Share
BOCDT-24
Kaugnay na kabanata
But Only Destiny Can Tell BODCT-25
BODCT-25MARINELNAGISING ako dahil sa biglaang pagkalam ng aking sikmura. Nakalimutan ko pa lang maghapunan. Nang bumangon ako'y wala na si Caldwill sa tabi ko. Napatingin ako sa wall clock at pasado alas tres pa pala ng madaling araw. Napangiti ako at napahimas sa batok ko. I am now a woman. Pakiramdam ko'y sobrang buong-buo ako ngayon. Hindi ko alam kung bakit pero sobrang gaan ng pakiramdam ko. He's good in bed. At ganito pala ang pakiramdam kapag ang minamahal mo ang kasama mo sa kama. Hinila ko ang kumot upang takpan ang hubad kong katawan. Bumukas naman bigla ang pinto. Narinig ko pang may inilapag ito sa mesa at hindi ko makuhang humarap sa kanya. Nahihiya ako. Ramdam ko namang sumampa siya sa kama at bigla akong niyakap mula sa likod. Nanigas ang buo kong katawan nang lumapat sa balikat ko ang mga labi niya. Gumapang ito hanggang umabot sa punong-tainga ko. "Good morning," bulong niya. "Morning," tugon ko. Hinigpitan naman niya ang pagkakayakap sa baywang ko. "May masakit
But Only Destiny Can Tell BODCT-26
BODCT-26MARINELHINDI pa man ako nakatatapos sa isang topic ay dumating na si Caldwill. May dala itong basket at mantle, pati na dalawang tuwalya. "Saan ka pupunta?" taka kong tanong nang mailapag ko sa mesa ang librong hawak ko. "Sa Panas, wanna join me? Baka kasi anytime ay tumawag ang opisina para sa board exam schedule mo. We cannot go there anymore kapag nagkaganoon," aniya. Agad akong napangiti at napatakbo sa kanya. "Game!" sabi ko pa. Matamis na ngiti rin naman ang itinugon niya sa akin at sabay na kaming pumanaog sa hagdan. Pagkalabas namin ng bahay ay isang itim na motorbike agad ang sumalubong sa amin."Diyan tayo sasakay?" tanong ko pa."Yes!" sagot nito at umangkas na sa motor. Hindi rin naman ako nagmabagal pa dahil agad din naman akong umangkas sa likuran nito at yumakap sa kanyang baywang. "Hold tight," utos nito, na sinunod ko rin naman. Tuluyan na nitong pinatakbo ang motorbike."Ano ba ang Panas?" takang tanong ko. Hindi kasi ito pamilyar sa akin. "It's a mini
But Only Destiny Can Tell BODCT-27
BODCT-27MarinelNAPASINGHAP ako nang maramdaman ko ang mga kamay ni Caldwill habang tinatanggal ang lace ng suot kong panty."Caldwill," anas ko. Tuluyan na nitong natanggal ang suot ko, kasunod nito ay ang bra ko. Kinarga naman niya ako paharap at 'di ko na namalayang nakapasok na pala ito sa akin. Napaurong ako ng konti dahil hindi pa ako masiyadong hiyang sa laki niya. Pero maingat naman niya akong iginiya at pinasandal sa malaking bato habang patuloy itong bumabayo sa akin ng marahan. He's really huge at parang punit na punit ang gitna ko dahil sa laki niya. Mahigpit akong napakapit sa batok niya. "Damn," mura pa ni Caldwill. Napaungol akong muli at napaliyad. "Caldwill!" sambit ko nang umabot ako sa sukdulan. He thrust impatiently and even if it hurts me I still managed to control my muscle down there. "Ugh!" ungol niya nang marating din nito ang rurok. "Ah..." panimula ko. "Why?" humahangos niya pang tanong sa akin. "'Di ba, pababa ang falls na ito?" "So?" Napalabi ako.
