JENNIFER MADLANG -AWA POV "Don't tell me na hangang ngayun nahihiya ka pa rin sa akin? Nakita ko na ang lahat sa iyo kagabi kaya wala ka nang dapat na itago sa akin!' may bahid ng panunudyo sa boses niya habang sinasabi niya ang katagang iyun! "Hindi! Bakit naman ako nahihiya? Hindi lang talaga ako sanay na may kasamang lalaki sa isang silid kaya pwede bang iwan mo muna ako?" kaagad ko ding sagot sa kanya! Naramdaman ko pa nga na nag-uumpisa na namang mag-init ang pisngi ko dagdagan pa na hindi pa rin humihinto sa malakas na pagkabog ang dibdib ko! Hindi ko alam kung swerte or malas ba ito pero feeling ko ang swerte ko pa rin ngayung umaga! Imagine, sa unang pagdilat ng aking mga mata, ang gwapo niyang mukha ang una kong nasilayan? "Tsk! Tsk!" narinig kong malakas niya sambit at hindi ko mapigilan ang impit na mapatili nang bigla niya na lang hablutin ang makapal na comforter na nakatakip sa aking katawan! "Elijah! Ano ba! Bastos nito!" naiinis kong bigkas at hindi ko malama
JENNIFER POV KAHIT hirap na hirap ako dahil sa naramdamang sakit sa buo kong katawan pinilt ko pa ring kumilos at maglinis ng sarili. Hindi din nakaligtas sa paningin ko ang mga kissmark na naiwan sa balat ko! Hindi ko alam kung matatangal ba ito kaagad pero sana matangal kaagad! Walang hiyang Elijah...kung makasipsip at makakagat sa balat ko wagas! Ginawa ko ang aking morning routine at nang masiguro ko na malinis na ang katawan ko, kumuha lang ako ng isang bathrobe at isinuot iyun at paika-ikang naglakad palabas ng kwarto! Hindi ko na naabutan pa si Elijah dito sa silid pero kapansin-pansin na malinis na ang kama! Napalitan na ang kobre kama na labis kong ipinagpasalamat! May mga patak kasing dugo doon at medyo basa din! Mabuti na lang at malinis na ang sapin at buong kwarto para makapagpahinga ako ng maayos! Balak kong matulog maghapon dahil feeling ko magkakasakit pa yata ako! Parang kay sarap din sanang magpamasahe! Bugbog na bugbog ang katawan ko at nananakit din ang
JENNIFER POV "Gusto ko lang sabihin sa iyo na alam mo bang nakaka-addict ka?" mahina niyang bigkas! Sa hindi inaasahan na pagkakataon, muli na namang dumampi ang labi niya sa labi ko. Masuyo iyun at napakasarap! Kung nakaka-addict ako para sa kanya, ganoon din naman siya sa akin! Ni hindi ko na nga alam kung ano ang gagawin ko? Na sa kaloob-kalooban ng puso ko, sana huwag nang matapos ang sandaling ito! Ilang araw ko pa lang siyang nakakasama at hindi naman kami masyadong magkakilala pero iba na talaga ang epekto niya sa akin! Nag-uumpisa na namang magningas ang init sa pagitan naming dalawa nang maramdaman ko na bigla na lang siyang tumigil sa ginagawa niyang paghalik sa akin! Napansin kong natigilan siya kasaby ng pagdampi ng palad niya sa noo ko! "May sinat ka?" seryosong tanong niya! Wala sa sariling napahawak din ako sa noo ko at doon ko napagtanto na umiinit na nga ang temperatura ko! Shocks, mukhang matutuluyan pa yata akong magkasakit ah? "Baka iyan na iyang e
