NANG makaalis na si Manang Flor at marinig ni Gemma ang unti-unting paglayo ng tunog ng yabag nito, agad niyang isinara ang pinto, lumapit sa kama, naupo at kinuha ang gamot na pampalaglag. Nilunok niya ito at tinungga ang tubig. Tiningnan niya ang oras, alas-diyes ng umaga, at alam niyang hindi aga
Tumango si Lolo Nicanor. “Sige, maghintay na lang tayo rito sa labas.” Agad na inalalayan ni Mia ang matanda at pinaupo. “Lolo, dito po muna kayo umupo.” Ngumiti si Lolo Nicanor at umupo sa silya. Nakatayo naman sina Alonzo at Gemma sa tabi, at lihim na sinusulyapan ni Alonzo si Mia at Nicholas.
“Umupo ka lang diyan, ako ang magpapakain sa’yo ngayon…” mapilit na wika ni Nicholas kay Mia. Dahil sa pagpupumilit ni Nicholas, napilitan si Mia na hayaan itong pakainin siya. Sa una ay nahihiya siya, pero kinalaunan ay unti-unti na rin siyang naging komportable. Habang kumakain, nagkuwentuhan ang
“Kumusta si Papa?” Hindi mapigilan ni Mia na sumilip sa direksyon ng silid habang nag-aalala sa kalagayan ng kanyang biyenan. “Hindi pa tuluyang nawawala ang bisa ng anesthesia, at sabi ng doktor, hapon na raw bago siya magising.” “Pwede ko ba siyang makita?” Hindi mapanatag si Mia hangga’t hindi
Agad na inalalayan ni Alonzo ang kanyang ina at pinaupo ito sa upuang naghihintay sa gilid. “Mama! Huwag na po kayong masyadong mag-alala. Nasa operating room na si Papa at sabi ng doktor kanina, hindi naman pinakamasama ang kondisyon ni Papa. Kaya huwag po kayong masyadong kabahan,” pag-aalo ni Alo
Nang makita niyang hindi tumutol si Mia at tanging nakatitig lang ito sa kanya na parang medyo tulala, mas lalo siyang lumakas ang loob at muling yumuko upang halikan siya. Pakiramdam ni Mia ay nababaliw na siya. Kung hindi, bakit sa ginagawa ni Nicholas sa kanya, wala man lang siyang ginagawang pa