Handa akong maging tanga paulit-ulit. Hanggang sa matutunan akong mahalin ni Lucas. Ang lalaking kinamumuhian ako nang lubos.Alam kong naging mahalaga sa kaniya ang masasayang kahapon namin. Alam kong naging importante akong babae sa buhay niya.Hindi ako naniniwala na itinapon niya ang lahat na pinagsamahan namin. Hindi iyon magagawa ni Lucas. Kilala ko siya. Alam kong tinitigasan niya lang ang kaniyang puso. Pero alam kong may pakiramdam pa rin siya."Alam kong galit ka sa akin Lucas. Alam kong kinaiinisan mo ako. Pero mahal kita Lucas. Hindi ko kayang mawala ka. Sana maintindihan mo ako."Naningkit ang mga mata ni Lucas dahil sa inis. Namumula rin ang kaniyang mga labi dahil sa galit.Namumungay ang kaniyang mga mata habang nakatingin sa akin. Napabuntong hininga siya nang malalim.Alam kong ang pagbuga niya ng hangin. Iyon ay dahil sa galit na nasa dibdib niya."Alam mo Iris! Itigil mo na ang nararamdaman mo sa akin. Dahil kahit kailan. Hindi na kita mamahalin pa. Kinamumuhian ki
Namamayami pa rin ang sakit sa dibdib ko. Hindi ko mapigilan ang maging malungkot dahil sa mga nangyari.Kahit mahal na mahal ko si Lucas. Nasasaktan pa rin ako dahil sa mga pinagagawa niya. Masakit pa rin sa akin ang lahat."Look! Ngumiti ka naman kahit minsan! Hindi bagay sayo ang laging nakasimangot."Namumungay ang mga mata kong tumingin sa mga mata ni Ann. Ang ganda niya ngayon.Bihis na bihis siya. Ang ganda ng dress niyang suot. She looks such a sophisticated woman. Oo nga pala. Kahit ako nakabihis din. Kailangan ko kasing isama si Annie sa party. Since assistant ko siya. Kailangan namin mag-attend sa event ng Vontrell company. Kagaya ng sinabi ni Mr. Lim. The Director of the Vontrell company. Kailangan magkaroon kami ng isang event para sa pagkakaisa ng Vontrell company. Para ipagpatuloy ang samahan namin.Kaya heto kami ni Ann. Dadalo sa party. Alam kong sa ngayon nakahanda na rin ang lahat na members ng kompanya para sa event."Tayo na Ann. Kailangan na nating umalis. Alam
Nanginginig ang mga tuhod kong napaatras sa paglalakad. Kinakabahan ako. Lumakas ang pagtibok ng puso ko. Isang lalaki ang nagsusuka? Hindi ko masilayan ang kaniyang mukha. Dahil medyo madilim sa direction niya.Kinakabahan lamang ako habang hawak ko ang handbag ko. Takot at kaba ang humahalo sa pagtibok ng puso ko.Lumakas ang pagsuka ng lalaki. Nananatiling nakatingin ako sa direction niya.Nanlaki ang mga mata ko nang tumayo siya at pumarusay-rusay nalumalakad papunta sa akin.Napaatras ako nang ilang hakbang habang kinakabahan. Nanginginig ang mga tuhod ko sa takot."Lucas!" sambit ko nang masilayan ko ang mukha ng lalaki.Nagmamadali akong sinalubong siya para tulungan. Nagpaparusay-rusay lamang si Lucas habang naglalakad.Halos makasubsob ang mukha ni Lucas sa dibdib ko nang matumba siya sa harapan ko. Ngunit bila ko siyang nasalo kaya nalaglag siya sa mga bisig ko.Amoy anak ang hininga niya. Nanlaki ang mga mata ko nang tumampad ang maamong mukha niya sa mga mata ko.Muntik na
Sumilay ang mga ngiti sa aking mga labi nang magising ako. Another one night stand with Lucas. My billionaire man. Isang magandang panaginip para sa akin ang makatabi ko ulit si Lucas sa pagtulog. Ang pinakamamahal kong lalaki sa buong mundo.Maingat akong bumangon at isinuot ko ang damit ko. Matapos kong ayusin ang sarili ko. Uli kong hinarap ang isang Lucas Vontero.Pinagmasdan ko ang sarili ni Lucas. He was sleeping like a child. I'm falling with his loving face. His perfect eyes. His soft juicy lips.Nanlaki ang mga mata ko nang magising si Lucas. Nanlaki rin ang mga mata ni Lucas nang makita ako."What the... I hate your fucking face Iris. Anong ginawa mo? I hate you!"Hinila ko ang kumot para itakip ito sa aking mga mata. Bumangon kasi si Lucas sa harapan ko. Hubad na hubad ang kaniyang katawan."Anong ginagawa mo rito Iris? I hate you! You asshole." Alam kong alam ni Lucas na may nangyari sa amin kagabi. Kaya huwag niyang sabihin kung ano ang ginagawa ko rito? Alam kong alam n
