Maraming salamat po sa pagbasa. Kita po tayo sa next chapter.
Warning!! Mature Content!!JeffersonNang umalis ako ng office at iniwan si Celina ay nakipagkita na ako sa aking mga kaibigan para magpaalam. We were enjoying and at the same time ay worried sila para sa akin kahit na hindi naman na kailangan dahil kaya ko naman ang sarili ko. Inakala nila na hindi ako masaya sa buhay may asawa ko kaya mas pinili ko ang umalis.“Hindi mo kailangang gawin ‘yon, man. Pwede namang nandito ka kahit na minamanage mo ang negosyo niyo sa Miami. Genius ka pagdating sa pagnenegosyo kaya alam namin na magiging madali lang iyon para sayo,” sabi ni Mark.Tama naman siya, kaya kong i-manage ang resort and casino sa Miami kahit nandito ako. Hindi naman totally kailangan na manatili ako doon, pero may mga bagay akong kailangang pag-isipan ang at the same time, mabigyan si Celina ng pagkakataon para makapag-isip at makapag-adjust.Sinabi ko rin sa kanila kung gaano kalaki ang pag-ibig ni Noris para kay Celina.“Are you serious? Eh di the more na hindi ka dapat umalis
Third PersonNagising si Celina at natagpuan ang sarili niya sa tabi ni Jefferson, na mahimbing pa ring natutulog. Hindi siya makapaniwala sa nangyari sa kanila. Dahan-dahan siyang bumangon mula sa kama dahil mahigpit pa siyang yakap ng kanyang asawa. Ayaw niya itong magising dala ng hiya sa nangyari sa kanila ng nagdaang gabi.‘Ilang beses ba naming ginawa iyon para sumakit at manghina ang katawan ko?’ tanong niya sa sarili habang palabas ng kwarto ni Jefferson at dali-daling bumalik sa sariling silid.Dahil sa sakit ng katawan ay hindi pa niya kayang maglinis ng katawan, kaya minabuti niyang bumalik na lang muna sa pagtulog. Ngunit habang nakahiga, iniisip niya kung ano ang sasabihin kay Jefferson kapag nagkaharap sila mamaya lamang.Ang paghaharap nila ay nagbigay sa kanya ng kaba at alinlangan kasama na ang tanong saa kanyang isipan. Iiwan pa rin ba siya nito kahit na may nangyari na sa kanila? Dahil sa matinding pagod, hindi niya namalayang nakatulog na siya, umaasang sa pagmulat
Celina"Pagod ka ba?" tanong ng tinig ng lalaking hindi ko nakalimutan kahit tatlong taon na ang lumipas. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at nakita siyang nakasandal sa hamba ng pinto ng opisina ko.Gusto kong tumakbo papunta sa kanya, pero naalala kong iniwan niya ako kinabukasan matapos naming gawing ganap ang aming kasal. Kaya, sa halip, ipinikit ko muli ang aking mga mata at sinubukang pakalmahin ang tensyong bumibigat sa aking ulo. Pagdilat ko, tiningnan ko siya."Bumalik ka na pala," sabi ko nang walang emosyon. I didn't want to sound bitter kahit iyon talaga ang nararamdaman ko noong sandaling iyon. Pumasok siya at umupo sa upuang nasa harapan ko."May problema ka sa report noong nakaraang buwan," sabi niya, hindi nagtatanong. Sigurado akong sinabi na ni Daria sa kanya ang nangyari kaya hindi ko na inabalang ipaliwanag pa."Kakauwi mo lang?" tanong ko na lang sa kanya."Oo," sagot niya."Ganoon ka ba ka-apura na pagdating mo pa lang, trabaho agad ang nasa isip mo?"
