It's been two years. I'm not sure if time actually passes swiftly or if I just don't forget things easily. I just shook my head and wore my glasses before looking back at the big house in front of me.
"Welcome back, Atasha," pagkausap ko sa aking sarili saka nagsimulang maglakad papasok sa bakuran.Nothing's changed. The mansion's interior and exterior still share the same aesthetic. My heels made noise every time I stepped on the marble floor. I couldn't help but become serious when my memories progressively brought me back to what happened two years ago.Mapait akong ngumiti. Pamilya. Sabi nila, talikuran mo na raw ang lahat huwag lang ang pamilya mo dahil sila lang ang p'wede mong asahan hanggang dulo. But that's not the case for me.Paano ko pahahalagahan ang pamilya ko kung sila mismo ang sumira sa akin?"What are you doing here?"Napaismid ako nang marinig ang boses ni Eunice. Tumigil ako sa gitna ng malaking salas ng bahay at saka inangat ang paningin ko sa kaniya. Naglalakad siya paibaba ng hagdanan, sa tabi niya ay ang stepmother ko na matalim na nakatingin sa akin.Tsk. Like mother, like daughter.Sa titig niya pa lamang sa akin ay alam ko nang naik'wento na sa kaniya ni Eunice ang ginawa ko. Marahan kong tinanggal ang suot kong shades at maarteng ibinuka ang mga braso ko. Natatawa."What? Hindi na ba ako welcome sa bahay natin?"Halos umusok ang ilong niya sa ginawa ko. Mabilis siyang nakababa ng hagdanan at asta akong susugurin, ngunit pinigilan siya ng kaniyang ina. Siya ang naunang naglakad palapit sa akin at katulad nang inaasahan ko, isang sampal sa pisngi ang nakuha ko mula sa kaniya."Ang kapal ng mukha mong magpakita rito pagkatapos ng ginawa mo sa kapatid mo," nanggigigil niyang sambit.Prente ko namang inayos ang buhok kong tumabing nang bahagya sa aking pisngi at saka tumingin sa kaniya. "What a wonderful welcome, tita," sarkastiko kong ani."Hindi ka na nahiya. Ginusto mo pang makiapid sa magiging asawa ni Eunice!" singhal niya sa akin.Tuluyan na akong napahalakhak. "Ikaw naman, tita, para namang 'di ka dumaan sa pagiging kabit—" Isang sampal muli ang binigay niya sa akin."Bastos ka talagang bata ka! Nakalilimutan mo 'atang ako ang legal na asawa ng ama mo!" Halos pumutok ang mga ugat niya sa galit habang pinapatay ako ng matalim na tingin.My lips curled a smirk. Walang emosyon ko siyang tiningnan at bahagyang ngumiti."Dahil inagaw mo," tipid kong saad.Siya naman ngayon ang umismid at tumawa. "Wala akong inagaw, Atasha. Ang ama mo ang kusang pumili sa akin, sa amin ni Eunice. Hindi ko kasalanan kung katawan lang ang habol niya sa ina mo at nagkamaling mabuo ka," lintanya niya.Tamad lang akong nakibit ng balikat saka naglakad patungo sa lounge area. "Well, k'wento mo 'yan. Ano pa bang magagawa ko?" I chuckled and made myself comfortable on the couch."What are you doing here, Atasha? Akala ko ba ay wala ka ng pakialam sa pamilyang ito mula nang umalis ka?" sabat naman ni Eunice at naglakad patungo sa harapan ko.My lips slightly pouted. "Wala naman akong sinabi na may pakialam ako sa inyo.""Then why the hell are you here?" muli niyang tanong.I dramatically heaved a deep breath. "Masyado naman kayong atat paalisin ako," I mumbled and looked at my wrist watch. "Well, dahil malapit na rin ang klase ko at mukhang wala rito si Daddy, sa inyo ko na lang ibibigay ang pasalubong ko."Maarte kong sinuot ang aking shades saka tumayo. Naglakad ako palapit kay Eunice at matamis na ngumiti sa kaniya."May nakalimutan akong ibigay sa iyo two years ago." In a swift move, my palm strongly landed on her cheek.Dinig na dinig ko ang malakas na singhap ng evil step mother ko kasabay nang pagtumba