Natatawang napabntong hininga na lang si Bryle nang mag pass out na si Rebecca. Kanina lang kasi ay ang lakas nitong humamon sa kanya sa inuman tapos ito pa pala ang unang matutumba.“Such a weakling.” Reklamo pa ni Bryle sabay alalay kay Rebecca para mapahiga ito sa malapad na sofa.Nagulat na lang siya nang maya-maya pa ay lumabas si Grayson. Siguro, gusto lang nitong I-check ang dalawa kung ano ang kalagayan ng dalaga.“Oh man. Look at her. Ang tapang magyaya tingnan mo tuloy ang nangyari.”Napailing-iling na lang si Grayson dahil inexpect na rin naman kasi niya ito in the beginning.“Anong pinag-usapan niyo?”Doon na nga mas lalong natawa si Bryle. “Hay nako, kung alam mo lang. Bago pa niya masabi, wala na. Nakatulog na siya. Ang dami kasing kung anu-anong sinasabi e.”Grayson couldn’t believe what he just heard. Baliw ka talaga, Rebecca Alejandro. Nasayang tuloy ang buong gabi niya kakadikit ng tenga niya sa dingding para marinig ang usapan ng dalawa. Akala niya naman may mapapal
NAPASAPO si Rebecca sa ulo niya nang makaramdam siya ng pagkahilo habang nasa kalagitnaan sila ng pagsashopping ni Bryle. Ang dami nitong binili para sa dalaga kahit na ilang beses iyong tinanggihan ni Rebecca at sinabing pagkain na lang ang bilhin nila. “Ayos ka lang ba?” nag-aalalang tanong ng binata sa kanya matapos nitong huminto sa paglalakad. “O-Oo. Ayos lang. Napagod lang siguro ako. But I am fine. Ano, saan tayo ngayon?” Pag-iiba nito ng usapan. “Let’s eat somewhere. May alam akong magandang restaurant--” “Parang gusto kong matusok-tusok ngayon.” Napakunot ng noo niya si Bryle. Hindi niya naintindihan ang suhestiyon ng dalaga. Tusok tusok? “What do you mean by that?” “Hindi mo ba alam ‘yon? Fine, street foods na nga lang para maintindihan mo. Ano? Tara?” “What? Hell no!” Mariing pagtatanggi ni Bryle. “Ay? Kill joy? Wag mong sabihing nadudumihan ka don? May kilala akong malinis na tindero. Tara na kasi!” Si Rebecca naman ngayon ang humihila sa binata palabas ng mall. S
Hindi inaasahan ni Rebecca na makakakulitan niya si Bryle sa araw na to. She never imagined Bryle having this side. Pero mukhang na-unlock niya ang side na ito ng binata at masaya naman siya dahil naibsan kahit papano ang nararamdaman niya.Kakatapos lang nilang kumain“Hahaha! Alam mo, ang funny mo pala no? Nakakatawa yung tawa mo e.” Ani Rebecca.Ginawa pa niyang katatawanan ang tawa ni Bryle dahil para kasi itong malalagutan ng hininga habang tumatawa.“Ikaw nga para kang kinikiliti kapag tumatawa! Ang ingay ng bunganga mo!”Sasagot pa sana si Rebecca pero nakarinig sila ng pagbukas ng pinto kaya napatigil silang dalawa sa paghaharutan.“G-Grayson?” usal ni Bryle.Tila pagod na pagod ito. Ewan nila kung anong nangyari dito. Gabi na at ngayon lang ito nakauwi. . . at hindi siya nag-iisa. Kasa-kasama niya si Samantha.Pakiramdam ni Rebecca ay unti-unting pinupunit ang puso niya. Makita niya lang na magkasama ang dalawa ay nasasaktan na siya. Wala naman yata sa plano na dadalhin niya
Kahit na hindi nasiyahan si Grayson sa narinig niya mula sa bibig ng matalik na kaibigan ay nagtimpi po rin ito. Ayaw niya na mapunta lang sa wala ang pagkakaibigan nila just because of a girl. But what made him say that? Is he really that interested with Rebecca? “What the f*ck are you saying, man? Nababaliw ka na ba? Anong nangyari sa ‘yo? Why did you suddenly become interested with her?” “Why not? If you have Samantha now, Rebecca can be mine, right?” “Sa tingin mo ba laruan lang si Rebecca para pagpasa-pasahan nating dalawa?” Natawa ng hilaw si Bryle. “Sa ginagawa mo ba sa kanya ngayon, you think you aren’t playing with her? Ayaw mo siyang pakawalan even though wala ka namang gusto sa kanya. Gumana na yung plano niyo. What else do you want her to do?” Grayson gritted his teeth. “Kung ano man ang gusto kong gawin, I think labas ka na don, Bryle. And please stop doing this because I don’t want our friendship to be broken just because of a pr*stitute.” Medyo awkward si Rebecca
