Siya ay maraming kahinaan, pero kayang tiisin iyon ng ina. Sa pinakamatindi, dahan-dahan lang niyang itatama ang mga pagkakamali nito at hindi niya sadyaing maghanap ng butas para pintasan siya. Pagkatapos manirahan nang ilang dekada sa isang mapagmahal na kapaligiran ng pamilya Villamor at maimplu
Pagkatapos ng hapunan. Si Morgan ang nagligpit ng mga pinggan, si Alex naman ang nagpunas ng mesa, at pagkatapos ay inayos ang mga upuan. Pagkatapos ay lumabas sila ng kainan at tumawid siya patungo sa kabila kung saan naroon ang kanyang biyenan at umupo sa tabi nito. Pagtingin niya sa oras, sinab
“……Ma, sigurado ka bang tumaba ako?” Agad na tumingin si Morgan pababa sa tiyan niya. Wala namang nakaumbok, patag pa rin, walang kahit anong sobrang laman. Nang ma-discharge siya mula sa ospital, nagbasa siya ng timbang. Standard pa rin ito, walang nadagdag. “Matagal nang hindi kita nakikita, k
Si Morgan ay bahagyang nag-alala na baka magalit ang kanyang ina. Pagkatapos niyang lutuin ang huling ulam, agad siyang lumabas ng kusina. Nang palabas na sana siya ng bahay, nakita niyang magkasamang papasok sina biyenan at manugang, nagtatawanan at nagkukuwentuhan. Huminto siya at bahagyang ngumi
Nang maisip ni Alex ang mga tipikal na ugali ng ibang biyenan, lalo siyang kinabahan. Kapag nakikita ng isang ina na ang manugang niya ang gumagawa ng lahat ng gawaing bahay, sasabihin niyang suwerte ang anak niyang babae at nakapangasawa ng mabuting lalaki. Pero kapag nakita niyang ang anak niyan
“Alex, nakauwi na ba kayo ni Morgan? Sobrang busy ako kaya ngayon ko lang nakita ang message mo, hindi ko nasagot agad.” “Nakauwi kami ngayong hapon, Ate. Kumain ka na ba? Nasaan si Jack? Miss na miss ko na si Jack.” Ngumiti si Bea at nagsabing, “Nasa likod ko si Jack. Hindi pa ako kumakain, karar