ni Eunice sa sahig."Walanghiya ka talaga!" Asta niya akong sasabunutan, ngunit mabilis kong napigilan ang kamay niya at sinampal siya ng bakante kong palad.Pareho na sila ngayon ni Eunice na nakasalampak sa sahig. I took off my glasses and glared at them. Pinadama ko ang matindi kong galit sa kanila."Kung inaakala niyo na nakalimutan ko lahat ng ginawa niyo, nagkakamali kayo." I focused my eyes at Eunice. "Pagkatapos mong patayin ang anak ko—" nanginginig at mariin kong sambit saka tumingin sa ina niya. "—at pagkatapos mong palabasin na pinaglaglag ko ang sarili kong anak." I smirked evilly. "Mamamatay kayo sa pagmamakaawa na tigilan ko ang pagpapahirap sa mga buhay niyo."Isang mapang-insultong tawa ang pinakawalan ni Eunice bago tumayo habang nakaalalay ang kaniyang ina. "You're overestimating yourself, Atasha," she said, mocking. "Ano ba ang kayang mong gawin? Pigilan ang kasal namin ni Zachary? Sorry to burst your bubble, but our upcoming wedding is still going. Mahal ako ni Zachary."Really?Hindi ko naiwasang ngumiti habang nakikipagsukatan ng tingin sa kaniya. "Ikaw ang masyadong bilib sa sarili mo, Eunice. Baka mamaya magulat ka na lang . . . wala ng kasal na maganap." Nagkibit ako ng balikat saka sila marahan na tinalikuran."Do you think I will let that?" her mother interrupted when I was about to exit the door.Nilingon ko naman siya saka tumawa. "I will make that happen," I said, leaving them annoyed at my appearance.MY SIDE lip curled upward as I walked through the hallway. Nasa loob ako ngayon ng isang paaralan matapos kong bumisita sa mansyon. Alam kong late na ako sa una kong klase, pero wala akong pakialam. Hindi ko naman talaga plinano na pumasok nang maaga ngayon.Prente akong tumigil at tumayo sa harapan ng isang pintuan. Mabilis na kinain ng sabik ang dibdib ko habang naririnig ang pamilyar na boses niya mula sa p'westo ko. Sandali ko pang inayos ang suot kong salamin at ang pagkakasakbit ng aking bag sa braso bago marahang pinihit ang seradura ng pinto.His voice was echoing all over the room. Seryosong-seryoso sa pagtuturo. Natigil lang siya sa pagsasalita nang tuluyan na akong pumasok sa loob.I dramatically took off my glasses. "Good morning, sir," I said with a smug smile and glanced at the man who was standing in front of the class.Our eyes met. Hindi nakaligtas sa paningin ko ang mabilis na pag-igting ng panga niya. Palihim akong natawa sa likod ng isip ko dahil sa pilit niyang pagpapakalma sa sarili kahit pa halatang-halata ang galit niya sa akin.Zachary Villareal, a professor and doctor, was now giving me his death glare.Bahagya akong umismid at naglakad patungo sa isang bakanteng upuan. Nanatili naman siyang tahimik at nakasunod lang ang matalim na paningin sa akin. Dinig ko ang bulungan ng ibang estudyante pero pareho kaming walang pakialam.Nang tuluyang makaupo ay muli kong sinalubong ang paningin niya at walang emosyong ngumiti kahit nag-uumapaw ang pagkamuhi sa dibdib ko.Beg at me, professor, as you serve my wrath.One . . . two . . . three . . . Three clicks of my pen and Zachary's eyes darted on me again. After disturbing his class, he continued teaching his so-called students. He didn't even bother to give me the momentum to introduce myself up front.Hindi ko iniintindi ang itinuturo niya kahit na may kaunting interes ako roon. Nanatili lang nakasunod ang mga mata ko sa bawat galaw niya. Magaling siyang magturo, inaamin ko. Well, hindi naman siya magiging professor kung hindi. I licked my lower lip and lazily leaned my back against my seat, exposing my leg under the slit of my fitted dress."Ms. Rodriguez, what the hell are you doing?" A smirk crept into my lips when I heard his baritone voice. His eyes were glaring at me; it was as if he was killing me with them. The veins popping out on his neck didn't even escape my sight.How many times will I watch him go to this state after I come back? I chuckled in the back of my mind.Inosente akong nagtaas ng kaliwang kilay. "What do you mean, S
