Reena's POV
Naiinip na ako sa paghihintay sa kanya. Nangako sya na uuwi ng 5PM at heto ayaw pa kumain ng bata na hindi sya kasabay.
"Mama? Nasaan na po si Papa?" matamlay na tanong ng bata.
"Darating na sya." pinilit kong ngumiti kahit na naiinis na ako kay Liam. Isang oras na nyang pinaghihintay ang bata.
"Just watch tv muna. Okay. I'll call you pag nandyan na si Papa." ngumiti sya at sumunod. Umakyat sya sa kwarto nya para manood ng tv.
"Lagot sa akin ang Liam na yan." I whispered saka naghintay na sa sala.
---
30 minutes pa akong naghintay. Then narinig ko ang isang busina sa labas at for sure it is Liam. Nagbukas ang pintuan.
"Bakit ngayon ka lang!" sigaw ko kahit di pa sya nakakatapak sa sala. Halatang nagulat sya sa sigaw ko. Para pa syang nagtatago sa akin.
"Anong oras na! Hindi ka tumutupad sa usap
Reena's POVNakasimangot akong pumasok ng kwarto. Kahit kailan talaga, hindi na magbabago ang sira ulo na yun. Binaba ko ang gamit ko saka nagbihis. Naalala ko na need pala nya ang vitals ko. Kumuha ako ng piraso ng papel saka sinulat dun. Bakit pa kasi sya bibili ng damit ko, pwede naman ako? Ngayon kailangan nya pa ang sukat ko.Matapos kong nagbihis ng plain shorts at blouse. Lumabas na ako para hanapin si Lenard. Narinig ko sya sa kwarto nya na naglalaro."Hey!" nagulat ako sa tawag ni Liam sa akin. Kasabay ko syang papasok sa kwarto ng bata. Pero hinarang nya na agad ako."Bakit nanaman!" sigaw ko sa kanya."Your vitals!" pagpapaalala nya. Kinuha ko sa bulsa ko ang isang pirasong papel saka inabot sa kanya."Wow!" tumaas ang isang kilay ko sa narinig."You have a perfect body. 36-25-36." he grins while reading it."Ewan ko sayo." sabay bukas
Napatulog ko na si Lenard bago ako pumasok sa kwarto ni Liam. Wala pa din sya at mukhang late night na sya dadating. Naisipan kong maglibot libot sa kwarto nya."Huh!" nilapitan ko ang isang drawer sa tabi ng side table. Bahagya kasi syang nakabukas at tingin ko may naipit na papel sa loob. Binuksan ko yun."What's this?" kinuha ko ang piraso ng papel. At nagulat ako sa nakita. Its a picture. Picture of them, Leandro and Liam."They have the same face, but different stories.." I whispered habang pinagmamasdan ang picture. Naalala ko ang mga kwento ni Manang Caring about Liam's childhood. Hindi ko alam na sa ganun itsura nya, mayroon pala syang pinagdadaanan. Until death of their father, hindi sya ang hinanap. Still Leandro.. Naupo ako sa kama. Saka tinago ang picture sa ilalim ng unan ko. Humiga ako at nanatiling nakatingin sa mga disensyo ng kisame.Liam spend his entire life, alone. Without attention, and af
4PM.Nakatapos akong maligo bago dumating si Anna. Nakabalik na sya from Ayala at dala na din nya ang ilan dresses na susuotin nya.Sinalubong ko sya sa sala habang nagpapatuyo ako ng buhok ko."Look at this!" she excitedly run into me sabay pinakita ang ilan sneaks sa venue. Sumilip ako sa phone nya."Wow." namangha ako sa laki ng venue. Then organized seats and tables, random waitress and waiters, food preparations, table set ups at menus. Maayos na ang lahat. Guests nalang ang hinihintay."Let's get you prepared." nakangiting sinabi ni Anna sabay hinatak ako papasok ng kwarto ko. Hindi na ako umangal tutal mas may alam sya sa akin paano makihalubilo at anong klaseng itsura ba ang ipapakita ko sa party na yun. Ipagkakatiwala ko na lahat..---Hi! Liam!Nagulat ang binata sa biglang pagbungad ni Cassy sa loob ng opisina nya.
