CHAP 18

Zachary was nowhere to be found when I woke up. I knew he wouldn't stay with me every day, but I didn't think that I wouldn't see his face the next morning either. Anyway, I'm just thankful for that.

Saglit akong nag-inat at natagilan nang makita ang kuting na pumapasok sa loob ng isa sa mga paper bag na nakalagay sa sahig. Kumunot ang noo ko. Pamilyar sa akin ang tatak ng bawat isa kaya naman alam kong mga damit, under wear, at kung ano pang personal na gamit ang laman ng mga iyon. Napalingon ako sa night stand nang may mag-vibrate roon at nakita ang isang smart phone. Agad ko naman iyong kinuha at pinindot ang message notification na nakabungad sa screen.

You can use this phone temporarily. Message me if you need anything else, and please drink your milk.

Isang irap ang pinakawalan ko at isinara ang thread ng mensahe ni Zachary. Itinipa ko ang numero ni Aireen at tinawagan habang isa-isang tinitingnan ang laman ng mga paper bag, naghahanap ng pupwedeng suotin ngayong araw. Wala pa