JeffersonSobrang naging mahirap para sa akin ang tatlong taon ko sa Miami. Kahit ayaw ko man, hindi ko pa rin mapigilang ma-miss si Celina. Pinagsisisihan ko na may nangyari sa amin noong gabing bago ako umalis, dahil pakiramdam ko, iyon ang dahilan kung bakit hindi ko siya matanggal sa isip ko.Kahit masaya ako na binigyan niya ako ng pagkakataong makasama siya, hindi ko pa rin maintindihan kung bakit siya umalis sa kwarto ko kinagabihan at iniwan ako. Inaasahan kong magiging totoo ang kasal namin sa lahat ng aspeto, pero sa ginawa niya, naisip kong baka hindi pa iyon ang tamang panahon.Nanatili ako sa Miami at ginawa ang lahat para mapalago ang negosyo bago ako bumalik. Araw-araw, gusto kong lumipad pabalik ng Pilipinas, pero pinigilan ko ang sarili ko. Kailangan kong bigyan siya ng pagkakataong maging independent. Nalalaman ko ang lahat ng tungkol sa kanya kay Daria. Paminsan-minsan, tinatanong ko ang aking assistant kung ano ang ginagawa niya o kung nahihirapan ba siya.Kontento
CelinaHinalikan niya ako sa harap nina Noris at Daddy John. Gusto ko sanang tumutol, pero nakita kong ngumiti ang matanda kaya hinayaan ko na lang. At teka, kumindat ba siya sa akin? Anong problema niya? Kanina lang narinig ko siyang pinag-uusapan ang divorce na parang wala akong pakialam. Ngayon naman, hinahalikan at kinikindatan ako. Ang nangyari kanina sa office ko, isang quickie? Anong laro ang ginagawa niya?Pagkababa ko ng kotse, dumiretso ako sa kwarto at agad nilock ang pinto, ang buong akala ko ay susunod siya. Pero hindi. Ang tanga ko para isipin na pagkatapos ng isang mabilisang round, magiging mas malapit kami gaya ng inakala ko noong unang beses.Masama ba ang umasa? Gusto ko lang naman ay magkaroon ng masaya at normal na buhay may pamilya. Hindi naman niya siguro ikamamatay kung talagang sikapin niya na magkasundo kami lalo at ayon na rin sa kanya noon ay ayaw niya ng divorce. Tapos maririnig ko siyang pinag-uusapan ang tungkol doon as soon as makabalik siya dito sa Pili
Third PersonDinala ni Jefferson si Celina sa kanyang silid at nagdesisyong hindi na siya hahayaang makalusot sa kanyang pagtatanong. Gusto niyang manatili sila sa iisang kwarto at mamuhay tulad ng isang normal na mag-asawa. Pagod na siyang umiwas sa kanya gayong alam naman nilang wala na silang magagawapa dahil kasal na sila.Noong umalis si Jefferson, inisip at inasahan niyang baka mabuntis si Celina dahil sa nangyari sa kanila. But it didn't happen, na pinanghinayangan niya. Akala niya, iyon ang magiging dahilan para bumalik siya at manatili sa tabi nito.Minsan, sinasabi niya sa sarili na gusto lang niyang gawin ito dahil sa nalaman niya tungkol kay Wendy. Gusto niyang ituon ang atensyon kay Celina dahil niloko siya ng dati niyang kasintahan.Pero sa kabilang banda, ipinagtanggol niya ang sarili. Seryoso siyang ayusin ang lahat sa kanila. Kaya pinili niyang makipaghiwalay kay Wendy at tinanggihan ang alok nitong maging kabit niya. At mabuti na lang, ginawa niya iyon."Bakit mo ako
