Avery let her eyes to adjust from the light. Nang makapag-adjust na ang kanyang mga mata, she scanned the room that she is in.
"Where am I?" Nasa isang hinding pamilyar na silid ang dalaga. It looks like it's a bedroom. A very big bedroom! Halos kasing laki na nito ang living room ng bahay nila. And the room looks medieval. Based on the design and furnitures of the room, mukhang lalaki ang may ari ng kwarto na ito. The bed is also in king size. Hindi pa rin makapaniwala si Avery na dinala siya ng salaming iyon sa lugar na ito. A place where she is not familiar with. The aura of the room feels old. Even the furnitures are all look antique. Nang mapagmasdan ni Avery ng mabuti ang silid, something came into her mind.*This all looks like someone royalty owns this room.*Lahat ng bagay na nakikita niya sa loob ng silid ay pagmamay-ari ng isang hari o prinsipe. She is familiar with it because she saw it in movies and sometimes in her imagination when she is reading books. Suddenly, Avery was stunned when realization hits her. "Okay, don't tell me I'm inside a castle right now. I'll be going crazy!" she said, trying to convince herself. Unti-unti nang nakakaramdam ng kaba ang dalaga habang tumatagal siya ng pananatili sa silid na iyon."How am I going to get out of here?!"Avery is starting to panick. Hindi na rin niya maalala kung saang salamin siya nagmula. Lalong dumoble ang kaba niya nang marinig niyang may nagbubukas ng pinto ng silid na 'yon.She was about to run towards the full-length mirror when a deep voice stopped her. "Who are you?"Avery felt her heart beats rapidly, like a monster wrecking havoc inside her chest.Dahil sa sobrang kaba, hindi na siya makakilos. Napapikit nalang ang dalaga nang marinig ang mga yabag ng paa na naglalakad papalapit sa kaniya.*Oh my gosh! What am I going to do?!*"Who are you?" the deep voice asked again. Avery took a deep breath and slowly turned around to face him. She was about to say her name when she was stunned after seeing the person that is right in front of her. A tall and handsome guy is standing right in front of her. He is wearing a embellished cloak, tunics, leggings, trousers and black leather boots. *Oh gosh, he looks like a prince! Or he really is?*He is just seriously staring down at Avery."Who are you?" he once asked again. Natauhan naman ang dalaga nang magsalita ito. Napalunok pa siya dala ng kaba. "I-I'm Avery.."Tinignan naman siya ng binata mula ulo hanggang paa. Bumilis na naman ang tibok ng puso ni Avery nang magtama ulit ang kanilang mga mata."Do you live here? And what are you wearing?" Biglang nawala ang kaba na nararamdaman ng dalaga matapos sabihin iyon ng binata. Napakurap-kurap pa siya bago nakasagot. "Uhmm.. A dress," she said, referring to her what she is wearing. "Hindi nagsusuot ng ganyang kaikli na damit ang mga kababaihan dito. And..."The guy eyed her suspiciously. "You're not from here." Napalunok ang dalaga dahil sa labis na kaba. "W-what makes you s-say that?""I know my people." Matapos sabihin iyon ng binata, nararamdaman ni Avery na tama ang kanyang nasa isip."A-are you a p-prince?" she nervously asked. A smirk formed on the guy's lips. "Yes, I am. Prince Darius Nixon of Luxuinia Kingdom."*I knew it!*Napatango-tango nalang ang dalaga at nag-iwas ng tingin. She feels uncomfortable with their situation. "Now, I am going to ask you again." Sumeryoso na ulit ang ekspresyon ng binata habang nakatingin kay Avery. Ang kaninang kaba ay muling nanumbalik sa dalaga. "Where are you from?" Hindi alam ni Avery kung ano ang isasagot niya. Kinakabahan siya na baka kung anong mangyari sa kaniya kapag umamin siyang hindi siya nakatira sa lugar na 'yon. The prince's eyes never left her that made her more nervous. Soon, she heaved a heavy sigh and answer his question. "I'm from the future.. 21st century."Unti-unting kumunot ang noo ng binata dahil sa sinabi niya. It made him confused. "Don't mess with me, lady." "I am not playing around. I'm telling the truth." "If you are really from the 21st century, then how did you get here?""It's because of the mirror." Natahimik ang binata, nagtataka sa sinabi ni Avery. Pagak na natawa si Darius. "The mirror? What mirror? I'm not that easy to fool, lady." "I know it sounds crazy, but I am telling the truth.""And how will you prove it?"Instead of answering his question, naglakad papalapit si Avery sa full-length mirror. Sinundan lang siya ng tingin ni Darius, hinihintay ang susunod niyang gagawin. Nang makarating na si Avery sa tapat ng salamin, she took a deep breath and glanced at Darius before slowly raising her hand up to touch the mirror. Nanlaki ang mga mata ni Darius dahil sa gulat nang makitang tumagos ang kamay ni Avery sa salamin. He was so shock after what he had just discovered. Sa tagal na niyang nabubuhay at nakatira sa kastilyo na iyon, hindi niya alam na meron palang magic mirror sa loob ng kaniyang silid. *This is madness.