[Xyrus POV]Malakas kong sinuntok ang dalawang malalaking halimaw na kumalaban sa akin, sa isang suntok ko lamang ay agad silang tumilapon. Lumalakas na ng tuluyan ang kapangyarihan at katawan ko.Muli akong sinugod ng mga halimaw, isa 'rin silang bampira ngunit mga hayop sila at mas malaki sa ordinaryong laki ng isang normal na hayop. Dalawang halimaw na aso ang kaharap ko, sobrang bilis din nila at sa tingin ko ay sanay na sa mga labanan, naalala ko dati napatay ko na ang iilan sa kanila."Sh't!" Bulyaw ko nang tamaan ako ng isa sa kanila. Agad akong umiwas nang akma akong kakagatin ng isa pang halimaw.May naiisip akong paraan upang matalo sila. Kailangan silang patayin mula sa loob.Tumalon ako ng mataas, ito lang ang pwedeng maka talo sa isa sa kanila. Nang malapit na ako sa isang halimaw ay agad niyang ibinuka ang bibig para saluhin ako at kainin ng buo, kagaya ang plinaplano ko.Ginamit ko ang kapangyarihan ko at mabilis pa sa kidlat na tinusok ang mahahaba kong kuko sa lalamut
[Xyrus POV]Nang maka labas ako ng portal ay agad akong sinalubong ni Wena. “Mahal na prinsipe. Mabuti't narito na kayo. Kailangan kayo ngayon ni Ms. Hevean.”Kumunot ang noo ko.“Anong nangyari?” Agad na tanong ko. “Pag pasok ko ng palasyo ay narinig kong sinugod ng vamos clan at ng iyong ama ang kuta ng mga puting mangkukulam at natitirang mga lobo, a-at doon nagtatago ngayon si Ms. Hevean. Marahil ay dahil sa akin kaya nahanap kung saan siya nag tatago, patawad mahal na prinsipe, kasalanan ko." Lumuhod ito at yumuko. Hindi ko pinansin ang sinabi niya at nag madaling umalis. Hinanap ko kaagad ang amo'y niya. Amo'y na amo'y ko ang dugo niya kahit napakalayo ng kinaroroonan nito. Mukang may nangyari nga sa kaniya. Galit at lungkot ang nararamdaman ko. Nalulungkot ako na baka may nangyari na nga sa kaniya at nagagalit ako dahil sa sarili kong ama at lahi. Papatayin nila ang taong mahal ko.“Sh*t!! Please. . . wag mukong iiwan Hevean.” pag mamakaawa ko. Agad ko'ng ginamit ng kapangya
[Xyrus POV]Nang maka rating ako sa gubat ay biglang sumulpot ang babaeng pinaka ayoko sa lahat, ang anak ng leader ng vamos clan. Maimtim itong naka titig sa akin na animo’y gusto nitong kitilin ang buhay ko. Ngumisi ito at pulang pula ang mga mata. Para akong hinahamon nito sa isang laban.“Ito ba ang gusto mong mangyari? Sa isang hamak na tao!?” Tumawa ito na parang baliw. “Hindi ako papayag na sa kaniya ka mapunta!! Mamatay muna siya bago ka niya makuha sakin Xyrus!” Sigaw nito. Agad nito akong sinugod, kahit ni isang atake nito ay hindi man lang ako tinatamaan, mas mabilis akong gumalaw kaysa sa kaniya. Kaya lahat ng atake nito ay naiilagan ko.“Mas gugustohin ko pang magmahal ng isang hamak na tao, kaysa mag mahal ng isang katulad mo! At sinong nagsabi na hindi ka muna naging tao bago ka naging bampira? Kung tutu-o’sin hindi dapat kayo mabuhay, dapat kayong patayin upang wala nang mga sakim na bampira katulad mo at mga kalahi mo!” Sinipa ko ito at tumilapon ito sa puno. Natumb
[Xyrus POV]Two weeks had passed and she's still in coma. Maraming dugo ang nawala sa kaniya kaya hanggang ngayon hindi pa ito nagigising. Ang anak namin ay parang isang taong gulang na. Mabilis lumaki ang anak ko kaysa sa normal na bampira, maybe because he's half vampire, haft human. Ramdam ko ang napaka lakas na pwersa na nag mumula sa anak ko kapag kinakarga ko ito. Nalaman ko din kay Zia na isang puting mangkukulam si Hevean, kaya pala ganun ang amo'y ng dugo nito simula no’ng una ko siyang makita sa aksidente na nangyari noon. Hindi na maalis ang bango ng dugo nito at palagi iyo'ng nanunuot sa ilong ko, now I wonder why I'm addicted to her, she's one of the kind. I caressed her beautiful face, I miss her so much, her smile, laugh and her sweet and kissable lips. Two weeks in portal it's like a torture to me. I can't live without her, parang nanghihina ako kapag hindi ko siya nakikita.“Baby, I miss you. Please wake up.” I kiss her forehead. I'm still hoping na sana magising na
