Reena just wants to have a happy and peaceful life with her man, like every woman deserves. Akala nya natagpuan nya na ito sa kanyang mapapangasawa. Pero mapait nga naman ang tadhana. Because her groom-to-be left her on the day of their wedding. She almost killed herself because of humiliation na iniwan ng lalakeng pakakasalan nya. Ayaw nya ng humarap sa tao dahil she felt na sya na ang pinakamalas na babae sa mundo. And that's why she runaway at dinala sya ng mga paa nya sa isang cruise ship. Eventually, hindi nya akalain na ang pagsakay nya sa cruise ship na yun ang babago sa buhay nya. She met a stranger that make her fall inlove again.. Ito na kaya ang hinihintay nya? Ang estranghero na kaya na yun ang tunay na magpapadama sa kanya ng pagmamahal? But why did the stranger disappeared all of a sudden after a one night of make love? Is the man worth it for love? Or another pain for Reena? --- iamnyldechan ️
Lihat lebih banyakDisclaimer:
Persons, names, places and events used in the story are pure fiction and didn't claimed by anyone.---
Naririnig ko ang kadalasan pinapatugtog sa simbahan kapag may bagong kasal. Gusto ko ng lumabas at pumasok ng simbahan. Maglakad sa altar patungo sa mga bisig ni Joseph na naghihintay sa akin.
"Mam. Okay na po." dumilat ako ng marinig ang driver. Lumabas sya at dahan dahan akong pinagbuksan ng pintuan. Parang nagslow motion ang mga nangyayari. As the door open.. Lumanghap ako ng hangin. At narinig ko na ang tutugtugin mula sa loob ng simbahan.
Inalalayan ako ng wedding organizer papaakyat sa hagdan. Inayos nya ang belo ko na kumakaladkad habang naglalakad ako. Napakaperpekto ng lahat. Wala na ako mahihiling pa.
Pumikit akong muli. At narinig kong bumukas ang pintuan. Nawala sa tabi ko ang wedding organizer namin.
Pagdilat ko. Nakita ko ang altar na naghihintay sa akin. At mga taong nakatingin sa akin.
Ngumiti ako. At handa na akong lumakad.. Ng biglang huminto ang tugtugin. Nagulat ako. Para bang nagkakagulo sila sa harapan. Nakita ko si Papa at Mama na hindi mapakali. Anong nangyayari?
Lumingon ako sa paligid at lahat ng expression nila iisa ang pahiwatig. Nalilito, naguguluhan. Nagsimula na akong kabahan. May nangyari ba?
"Jaica?" nagulat ako ng lapitan ako ng bestfriend ko at maid of honor ko.
"Anong nangyayari? Where's Joseph?" I asked her.
"Reena. Stay calm.. Ganito kasi.." hindi nya alam paano sya magpapaliwanag sa akin. Bumubuntong hininga sya.
"Just please tell me whats happening!!" sigaw ko. Nagsilapitan na sina Mama sa akin. Ganundin ang si Tita Cora na nanay ni Joseph.
"Please.. Tell me." Pagmamakaawa ko. Niyakap ako ni Mama.
"Joseph is gone." She whispered. Nagulat ako at bumitaw sa yakap nya.
"No. Ma naman! Ikakasal na ako. Hindi magandang biro yan!" pailing iling ako habang umaatras at lumalayo sa kanila. Nasa paligid ko na silang lahat at sumisikip ang kinatatayuan ko.
"I'm sorry Anak." kasunod na sinabi ni Papa. Naluha ako.
"Why! Tita Cora! Where is Joseph!!" sigaw ko at hindi makapagsalita ang matanda. Wala ba silang alam sa ginawa ng anak nila! Bakit nila hinayaan iwan nya ako sa mismong kasal namin!
Naluha ako. At umatras. Nabitawan ko ang hawak kong bulaklak. Then I run.
Tumakbo ako palabas ng simbahan. Palayo sa kahihiyan. Palayo sa sakit na dinulot nya. I've had enough pain. Pero sobra ito at dahil mas pinili nyang saktan ako. And much worst..
He just left me without a reason. Why?
---
iamnyldechan ❤️7 years ago,"Jio! Sino ba tinitignan mo dyan?!" tawag ng isang binata kay Jio na nakatanaw sa kabilang classroom. Nanatili sya sa kinatatayuan nya habang pinagmamasdan ang bawat estudyante na lumalabas sa katapat nitong classroom. "Hoy! Halika na kaya!" tawag muli ng kasamahan nya at pilit sya nitong hinatak. Graduating student si Jio o mas kilala syang Jiovann Estrada sa university kung saan sya kumukuha ng Law. Wala syang gaanung kaibigan, maliban sa kasamahan nyang si Hector na kaklase nya. Pero kilala sya ng bawat estudyante, siguro dahil sa itsura nya , angking talento at madalas syang makakuha ng atensyon. Pero para sa kanya isang tao lang ang nakakuha ng atensyon nya, at yun ay ang babae sa College of Business and Accounting na palagi nyang sinusubaybayan.