*Darius was so preoccupied that he didn't notice Avery was already in front of him. "Do you believe me now?" Darius slightly nods, "I guess that was enough evidence." Nakahinga na ng maluwag si Avery when the prince finally believed her. Well, a little bit relieve that is. "S-so?" Darius look at her confused. "So, what?""Y-you're not going to punish me or something, r-right?"Seryoso lang siyang tinitigan ni Darius. Nailang at kinabahan ang dalaga sa paraan ng pagtitig nito sa kaniya. *Gosh! I can't stand that stare of his.*Sa mga segundo na lumilipas, tanging katahimikan lang ang maririnig sa buong silid. "Well..."Nag-angat ng tingin si Avery nang magsalita si Darius. She just stay silent and waited for him to continue his words. "I should punish you for invading my privacy, b---""What?! Invading your privacy?! I didn't know that the mirror will take me here!" Avery protested.Napasimangot naman ang binata dahil sa sinabi ng dalaga. Mukhang natauhan naman si Avery sa ginawa niya at natahimik bigla. "Will you let me finish first, lady?" Napapahiya namang tumango-tango si Avery. Darius took a deep sigh. "Okay, so since it's just an 'accident' that you were brought here, papalagpasin ko na muna."Gulat naman na tumingin si Avery sa binata. A smile crept on her lips. "Really?! You're not going to punish me?!""Ayaw mo?""Hala! Wala naman akong sinabi. Pero thank you talaga!"Napangiti nalang si Darius dahil sa kakulitan ni Avery. He can't deny that he saw her very amusing. *What an extraordinary girl she is.*Hindi mawala ang ngiti sa mga labi ni Avery. She is glad that she's not going to get punish.*I guess he is a kind Prince.But there is one thing that Avery wants to ask Darius."Uhmm... Prince Darius?""Hmm?""Can I ask you something?""What is it?""C-can I stay here for a little while?"Napaisip naman si Darius dahil sa sinabi ng dalaga. Nanahimik naman si Avery habang hinihintay ang sagot ng prinsipe."Wala namang problema kung mananatili ka muna rito, but with that dress?" Darius pointed her dress. "I think it will cause us a little problem."Bahagya namang kumunot ang noo ni Avery at pinagmasdan ang kanyang suot."Why? What's wrong with it?""You're in the medieval period, lady. Walang kababaihan ang nagsusuot ng ganyang kaikli na damit," Darius said with a smirk on his lips.Napapahiya namang ngumiti at tumango-
After a half an hour of waiting, bumukas na ang pinto ng kwarto ni Prince Darius at iniluwa nito si Lila na may dalang mga gamit.The maid's smile widened nang makarating na siya sa tapat ni Avery.Avery's brows furrowed when she saw what Lila is holding. "What's that?" she curiously asked the woman."Here are the things that you need in order for you to fit in this period of time and of course if you want to roam around the Kingdom," Lila answered before putting the other things that she is holding on the mini table.Itinaas naman niya ang isang damit na kulay blue sa harap ng dalaga. A blue colored medieval gown with silver threads for the lace. Avery was amazed on how pretty the gown is."It is so beautiful.." namamangha na sabi ni Avery.Lila chuckled, "I knew you will like it. Here, wear this and I'll fix your hair after."Tumango lang si Avery bago kinuha ang
Avery watched as the people get surrounded on the prince. Hindi niya maalis-alis ang ngiti sa kanyang labi habang pinagmamasdan ang masasayang tao na nakikipag-usap sa kanilang mahal na prinsipe.Prince Darius smiled widely when his gaze turned to Avery. Pakiramdam ng dalaga ay bumilis ang tibok ng kanyang puso sa hindi malamang dahilan matapos niyang makita ang matamis na ngiti ng prinsipe.Nang mapansin ng mga tao na sa ibang direksyon nakatingin si Prince Darius, pati sila ay sinundan rin ng tingin yung tinitignan ng binata. Mas lalong lumiwanag ang kanilang mga mukha nang makita nila si Avery."Oh my ghad! Who is that beautiful young lady, Prince Darius?" a woman asked.Napalunok naman si Avery nang mapansin niyang nasa kaniya na pala ang lahat ng atensyon nila."Her name is Avery. A princess from Estoleothia."Namangha ang lahat ng mga tao na nakapalibot sa kanila dahil sa sinabi ng kanilang prinsipe habang