(⚠️WARNING: LOWER YOUR PHONE LIGHT. WALK AWAY FROM PEOPLE. SUPRESS YOUR SMILE. AGES 17BELOW, SKIP THIS CHAP. KAPAG NAHULI KA WALA AKONG KASALANAN, AH! ⚠️ )"Hmmngh . . ." I muffled a moan under Zachary's hand. He was ruthlessly claiming me while covering my lips with one of his hands, silencing my audible groans. My left knee was grasping his other arm as I was pressed against the restroom wall. "Hush. Tone down your voice," he grunted under my neck. My back arched when he sucked on my tits like a hungry baby. He pinched the top of it with his teeth and licked them with his tongue. I was engulfed by anguish and pleasure. I felt as though he was torturing me while also leading me to the ninth cloud."Fvck," I heard him murmur; he seem frustrated.He removed his hand from my mouth and hoisted my other leg in one swift motion. My knees embraced his hips, and my arms wrapped around his neck for support. I groaningly moaned when I felt him filling me to the brim. My back nearly scraped
I could tell I wasn't in my own room by the manly scent that greeted me when I woke up. While I relived the events before I fell asleep, I kept my eyes closed and felt my surroundings. I momentarily went into shock since I had assumed no one else was nearby when an arm unexpectedly snaked around my waist and a warm breath brushed the side of my neck.Slowly, it dawned on me. I am at Zachary's place. We're on his bed, sleeping together.Hindi ko alam kung paano kikilos, kung paano mag-iisip. Bahagyang nablangko ang utak ko dahil sa nangyayari. Hindi ko inaasahan ito.Is he still asleep?That explained why he's acting like this. His body moved unconsciously without knowing that I was the one who was beside him, not Eunice. I almost rolled my eyes in the back of my mind.Hinayaan ko siya habang nagpatuloy naman ako sa pagpapanggap kong tulog. Bukod sa pagod pa rin ako ay nararamdaman ko ang kirot sa aking buong katawan. Hindi na ako magtataka kung sakaling may mapansin akong mga pasa mam
I confidently strode down the hallway wearing a simple backless top and a short fairy skirt. Tracking down the classroom where my favorite professor was teaching. Mind the sarcasm.Two days passed, and during that time I did not attend any class. I spent my time relaxing and catching up on some projects that have been on my mind since I returned from the Philippines. I am a fashion designer, and I have my own clothing line. Even though it was not extremely famous, I could say that it was known somehow. I have four branches, two in America and two here in the Philippines.Hindi na ako nag-abalang kumatok at basta na lang pumasok sa loob ng silid. Katulad noon, agad na tumama sa akin ang paningin ni Zachary sa kalagitnaan ng kaniyang pagtuturo. Umigting ang panga niya at matalim akong tiningnan."Ms. Rodriguez," he mumbled and looked at his watch. "Are you aware that you are thirty minutes late for my class?" He raised his eyebrow and scanned me from head to toe.One thing I liked about