JENNIFER MADLANG-AWA POV "Hindi kasi ganoon ang pagtrato sa babaeng first timer! Natural, magkakaroon talaga siya ng sugat dahil ipinanganak tayong mga daks!" hindi ko alam kung nananaginip lang ba ako dahi sa naririnig ko na may ibang boses dito sa loob ng silid! "Hmmp, pwede ba? Tama na! Ibigay mo na sa akin ang gamot na kailangan ni Jennifer at umalis ka na!" narinig kong seryosong sagot naman ni Elijah! Yes...kahit na nakapikit ako, alam kong si Elijah ang nagsasalita! Kabisaong kabisado ko na kaya ang timbre ng boses niya! "Hindi nga pwede! Kailangan ko munang makita ang kondisyon ng katawan at 'ano' niya bago ako makakapagbigay ng resita!" narinig kong bigkas ng kausap niya! "ULol! Maghahalo muna ang balat sa tinalupan bago mangyari iyun kaya tigilan mo ako Elias! Huwag mo nang dagdagan pa ang kasalanan mo sa akin!" bakas na ang galit sa boses ni Elijah habang sinasabi niya ang katagang iyun! Isang malakas na pagtawa naman ang naging sagot ng kausap niya na alam kong
ELIJAH VILLARAMDA VALDEZ POV "'Ano iyan? Ano ang ginagawa mo?" dumating na ang cream at iba pang gamot para kay Jennifer at mukhang hindi niya talaga matangap na ako ang personal na naglalagay noon sa kanyang pwerta! "Hey, relax! Huwag malikot! maalapit nang matapos!" malat ang boses na sagot ko sa kanya dahil sa sobrang lakas ng tension na nararamdaman ko! God, nag-iinit na naman ako at kung hindi lang ako naaawa sa kalagayan niya ngayun, gustong gusto ko na ulit siyang maangkin! Kaya lang kailangan ko munang magpigil. Mahigpit na bilin ng kapatid kong si Elias na huwag muna at hayaan ko munang mag heal si Jennifer para hindi ito masyadong mahirapan Nilagnat na nga diba kaya kailangan kong magtiis! Ilang araw na pagtitiis at gagaling din siya! Ako ang dahilan kaya biglaan siyang nagkasakit ngayun kaya nga mas ginusto ko na lang mag-stay dito sa bahay kaysa naman pumasok ng opisina! Gusto ko muna siyang alagaan dahil alam kong nahihirapan siya sa kalagayan niya ngayun! A
JENNIFER POVMuli akong nagising na mas maayos ang aking pakiramdam!Dahan-dahan akong bumangon at inilibot ko ang tingin sa buong paligid at nang napagtanto ko na mag-isa lang ako dito sa loob ng silid mabilis na akong bumaba ng kama.Hindi ko mapigilan ang mapabuntong hininga! Sa totoo lang, hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nangyari sa akin!Naisuko ko na ang aking pagkababae sa lalaking sa umpisa pa lang, alam kong anak lang ang habol sa akin!Pero hindi! Hindi ako papayag! Buo na ang desisyon ko na kung sakaling mabuntis man, kusa na din akong aalis sa pamamahay na ito! Hindi ako papayag na ako ang mawalan ng karapatan sa sariil kong anak!Kailangan kong maging malakas! Kailangan kong sumunod sa agos ng buhay dito sa siyudad at hindi ako papayag na ako ang magiging kawawa sa bandang huli!"Ayyy Mam! Gising na po pala kayo!" hindi ko mapigilan na mapaiktad nang may biglang nagsalita! "Manang Salve! Ano po ang ginagawa niyo dito sa loob ng kwarto?" nagtataka kong tanong! Hindi
JENNIFER MADLANG-AWA POV Tsaka, ang pinapanood ko? Shit..hindi ko na nasubaybayan ang kissing scene ng bidang babae lalaki at babae! Tapos na ang palabas! End na at hindi ko nakita dahil dito kay Elijah! Natapos din kasi ang scene ng halikan sa palabas kasabay ng pagkatapos ng halikan naming dalawa! 'Ano ba iyan! Tabi ka nga! Isturbo naman eh!" naiinis kong bigkas kay Elijah pagakapos niyang pakawalan ang labi ko! Ang inaabangan kong wakas ng palabas ay hindi ko na nakita. '"Tsk, ang sungit! I-off mo na iyang telivision at matulog na!' seryoso niyang bigkas at mabilis na naglakad palabas ng kwarto! Nagtataka naman akong nasundan siya ng tingin! Ganoon lang? Pagkatapos niya akong isturbuhin basta niya na lang akong layasan? Ang unfair niya ha? Pero teka lang, ano ba ang gusto ko? Gusto ko ba siyang mag-stay sa loob ng kwarto ko? Hindi ba nakakatakot iyun lalo na at hindi pa naka-recover ang aking perlas! Masakit pa rin at baka bigla na namang may mangyari sa pagitan naming