Chapter 17"No!" I whispered. My voice was treambling in fear.Patuloy ang pag-atras ng aking mga paa. Nangangatog lamang ang mga tuhod ko sa takot."Huwag Lucas! Nakikiusap ako please! Parang awa mo na!" Naramdaman kong may ilang luhang pumatak sa aking mga mata. Nanunuyo lamang ang mga labi ko sa takot.Patuloy ang paghakbang ni Lucas papunta sa akin. Nakita kong hinubad niya ang kaniyang sinturon.Napangisi siya habang gumuguhit ang galit sa kaniyang mga mata. Matapos niyang hubarin ang kaniyang paha. Ipinulupot niya ang kalahati nito sa kaniyang kamay.Alam ko na ang gagawin sa akin ni Lucas. Papahirapan niya ako gamit ang sinturon na hawak niya.Sa aking paghakbang patalikod. Nakabangga ang aking likod sa pader. Muntik pa akong matumba. Wala na akong mapupuntahan pa para tumakas kay Lucas. My tears streaming down into my face. Lucas looking at my direction deadly. Alam kong gugulpihin ako ni Lucas. Lumuhod ako sa harapan niya at napahagulgol sa pag-iyak. Nanginginig lamang ang
Pumapatak lamang ang mga luha ko sa aking mga mata. Hindi ko alam kung tama ang nagawa ko? Hindi ko alam kung magiging handa ako sa bagay na ito?Annie looked at me worriedly. My bestfriend. Ang lungkot sa kaniyang mga mata ay nakikita ko.Hindi siya makapaniwala sa hawak niyang pregnancy test na ibinigay ko. Gusto kong sabihin sa kaniya ang totoo."T-Totoo ba ito best? B-Buntis ka?" nanlalaki lamang ang mga mata ni Ann habang nakatingin sa akin.Alam kong hindi siya makapaniwala na buntis ako. Alam kong naging sorpresa sa kaniya ang lahat."Ann! B-Buntis ako! Hindi ko alam kung tama ang ginawa ko Ann? Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag ang lahat? Natatakot ako!"Kaba at takot ang kasama sa pagtibok ng puso ko. Nababalisa ang diwa ko dahil sa kapalpakan na nagawa ko.Umiwas ako ng tingin ko kay Ann. Hindi ko alam. Naguguluhan tuloy ako. May isang batang nabuo sa sinapupunan ko."Sinong ama ng bata best? Huwag mong sabihin na si Lucas. Huwag mong sabihin na may nangyari sa inyong
Bahagya kong pinunas ang mga luhang pumapatak sa aking mga mata. Ayaw ko nang maging marupok sa mga segundong ito.Tama na ang pag-iyak ko. Ito na ang tamang oras para sabihin ko kay Lucas ang totoo. Kailangan niyang malaman na buntis ako at siya ang ama ng bata. Isinara ko ang pinto nang makapasok ako sa opisina si Lucas. Since pumunta ako dito sa Vontrell company para kausapin siya."Why you didn't use your fucking hands to knock the door Iris? You disturbed me, huh?" Inis na inilapag ni Lucas sa ibabaw ng desk niya ang hawak niyang papers. Bumuntong hininga siya nang malalim at tumayo.Tila na stressed siya nang makita ang mukha ko.He put his hands inside his pocket and faced the window. He sighted outside. I heard that he was let out a heavy breathe again."Why are you here? Ano ang kailangan mo Iris? Bakit ka napadpad dito?"Ito na naman yung pakiramdam na natatakot na naman ako dahil sa pananalita ni Lucas. Hindi ba niya ako pwedeng kausapin na matino? Na hindi siya sumisigaw
Hindi kita iiyakan Lucas kung hindi kita mahal! Handa akong gawin ang lahat para maipadama ko ang pagmamahal ko sayo.Nararamdaman kong mahal mo pa rin ako Lucas. Hinayaan mo nga akong yakapin kita kasi may pagmamahal ka pa rin sa akin. Tumitibok pa rin ang puso mo para sa akin. Alam kong hindi ka manhid Lucas! Alam kong may pakiramdam ka! Alam kong may puso at damdamin ka. Alam kong nasasaktan ka lang.Patuloy ang pagpatak ng aking mga luha. Nakayakap lamang ako kay Lucas. Ayaw ko siyang bitawan. Masgugustuhin ko pa siyang yakapin kaysa itaboy.Naramdaman kong hinawakan ni Lucas ang kamay ko. Bigla niyang tinanggal ang mga kamay kong nakapulupot sa baywang niya.Napayuko ako at napahikbi sa pag-iyak. Wala akong pakialam kung tanga ako sa paningin niya. Tanga na kung tanga pero mahal kita Lucas!Hindi ko kayang dayain ang nararamdaman ko. Ikaw at ikaw pa rin ang itinitibok ng puso ko.Sa hindi ko namalayan nakaharap na pala sa akin si Lucas. Pinagmamasdan niya na pala ako habang nakay