Chapter 30

Isang linggo na mula nang lumipat ako rito sa bahay ni Tita Margaret. Dito ako nakatira noong mawala si Mama at noong hindi ko pa nakikilala ang ama ko. Sa isang barangay at makipot na kalsada. Tuwing nagtratrabaho ang tiyahin ko gabi-gabi at umuuwi ng alas singko ng umaga, ako ang naiiwang mag-isa.

Tulad ngayon, payapa akong nagwawalis sa maliit na sala nang may kumatok. Binaba ko ang walis at tinungo ang pintuan. 

Natikom ko ang aking bibig nang makita kung sino iyon. Minerva was in her dark green maxi dress. Hindi mawawala ang dalawang bodyguards niya sakaniyang likod. She raised her eyebrows and smirked sarcastically. 

"So... you live here now, huh?" She pursed her lips. 

Anong pakay niya ngayon? Hindi maganda ang kutob ko sa kaniya. Lumalamig ang tiyan ko sa imahe niyang narito sa harapan ko. 

"Ano pong ginagawa ninyo rito?" malamig kong untag.