Hevean POVNagising ako dahil parang nababaliktad ang sikmura ko. Bumangon ako kaagad at tinungo ang Cr, agad akong naduwal sa lababo, wala naman akong naisusuka maliban sa tubig. Ilang araw na akong ganito. Anong bang nangyayari saakin?Naghilamos nalang ako at lumabas nang kwarto. Nagugutom ako, parang nahihilo rin ako. Feeling ko magkakasakit yata ako?Naabutan ko si Zia na nangluluto. Umupo ako ako at hinintay ang niluluto niya."Matagal paba yan?" reklamo ko. Nahahalata ko rin na palaging nag babago ang mood ko. Minsan mabilis akong magalit tapos minsan parang gusto ko nalang umiyak."Maka demand ka naman wagas ah! Maghintay ka mahal na prinsesa at malapit na itong maluto." Sarkastiko nitong saad at inirapan ako.Excited ako ng inilapag nito ang nilutong kare-kare. Bigla akong napa hawak sa ilong ko. Ambaho! Bakit ang baho ng amoy? Parang panis na hindi ko maintindihan."Ano ba yan Zi, ambaho!" reklamo ko at inilayo ang niluto niya."Wow ha? Yan kaya ang request mo nung isang ara
[Hevean POV]Tinapon ko ang isang unan kay Zia, nasalo niya naman ito. Matapos niya akong ihulog sa kama. Walanghiya!Tumayo ako mula sa sahig at sinamaan ko siya ng tingin. Pwede niya naman ako gisingin nang mahinahon pero bakit kailangan pang sipain ako para mahulog sa kama diba? Ang harsh talaga ng babaeng to!"Kanina pa kaya kita ginigising! Ako pa sisisihin mo jan, hala sige matulog ka jan! Hindi naman ako ang mawawalan ng trabaho." Mukang nanay ang tono ng pananalita nito.Oh my gosh! May trabaho nga pala ako. Tumingin ako sa alarm clock ko. Hindi nanaman pala gumana. Kailangan ko na talaga ng bagong alarm clock."Oo na babangon na nga, salamat sa pag gising." Sarkastiko kong saad at tinalikuran siya."Wow ha! Pasalamat ka nga may bestfriend kang katulad ko." Binalingan ko siya nang tingin at peke siyang nginitian."Samalat." Sabay pasok ko sa banyo at naligo. Paglabas ko ng banyo wala na si Zia at maayos narin ang kama ko. Hayss kahit kailan talaga si Zia. Kahit galit yun saki
"Muka bakong magnanakaw ha?" Inirapan niya lang ako at dumiretso sa kusina. Naglakad nalang ako papunta sa kwarto. Inaantok nako, buti nalang sabado bukas wala akong trabaho hanggang linggo.Nag half bath muna ako at nag toothbrush, pag tapos ko agad akong humiga sa kama. Nakatingin lang ako sa kisame. 10 years mula ng mamatay ang mga magulang ko. Pumikit ako para pigilan ang pag iyak. Pagod nakong umiyak, kahit anong iyak ko hindi na sila babalik sakin. Kasalanan ito ng taong iyon.(10 years earlier)New years eve.Inilagay ko na sa ulo ko ang headband na binili namin kahapon ni mama. Pupunta kami ngayon sa bahay ni Tita Felia at Tito Lemuel para doon mag new year. Reunion daw nila mama at Tita, minsan lang daw sila magkita kaya pumayag si papa."Anak halika na, aalis na tayo" rinig kong tawag saakin ni mama."Opo andiyan napo." sagot ko at ngumiti muna sa salamin bago lumabas ng kwarto. Pag baba ko naabutan ko si mama at papa na masayang nag-uusap. Ang sweet talaga nila, sana maka
"Oii! Gising! Para kang mantika kung matulog."Mahina kong binuksan ang mga mata, kinusot-kusot ko muna mukang may muta pako. Agad akong napatingin kay Zia, kakadating lang ata ng babaeng to."Kakadating mo lang ba?" Tanong ko sa kanya. Humikab pako, mukang ilang oras din akong naka tulog."Kani-kanina lang." Maikling sagot nito bago tuluyang umalis sa harapan ko at dumiretso sa kwarto niya. Naglakad nako papunta sa kusina, bigla tuloy akong nauhaw. Bakit kaya kapag gigising ang isang tao parang na dedehydrate? Saan napunta yung tubig kapag natutulog? Napaisip naman ako, binuksan ko ang ref at kinuha ang manok na lulutoin ko. Siguro napupunta sa pantog? Tama! Kapag gigising ang isang tao parang naiihi diba? So sa pantog nga."Parang kang timang alam mo yun?" Napalingon ako kay Zia na nag salita sa pintuan ng kusina."Che! May iniisip lang ako." Agad na sabi ko. Kahit kailan talaga pa epal!"Kailan kaba nag isip ng maayos?" Lumapit ito saakin at kinuha ang manok na hawak ko. Sa tingi