AMERY HEART POV "Amery! Fuck....sagutin mo ang tanong ko! Pumapayag ka na ba? Huhhh?" seryoso niyang bigkas habang walang humpay ang ginawa niyang pag-ulos. Halos tumirik naman ang mga mata ko sa sobrang sarap. Hindi ba pwedeng mamaya na namin pag-usapan ito? Hindi ba pwedeng mag concentrate muna kami sa aming ginagawa? "I need your answer...now! Ughhh!" malakas niyang bigkas. Puno ng pagnanasa ang mga mata niyang nakatitig sa akin. Wala sa sariling kaagad akong tumango. "Ummhh! yes! Yes...Elias! Pwede! Pwede natin subukan lahat! Ughh!" malakas kong sambit. Isang ngiti ang sumilay sa labi nito at mas lalo pa niyang binisan ang pag-ulos niya. Sagad na sagad. Gigil na gigil hangang sa sa pangalawang pagkakataon ngayung gabi, muli kaming nilabasan. Sa pagkakataon na ito, lupaypay na siyang umalis sa ibabaw ko at nahiga sa tabi ko. Hinila niya pa ang makapal na kumot at itinakip niya iyun sa aming hubad na katawan. Pagkatapos noon, mahigpit niya akong niyakap. 'Sure ka na ba s
AMERY HEART POV MAS nagiging maayos ang pagsasama naming dalawa ni Elias sa paglipas ng mga araw. Mas lalo niyang ipinapakita sa akin kung sino at ano ba talaga siyang klaseng lalaki. Ginawa ko din naman ang lahat para maging karapat-dapat ako sa kanya. Ipinakita ko ang kabutihan ko at isa na doon ang naghahanda ng mga pagkain niya. Yes, mula sa pagiging Doctor, parang mas gusto ko nalang pagsilbihan si Elias sa pamamagitan ng pagluluto at pag-aalaga. Ginawa ko ang part ko na para bang isang tunay na asawa. Ipinagluluto ko siya, inihahatid sa garahe sa tuwing pumapasok siya ng trabaho at sinasalubong ko din siya sa tuwing uuwi siya ng bahay. Parang isang tunay na mag-asawa na talaga ang turingan namin sa isat isa. Nagiging mabait din kasi ang pakikitungo niya sa akin. Mas lalo din siyang naging malambing at binubusog niya din ako sa mga regalo at pasalubong sa tuwing umuuwi siya ng bahay. "Wow, Sweetheart, mukhang masarap na naman ang magiging almusal ko ah?" narinig kong
AMERY HEART POV Perfect na sana ang lahat nang isang isang araw, biglang nagpaalam sa akin si Elias. Kailangan niyang mag-out of town dahil may dadaluhan daw siyang conference na gaganapin sa Singapore. Since isang doctor si Elias at kailangan niya din talagang umattend dahil may- ari din siya ng isang hospital, walang pag-aalinlangan na pinayagan ko siya. Isang linggo siya sa Singapore at sobrang na-miss ko ang presensya niya. Kung pwede nga lang hilahin ang mga araw para matapos na kaagad ang isang linggo na iyun ginawa ko na sana. Para muli na kaming magkasama. "Balita ko nasa Singapore si Elias ah?" kasalukuyang kausap ko si Jennifer dito sa isa sa mga restaurant ng mall. Check -up ko kanina at nagpresenta siyang samahan ako at pagkagaling namin ng hospital, direcho kami dito sa mall para makapag shopping. Naabangit ko kasi sa kanya na hindi ako masasamahan ni Elias dahil nasa Singapore pa ito at bukas pa ang balik "Oo eh. Sobrang na-miss ko na nga siya.'" seryosong sagot