Third PersonHindi gaanong nakatulog si Jefferson noong isang gabi dahil pinagmasdan lang niya ng maigi ang asawa na tila himbing na himbing. Hindi niya rin nagawang mag-focus sa ibang bagay tungkol sa kumpanya dahil nakatuon lang siya sa kagandahan ni Celina na inaamin naman niyang na-miss niya ng husto.Pero kahit gano’n, maaga pa rin siyang nagising. Sanay na ang katawan niya sa pagbangon nang maaga kahit pa gabing-gabi na siya natutulog. Hindi rin ito nagbago kahit noong nanirahan siya sa Miami, na labing tatlong oras ang agwat sa oras sa Pilipinas kung saan sila nakatira.Hinintay niyang magising si Celina, at habang ginagawa iyon ay dumiretso siya sa banyo para maligo. Pagkalabas niya, sakto namang nagising ang kanyang asawa at agad na napatingin sa direksyon ng banyo kung saan siya lumabas. Nanlaki ang mga mata nito at napasigaw."Bakit nandito ka at bakit ganyan ka kahubad?!" sigaw ni Celina.Hindi siya pinansin ni Jefferson at dumiretso sa walk-in closet. Noon lang napagtanto
Jefferson’s POVSobrang adik na ako sa kanya. Simula ng maangkin ko siya. Pakiramdam ko ay hindi na ako mabubuhay na hindi siya mahahalikan. Siguro naman ay okay lang iyon lalo at gusto ko na mag-work ang aming marriage."Ayan, natutunan ko nang patahimikin ka," sabi ko ng matapos kaming maghalikan. "At gusto ko ang ganitong paraan, kung alam mo lang," bulong ko sa kanya na may halong kapilyuhan. Hindi siya nakakibo at doon ko napatunayan na apektado rin siyang kagaya ko. At magandang sign iyon para sa akin. Hinila ko siya papunta sa kama para maupo.“Tungkol sa gabing iyon,” simula ko. Kailangan kong sabihin sa kanya iyon para malaman niya na mali ang kanyang iniisip. “Pinuntahan ko nga ang ex ko, pero hindi sa bahay niya kung hindi sa hospital. Nasa study room ako ng tumawag ang isang nurse gamit ang telepono ni Wendy at sinabing naroon nga daw ang babae dahil sa overdose. Kailangan kong pumunta doon dahil nag-aalala rin ako.” M*****a yata talaga ang babaeng ito dahil inikutan lang n
With Mature Content!!Celina“Sinabi ko na ngang ayos lang ako. Siguro normal lang sa mga buntis ang pagsusuka ng lahat ng kinakain,” sabi ko kay Jefferson habang sinusuklay niya ang buhok ko gamit ang mga daliri niya. Halatang-halata ang pag-aalala niya dahil halos wala na akong nakakain. Lahat ng pinapasok ko sa tiyan ko, bumabalik sa lababo sa banyo namin. Noong una, nahirapan akong i-handle ‘yon. Pero habang tumatagal, nasasanay na rin ako.“Hindi mo ako masisisi, Celina ko. Mahal na mahal kita, kaya nababahala lang ako kapag hindi mo nakukuha ang mga nutrisyon na kailangan mo. Lagi kang sumusuka,” sagot niya habang tinutulungan akong maupo sa kama pagkatapos naming lumabas ng banyo.“Baka kasi ayaw ng baby natin sa mga kinakain ko,” sagot ko habang hinahaplos ang tiyan ko.“Ano naman kaya ang gusto ng prinsesa natin, hmm?” tanong niya sabay dampi ng palad niya
Third PersonNanatili si Celina sa mansyon, pero kahit gano’n, tumatanggap pa rin siya ng trabaho ng paisa-isa. Ayaw ni Jefferson na magsabay-sabay sa pag-aalala na baka mapagod siya.Kahit nasa bahay lang siya, tutok pa rin siya sa construction ng country club gamit ang tawag at video call. Dati, bumibisita siya sa site isang beses kada linggo, pero ngayon, halos araw-araw na siyang nakikipag-ugnayan kina Engr. Mark at sa contractor through phone. Ayaw niyang masisi ang pagbubuntis niya sa kahit anong delay o aberya sa proyekto.“Dennis, nakausap ko si Engr. Mark. May gusto raw siyang ikonsulta, pero hindi ako makakapunta. Pwede mo ba akong i-represent dun?” tanong ni Celina habang kausap ito sa phone.“Walang problema,” sagot ni Dennis. “Pero alam mo, dapat nagpapahinga ka na. Hindi matutuwa si Mr. Scott ‘pag nalaman niyang nagtatrabaho ka pa rin nang ganito.”“Ay