JENNIFER POV Muli akong nagising kinaumagahan na wala na sa tabi ko si Elijah! Halos umaga na siyang nakatulog kanina pero nagawa niya pa ring gumising ng mas maaga kumpara sa akin! Parang gusto ko tuloy pagsisisihan kung bakit nagpuyat ako kagabi! Hindi ko na tuloy siya naabutan dito sa loob ng silid! Gustong gusto ko pa naman na palaging napagmamasdan ang gwapo niyang mukha! Alam kong dumating na ako sa punto na nagiging malandi na yata ako pero bahala na! Maayos ang pakikitungo niya sa akin kaya dapat lang na suklian ko din iyun ng pagiging maayos! Wala naman na akong magagawa eh! Wala na din naman akong mauuwian na pamilya at siya itong nasa tabi ko kaya naman dapat lang din na maging grateful ako doon! Nag-inat muna ako sa ibabaw ng kama bago ako nagpasyang bumangon! Akmang bababa na sana ako ng kama nang matigilan ako Kaagad kasing naagaw ang buo kong attention sa mga bulaklak na nasa ibabaw ng kama! Isang bugkos iyun kaya dali-dali kong dinampot! Binasa ko ang not
AMERY HEART POV PAGKALABAS namin ng hospital, direcho kami sa bahay na sinasabi ni Christopher. Tama siya...mas magiging kumportable kami sa sinasabi niyang bahay kaya pumayag na din ako. Sa bawat desisyon na gagawin ko, itinatak ko sa isipan ko na palagi kong isaalang-alang sila Katrina at Baby Elizabeth. Sakto naman dahil ang bahay na ito ay halos kalapit lang ng isang private School kung saan balak kong i-enroll si Baby Elizabeth sa susunod na pasukan. Ilang araw lang din ang lumipas, dumating ng bansa si Kuya Luis. Muling bumaha ng luha sa pagitan naming dalawa nang magkita kami. Kahit na pareho kaming umiiyak, hindi pa rin nawala ang sermon niya sa akin. Kagaya lang din naman sa mga tanong sa akin ni Christopher ang mga tanong ni Kuya Luis kaya pahapyaw ko na ding kinwento sa kanya kung anong naging buhay ko sa gubat. "I am totally healed pero wala akong balak na mag stay dito sa Pinas ng matagal. Pwede kang sumama sa akin kung gusto mo." seryosong wika nito sa akin per
AMERY HEART POV "I already talk to your Doctor. Sinabi niya sa akin na pwede ka na daw makalabas ng hospital." seryosong wika ni Christopher sa akin. Ito pala ang isa sa mga pakay niya sa pagdalaw niya sa akin ngayung araw. Hindi ko mapigilan ang mapatingin kay Baby Elizabeth nang bigla nalang itong nagpakandong kay Oliver. Napansin ko na simula noong nailigtas nila kami sa gubat, nagiging malapit si Elizabeth kay Oliver since ito ang may karga noon sa kanya noong nillisan na namin ang gubat. "Okay...pero bago iyan, pwede bang pahiramin mo ako ng cellphone mo? Gusto kong tawagan ang kapatid ko. Si Kuya Luis." seryonsong bigkas ko. Kaagad niya namang iniabot sa akin ang kanyang cellphone. "Si Luis Delgado?" seryosong tanong niya. Kaagad namana kong tumango "Kilala mo siya?" tanong ko "Yes, of course...ka tandem ko siya sa paghahanap sa iyo at sa paghuli sa mga kidnappers." seryosong sagot niya sa akin. HIndi ko naman maiwasan na magulat. "Bumalik ng bansa si Kuya? I mean,