AMERY HEART POV EKSAKTO alas siyete ng gabi, naihanda na lahat sa mahabang dining table ang lahat ng mga putahe na niluto ko para kay Elias. Ini-expect ko na ano mang sandali, darating na siya. Ang mga kasambahay na sila Arya at Belen ay kanina pa kinikilig. Nakita din kasi talaga nila ang effort na ginawa ko para makapaghanda ng maraming putahe sa pag-uwi ni Elias. "Naku Mam, tiyak kaming matutuwa nito si Sir. Grabe ang effort na ibinuhos niyo sa mga pagkain na iyan Mam.'" nakangiting wika ni Arya. "Naku, sana nga! Sana magustuhan niya!" nakangiti kong sagot. Ready na ako. Nakabihis na din ako ng pangmalakasan kong outfit at kahit na malaki na ang tiyan ko, pinili ko pa rin na magsuot ng damit na medyo sexy. Isa itong dress na hangang hita ang haba at labas ang cleavage. Gusto ko kasi na hindi lang sa mga pagkain matakam si Elias kundi pati na din sa akin "Ako na ang bahala dito, Arya, Belen. Kapag dumating ang alas nuebe ng gabi at wala pa ang Sir niyo, magpahinga na kay
AMERY HEART POV HINDI KO mapigilan ang paguhit ng masayang ngiti sa labi ko. Mukhang mangyayari na yata ang ini-expect ko ah? Mukhang magpo-proposed na yata sa akin si Elias? Sa naisip kong iyun, akmang tatangalin ko na sana ang diamond ring sa loob ng box para isukat nang matigilan ako. Hindi! Hindi maari! Baka may unexpected pasabog pang gagawin si Elias. Baka naman maliban sa pagpu-propose, may mga gusto pa siyang i-finalize. Kagaya nalang ng locations at mga bisita. Tama..baka iyun ang plano niya. Gusto niyang gawing memorable ang proposal niya. Gusto siguro niyang may ibang saksi kaya ganoon! Yes...maano ba naman na maghintay lang ako kahit saglit lang diba? Baka bukas or makalawa, ibibigay niya din sa akin ang ring na ito. Magpo- propose na siya sa akin at kailangan ko talaga itong paghandaan. SA naisip kong iyun, dai-dali kong ibinalik ang box sa loob ng bulsa ng trousers kung saan ko ito nakuha. Pagkatapos, muli kong inayos ang laman ng malita at muling isinara i
AMERY HEART POV MABILIS na lumipas ang dalawang lingo. Dahil sa kagustuhan ni Elias na tigilan ko na daw muna ang kaluluto ng mga pagkain para sa kanya, kaagad ko din naman siyang sinunod. Pinilit ko pa ring maging productive ang araw ko. Itinoon ko ang buo kong attention sa pagbubuntis ko. Habang lumilipas kasi ang araw, pabigat nang pabigat ang tiyan ko. Naging regular na bisita ko din si Mommy Miracle dito sa bahay. Palagi siyang nagdadala ng mga healthy foods para sa akin na labis kong ikinatuwa. Sinasabi ko na nga ba eh. Ang bait niya talagang future mother in law. Mas nagiging abala pa si Elias sa hospital sa mga susunod na araw na lumipas. Napapansin ko din na ginagabi ito palagi sa pag-uwi at direcho tulog na lang sa tuwing dumadating siya ng bahay. Kagaya na lang ngayun...dumating siya ng bahay na halata ang pagod sa kanyang mukha. Direcho siya ng banyo para maglinis ng katawan at pagkalabas naman ay direcho na siya sa kama para matulog. Ganiyan palagi ang senar
AMERY HEART POV TULALA akong naglakad palabas ng banyo. Ang akala ko pa naman maiibsan na ang sama ng loob na nararamdaman ko dahil nakaiyak na ako pero mas lalo pa yatang nadagdagan. Hindi ako materialistic na tao pero masakit pala. Sobrang sakit na ang akala ko sa akin siya magpo- proposed pero sa ibang babae pala. Para sa ibang babae ang singsing na iyun at hindi para sa akin "Amery, okay ka lang ba?" narinig kong tanong sa akin ni Tanya. Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Kaagad akong umiling. "Hindi! Hindi na ako okay! Pasensya ka na Tan ha? Hindi talaga ako okay ngayun eh." umiiyak kong sambit. Naramdaman ko naman ang paghawak niya sa kamay ko "We're best friends simula noong High School pa tayo. Pwede mong sabihin sa akin kung ano ang problema. Makikinig ako." seryoso niyang sagot. Napakurap ako ng makailang ulit bago ako humakbang pabalik ng parking area Tahimik namang nakasunod sa akin si Tanya. Pagdating ng parking area, kaagad akong pumasok sa loob at pinaa
