Nagising ako ng nakaramdam ako ng lamig, kinapa-kapa ko ang katabi ko pero wala siya roon. Napa bangon ako at agad siyang hinanap sa buong kwarto ngunit wala talaga siya. Saan siya nag punta?Itinakip ko ang kumot sa katawan ko at tumayo mula sa kama. Sumasakit ang buong katawan ko lalo na ang pagkababae ko, hindi ko mabilang kung ilang beses akong inangkin ni Xyrus kagabi. Napangiti ako ng maalala ang pinag saluhan namin kagabi, napaka wild niya talaga, parang wala siyang kapaguran.Kumuha ako ng malaking t-shirt at panty sa closet at agad itong isinuot. Lumabas ako ng kwarto at hinanap si Xyrus. Nasaan kaya siya? Hindi kaya umuwi na siya? Bakit hindi niya man lang ako ginising?Pumunta ako ng kusina at kumuha ng tubig sa ref, bumuntong hininga ako at ibinalik ang tubig sa ref. Mukang umuwi na nga siya talaga. Bumalik ako sa kwarto at agad na humiga sa kama."Bakit gising kapa?" "AYYY KABAYO!!" Agad akong napa balikwas ng bangon. Nakahawak ako sa dibdib ko dahil sa gulat. Agad kong
(Third person POV)Hindi mapakali si Xyrus habang hawak ang kamay ng kaniyang kasintahan. Dalawang araw na itong hindi nagigising at napag alaman niyang natinik ito ng itim na rosas, isa itong maka mandag na bulaklak na nasa mundo lang ng mga itim na mangkukulam makikita. "Nakuha ko na sa kaniyang katawan ang lason mahal na prinsipe. Medyo na nahirapan ako dahil parang may pumipigil sa akin na gamutin siya. Sino ba ang taong ito?" tanong ng puting mangkukulam. Tiim bagang na pinagmamasdan ni Xyrus ang dalaga. Alam niyang may kinalaman ang kaniyang ama sa nangyari kay Hevean."Siya ang magiging Ina ng mga anak ko Aviah. Malalaman mo ba kung kailan siya magigising?" Nagulat ang puting mangkukulam at agad na napangiti. Alam nito na seryoso ang sinasabi ni Xyrus. Sa ilang daang taon na pagsisilbi niya bilang isang manggagamot ng mga pure blooded vampire ay ngayon niya lang nakita ang prinsipe na interesado sa isang tao."Hindi ko masasabi kung magigising siya kaagad, hintayin muna nati
[Hevean POV]Agad akong napabangon at habol ang hininga habang patuloy sa pag tulo ang mga luha ko. Humikbi ako at napa takip ng muka, paano niya nagawa sa akin iyon?"Hushhhh now baby.... I'm here." Napa pitlag ako sa boses na nasa gilid ko at ramdam kong niyakap ako nito ngunit agad ko siyang tinulak at lumayo. "Lumayo ka sakin! Wag na wag mukong hahawakan!" sigaw ko sa kaniya, patuloy parin sa pag agos ang mga luha ko. Hindi ko masyadong makita ang muka niya dahil sa luha na bumubuo sa mga mata ko. Pero alam kong si Xyrus ang nasa tabi ko.Pinunasan ko ang mga luha sa mga mata at doon ko lang nakita ang muka niya na may bakas ng pag ka gulat. Mas lalong lumalim ang galit na nararamdaman ko ng makita ko ang muka niya."M-may problema ba? May masakit ba sayo? Tell me..." Malungkot na tanong nito. Napakagat ako sa ibang labi upang pigilan ang pag iyak. Panaghinip lang ba lahat ng iyon? Napatingin ako sa paligid at ang kwartong ito, hindi na maliwanag bagkos ay madilim. Sinubukan nit
(Third Person POV)Nag siliparan ang mga tauhan ng Hari ng sumigaw ito dahil sa galit. Napa kuyom ito ng kamao dahil sa galit at inis na nararamdaman."Bakit hindi parin namatay ang taong iyon?!" Sigaw nito sa mga itim na mangkukulam."Ginawa na namin ang lahat para gumawa ng matinding lason ngunit nagawa parin siyang gamutin mahal na Hari." Anang itim na mangkukulam."Ginawa ang lahat? Sigurado ka?" Tiningnan nito ng mariin ang may katandaang mangkukulam. Bigla itong dumaing dahil sa sakit at di kalaunan ay nag ka bali-bali ang katawan nito at naging abo.Napatingin sila sa Hari na ngayo'y pulang pula ang mga mata, natakot ang mga itim na mangkukulam pati narin ang mga tauhan ng Hari. Makapang-yarihan ito at walang makakatalo sa kaniya kundi ang sariling anak lamang at walang iba kundi ang nag iisang prinsipe ng pure blooded vampire."Gawin niyo ang lahat upang mapatay ang taong iyon! Ayokong ako pa mismo ang papatay sa taong mahal niya. Nag kakaintindihan ba tayo?!" Napatango na lam