Kanina pa naglalakad sina Prince Darius at Avery, pero hindi pa rin alam ng dalaga kung saan ang punta nila. Hindi naman niya rin makausap ng maayos si Darius dahil maya't maya ring may lumalapit sa kanila na mga tao. And with that said, sa tuwing nagtatanong ang mga ito kung sino ang kasama ng kanilang mahal na prinsipe, ipinapakilala pa rin siya ni Darius na isang prinsesa na nagmula sa Estoleothia Kingdom.Avery is already feeling shy at the moment because people kept on praising her, especially the beauty of her own. Pero kahit na ganoon, nagpapasalamat pa rin si Avery sa kanila dahil may mga taong humahanga sa kaniya.Nang makaalis na sila sa matataong lugar na 'yon, namayani ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa. Tanging ang naririnig lang ay ang tunog ng kanilang mga sapatos na tumatama sa semento. Medyo naiilang na rin si Avery sa kanilang sitwasyon ngayon.Nang pasimpleng binalingan ng tingin ng dalaga si Darius, nakita niyang seryoso lan
Patuloy lang na tinahak nina Avery at Prince Darius ang daan. Hindi makaramdam ng pagod si Avery dahil sa tanawin na kanyang nakikita. She really feels that she is in Paradise. Like, you can't feel any pain, tiredness, or any things that are negative when you are here in Lux'celestial.Tahimik lang silang naglalakad nang may naalala si Avery."Uhmmm... Prince Darius?""Hmm? What is it?""May I ask you something?""Sure, go ahead.""You said earlier that every person that comes here always has a reason.""Yes, why?""So, d-do you even have any reason right now t-that's why you come here?"Saglit na natahimik ang binata. Sa sitwasyon nila ngayon, hindi niya inakala na marunong palang makiramdam si Avery. Naisip kaagad ng dalaga na may dahilan si Darius kaya sila naandito ngayon sa Lux'celestial. He never thought that Avery would that be genuis enough to think about that.Prince Darius heaved out a sigh before
When the bright light vanished and her eyes had adjusted from the light, Avery noticed that she is now back once again to her world... In the 21st century.Avery took a deep breath and sigh. Ayaw pa niyang umalis sa Luxuinia pero kailangan niyang bumalik sa mundo niya dahil naandito ang kanyang buhay. Because when she was in Luxuinia, she feels relaxed because of the new environment. She can't feel any pain or sadness or tiredness nor pressures in life. When she was in that place, she only feels at ease.*I hope I can go back to Luxuinia soon.*Inayos na ni Avery ang kanyang sarili para bumaba, baka hinahanap na siya ng kanyang mga magulang at lola niya dahil ilang oras na siyang nawala.Naglakad na si Avery papalapit sa pinto nang mapadako ang kanyang tingin sa wall clock na nakasabit sa dingding ng kaliwang parte ng kwarto.Bahagya siyang nagulat at nagtaka nang makita ang oras."H-How did that h-happen?"Ave
Nang makarating na sila sa tapat ng bahay nila ay agad na bumaba ng sasakyan si Avery. Nakita naman niyang ibinaba na yung full-length mirror mula sa truck. Nakaramdam naman bigla ng exicitement si Avery nang makita ito.Inutos ng kanyang ama sa mga tao na nagdadala ng salamin na dalhin muna ito sa likod ng kanilang bahay para ipalinis ito sa mga maid bago dalhin sa kwarto ni Avery.Habang naghihintay ang dalaga na malinis ang salamin, naupo muna siya sa may kitchen counter para kumain ng snacks. Ipinaghanda naman siya ng kanyang mommy ng brownies, chocolate chip cookies at orange juice.Avery smiled sweetly at her mom. "Thanks, mommy."Her mom smiled back at her. "You're always welcome, baby. Enjoy your food."After her mom finished preparing her snacks ay lumabas na ito ng kitchen. Tahimik lang na kumakain si Avery at nang matapos na ito ay lumabas siya ng kusina at pumunta sa likod ng kanilang bahay."Hi, Dad."Bu
Avery and Renzo was about to go out of the gate when her father came in."Oh, Renzo naandito ka pala," Mr. Yancey said, with a smile on his lips, when he saw Renzo.Renzo smiled back. "Hi po, tito Rev.""Daddy, aalis lang po kami ni Zio."Tumango-tango naman ang kanyang ama. "Okay, sige. Mag-iingat kayong dalawa."The both of them nods."Yes, Dad.""Opo, tito. 'Wag po kayong mag-alala ako na po ang bahala sa anak niyo."Mr. Yancey nods. "I know. Don't worry, I trust you, son.""Where are you two going?"Sabay-sabay silang napalingon sa direksyon kung saan nagmula ang boses. And there they saw Avery's mother, Avralyn, walking towards them."Mommy, aalis lang po kami ni Zio. Pwede po ba?" tanong ni Avery nang makalapit na ang mommy niya sa kanilang pwesto.Her mom nods. "It's fine with me, as long as Zio is the one who is with you."Nagkatinginan naman sina Avery at Renzo