AMERY HEART POV "BABALIK ka pa rin sa kanya?"seryosong tanong sa akin ni Tanya. Naghahanda na ako sa pag-alis ng bahay para umuwi. Gabi na at kahit na hindi ako hinahanap ni Elias, kailangan ko nang makauwi sa bahay nito. "Oo eh! Pero no worries Tanya. Wala akong balak na habang buhay na magpaka-martir sa kanya! Uuwi lang ako dahil may mga bagay lang akong dapat na i-finalized." seryosong sagot ko "Kagaya ng alin?" tanong naman niya kaagad. "Kagaya ng tuluyang pag-alis sa poder niya. HIndi naman kasi pwedeng basta na lang akong aalis. Tiyak akong hahabulin niya ako lalo na at magkakaanak na kami." umiiyak kong sambit. Ayaw ko na sanang umiyak pa pero hindi ko talaga mapigilan eh. Hindi ko kaya! Tsaka, dahilan ko lang kay Tanya na iiwan ko si Elias. Hindi ko din kasi alam kung kaya ko din bang gawin iyun. Lalo at nasanay na ako na palagi siyang kasama. Nasanay na ako sa presensya ni Elias at hindi ko alam kung kakayanin ko ba na bigla na lang hindi ko maramdaman ang pres
AMERY HEART POV HINDI ko alam kung ano ang nangyayari sa akin at imbes na gumaling ako, lalo akong inapoy ng lagnat. Sobrang naaawa ako kay Katrina dahil alam kong nag-aalala na ito sa kalagayan ko. Ilang beses na din ako nitong kinulit at nagpaalam na lalabas daw ng gubat para mabilhan ako ng gamot pero hindi ako pumapayag. Ayaw kong ilagay sa alanganin ang kaligtasan ni Katrina. Hindi siya sanay sa kabihasnan at baka mapahamak lang siya. Nagising ako na tanging si Eliazabeth lang ang nasa tabi ko. Wala si Katrina kaya hindi ko maiwasan na makaramdan ng takot. Baka kasi hindi ito nagpapigil at lumabas na ng gubat eh. "Nasaan ang Ate Katrina mo, anak?" malumanay kong tanong sa anak kong si Elizabeth. "Lumabas po Nanay! Sabi po niya, kukuha lang daw siya ng pagkain." bibong sagot naman ng anak ko. Malungkot naman akong napangiti. Kung hindi sana ako nagkasakit, dalawa sana kami ni Katrina ngayun ang naghahanap ng pagkain namin. "Kanina pa ba siya umalis?" muli kong tano
THIRD PERSON POV "Talaga bang tutulungan mo kami? Hi-hindi ba kayo masamang tao?" seryosong tanong ni Katrina sa mga kaharap niya. Wala na siyang pagpipilian pa. Gustuhin man niyang umiwas sa mga lalaking nasa paligid niya pero natatakot naman siya sa kalagayan ng Ate Amery niya ngayun. Kasalukuyan itong nagdedeliryo sa taas ng lagnat at sa mga sandaling ito, kailangan niyang sumugal para sa kapakanan nito. Hindi niya kayang makita na nasa ganoong kalagayan ang taong naging kasama niya na sa loob ng tatlong taon. "Oo naman! Mababait kaming tao at pwede mo kaming pagkatiwalaan." seryosong sagot ng lalaking kaharap niya. Hindi niya tuloy maiwasan na mpatitig dito. Unang kita pa lang niya sa lalaking ito kanina, sobrang lakas na ng kabog ng dibdib niya. Pinaghalong damdamin ang lumulukob sa buo niyang pagkatao, Kinakabahan niya at the same time hindi niya maiwasan na makaramdam ng kung anong istrangherong damdamin sa puso niya. "Wala na akong ibang maasahan kundi kayo lang. Ay