But Only Destiny Can Tell BODCT-28
BODCT-28MARINEL"Damn!" mura nito dahilan para mapabaling ako sa kanya. "May problema ba?" taka kong tanong. "Don't mind me Marinel. Matitiis ko," aniya. Napalunok naman ako sa sinabi niya. Pero ewan ko ba, parang gusto ko rin ang naiisip niya. "Caldwill, make my nervous gone please?" sumamo ko. Ang landi ko lang pero may nabasa akong article from Pennsylvania University. I know chocolates can make you feel good and relax but sex is better than chocolates. It will help keeping your immune system works. "What?" kunot-noo nitong tanong sa akin. Hindi ako sumagot at pinagapang ang kaliwang kamay ko sa tiyan nito. "Shit!" mura niya ulit.Nang marating namin ang parking lot ng university ay agad niyang pinahinto ang kotse. Laking pasasalamat ko at tinted ang salamin ng kotse niya. He suddenly held me closer to him and savage my lips. "Climb on me sunshine," anas niya.Sinunod ko ang utos niya at kumandong sa kanya paharap. He bend the driver's seat so that he can move easily. He hel
But Only Destiny Can Tell Epilogue
EpilogueMarinelNAPAUNAT ako ng aking mga braso. Kanina pa tapos ang exam ko at hinihintay ko na lamang ang result. Pinasadya talaga ni Caldwill na agaran kong makuha ang resulta ng exam ko. Kanina ko pa rin tinitingnan ang aking cell phone. Wala man lang akong natanggap na text mula kay Caldwill. Si Veronica at Andy lang ang tumadtad sa message box ko. Parang nagpaparinigan ang dalawa, puro kasi hugot. Napatayo ako nang lumabas si Professor Escanda mula sa kanyang opisina. "Congratulation Mrs. Villaraza. Finally you passed the exam," masayang balita nito sa akin at ipinakita sa akin ang result. Sa sobrang tuwa ko'y niyakap ko ito. At last! "Can I have this? Please?" pakiusap ko. "Sure," anito. "Thank you! Alis na po ako," paalam ko. Hindi ko na ito hinintay na sagutin pa ako dahil talagang napatakbo na ako palabas ng university. Pumara ako agad ng taxi at nagpahatid sa bahay. "Manong, pakibilisan po," sabi ko pa. Masaya ako na kinakabahan at hindi ko maintindihan kung bakit. "
But Only Destiny Can Tell Simula
SimulaISANG TAON ang lumipas... Masuyo kong hinahaplos ang lapida ni Enzo habang nakaupo sa manipis na mantle na inilatag ko. Napapangiti ako sa tuwing naaalala ko ang mga ngiti nito. Ang pagtawag nito sa akin ng Ms. Universe sa tuwing naglalambing ito sa akin. "Kumusta ka na Enzo? Masaya ka ba riyan sa itaas?" Napatingala pa ako sa kalangitan at napatungong muli. "Sorry Enzo, hanggang ngayon hindi ko pa rin naipapasa ang board exam. Ang mahal kasi sa review center. Nakailang kuha na ako at take note, lagi naman akong bagsak." Pinahiran ko ang luha kong nahulog sa lapida nito. "Pero may good news naman ako sa 'yo. Wala na iyong sakit na nararamdaman ko palagi sa tuwing maaalala kita. At ang bad news, wala pa ring lalaki ang naliligaw ng landas para sa akin." Napatawa ako ng marahan. "Isa lang yata ang natupad ko Enzo, ang makayanan ang lahat ng ito." Napayakap ako sa mga tuhod ko. "Miss na miss na kita Enzo. Nakakainis dahil hindi mo man lang ako binisita sa panaginip ko," pagt
But Only Destiny Can Tell BODCT-1
BODCT-1MARINELPABALING-BALING ako sa paghiga sa kama ko. "Ah!" tili ko nang mapabangon ng wala sa oras. Grabe! Daig ko pa ang nasa marathon dahil sa sobrang pawis sa aking buong katawan. "Lintik na kuryente naman oh!" iritado kong sambit at napababa sa kama ko. "Nel! Aba'y puputulan din kita ng tubig kapag hindi ka pa nakapagbayad!" sigaw ng bago kong Landlady sa inuupahan kong apartment sa Cubao, Quezon City.Simula kasi nang mag-migrate si Nica sa States ay naiwan na akong mag-isa at kumuha na lamang ng maliit na apartment. Padabog kong binuksan ang pinto. Parang sasagala itong si Manang Pipay dahil sa suot niyang damit na floral. "Ang bayad mo Marinel! Diyos ko naman bata ka! Tuwing due date na lang ako lagi stress sa 'yo!" lintanya nito. Napakamot ako sa batok ko. "Saglit lang!" Kinuha ko ang pitaka ko at kumuha ng pera sabay abot kay Manang Pipay. "Sobra ho 'yan. Ayos na po ba? Pakibalik na po ng kuryente ko," sabi ko pa rito. Nangingislap naman ang mga mata nito habang
But Only Destiny Can Tell BODCT-2
BODCT-2CALDWILL ENZONEW YORK…I WAS sitting on my swivel chair while listening to my secretary. She was discussing about the house I bought in the Philippines a few months ago. "Where is it located again?" I asked as I played the pencil in my hand. "Located at South Forbes in Laguna, sir. The theme was a Bali Mansion sir and it's really fits on your taste," she answered and look down again to her memo pad. I swirled the pencil on my table. "Do I have a meeting today?" I asked again. "Yes but..." I raised my brows as I frowned. I hated to hear hanging speeches with a big hesitation that I can saw on her face. I rolled my eyes. She's starting to get pale."What!?" I irritably asked."Sorry for making you pissed sir but the immigration send a message to you." I frown again."And what it says?" She swallowed hard and she look shocked with a little dismayed all over in her face. "Sir, they just wanted to clarify about your status. They're asking and confused why you are not still p
Pinakabagong kabanata
- But Only Destiny Can Tell Epilogue
- But Only Destiny Can Tell BODCT-28
- But Only Destiny Can Tell BODCT-27
- But Only Destiny Can Tell BODCT-26
- But Only Destiny Can Tell BODCT-25
- But Only Destiny Can Tell BOCDT-24
- But Only Destiny Can Tell BODCT-23
- But Only Destiny Can Tell BODCT-22
- But Only Destiny Can Tell BODCT-21
