LOGINShare
Bon Appetit CHAPTER 229
Last Updated:
2025-08-04 21:22:23
Latest chapter
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 231
Bumuhos ang ulan na tila sinasalamin ang bigat ng damdaming namamagitan sa mga pusong sugatan. Ang bawat patak nito’y tila martilyong tumatama sa puso ni Fortuna habang nakatanaw siya sa bintana, pinagmamasdan ang lalaking minsan niyang minahal — si John. Basang-basa ito, hawak ang isang bungkos ng bulaklak at isang basket ng prutas, nanginginig sa lamig, ngunit ang mga mata’y puno ng pagsusumamo.“Fortuna, anak,” ani Rose, ang ina ni Fortuna at Tony, habang tinititigan si John sa labas. “Kawawa naman si John. Papasukin mo na. Ang lakas ng ulan, tingnan mo—basang-basa na siya. Di ka ba naaawa?”Mariin ang sagot ni Fortuna, hindi man niya kayang itago ang kirot sa kanyang dibdib. “Ma, hayaan mo siya. Kulang pa ‘yan sa sakit na binigay niya sa akin. Binawi niya lahat ng tiwala ko, Ma. Binalewala niya ‘yung pagmamahal na buong-buo kong inalay. Hindi ko naman siya pinilit na pumunta rito.”Tahimik si Tony, ngunit halatang galit. Sa kanyang mga mata ay mababanaag ang pagkasuklam.“Ma,” sin
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 230
Samantala, si John, kahit bumabagyo, ay dinalaw pa rin si Fortuna, dala-dala ang mga bulaklak at prutas. Ayaw sanang papasukin ni Fortuna at Kuya Tony ito, pero naawa si Rose, ang ina nina Fortuna at Tony. "Fortuna, anak, kawawa naman si John sa labas; papasukin mo naman! Ang lakas ng ulan, tingnan mo, basang-basa na siya. Di ka ba naawa?" mariin na sabi ni Fortuna. "Ma, hayaan mo siya; kulang pa yan sa sakit na binigay niya sa akin sa pagbabalewala ng pagmamahal ko. Hindi ko naman sinabi na pumunta siya," galit na sabi ni Fortuna habang nakatingin sa labas ng bintana na medyo nakukunsensiya. "Ma, hayaan mo, magdusa ang lalaking yan; sinaktan ang kapatid ko," galit na sabi ni Tony. "Mga anak, kahit na kung magkasakit yan, tayo'y sisihin ng mga angkan ng Tan," saad ni Rose. "Tony, papasukin mo na." "Ma, hayaan mo na siya," pagpumilit ni Fortuna. "Di ko kayo pinalaki na maging masama sa kapwa; pagbuksan mo na, Tony," galit na sabi ni Rose.Si Tony ay tumingin kay Rose, tila nahirapan sa
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 229
Ang mga mata ni Señora at Marco ay puno ng magkahalong emosyon habang naglalakad sila patungo sa boarding gate ng LAX. Ang bawat hakbang ay tila isang pasya, isang desisyon na nagpapakita ng bagong simula, ngunit ang mga ulap ng nakaraan ay patuloy na bumabalot sa kanilang isipan. Hindi madali ang mga hakbang na kanilang tinatahak. Ang mga pagkakamali, ang mga sugat, at ang mga hindi natutulungan na damdamin ay hindi agad nawawala.Si Señora, na buong tapang na humarap sa mga nagdaang pagsubok, ay hindi kayang itago ang lungkot sa kanyang mata. Isang linggo ang nakalipas mula nang hilingin niyang magtama ang lahat, ngunit alam niyang marami pang mga hakbang ang kailangang tahakin. Minsan, sa kanyang mga sandaling mag-isa, nararamdaman niya ang bigat ng bawat salitang binitiwan at ang sakit na kanyang ipinagdaanan, ngunit sa kabila ng lahat ng iyon, ang mga salitang nagmula kay Marco ay nagsisilbing gabay.“Hindi madali, Marco,” ani Señora habang binabaybay nila ang mahabang hallway pa
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 228