THIRD PARTY POV PATULOY sa paghabol si Christopher sa babaeng nakita niya. Hindi siya papayag na makawala ito sa paningin niya. Hindi siya papayag na basta na lang itong makalayo. Kailangan niya itong makausap. Kailangan niya itong makaharap. Samantalang, takot na takot naman si Katrina habang patuloy siya sa pagtakto. Balak niyang pumunta sa siyudad para mama-limos at makabili ng gamot para sa Ate Amery niya. Naaawa kasi siya dito. May sakit ito at ayaw niya nang lumala pa iyun. Alam niyang matagal na siyang pinagbabawalan ng Ate niya na lumuwas ng siyudad pero sa sitwasyon ngayun, kailangan niya na talagang kumilos. Lalo na at hindi din talaga siya papayag na mapahamak ito. Simula nong dumating dito sa gubat si Ate Amery itinuring niya na itong hindi iba sa kanya. HIndi man niya ito kadugo pero napamahal na siya dito. Parang kapatid na nga din ang turing niya dito eh. Lalo na at hindi ito nagsasawa na turuan siyang magsulat at magbasa. "Wait! Who are you? Saan ka pupun
THIRD PERSON POV "SHIT, diwata ba iyun, Pare?" seryosong bigkas ng kasama ni Christopher sa pangangaso. "Yes...siya Christopher Villarama. Isa sa mga triplets na magkapatid na sila Charles at Charlotte. Anak ng mag-asawang Carmela at Charles Villarama. Isa sa mga apo ng namayapang mag-asawa na sila Gabriel Villarama at Carissa Perez. "Diwata? May diwata sa gubat na ito? Ano ka ba naman, walang diwata. Tao iyung nakita natin " seryosong sagot naman ni Christopher sa kaibigan niya. Kakabili lang niya sa nakabuyangyang na property na ito na matatagpuan sa Rizal. Actually, basta niya na lang binili pero wala pa naman siyang concret plan kung ano ang gagawin niya dito since gubat nga at maraming mga hayop ang nasa paligid Nanghihinayang din kasi siyang sirain ang gubat para lang tayuan ng mga istraktura. Hindi na kailangan. Talagang biniili niya lang ito sa dalawang may edad nang mag-asawa dahil hindi na daw nila ito maaasikaso.. Well, kitang kita naman ang ibedensya. Sobrang suk
AMERY HEART POV "ATE, umiiyak na naman po kayo." kasalukuyan akong nakaupo dito sa tabing ilog habang nakatitig sa kawalan. Mula sa aking kinauupuan, naririnig ko kanina ang tawanan nila Baby Elizabeth at Katrina. Kay bilis lumipas ng tatlong taon. Feeling ko natulog lang ako at nang magising ako, heto na. Malaki na ang anak ko. Hindi na siya baby at lumaki siya dito sa gubat na hindi man lang kami nahanap ng ama niya "Yes...kahit na nabasa ko noon sa isang magazine na engaged na si Elias kay Rebecca, umaasa pa rin ako na hindi siya titigil sa paghahanap sa amin. Na gagawa siya ng paraan para mahanap niya kaming mag-ina pero mukhang malabo na ang lahat. Sa takot ko noon, nawalan na din ako ng kumpyansa sa sarili ko na lumabas ng gubat. Hangang sa hindi ko na namalayan pa ang mga taon na lumipas. Na nandito pa rin pala ako habang unti-unti nang lumalaki ang anak ko. "limang buwan na lang ang bibilangin at magpo-four years old na si Baby Elizabeth. Ni sa hinagap, hindi ko akal
AMERY HEART POV SIX MONTHS LATER "KATRINA, saan ka galing? Ang tagal mong nawala ah?" seryoso kong tanong kay Katrina. Kanina pa ako paikot-ikot dito sa gubat para hanapin ito pero hindi ko siya makita. Sa loob ng anim na buwan, medyo nakabisado ko na din ang buong paligid. Nasanay na din ako sa bagong kapaligiran. "ATE, tulog pa kasi kayo kanina ni Baby Elizabeth kaya hindi ko na kayo ginising. Minsan po kasi, lumalabas po talaga ako dito sa gubat para manghingi ng limos at makabili ng mga bagay na kailangan natin." nakangiti nitong sagot sa akin. HIndi ko naman maiwasan na magulat. Napatitig pa ng ako sa suot nitong sira-sirang damit. Madungis din siya at ang buhok niya akala mo isang bruha. Madumi din ang kanyang mukha. Sabog-sabog ang buhok at kung hindi ko lang kabisado itong si Katrina baka hindi ko siya makilala. "Galing kang siyudad at namalimos ka? Katrina, alam mo ba kung gaano kadelikado iyang ginagawa mo?" seryosong tanong sa kanya! Hindi siya sanay sa siyud