AMERY HEART POV Parang panaginip lang ang lahat dahil namalayan ko na lang na walang pag-aalinlangan na pinagtulungan nila akong buhatin palabas ng gubat. Tahimik lang din na nakasunod si Katrina habang karga naman ng isa pang lalaki ang anak kong si Elizabeth. Sa kauna-unahang pagkakataon sa loob ng tatlong taon lalabas ako ng gubat at aminado ako sa sarili ko na masaya ako. Siguro tama na ang pagtatago at kailangan ko nang harapin ang totoo kong buhay na naghihintay sa akin sa kabihasnan Alam kong mabigat ako. Nararamdaman ko iyan dahil salit-salitan nila akong binubuhat nila Christopher at tatlo niya pang mga kaibigan. Nahihiya man ako pero kailangan kong kapalan ang mukha ko. Tsaka na lang siguro ako babawi sa kanila kapag magaling na ako. Pagkatapos ng halos tatlong oras na paglalakad sa wakas narating din namin ang pinaka-bukana ng gubat kung saan nakaparada ang mga sasakyan nila. Dalawang sasakyan kaya kaagad nila kaming isinakay at itinkabo nila ako sa pinakamalapit n
AMERY HEART POV HINDI ko alam kung ano ang nangyayari sa akin at imbes na gumaling ako, lalo akong inapoy ng lagnat. Sobrang naaawa ako kay Katrina dahil alam kong nag-aalala na ito sa kalagayan ko. Ilang beses na din ako nitong kinulit at nagpaalam na lalabas daw ng gubat para mabilhan ako ng gamot pero hindi ako pumapayag. Ayaw kong ilagay sa alanganin ang kaligtasan ni Katrina. Hindi siya sanay sa kabihasnan at baka mapahamak lang siya. Nagising ako na tanging si Eliazabeth lang ang nasa tabi ko. Wala si Katrina kaya hindi ko maiwasan na makaramdan ng takot. Baka kasi hindi ito nagpapigil at lumabas na ng gubat eh. "Nasaan ang Ate Katrina mo, anak?" malumanay kong tanong sa anak kong si Elizabeth. "Lumabas po Nanay! Sabi po niya, kukuha lang daw siya ng pagkain." bibong sagot naman ng anak ko. Malungkot naman akong napangiti. Kung hindi sana ako nagkasakit, dalawa sana kami ni Katrina ngayun ang naghahanap ng pagkain namin. "Kanina pa ba siya umalis?" muli kong tano
THIRD PERSON POV "Talaga bang tutulungan mo kami? Hi-hindi ba kayo masamang tao?" seryosong tanong ni Katrina sa mga kaharap niya. Wala na siyang pagpipilian pa. Gustuhin man niyang umiwas sa mga lalaking nasa paligid niya pero natatakot naman siya sa kalagayan ng Ate Amery niya ngayun. Kasalukuyan itong nagdedeliryo sa taas ng lagnat at sa mga sandaling ito, kailangan niyang sumugal para sa kapakanan nito. Hindi niya kayang makita na nasa ganoong kalagayan ang taong naging kasama niya na sa loob ng tatlong taon. "Oo naman! Mababait kaming tao at pwede mo kaming pagkatiwalaan." seryosong sagot ng lalaking kaharap niya. Hindi niya tuloy maiwasan na mpatitig dito. Unang kita pa lang niya sa lalaking ito kanina, sobrang lakas na ng kabog ng dibdib niya. Pinaghalong damdamin ang lumulukob sa buo niyang pagkatao, Kinakabahan niya at the same time hindi niya maiwasan na makaramdam ng kung anong istrangherong damdamin sa puso niya. "Wala na akong ibang maasahan kundi kayo lang. Ay
THIRD PARTY POV PATULOY sa paghabol si Christopher sa babaeng nakita niya. Hindi siya papayag na makawala ito sa paningin niya. Hindi siya papayag na basta na lang itong makalayo. Kailangan niya itong makausap. Kailangan niya itong makaharap. Samantalang, takot na takot naman si Katrina habang patuloy siya sa pagtakto. Balak niyang pumunta sa siyudad para mama-limos at makabili ng gamot para sa Ate Amery niya. Naaawa kasi siya dito. May sakit ito at ayaw niya nang lumala pa iyun. Alam niyang matagal na siyang pinagbabawalan ng Ate niya na lumuwas ng siyudad pero sa sitwasyon ngayun, kailangan niya na talagang kumilos. Lalo na at hindi din talaga siya papayag na mapahamak ito. Simula nong dumating dito sa gubat si Ate Amery itinuring niya na itong hindi iba sa kanya. HIndi man niya ito kadugo pero napamahal na siya dito. Parang kapatid na nga din ang turing niya dito eh. Lalo na at hindi ito nagsasawa na turuan siyang magsulat at magbasa. "Wait! Who are you? Saan ka pupun
