muna ang tawag sa cell phone ko.“Ma’am Brii—”“Kumusta si Davvy?”“Ma’am, eto ho. May sinat pa rin, ayaw hong kumain at hinahanap ho kayo.”Bumuntonghininga ako. “Sige, uuwi na ako. Magpapaalam muna ako sa meeting. Bye.”Pagkababa ko ng tawag ay sumilip lang ako sa conference room saka sinenyasan si Dave na lumapit muna sa akin. Nag-excuse naman ito at lumabas.“Where is your phone?” tanong ko rito.Kumunot naman ang noo nito. “Nasa office, naiwan ko. Why?”“Kaya naman pala e, wala kang alam. Anyway, will you excuse me from this meeting? Uuwi muna ako.”“Why? Saan?” Nagtataka nitong tanong.“Sa bahay mo, saan pa ba? Where’s your car key? Pahiram. Uuwi na ako kasi si Davvy nilalagnat.
Taken“Yeah . . .”“O-okay, noted,” sabi ko rito saka tuluyan nang lumabas.Gosh, favorite niya rin pala ’yon? E favorite ko rin ’yon. Klara always cooked me that dish. Anything, basta Bangus ay favorite ko. Diyos ko, may mutual kami ng lalaking ’yon? Destiny na bang matatawag ito?Bago bumaba sa kusina ay tumawag muli ako kay Klara to greet her for her special day. Sa totoo lang, pangalawang tawag ko na sa kanya. Gusto ko lang palakasin ang loob nito na umaasa at patuloy pa ring umaasa sa lalaking walang ibang ginawa kundi ang saktan lang ang damdamin niya.I sighed. Nandoon na sobra akong naaawa sa kanya but she promised me, huli na ’yon. Kung hindi pa rin, ito na mismo ang iiwas at lalayo kay Logan. I wish and I’m hoping na sana maliwanagan na si Logan. Sana, makinig na siya kay Klara. Hopefully! I wish Klara would have a happy ending with her ultimate sweetheart.Sana, sana, sana . . .“Ayan, Ma’am Brianna, luto na ang pagkain ni Señorita at ni Sir Dave. Ang galing mo naman palan