THIRD PERSON POV "THIS is very impossible! Unacceptable ! Elijah, do something! Hindi pwedeng basta na lang ibahay ng kakambal mong Elias na iyan ang babaeng iyan. Paano na si Amery?" seryosong wika ni Jennifer sa asawa niya habang nagtitipon sila dito sa mansion Villarama. Isang buwan na ng matulin na lumipas at hangang ngayun, wala pa ring Amery na natagpuan. Na para bang tuluyan na itong naglaho na parang bula. Lahat sila ay nag-aalala na sa posibleng nangyari kay Amery sa mga kamay ng mga kidnappers. Wala na din silang naging balita at wala ding ransom na nagaganap which is mas lalong nakakatakot. Ayaw nilang mag-isip ng kahit na anong masama. Pero parang iyun na nga. Mukhang napahamak na yata si Amery at ito ang dahlian kung bakit hindi nila maikwento kay Elias ang lahat-lahat. Naaksidente ito noon dahil sa paghahanap sa mag-ina niya at kapag malaman nito na may masamang nangyari sa mga ito, baka lalong lumala ang sitwasyon. Tiyak silang masasaktan si Elias at ayaw nil
REBECCA POV Ngayung umayon na sa akin ang kapalaran, kailangang kong sulitin ang pagkakataon. HIndi ako pwedeng patulog-tulog dahil kaunting kaunti na lang, mapapasa-akin na si Elias. Hyassst, nawalan siya ng alaala at mukhang hindi pa naikwento sa kanya ng kanyang pamilya ang nangyari kina Amery at sa anak niya. "So, bago ang aksidente, ikaw ang naging girlfriend ko?" seryosong tanong ni Elias sa akin. Naluluha naman akong tumango. "Yes...ako nga! Alam mo bang sobrang nag-aalala ako sa iyo, Elias? HIndi ko na alam kung ano ang gagawain ko kapag may masamang nangyari sa iyo. Alam kong ako ang dahilan kaya ka nagkakaganiyan dahil gusto kitang hiwalayan dahil ayaw nilang lahat sa akin, Elias. May iba silang babaeng gusto para sa iyo...'" umiiyak kong muling sambit. Napansin kong kaagad na nagsalubong ang kilay nito. Lalo namang nagdiwang ang kalooban ko. Alam kong maniniwala siya sa akin. Wala naman siyang choice kundi ang maniwala eh. Ang galing ko kayang umarte. Pang theatr
THIRD PERSON POV "Ano ang balita kina Amery? Kumusta sila? Nahanap na ba sila?" nag-aalalang tanong ni Miracle sa pamangkin niyang si Christopher. Mahigit isang linggo na ang lumipas simula noong nakidnap sila Amery at ang apo niya at hangang ngayun, wala pa ring balita sa mga ito Si Elias naman ay kasalukuyang nasa ICU. Hinihintay na magising ito dahil sa kinasangkutang aksidente. Doble-dobleng daguk ang nangyari sa pamilya nila at hindi na nga nila malaman pa kung ano ang uunahin. Masyado nang matagal ang isang linggo simula nang nakidnap sila Amery at hangang ngayun, wala pa ring naging balita sa kanila "Ginagawan na po namin ng paraan para mahanap sila, Tita. May man hunt operation na din po sa mga kumidnap kina Amery. Huwag po kayong mag-alalala, hindi po kami titigil hangat hindi sila mahanap." seryosong sagot naman ni Christopher sa tiyahin niya. Kung nag-aalala ito, ganoon din naman sila eh. Lalo na at hangang ngayun hindi pa rin nagigising si Elias. Kasalukuyan pa r