Hindi ako mapakali kaya lakad ako ng lakad dito sa loob ng kwarto, nag aalala ako kay Wena pati narin kay Xyrus. Feeling ko kasi may nangyari at yun ang aalamin ko.Kahit labag sa utos sa akin ni Xyrus na lumabas ay mas pinili kong sundin ang gusto ko. "Ms. Hevean hindi po kayo pwedeng umalis sa kwarto niyo... pakiusap po." Anang katulong."Gusto kong makita at maka usap si Wena manang, yun lang naman ang hinihiling ko." Mas binilisan ko pa ang paglalakad ngunit bakit parang mas mabilis ito kaysa sa akin? "Please Ms. Hevean bumalik napo kayo sa kwarto niyo, ayaw po naming gumawa ng dahas sa inyo." Napahinto ako sa sinabi nito, anong sabi niya? Dahas? Anong ibig niyang sabihin?"Ano?" Tanong ko dito ngunit bigla itong tumahimik.Inirapan ko nalang ito at patuloy parin sa pag lalakad papunta sa kwarto ni Wena, kanina ko pa siya hinahanap dito sa mansyon ngunit wala siya, tanging ang kwarto lang nito ang hindi ko pa napupuntahan.Agad kong binuksan ang pinto at pumasok, nagulantang a
[Hevean POV]Nagising ako dahil sa lamig ng hangin na dumaan sa balat ko. Madilim pa sa labas, madaling araw palang siguro. Napalinga-linga ako sa paligid ng kwarto at hindi mahagilap ng mata ko si Xyrus. Nasaan nanaman kaya yun?Bumangon ako at lumabas ng kwarto, kumuha na din muna ako ng balabal para hindi ako masyadong malamigan. Parang walang tao sa mansyon ngayon, nasaan kaya silang lahat? Sa pag kakatanda ko may mga gising kapag gabi at nag babantay dito ngunit bakit ngayon wala? nakapagtataka. "Hevean....."Napa hinto ako nang may tumawag sa akin. Mahina lang ito at parang bumubulong lamang, ngunit diko alam kung sino ang tumatawag sa akin.Nilibot ko ang paningin sa paligid ngunit wala talaga akong makitang tao. E sino yun?"Hevean....." Ayan nanaman ang boses. Sino ba kasing tumatawag sa akin? Si Xyrus ba? Pero bakit parang boses babae?"Hello?" Tanong ko sa madilim na paligid.Walang sumasagot, haysss... siguro guni-guni ko lang yun. Napa buntong hininga nalamang ako. Nagu
"Ang taong minamahal mo ngayon Hevean..."Napa hinto ako sa sunod na sinabi nito, anong ibig niyang sabihin? Parang huminto ang pag-hinga ko sa narinig ko."A-ano?" Tanong ko ulit ditoNgumisi ito at bigla akong tinalikuran, napa kagat labi ako at huminga ng malalim."Pwede bang ayusin mo naman ang sinasabi mo?! Hindi ko maintindihan, siyaka anong sinasabi mong minamahal ko ngayon?" Namumuo ang galit sa dibdib ko, hindi ko alam kung maniniwala bako dahil hindi ko naman siya kilala. Siyaka anong karapatan niyang sabihin sakin kung sino ang dahilan kung bakit namatay ang mga magulang ko, alam kong walang nakakita sa aksidenting iyon kundi ako lang."Alam ko ang iniisip mo babae, malalaman mo ang totoo kung ikaw mismo ang magtatanong sa kaniya." "Sino ba ang tinutukoy mo?" Pasigaw na tanong ko dito dahil nag lalakad ito palayo sa akin."Xyrus."Nagulat ako ng bigla nalamang itong mag laho na parang bula, nanindig ang balahibo ko sa nakita. Agad akong tumakbo, hindi ko alam kung saan ako
[Hevean POV]Agad akong umuwi sa bahay namin ni Zia at pumasok sa kwarto ko, humiga agad ako sa kama. Hindi ko alam kung saan nag punta si Zia dahil wala siya dito sa bahay.Unti-unti nanamang pumasok sa isip ko ang nangyari kanina, agad nanamang tumulo ang mga luha sa mga mata ko. Hindi ko lubos maisip kung bakit ganito ang nangyayari sa buhay ko. Kung hindi iyon nangyari siguro buhay pa ang mga magulang ko.'Sana kasama ko pa sila ngayon... hindi sana ako mag isa sa buhay... hindi sana ako nawalan ng mga magulang.'Paulit ulit na sinasambit ng utak ko."Hinding- hindi ko siya mapapatawad." Ang sakit isipin na ang taong mahal mo ang siyang dahilan kung bakit ka naulila.. kung bakit ka mag isa... kung bakit wala na ang mga taong mahal mo."Sana.. hindi ko n-nalang siya nakilala... sana hindi k-ko nalang siya minahal... sana... hindi nalang siya dumating sa buhay ko!!" Hinampas hampas ko ang unan at muli nanamang umiyak. Andami kong gustong hilingin pero alam kung hindi na maibabal