THIRD PERSON POV "SHIT, diwata ba iyun, Pare?" seryosong bigkas ng kasama ni Christopher sa pangangaso. "Yes...siya Christopher Villarama. Isa sa mga triplets na magkapatid na sila Charles at Charlotte. Anak ng mag-asawang Carmela at Charles Villarama. Isa sa mga apo ng namayapang mag-asawa na sila Gabriel Villarama at Carissa Perez. "Diwata? May diwata sa gubat na ito? Ano ka ba naman, walang diwata. Tao iyung nakita natin " seryosong sagot naman ni Christopher sa kaibigan niya. Kakabili lang niya sa nakabuyangyang na property na ito na matatagpuan sa Rizal. Actually, basta niya na lang binili pero wala pa naman siyang concret plan kung ano ang gagawin niya dito since gubat nga at maraming mga hayop ang nasa paligid Nanghihinayang din kasi siyang sirain ang gubat para lang tayuan ng mga istraktura. Hindi na kailangan. Talagang biniili niya lang ito sa dalawang may edad nang mag-asawa dahil hindi na daw nila ito maaasikaso.. Well, kitang kita naman ang ibedensya. Sobrang suk
AMERY HEART POV "ATE, umiiyak na naman po kayo." kasalukuyan akong nakaupo dito sa tabing ilog habang nakatitig sa kawalan. Mula sa aking kinauupuan, naririnig ko kanina ang tawanan nila Baby Elizabeth at Katrina. Kay bilis lumipas ng tatlong taon. Feeling ko natulog lang ako at nang magising ako, heto na. Malaki na ang anak ko. Hindi na siya baby at lumaki siya dito sa gubat na hindi man lang kami nahanap ng ama niya "Yes...kahit na nabasa ko noon sa isang magazine na engaged na si Elias kay Rebecca, umaasa pa rin ako na hindi siya titigil sa paghahanap sa amin. Na gagawa siya ng paraan para mahanap niya kaming mag-ina pero mukhang malabo na ang lahat. Sa takot ko noon, nawalan na din ako ng kumpyansa sa sarili ko na lumabas ng gubat. Hangang sa hindi ko na namalayan pa ang mga taon na lumipas. Na nandito pa rin pala ako habang unti-unti nang lumalaki ang anak ko. "limang buwan na lang ang bibilangin at magpo-four years old na si Baby Elizabeth. Ni sa hinagap, hindi ko akal
AMERY HEART POV SIX MONTHS LATER "KATRINA, saan ka galing? Ang tagal mong nawala ah?" seryoso kong tanong kay Katrina. Kanina pa ako paikot-ikot dito sa gubat para hanapin ito pero hindi ko siya makita. Sa loob ng anim na buwan, medyo nakabisado ko na din ang buong paligid. Nasanay na din ako sa bagong kapaligiran. "ATE, tulog pa kasi kayo kanina ni Baby Elizabeth kaya hindi ko na kayo ginising. Minsan po kasi, lumalabas po talaga ako dito sa gubat para manghingi ng limos at makabili ng mga bagay na kailangan natin." nakangiti nitong sagot sa akin. HIndi ko naman maiwasan na magulat. Napatitig pa ng ako sa suot nitong sira-sirang damit. Madungis din siya at ang buhok niya akala mo isang bruha. Madumi din ang kanyang mukha. Sabog-sabog ang buhok at kung hindi ko lang kabisado itong si Katrina baka hindi ko siya makilala. "Galing kang siyudad at namalimos ka? Katrina, alam mo ba kung gaano kadelikado iyang ginagawa mo?" seryosong tanong sa kanya! Hindi siya sanay sa siyud