JeffersonNaayos na rin sa wakas ang gulo sa kompanya. Lumabas sa imbestigasyon na dalawang board members pala ang matagal nang ginagapang si Noris, pinapalabas na mas karapat-dapat siya sa posisyong hawak ko.Matagal na nilang sinasadya ang mga banggaan namin ni Noris, ginamit pa nila ang pagkahumaling niya kay Celina bilang mitsa para lalong masira ang samahan namin bilang magkapatid.Sinabi ni Noris kay Dad na balak niyang magbakasyon kasama ang nanay niya, at pumayag naman si Dad. Ang hangarin: kapag malayo siya kay Celina, baka unti-unti na rin siyang makamove on. Pero sa loob ng tatlong taon na wala ako, mas lalo lang lumalim ang damdamin niya para kay Celina. Hindi ko siya masisi. Si Celina kasi, ibang klaseng babae. Napakaganda, elegante, at may kakaibang alindog na kahit sinong lalaki, mahuhulog ang loob.Napatingin ako sa asawa ko na mahimbing pa ring natutulog. Napakunot ang noo ko. ‘Di niya ugali ang matulog nang ganito katagal. Karaniwa
"Bilang parusa sa pag-amin mo, aalisin ka sa lahat ng executive responsibilities mo sa kumpanya. Mananatili ka na lang bilang miyembro ng board, katulad ng dalawang taong sangkot sa isyung ‘to," mariing pahayag ni Jefferson."Matagal mo nang hinihintay 'to, 'di ba?" singhal ni Noris, halatang nag-aalab sa galit."Kung oo man o hindi, wala 'yan sa usapan. Ikaw ang nagpasimula ng gulo, kaya huwag mong ibunton sa akin ang sisi. Kahit sabihin kong ‘di ko naman talaga ginusto ang ending na 'to, sigurado akong hindi ka rin maniniwala. Galit ka na, at ako ang pinili mong pagdiskitahan," matigas na sagot ni Jefferson."At ikaw naman, dad? Alam mong siya dapat ang mapapangasawa ko pero pinabayaan mong mangyari ‘to. Celina, kakampi ka na rin ba sa kanila ngayon?" matalim na tanong ni Noris, sabay tingin sa akin. Napatingin ako kay Daddy John, at may kirot akong naramdaman para sa kanya."Noris, huwag mong isisi sa tatay mo
Celina"Next time, sana hinintay mo ako para ihatid ka kay Dad," seryosong sabi ni Jefferson pagpasok sa kwarto naming dalawa. Napangiti ako at sinalubong siya ng halik, ramdam ko agad ang init ng presensya niya, at parang nawala bigla ang lahat ng kaba sa dibdib ko."Alam kong pagod ka, at siguradong mabigat ang naging pag-uusap n’yo. Dagdag pa ‘yung stress mo sa kumpanya, lalo na sa board meeting... halos wala kang pahinga," sabi ko habang inaabot ang kamay niya."Oo, pero kahit gano’n ako kapagod, dapat sinabi mo pa rin. Alam mong susunduin pa rin kita. Huwag mo na ulitin ‘yon, Celina," seryosong bilin niya habang nakatitig sa’kin."Promise, hindi ko na uulitin. Next time, magpapasabi muna ako bago ako umuwi mag-isa," sagot ko na may konting tawa nang mapansing napabuntong-hininga siya. "Pero seryoso, kaya ko namang umuwi mag-isa. Hindi naman natin kailangang laging magkasama, 'di ba?"