Nagsasalita ang host para sa next part ng event. The dance.. At dahil inuna muna ang pagseserve ng pagkain, nagsimula na din akong kumain.Nakita ko si Liam na nakatayo at kausap ang ilan kilalang tao mula sa kabilang table habang ako naiwan lang para kumain at makinig sa kanila. Ano nga naman ang alam ko sa mga pinag uusapan nila? Its just all about business. Huminga ako ng malalim. Nakaserve sa table namin ang ilan pagkain. Naalala ko tuloy nung pagsakay ko sa cruise, mga domestic food ang kinakain ko. Kinuha ko ang fork and bread knife para gamitin. Nag isip pa ako paano ko sisimulan kainin ang nasa plato ko. Nilingon ko ang mga katabi ko at sinubukan kong gayahin ang ginagawa nila. "Hello." nagulat ako sa lumapit sa akin, katabi ko sya from my left side. Sa
Nagsimulang tugtugin ang Ballad version ng kantang I Finally Found Someone. Niyaya nya ako sa gitna. Hindi nya binibitawan ang kamay ko. Parang ayaw nya akong pakawalan, then kinuha nya ang dalawa kong kamay saka pinatong sa balikat nya. Sinubukan ko syang sundan sa ugoy ng katawan nya."Relax. I won't bite." nanliit ang mga mata ko sa kanya then he wears a smile."Ayan kana naman ha!" bulong ko sa kanya. Lalong humigpit ang hawak nya sa bewang ko dahilan para lalo kaming magdikit."You're dancing!" natawa ako. Napansin ko nga na sumasayaw na ako, akala ko hindi sya marunong pero sya pa itong nagdadala sa akin."I thought you don't dance!" ngumiti syang pilyo."I just told you I don't para sumama ka sa akin. Kung pareho tayo hindi marunong sumayaw, for sure papayag ka." hinampas ko sya sa balikat."Ouch. That hurts!""Sira ulo ka talaga! Ginawa mo yun at nani
BLAG!Nagulat ako sa bumagsak. Then bago pa man ako makapasok sa opisina ni Liam, isang babae ang nakasalubong kong palabas naman at umiiyak. Nagulat ako."Why is she crying?" I asked myself saka binuksan ang pintuan.Nanlaki ang mga mata ko sa nakita. Ang gulo ng opisina nya. Papers anywhere. Sa lamesa, sa lapag nakakalat."Liam?" tawag ko ng di ko sya makita."I said leave me alone!!" nagulat ako sa sigaw nya. And I saw him lying in the couch. Nakabaluktot na sya. Then nakakumot sa kanya ang itim na coat nya."Its me Reena." bahagya syang natigilan sa sinabi ko. Dahan dahan syang umikot sa pagkakahiga. Nilapitan ko sya."Nagkakaganyan ka ba dahil may nararandaman ka?" tanong ko sa kanya. He slowly moved his head. Natawa ako. Para syang bata."Anong ginawa mo dun sa babae? Yun employee nyo?" nagsalubong ang kilay nya.
Kinabukasan.Maaga ako gumising para gumayak. May usapan kami ni Chris na magkikita at sabay mamasyal sa Sm Megamall after namin magsimba. Weekly routine nanamin yun, sayang nga lang at hindi makakasama si Jaica dahil umuwi sya sa parents nya sa Pampanga.At dahil wala si Lenard, dun ako sa kwarto ko natulog. Hindi ko na din alam kung anong oras umuwi si Liam. Basta alam ko, okay na ang pakiramdam nya. At hindi ko na sya kailangan alalahanin pa.Lumabas ako ng kwarto ko matapos ko magbihis. Nakahain na ang breakfast sa mesa. Dala ko ang isang shoulder bag ko at kinausap ko na din si Jio na ihatid ako sa simbahan ng Sto. Domingo ."Maaga ka ata ngayon Mam Reena?" nagulat ako sa bati ni Manang na naghuhugas ng pinaglutuan nya."Opo. Magsisimba po ako ngayon kasama yun kaibigan ko." Ngiting sagot ko."At sino naman kaibigan yan?" Nagulat ako sa nagtanong then l
Hindi kami nagpapansinan hanggang sa makauwi. Tahimik akong bumaba ng kotse nya at nauna ng pumasok. Ayoko sya tignan. Naiinis ako sa kanya. Hinanap ko kaagad si Lenard sa kwarto nya at nakita ko ang bata na naglalaro."Mama!" masaya nyang bati ng makita palang ako sa pintuan. Iniwan nya ang nilalaro nga at agad akong niyakap."Namiss ka ni Mama! How's Lolo at Lola?" tanong ko."Okay po sila. Namimiss kana din daw po nila." ngumiti ako. Naupo ako sa kama ng bata at sandaling humiga. Bumalik si Lenard sa nilalaro nya. Pumikit ako at huminga ng malalim. Naalala ko yun sagutan namin ni Liam kanina. May mali ba akong sinabi? Naging insensitive na ba ako masyado at napasobra ang sinabi ko sa kanya? Umiling ako. Bakit ko ba naiisip pa yun? Sya ang may mali at hindi ako."Si Papa po?" nagulat ako sa tanong ng bata. Bumangon ako."Baka nasa kwarto nya." sagot ko nalang. Ayoko makit