"Here's the report na hinihingi mo." nagulat ako ng ilapag ni Jaica ang folder sa table ko. Nasa laptop ang atensyon ko."Salamat." kinuha ko yun at binuksan."So, anong balita sa inyo ni Mr. Imperial?" tanong ni Jaica pagkaupo nya sa bakanteng upuan na nasa tabi ko."Balita? Wala." pagkakaila ko. Ayoko mag open up sa bestfriend ko, for sure aasarin lang ako nito."Magsabi kana. Kita mo yan mukha mo, yan na ang nagsasabi na inlove kana!" Nagblushed ako."No. I'm not." she laughed."You are. So ano na status? For real na ba?" natawa ako sa sinabi nya. Nagsisimula palang kami, for real na agad."He said he'll court me.""Really! Paano? I mean? Who knows how Mr. Imperial gonna court you?" Hinawakan ko ang pisngi ko. Oo nga, paano ba sya manligaw? Sabi nya he never been to a commitment so paano sya manliligaw?
MR. IMPERIAL!! MRS. IMPERIAL!!Dumilat ako sa narinig. I heard someone shouting. Nakaidlip ako habang buhat ako ni Liam at hindi pa din sya tumitigil sa paglalakad."Don't you wanna rest muna Liam? Kanina mo pa ako buhat." nag aalala kong tanong sa kanya. Hindi pa sya nagpapahinga mula kanina, at alam ko masakit ang katawan nya dahil sa pagbagsak namin. Ayaw lang nyang ipahalata."I'm fine. We need to move forward. Someone is looking for us." so hindi lang ako ang nakarinig ng tinig na yun."HELP!!" he shouted. Naiinis ako dahil wala along magawa para tulungan sya at ngayon pasanin pa ako.Nagpatuloy sya sa paglalakad. Dumidilim na muli at takipsilim na. Mas lalo kaming mahihirapan kung aabutan kami ng dilim."I hope Odille called Jio." nagtaka ako sa sinabi nya."Why Jio?""Jio can figure out where to find us. He's not just y
Nagising ako dahil sa dumapong tuyong dahon sa mukha ko. Dumilat ako ng bahagya. Medyo masakit ang likod ko at mga braso ko pero kakayanin kong makatayo.Nakita ko si Liam, tinapik ko ang pisngi nya. Nagising sya."Hey." he whispered at maluha luha ako sa nangyari sa amin."Why did you jumped?""You're clumsy.." Nagulat ako. Bumangon kaming dalawa. Napansin ko ang ilan gasgas sa braso nya at binti."Okay ka lang ba! Walang masakit sayo?" umiwas sya ng aakma ko syang hawakan."We need to walk forward. Kailangan makahanap tayo ng masisilungan, and we need water. Wala tayong kahit anong dala." naiinis sya the way he talked. Dahil sa pagkadulas ko, lalong lumala ang problema namin. Ngayon wala kaming kahit isang dala. Naiintindihan ko naman sya pero di lahat ng ito dapat idaan sa init ng ulo.Pinilit kong makalakad. Sinusundan ko sya habang sinus
Nasa tabi kami ng bonfire ni Odille habang kasama ni Lenard ang mga kaklase nya. Habang si Liam nasa ilalim ng isang puno at may kausap sa phone nya. He needs to monitor the office kahit nasaan man sya. Kaya kahit nasa camp kami kailangan magreport sa kanya ng secretary nya."Alam mo ba yan si Liam? He never been to relationships. Since highschool." nagulat ako sa sinabi ni Odille."Bakit daw? Hindi ba sya nainloved? Nagkacrush?""He had a crush but only crush. He never fell for it. Matigas yan. Gusto nya sya ang hinahabol." Natawa ako. Hindi na ako magtataka sa dami ng babaeng nagkakandarapa sa kanya."Pero hindi talaga yun ang dahilan nya.." bigla akong nacurious sa sinabi nya."What do you mean?""He's scared of losing someone that's why he choose to never fall inloved. Natatakot sya sa commitment, because he's scared to be a failure. Natatakot syang main
Natapos ang second part ng tug war at team ng Grade 4 ang nanalo. Afterwards, binigyan kami ng 30 minutes break bago magsimula ang sunod na laro which is the hunger games. Mga babae ang required na sumali kaya napilitan na akong lumahok. Nasa audience seat naman ang mag ama na nagpapahinga, habang ako naman ang sasabak at susubukin manalo sa sunod na activity. Kahit na di ako sure kung kakayanin ko ba. "Our next game will be Hunger Games, so mga Misis kayo muna ang maglalaro dahil tapos na po ang games nila Daddy." biro ng host at nagtawanan ang mga tatay na nakaupo at nagpapahinga. "So this is the mechanics, may 2 stages ang game na ito, at dahil ang name ng laro is "Hunger" so this is related to food. Nakikita nyo po ba ang isang malaking inflatable pool sa harapan nyo?" She asked at saka hinatak sa harap namin ang isang ma
Komen