HINAYAAN na muna ni Grayson si Samantha na manatili sa rest house kahit isang gabi lang as she wished. Sa dami kasi ng lugar na pinaghanapan ng mismong pamilya nito ay hindi nila ay walang nakakita kay Samantha. He was the only one who found her. He found her on their favorite meeting place when they were in high school. Yung mga araw na puro kilig lang ang nararanasan nila. Ang tanging problema lang nila noon ay kung saan sila gagala at magdi-date. They never experienced having big problems when they were teens. Bagay na binabalik-balikan ni Samantha. Sa gilid ng gulod, malayo sa syudad, doon ang paborito nilang tambayan noon. They often have picnic there. Masaya kahit sila lang. Tahimik kasi doon at may malinis pang hangin. Hindi makatulog si Grayson kaya pinatay na niya muna ang lamp niya sa kwarto. Pero kakapatay niya pa lang non nang makarinig siya ng sunod-sunod na katok sa kanyang pinto. “Grayson?” tawag nito. Si Samantha. “G-Grayson, pwede bang doon na lang ako matulog sa k
Nagising na lang si Rebecca kinabukasan dahil sa sakit ng ulo niya. Paano ba naman, magdamag silang nagkwentuhan ni Sam. Hindi siya nito pinatulog kahit anong oras na hangga't hindi pa ito natatapos sa kwento. Paggising nga niya ay wala na si Sam sa higaan. Saan naman kaya 'yon nagpunta? Di kaya ginapang na non si Grayson? Naghilamos muna siya saka nag-gargle bago lumabas. Nagsuklay ng konti para mukhang maayos naman ang magulo niyang buhok na parang kinuryente. Kusina agad ang diretso niya dahil bet niyang mag-coffee ngayon. Ang daming ganap these days at masyadong pagod ang katawan niya. But a cup of coffee will save her for sure. Ngumiti agad ng malapad si Sam nang makita siya na paparating. "Good morning! Here's a coffee for you!" Nakangiti pa nitong sabi. Umiwas ng tingin si Rebecca. "Akala ko naman, ginapang mo na si Grayson." Pagbibiro pa nito sabay inom ng maligamgam na tubig. "Ano ka ba. Kung gagawin ko man 'yon, syempre sisiguraduhin kong hindi dito." Napasalubong agad
“THANK YOU so much for letting me spend the night, Grayson and Rebecca. Saka, pasensya na rin sa abala na dinulot ko.” Paalam ni Rebecca sa dalawa. Dala-dala na niya ang kanyang bag at handa na ngang umalis. Parang gusto pa tuloy ni Rebecca na dito muna siya. But it will only make things awkward. “Just keep in touch with your boyfriend, especially sa family mo dahil nag-aalala sila sa ‘yo.” Bilin ni Grayson sa kanya sabay akbay kay Rebecca. Hay, tong lalaking to talaga! Ke aga aga, nagpapakitang gilas na naman. “Yes, I will. Thank you for your kindness. Saka, one more thing, Grayson, yung sinabi ko sa ‘yo nung isang gabi. Think about it okay?” “I already said no--” “Ano ba ‘yon. Sam?” singit naman ni Rebecca. Curious lang naman siya masama ba? Na-a-out of place na naman kasi siya sa dalawa e. “Wala. Wala lang ‘yon,” mariing sagot ni Grayson na para bang ayaw niya talagang ipaalam kay Rebecca kung ano ang bagay na iyon. “Huwag mo ngang pinag-o-overthink ‘yang girlfriend mo. Wala
Kung anu-anong scenario na ang tumatakbo sa isip ni Rebecca habang nasa kotse pa rin siya at nakasandal sa binata. Ni hindi na niya kayang tumingin pa sa labas. Gusto niyang huwag mag-isip ng masama pero sa kinikilos kasi ni Bryle ay dapat talaga siyang kabahan. Hindi naman ito ang utos ni Grayson di ba? He always follow his orders, pero bakit ngayon? bakit sinuway niya si Grayson sa pagkakataong to? "H'wag ka nang masyadong magpaka-depress dyan dahil hindi naman kita aanuhin. I just want to bring you somewhere." Hindi siya pinansin ni Rebecca. gusto niyang iparamdam dito na naiinis siya sa inaasal nito. Gusto niyang ipamukha sa binata na mas gugustohin niya pang kausapin ang sarili niya kaysa makipag-usap dito. "Huy?" "Ano ba? Huwag mo kong kausapin!" Pagsusuplada nito saka pinilit na ipikit ang mga mata niya. Mula sa pagiging seryoso ng mukha ni Bryle ay nagbago ito at agad siyang napangiti. "You really think may gagawin akong masama sa 'yo? that's so impossible." Napairap