CelinaPagpasok ko sa mansyon, parang biglang tumanda si Daddy John ng sampung taon. Kita ko sa mukha niya ang bigat ng mga nangyayari.Napag-usapan na nila ni Jefferson ang tungkol kay Noris, at kahit ayaw naming maramdaman niya ang bigat ng sitwasyon, wala kaming ibang choice kundi hayaang harapin ni Noris ang sariling kalokohan niya.Nilagay ni Noris sa kahihiyan ang pangalan ng kumpanya nila, at kahit ako man ang nasa kalagayan ng asawa ko ay siguradong mangingibabaw pa rin sa akin na gawin kung ano ang tama.Hindi lang basta negosyo ang nakataya dito kung hindi pati na libu-libong empleyado ng Scotts Group. Kaya napakarami ang umaasa sa kumpanyang 'yon para mabuhay ang pamilya nila.Flashback...Naging kaibigan ko si Noris ng lapit niya ako habang nasa isang coffeeshop ako.Noon, abala ako sa pagdidisenyo para sa isang overseas client. Wala nang ibang bakanteng mesa, kaya nang lumapit siya, tinan
Third Person"Pasensya na, dad, pero hindi ko kayang palampasin ‘to," seryosong sabi ni Jefferson kay John. Mahigit isang linggo na ang nakalipas mula nang ipadala ni Luigi sa kanya ang lahat ng ebidensya na nagtuturo kay Noris bilang utak ng malisyosong mga komento sa social media accounts ng kompanya. Noon lang siya nakapagdesisyon dahil ayaw niyang saktan ang damdamin ng ama niya."Pwede mo bang kausapin muna siya? Alam mo namang kapatid mo pa rin si Noris," mahinahong sagot ng kanyang ama.Napa-buntong-hininga si Jefferson. Inaasahan na niyang ito ang sasabihin ni John. Hindi niya rin naman masisi ang matanda. Anak din niya si Noris at siguro, mas mahirap para sa kanya tanggapin ang katotohanan.Pero buo na ang pasya ni Jefferson. Nangako siya sa sarili na kahit sino pa ang nasa likod ng paninira sa kompanya nila ay hindi makakaligtas sa nararapat na kaparusahan. Hindi niya inakala noon na ang sariling step-brother pa niy
JeffersonHindi ko mapigilang matawa sa itsura ng mga board members matapos marinig ang mga sinabi ni Celina. Lutang at parang nawala sila sa sarili! Halata mong naglalakas-loob si Celina dahil nandoon ako. Natapos ang meeting na para bang lahat sila ay kinain ng kaba. Pati si Noris ay hindi makapaniwala!Speaking of him... seryoso ba siyang iniisip niya na kaya niyang gawin ang mga nagagawa ko para sa kumpanya? Sira na ba talaga siya? O matagal na siyang nag-aabang ng pagkakamali ko?Ni minsan, hindi humingi si Noris ng tulong kay dad tungkol sa negosyo. Hindi naman siya pinagkaitan. In fact, si dad pa nga ang laging nag-aabot ng suporta. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit bigla siyang nag-aasal na parang siya ang tunay na tagapagmana ng lahat ng ito.Ang namayapa kong ina ang kasama ni dad nung pinaghirapan nila ang negosyo. Pareho nilang binuo ang kumpanya mula sa wala. Yung nanay naman ni Noris? Pinili ang sariling pamilya a
JeffersonAlam ko na kung anong mangyayari, kaya hinanda ko na ang sarili ko. Tumingin ako kay Celina at ngumiti.“Wala kang dapat alalahanin,” sabi ko sa kanya nang may kumpiyansa. Ayokong mabahala pa siya sa mga problema ko dito. Tama si Noris, karapat-dapat siyang maging kampante at mag-enjoy lang.“Since nandito ka na rin lang, sumama ka na sa meeting,” dagdag ko pa. Tumango siya habang tumatayo mula sa sofa.“Pupunta rin ba si Noris?” tanong niya habang inaayos ang sarili. “Napaisip lang ako kung andun din siya. At least, tatlo tayong magpapatunay sa mga gurang na kaya nating asikasuhin lahat, ‘di ba?”“Noris? Hindi ‘yan uma-attend ng mga ganitong meeting. Kung andun man siya ngayon, aba, bago ‘yan," sagot ko.Totoo naman. Kahit kailan, hindi siya sumipot sa mga board meeting, kahit may mga isyu sa kumpanya na kailangang tutukan. Ni minsan, hindi niya ko kinontra, kaya kanina, ‘yung bigla niyang pagpunta sa opisina ko, kakaiba na ‘yon.Sa tagal ng panahon, pinananatili niya ang lo