Si Fortuna, habang tinitingnan ang anak, ay nagsimulang mag-isip. Maaaring hindi pa siya handa, ngunit alam niyang mayroong pagkakataon pa upang itama ang lahat. Hindi siya maghihintay na madaliin ito. Para kay Alessia, at para sa kanyang sarili, kailangan niyang matutong magpatawad hindi kay John, kundi sa sarili niyang nagdusa.“Hindi ko pa kaya, John,” ang sagot ni Fortuna, ang tinig niya ay mahina. “Pero maghihintay ako. Para kay Alessia.”"Umalis ka na, John," mariing sabi ni Tony, ang kanyang tinig ay matigas at puno ng galit. "Naririnig mo naman ang sinabi ng kapatid ko. Ang anak na lang ang nag-uugnay sa inyong dalawa. Hindi ka na mahal ni Fortuna, kaya huwag mo na siyang pilitin!"Ang mga salitang iyon ay parang mga palaso na tumama kay John, ngunit hindi siya umatras. Hindi niya kayang tanggapin na tapos na ang lahat. Ang mga sugat sa kanyang puso ay patuloy na dumadaloy, ngunit ang pagmamahal kay Fortuna at sa anak nilang si Alessia ay nagsisilbing ilaw sa dilim ng kanyang
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 227
Hindi pa rin matitinag si Fortuna, kahit na paulit-ulit nang nag-aalok ng mga saloobin si John. Ang araw ay tila patuloy na lumulubog, ngunit sa bawat oras na lumilipas, ang kanyang puso ay patuloy na nilalaro ng mga alaala mga alaala ng mga panahon na ang kanilang pagmamahalan ay buo, ngunit sa huli, ito’y naging alon ng pagluha at pangarap na nawalan ng saysay.Nang magpunta si John sa bahay ni Fortuna sa huling pagkakataon, dala-dala ang mga pangako, ang pagnanais na magbalik-loob, hindi niya alam kung anong tatanggapin niyang sagot. Alam niyang may mga pag-pipigil si Fortuna na ang kanyang mga galit at sakit ay hindi matitinag agad-agad, ngunit hindi siya susuko. Siya pa rin ang ama ng anak nila, at kailanman ay hindi niya hahayaang mawalan siya ng pagkakataon sa buhay nito.“Fortuna,” ang tinig ni John ay malumanay, ngunit may kabuntot na kabigatan. “Alam kong hindi madali ang lahat ng nangyari. Alam ko na may mga pagkakamali akong hindi ko kayang itama. Pero sana, bigyan mo ako
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 226
Sa loob ng bahay ng pamilyang Han, tahimik ang paligid. Ang mga ilaw mula sa mga chandeliers ay nagpapakita ng mga anino sa mga pader, tila nagmamasid sa mga sumasaloob na emosyon. Si Fortuna, nakaupo sa sofa, ay hindi pa rin makapaniwala sa lahat ng nangyari. Ang kanyang mga mata, kahit puno ng sakit, ay nagsasabing may mga tanong na hindi pa rin nasasagot. Sa harap niya, si Rose, ang kanyang ina, at si Jack Han, ang kanyang ama, ay nagmamasid sa kanya, ang bawat isa ay may kanya-kanyang saloobin tungkol sa pagbisita ni Señora at sa mga nangyaring pagtanggap nito sa kanilang pamilya."Fortuna," nagsimula ni Rose, ang kanyang boses ay puno ng malasakit, "pumunta si Señora para humingi ng paumanhin. Ano ang nararamdaman mo tungkol doon?"Hindi kaagad sumagot si Fortuna. Tumagal ang ilang sandali, ang bawat tanong at ang mga alaala ng nakaraan ay patuloy na gumugulo sa kanyang isipan. "Hindi ko alam, Ma," sagot niya sa wakas. "Hindi ko alam kung paano ko nararamdaman. Parang may galit,
You may also like
The Billionaire's Abandoned Wife
shining_girl497.4K viewsTHE REBOUND BRIDE
Jewiljen333.8K viewsThat First Night With Mr. CEO
Jenny Javier405.2K viewsArranged Marriage with the Ruthless CEO
Lin Kong4.3M viewsMy Billion-Dollar Semester
purplepink81 viewsMy Uncle is My Secret Lover
Deigratiamimi12.2K viewsThe President's Duty Bride
NotSoGreatThinker97 viewsLorenzo Montemayor"The CEO’s Twins & Young Beautiful Nanny"
LC135 views