I was lost when Zachary brought me to his condo unit. At first, I thought he was going to ask for it—the thing that we'd been doing for the past few days—but I was shocked when he carelessly shoved me in his room, then left."Stay here." It was the only thing he said before leaving. Hindi na ako nakaangal pa o nakapagsalita man lang dahil sa gulat at pagtataka. Who wouldn't? Iritadong-iritado siya tapos ganito lang?He didn't abduct me, right?Para masigurado ay tumayo ako at ch-in-eck ang seradura ng pinto. Hindi iyon nakakandado. Lalo tuloy kumunot ang noo ko. Sinubukan ko ring tingnan ang main door pero maski iyon ay hindi naka-lock."What the hell is he thinking?" wala sa sariling anas ko.Sandali akong nablangko, litong-lito. Paulit-ulit kong binalikan ang mga nangyari pero ni isa ay wala akong makuhanan ng sagot sa inaasta niya ngayon. Mas katanggap-tanggap pa kung dinala niya ako rito para angkinin, pero iniwanan niya lang ako. Isang buntonghininga ang pinakawalan ko bago nag
I don't know how many hours I've been staring at the ceiling of my room. After my argument with my dad, I came here and never got out again. I didn't bulge even when the maid called me to join my family for dinner. Hindi ko gustong bumalik o bumisita sa bahay na ito. Kung hindi ko lang kailangan na pumunta rito para sa mga plano ko ay hindi ko gagawin. Sino nga ba'ng gugustuhing bumisita sa impyerno?Isang buntonghininga ang pinakawalan ko nang muling bumalik ang mga alaala ko. Kung paanong lahat sila ay sinaktan ako. Kung paano ako tinaluran ng ama ko na inaasahan kong kakampi sa akin. AMOY na amoy ko ang kemikal na amoy ng paligid nang magising ako. Nanatili man akong nakapikit ay hindi nakatakas sa akin ang mahihinang sigaw ng mga tao sa paligid ko. Nagkakagulo."Talagang ngayon niya pa talaga ginawa ito!" Boses iyon ni Daddy, bakas ang gigil sa kaniyang tono."Huminahon ka muna. Magagawan natin ito ng paraan," ani naman sa kaniya ng stepmother ko.May sumibol na kaunting pag-asa
Hindi pa man sumisikat ang araw ay umalis na ako ng mansyon at nagtungo sa aking boutique. Bumungad sa akin ang head manager ng shop na naghihintay sa akin upang i-assist ako. Isang matamis na ngiti ang binigay niya sa akin bago bahagyang yumuko bilang pagbibigay galang. "Good morning, ma'am," bati niya sa akin.Hindi ako normal na ngumingiti sa mga tauhan ko pero dahil masaya ang simula ng araw ko ngayon ay tipid ko siyang nginitian pabalik. Kitang-kita ko ang pagkabigla niya base sa panlalaki ng kaniyang mga mata."How's the sales?" I casually asked as I went inside the store.Malinis, mabango, at presentableng boutique ang bumungad sa akin pagpasok ko. Dire-diretso ang lakad ko habang inililibot ang aking paningin sa mga damit. Ramdam ko naman ang pagsunod niya sa akin."Maayos po ang sales natin this quarter. According po sa ating finance ay 6% ang itinaas ng market natin ngayon lalo na at successful po ang summer edition release," pagbibigay detalye niya. Tumango lang ako saka
I almost stumbled on the floor when, with full force, Zachary shoved me inside his unit. His eyes were dark and screaming danger. He rushed up to me and recklessly slammed me against the wall. My back ached along with my shoulders as he gripped them tightly, but I didn't really care for it."What the fvck are you doing, Atasha?" he said emphatically.I merely made a silly grin at him. "Saving myself?" I uttered. "Come on, Zachary. Nahuli na tayong dalawa, alangan namang ipahamak ko ang sarili ko, 'di ba?""Don't fool me, Atasha. The first time we did it, there were only the two of us in my condo."Nakagat ko ang ibaba kong labi dahil mas humigpit ang pagkakahawak niya sa akin, galit na galit."You know how hard I worked to earn my name and how much effort I put into my profession. How fvcking dare you ruin me?" his teeth were gritting as he said those lines.Hindi ko naiwasan na tumawa. Sinalubong ko ang mga mata niya at walang emosyon siyang tiningnan. Bahagya ko pang tinagilid ang u